امام رضا(ع)-مدح و مناجات
دوباره روی لبم ذکر یا رضا دارم
به سر دوباره هوای بهشت را دارم
گدایی از ازل انگار بوده در خونم
همیشه چشم به دست کریم ها دارم
هر آنچه هست همینجاست در حریم رضا
مقام و سعی و صفا ، مشعر و منا دارم
حرم نگو که شفا خانه است، اما من
مریضِ عشقم و کِی حاجت شفا دارم ؟
هوای پنجره فولاد لازم است اینجا
اگر هوای سفر سمتِ کربلا دارم
نقاره خانه اش آرام می کند دل را
عجیب نیست که عادت به این صدا دارم
رضاست چشمۀ هر فیض و هر چه الطافیست
به این نتیجه رسیدم که او مرا کافیست
اگر چه معتقدم آدم بدی شده ام
چنان کسی که دلش را هدف زدی شده ام
برای عرض ارادت ولو به قدر سلام
به آستان تو فرد مقیدی شده ام
خدا گواست ز فیض دعای خیر شما
حسینی و علویّ و محمدی شده ام
تمام فخر من این است ای امام رئوف
به پیش تو به گدایی زبانزدی شده ام
اگر که نوکر دلخواهتان نبودم من
بگو که حداقل چند درصدی شده ام
در این زمانه که حاجی شدن کمی سخت است
به سنت فقرای تو مشهدی شده ام
علیّ سوم زهراست ضامن آهو
بر آن جمال علی گونه اش بگو یاهو
به مدح و شعر سرایی علاقه ای دارم
به شعرهای ولایی علاقه ای دارم
کنار درب ورودی دو دست بر سینه
سلام بر تو خدایی علاقه ای دارم
من از قدیم برای ورود در حرمت
به بست شیخ بهایی علاقه ای دارم
در این حریم که لیوان و آب بسیار است
به کاسه های طلایی علاقه ای دارم
خجالتم نمی آید که اعتراف کنم
در این حرم به گدایی علاقه ای دارم
به واژه واژهء تک بیت شعر معروفی
که حج ما فقرایی علاقه ای دارم
نصیب ما بنما ای که سر به سر نوری
شبی دعای کمیلی به صحن جمهوری
چه حلقه ها که زدم یا رضا تو را بر در
ز روز کودکی ام بودم عاشقت آخر
شفا گرفت مریضی به پشت پنجره ات
نقاره خانه نوایی گرفت و شد محشر
نبود در حرمت جای سوزن انداز و
دل هوائی من هم برای تو زد پر
جلوی پنجره فولاد و پشت جمعیّت
مودبانه به سویت سلام داد پدر
کمی ز پارچۀ سبز رنگی از حرمِ
تو زد به دور مچ دست من گره مادر
برای خاطر تو جایزه معین کرد
اگر که من صلوات تو را کنم از بر
خرید ، مادر ، سوغات ، زعفران و نبات
به حوض و پنجره فولاد و گنبدت صلوات
بیا که چشمۀ جوشان سلسبیل اینجاست
بیا که کوثر و زمزم ، فرات و نیل اینجاست
بیا که آیۀ بردا سلام نازل شد
بیا برای توسل بیا خلیل اینجاست
بیا که جای نزول تمام رحمت ها
بهشت واسعۀ خالق جلیل اینجاست
ز بس حریم قشنگ رضا صفا دارد
شبانه روز، پاتوق جبرئیل اینجاست
بیا که در حرم او کرم فراوان است
که جایگاه ملائک به این دلیل اینجاست
طبیب هست ، اگر عاشقیّ و تب داری
بیا که هرچه مریضی شده دخیل اینجاست
شب تولد او گرم تر ز هر سال است
نقاره خانه اش این روزها چه فعال است
نگاه لطف انیس النفوس ما را بس
بهشت حضرت شمس الشموس ما را بس
گدای قانعی ام من همین که اذن دهی
بیا و خاک حرم را ببوس ما را بس
به روی فرش نشستن به ما نمی آید
به روی خاک حریمت جلوس ما را بس
دعای ماست فقط عاقبت به خیر شدن
دعای خیر تو در این خصوص ما را بس
عروس کشور ایران حریم زیبایت
بهشت ماست حرم ، این عروس ما را بس
به میزبانی و با خرج هیأت آقا
یکی دو شب سفری سمت طوس ما را بس
سخن بس است که تا صبح ، حرف ها داریم
خلاصه شکر خدا که امام رضا داریم
مهدی مقیمی
