امام حسين عليه السلام ـ در بخشى از سخنان خود در روز عاشورا ـ فرمود :
ألا و إنَّ الدَّعِيَّ ابنَ الدَّعِيِّ قد تَرَكَني بينَ السِّلّةِ و الذَّلّةِ ، و هَيهاتَ لَهُ ذلكَ مِنّي ، هَيهاتَ مِنّا الذلّةُ ، أبَى اللّه ُ ذلكَ لَنا و رسولُهُ و المؤمنونَ و حُجورٌ طَهُرَت و جُدودٌ طابَت ، أن نُؤثِرَ طاعَةَ اللِّئامِ على مَصارِعِ الكِرامِ .
هان! اين زنا زاده پسر زنا زاده مرا ميان مرگ و خوارى مخيّر كرده است. هيهات كه بتواند از سوى من به خواسته خود برسد. خوارى و زبونى از ما به دور است. خدا و رسول او و مؤمنان و دامنهاى پاك و نياكان پاكيزه نمى پذيرند كه ما فرمانبرى از فرومايگان را بر مرگ كريمانه ترجيح دهيم.
