در روایات مربوط به ازدواج تأکید بر انتخاب زن مناسب، هم ردیف با انتخاب مرد شایسته قرار گرفته که بر طبق آن ها، ازدواج با داماد با تقوا مهم شمرده شده و از وصلت با افرادی که در خانواده های فاسد رشد کردهاند و مردان شرابخوار، بداخلاق و کج فکر، به شدت نهی شده است.
تبیان
پیامبر گرامی (صلی الله علیه واله وسلم) در این باره صریعاً می فرمایند:
اگر شراب خوار از دختر شما خواستگاری کند به او دختر ندهید.
در مورد دین مدار و اخلاق مدار بودن خواستگار هم فرمودهاند:
هر وقت کسی به خواستگاری نزد شما آمد که از دین و اخلاق او راضی هستند او را رد نکنید که اگر این کار را انجام دهید، در زمین فتنه و فساد بزرگی ایجاد خواهد شد. (الکافی، ج 5، ص 274، ش3).
علت این که در انتخاب همسر، قبل از هر چیز، «دین و ایمان» معیار قرار گرفته آن است که اسلام اجازه ابتلای خانواده به فحشا و منکر را نمی دهد و با سفارش به انجام کارهای خوب و خیر، موجب می شود ژن های حامل صفات نیک و پسندیده به نسل های بعدی انتقال یابد و تا قیامت نسل اندر نسل ادامه پیدا کند.
از طرفی، ایمان و عمل صالح پدر و شایستگی های معنوی او، کانون خانواده را به محیطی امن و با صفا تبدیل می کند و زمینه رشد و تربیت فرزندان با ایمان و مسئولیت پذیر را فراهم خواهد نمود. بر اساس تحقیقات ریشه بسیاری از عصیان ها و لغزش ها و گرایش های ناپسند کودک ناشی از اعمال خشم ها، ظلم ها و ایجاد رعب ها توسط پدر می باشد؛ لذا باید در انتخاب سرد آینده دقت فراوانی مبذول داشت.
هم کفو بودن
علاوه بر نکته های بیان شده ویژگی هم کفو و همشأن بودن زن و مرد، بسیار اهمیت دارد. این معیار، موجب تفاهم زن و شوهر و مهم ترین عامل پرورش صحیح فرزند و استحکام خانواده است. مسئله هم شأن بودن در امر ازدواج به قدری مهم است که امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
اگر خداوند، امیرالمومنین (علیه السلام) را برای فاطمه (علیهم السلام) نمی آفرید، در روی زمین- از آدم و غیر آن- همبستگی برای او پیدا نمی شد. (الجامع الاحادیث الشیعه، ج 35، ص 216).
کفویت زن و شوهر از نظر اسلامی در اعتقاد دینی خلاص می شود. از آیه شریفه. (سوره بقره/ آیه 187) نکته های زیبایی در خصوص همشان بودن زن و شوهر می توان برداشت کرد؛ از جمله آن که:
1- زن و شوهر باید حکم دو روح در یک بدن را داشته باشند.
2- آبروی یکدیگر را حفظ کنند؛ زیرا لباس کثیف پوشاننده آن را کثیف می کند و انسان آلوده، لباس را کثیف می گرداند.
3- غیب پوش یکدیگر باشند. همان طور که اگر لباس پاره شد، می دوزند و اگر کثیف شد، می شویند.
4- محرم اسرار یکدیگر باشند؛ مثل لباس که محرم داخل خود است.
5- زن و مرد باید یکدیگر را همه چیز خود بدانند و بعد که از مرحله عشق و زندگی گذشتند. به هدف نهایی و تکوینی خود رسیده و روی نسل سازی تمرکز کنند.
6- یکدیگر را تحقیر نکنند، زیرا مانند آن است که انسان، لباس خود را زیر پا قرار دهد یا روی آن بنشیند.
7- حضور انسان در هر مکان و زمان و شرایط مختلف به همراه لباس اوست. همسرش نیز که در حکم لباس اوست با وی در این موقعیت های مختلف شریک است.
8- لباس زیبا موجب وقار و زیبایی پوشاننده آن است. می توان آن را کوتاه تر، بلندتر، بی رنگ، کم رنگ، سفید سیاه و طبق سلیقه انتخاب کرد، اما لباس آلوده را هرگز نمی توان برگزید.
9- آیه شریفه، نام زن را با ذکر ضمیری مقدم داشته و او را به دست مرد سپرده است که این مسئولیت بیشتر مرد را در نگه داری و مراقبت از زن نشان می دهد.
10- همانطور که در انتخاب لباس دقت می شود، در انتخاب همسر نیز باید دقت کرد.
بنابر آنچه آمد زن و مرد مومن، خداجو و شایسته با عمل به احادیث ائمه اطهار (علیهم السلام) و با آسان ساختن اسباب ازدواج می توانند مسیر تشکیل خانواده دینی و موفق را هموار کنند و با انجام وظایف خود زندگی پربرکت و فرزندانی صالح را به ارمغان آورند.
منبع : کتاب عطیه الهی – فاطمه سادات آقا میری