درخت مهربانی

 

زیر درخت توتی

 

تنها نشسته بودم

 

از بس دویده بودم

 

بسیار خسته بودم

 

گفتم به توت با اخم

ای توت سبز زیبا

اصلا به من نگفتی

آقا پسر بفرما

 

زودی صدا زد آن وقت

او باد مهربان را

باد آمد و تکان داد

هی شاخه های آن را

خندیدتوت زیبا

مانند مادر من

باران توت شیرین

بارید بر سر من

 

 تبیان

 

 

 شاعر: عباسعلی یونسی