و آيا كارهاى خارق العادهاى كه مرتاضان انجام مىدهند دليل حقانيت آنها نيست؟
پاسخ: برخى پديدههاى اين جهان از راه اسباب و عللى تحقّق مىيابند كه با آزمايشهاى گوناگون مىتوان آنها را شناخت؛ مانند: بيشتر پديدههاى فيزيكى، شيميايى، زيستى و روانى. امّا برخى كارها را نمىتوان با اسباب و علل يا آزمايشهاى حسى شناخت؛ زيرا امورى غير عادّى در پديد آمدن اين گونه كارها مؤثر است؛ مانند: كارهاى شگفت انگيزى كه مرتاضان انجام مىدهند كه متخصصان علوم مختلف گواهى مىدهند اين كارها براساس قوانين علوم تجربى تحقّق نمىيابند و آنها را امور خارقالعاده مىنامند. اين امور، دو قسمند: يكى، آنهايى كه هر چند اسباب و علل عادى ندارند، اما اسباب غير عادى آنها كم و بيش در اختيار بشر قرار مىگيرد؛ يعنى مىتوان با آموزش و تمرينهاى ويژهاى به آنها دست يافت؛ مانند: كارهاى مرتاضان. ديگر، كارهاى خارق العادى است كه فقط به اذن خاص خداوند تحقق مىيابند. [1]
با توجّه به مطالب مذكور، بعضى فرقهاى اساسى معجزه و كرامت را با كارهاى خارق العادهاى كه مرتاضان انجام مىدهند بيان مىكنيم:
1. كارهاى مرتاضان بر اثر تمرينهاى مخصوص و رياضتهاى دشوار حاصل مىشود امّا معجزات انبيا از اين راهها تحقق نمىپذيرد. مرتاضان كارهاى طاقتفرسايى انجام مىدهند؛ مثل اينكه ساعتها به حالت خاصى مىنشينند، روزههاى طولانى مىگيرند، ازدواج نمىكنند، در شبانه روز غذاى كمى مىخورند، كمتر مىخوابند و خلاصه از توجه به جسم خود مىكاهند تا قواى روحيشان قوىتر شود و بتوانند در جهان طبيعت تصرّف كنند. ولى پيامبران خدا هيچ گاه چنين كارهايى انجام نمىدادند. آنان نيازهاى جسمى خود را سركوب نمىكردند تا مانند مرتاضان از اين طريق با تقويت روح بتوانند كارهاى خارق العاده انجام دهند.
2. كارهاى مرتاضان بسيار محدود است؛ يعنى آنان توانايى انجام دادن هر كارى را ندارند و هر مرتاضى نيز كارهاى بخصوصى را مىتواند انجام دهد؛ امّا معجزات انبيا به كار خاصى محدود نيست، آنان هر گونه عمل خارق العادهاى را كه براى اثبات رسالت خويش ضرورى مىدانستند به اذن خداوند انجام مىدادند.
3. چون كارهاى مرتاضان با تمرين و تعليمات خاصى انجام مىپذيرد، افرادى كه با مبانى آن آشنايى دارند مىتوانند كارهاى آنان را انجام دهند؛ امّا هيچ كس با تعليم و تمرين نمىتواند مانند انبيا معجزه بياورد. علاوه بر اين افراد بسيارى در يك زمان مىتوانند كارهاى مرتاضان را انجام دهند؛ در حالى كه جز شخص پيامبر هيچ كس نمىتواند معجزه يا معجزات او را تكرار كند.
4. مرتاضان خود را به انجام دادن تكاليف الهى ملزم نمىدانند تا از طريق كمك و بندگى خداوند بتوانند كارهاى خارق العاده را انجام دهند؛ امّا پيغمبران خدا به شريعت خويش ايمان دارند و كوچكترين انحرافى بدين لحاظ در آنان ديده نمىشود. انبيا هيچ يك از احكام الهى را به فراموشى نمىسپردند در حالى كه مرتاضان آشكارا بسيارى احكام الهى را زيرپا مىگذارند و اساساً خود را به چيزى مكلّف نمىدانند.
5. مرتاضان با انجام دادن كارهاى خارق العاده، هدفى جز نشان دادن قدرت روحى خود ندارند؛ امّا انبياى الهى با معجزات، حقانيت خود را بر مردم ثابت و آنان را به راه راست هدايت مىكردند. [2]
پاورقي
[1] آيت اللَّه مصباح يزدى، آموزش عقايد، درس بيست و چهارم.
[2] عبداللَّه بصرى، رسالت انبيا.
