جشن دهه کرامت

یا امام رضا آمدم تا برايت بگويم رازهاى بزرگ دلم را بر ضريحت دخيلى ببندم تا كنى چاره اى مشكلم را آمدم با دلى تنگ و خسته تا به پاى ضريحت بميرم يا كه اى ضامن آهو از تو حاجتم را اجابت بگيرم ...

☀️ خورشید و ماه 🌙

🍃 رضا آفتاب است، معصومه ماه
🍂 به عشق شما دل شده روبه‌راه

🍃 دل من اسیر نگاه شماست
🍂 اگرچه منم عاشق روسیاه

🍃 نگیری رضا جان اگر دست من
🍂 کجا می‌توان رفت با این گناه

🍃 امیدم فقط بارگاه شماست
🍂 کفایت کند از شما یک نگاه

🍃 برانی اگر از درت، وای من
🍂 مرا ناامیدی کشد، آه آه

🍃 مرا ملجائی نیست جز کویتان
🍂 دلم بسته مولا به آن بارگاه

🍃 در این ظلمت روزافزون دلم
🍂 گره خورده اکنون به خورشید و ماه

🍃 پناهنده‌ام، پس پناهم بده
🍂 چه سازم، بمانم اگر بی‌پناه

🍃 رضا جان دل تنگ من روشن است
🍂 مرا زیر چتر ولایت بخواه

🍃 مشو ناامید ای "فرائی" بخوان
🍂 کرم می‌کند، نور چشم اله

#عبدالمجید_فرائی
 

السلام علیک یا امام رضا

یا امام رضا

خـدّام حـرم غـم تـو را می فهمنـد

تـأثیر تـو را در همـه جا می فهمنـد

یا امام رضا

واحد گمشدگان حرمت بیکار است

گم شدن در حرم تو خود پیدا شدن است

و ..... وَه چه حالی دارد....

وقتی قدمگاهت را بیاد می آورم،احساس غرور می کنم که بوسه بر جای پای پسر زهرا می زنم.پایی که آرزو می کردم ،ای کاش روی چشمانم می گذاشتی تا لایق دیدن روی مهدی شود.آن خاک را چون مرهمی به چشمانم می کشم که از گریه انتظاربه دیدگان یعقوب شبیه شده

کلید آسمان

به بزم عاشق من ساده میهمان شده ای

برای من که غریبم چه مهربان شده ای

 شبیه نور ونوازش که می وزد با عشق

درون پیله ی تاریک من روان شده ای

 صدای یخ زده ام ساز من فراموشی ست

میان این همه تشویش نشان شده ای

 نشان که نه غزلی تازه با طراوت عشق

برای زمزمه هایم چه بی کران شده ای

 بخوان مرا که نگاهم به شوق تو گرم است

برای من تو کلیدی به آسمان شده ای

 تو پیک هشتم نوری،تو شعر هشتم عشق

ببین که درنم چشمم چه ناگهان شده ای !

 قطارآمد واشکم به شوقتان لرزید

به بزم من چقدر ساده میهمان شده ای ....

فرشته طارمی

یکی میگه با یه فریاد / راه میندازه داد و بیداد

بچه مو آقا شفا داد / تو صحن گوهرشاد

یکی که دلش شکسته / گوشه صحنت نشسته

دخیل درداشو بسته / عاشق دل خسته

نشون به این نشونه / صدای نقاره خونه

منو به تو میرسونه / ببین دلم خونه

میدونم رو سیام / من اگه بی وفام

ولی عشقم اینه / عاشق این آقام

منتظر یه اشاره ام / هر چی که دارم بذارم

دلمو زیارت بیارم / منی که آوارم

دلم اگه بیقراره / چشام اگه هی می باره

ولی دلم غم نداره / آقام دوسم داره

میشه شاهی کنی / منو راهی کنی

چی میشه به منم / یه نگاهی کنی

هرکی که حاجت روا شد / گدا اومد پادشاه شد

عاشق آقام امام رضا شد / خادم آقام شد

منم اومدم گداشم / کفتر گنبد طلاشم

ایشاالله حاجت رواشم / خادم آقاشم

خوردم آب و دون ات / که شدم دیوونه ات

آب زمزم کجا / آب سقا خون ات

بازمسیحا نفسی آمد. آمدی و تمام عطرها به دنبالت. عطر سیب ،یاس،محمدی،وعطری از بهشت.

وقتی به حرمت می روم، از دست صیاد روزگار آهو صفت می دوم و خود را به آغوشی می اندازم مهربانتر از آغوش مادر و از آنجا بوی خدا می آید،بوی علی ،بوی زهرا،حسن و بوی سیب،بوی حبیبم حسین .که آنجا فرشته صفتی به جسم خالیم روحی تازه بخشد.که کوله بار دردهایم را لحظه ای بر زمین بگذارم و نفسی تازه کنم.

می آیم با کوله بارم تابگویمت که تمام دار وندارم همین است.

ای امیدم میلاد توست.شاید بتوانم در این ساعت دردهایم را فراموش کنم.

امام رضا علیه السلام می فرمایند :

لا یَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنًا حَتّى تَكُونَ فیهِ ثَلاثُ خِصال:1ـ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ. 2ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِیِّهِ. 3ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِیِّهِ. فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَكِتْمانُ سِرِّهِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِیِّهِ فَمُداراةُ النّاسِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِیِّهِ فَالصَّبْرُ فِى الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ.

مؤمن، مؤمن واقعى نیست، مگر آن كه سه خصلت در او باشد:سنّتى از پروردگارش و سنّتى از پیامبرش و سنّتى از امامش. امّا سنّت پروردگارش، پوشاندن راز خود است،امّا سنّت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتارى با مردم است،امّا سنّت امامش، صبر كردن در زمان تنگدستى و پریشان حالى است.

از مدینه تا توس، مرورت مى ‏کنم و ثانیه‏ هاى سترگ ولایتت را مى ‏ستایم.

خوشم که جوهر عشق تو در سرشت من است
محبت تو همان خط سرنوشت من است

گناهکارم و از آسـتان قدس شـما
کجا روم؟! به خدا مشهدت بهشت من است

اللّهُــــــــمَ ارزُقنا

ما دولت تسلیم و رضا می طلبیم

راهی سوی اقلیم بقا می طلبیم

اندر دو جهان ، عزت و اقبال و نجات

از فیض ولایت رضا می طلبیم

.

زآستان رضا سرخط امان دارم ٬ رخ نیاز بر این پاک آستان دارم

اگر چه کم زغبارم، به شوق نکهت گل  همیشه جای، در این طرفه بوستان دارم

ز تیر حادثه مرغی شکسته بال و پرم ٬ درین چمن به صد امید آشیان دارم

.

.

.

کفترا پر بزنین به دور گنبد طلا دور گنبد بشینین نیابت از کرب و بلا

پر و بالهاتون رو با هم وا کنید دل به هم بدید همه آوا کنید

ذکر یا امام رضا امام رضا به زبون بگیرید و صفا کنید . . .