اشعار شهادت امام علی (ع)

یا علی در بند دنیا نیستم

بنده ی لبخند دنیا نیستم

بنده ی آنم که لطفش دائم است

با من و بی من به ذاتش قائم است

دائم الوصلیم اما بی خبر

در پی اصلیم اما بی خبر

گفت پیغمبر که ادخال سرور

فی قلوب المومنین اما به نور

نور یعنی اتشار روشنی

تا بساط ظلم را بر هم زنی

هر که از سر سرور آگاه شد

عشقبازان را چراغ راه شد

جاده ی حیرت بسی پرپیچ بود

لطف ساقی بود وباقی هیچ بود

مکه زیر سایه ی خناس بود

شیعه در بند بر العباس بود

حضرت صادق اگر ساقی نبود ی

ک نشان از شیعگی باقی نبود

فقه شمشیر امام صادق است

هر که بی شمشیر شد نالایق است

وای وی زقاب و قرب و های و هو

می دهد بر اهل تقوا آبرو

گر چه تعلیمات مردم واجب است

تزکیه قبل از تعلم واجب است

تربیت یعنی که خود را ساختن

بعد از آن بر دیگران پرداختن

یک مسلمان آن زمان کامل شود

که علوم وحی را عامل شود

نص قرآن مبین جز وحی نیست

آیه ای خالی زامر و نهی نیست

با چراغ وحی بنگر راه را

تا ببینی هر قدم الله را

گر مسلمانی سر تسلیم کو

سجده ای هم سنگ ابراهیم کو

ساقی سرمست ما دیوانه نیست

سرگذشت انبیاء افسانه نیست

آنچه در دستور کار انبیاست

جنگ با مکر و فریب اغنیاست

چیست در انجیل و تورات و زبور

آیه های نور و تسلیم وحضور

جمله ی ادیان زیک دین بیش نیست

جز الوهیت رهی در پیش نیست

خانقاه و مسجد ودیر و کنشت

هر که را دیدم به دل بت می سرشت

لیک در بتخانه دیدم بی عدد

هر صنم سرگرم ذکر یا صمد

یا صمد یعنی که ما را بشکنید

پیکر ما را در آتش افکنید

گر سبک گردیم در آتش چو دود

میتوان تا مبداء خود پر گشود

ای خدا ای مبداء و میعاد ما

دست بگشا بهر استمداد ما

ما اسیر دست قومی جاهلیم

گر چه از چوبیم و از سنگ وگلیم

ای هزاران شعله در تیغت نهان

خیز و ما را از منیت وا رهان

ای خدا ای مرجع کل امور

باز گردان ده شبم درتور نور

در شب اول وضو از خون کنم

خبس را از جان خود بیرون کنم

سر دهم تکبیر تکبیر جنون

گویمت انا علیک الراجعون

خانه ات آباد ویرانم مکن

عاقبت از گوشه گیرانم مکن

بنگر یک دم فراموشم کنی

از بیان صدق خاموشم کنی

ما قلمهاییم دردست ولی

کز لب ما میچکد ذکر علی

ذکر مولایم علی اعجاز کرد

عقده ها را از زبانم باز کرد

نام او سر حلقه ی ذکر من است

کز فروغ او زبانم روشن است

گر نباشد جذبه روشن نیستم

این که غوغا میکند من نیستم

من چو مجنونم که در لیلای خود

نیستم در هستی مولای خود

ذکر حق دل را تسلا می دهد

آه مجنون بوی لیلا می دهد

جان مجنون قصد لیلایی مکن

جان یوسف را زلیخایی مکن

التماس دعا !

نه فقط مسجدیان سر به گریبان تو اند 
نخل و چاه و شب و صحرا همه گریان تو اند

دامنت با چه گنه سرخ شد از خون سرت 
ای که خلق دو جهان دست به دامان تو اند 
ای به خون خفته بگو کیسة خرمات کجاست 
فقرا منتظر سفرة احسان تواند 
کودکانی که گرسنه همه رفتند به خواب 
به عزیزان تو سوگند عزیزان تواند 
نخل ها در عطش اشک تو بردند به سر 
چاه ها منتظر نالة پنهان تواند 
اختران شیفتة حال نماز شب تو 
کوه ها منتظرنغمة قرآن تواند 
اشک مظلومی تو می چکد از دیده ما 
پاره های دل ما برگ گلستان تواند 
آسمان ها همه گریند به مظلومی تو 
عرشیان سوختة سینة سوزان تواند 
گیسوی حور پریشان شده در باغ بهشت 
نه فقط زینب و کلثوم پریشان تواند 
نه دل "میثم" دلسوخته، ای جان جهان!
هر چه دل هست همه زائر ایوان تواند

سروده : حاج غلامرضا سازگار

وجودم نخل از غم بارور بود 
تمام حاصلم خون جگر بود 
زهر شاخه هزاران میوه دادم 
همانا پاسخم نیش تبر بود

دلم از طفل بر پستان مادر 
به دیدار اجل مشتاق تر بود 
اگر چه شاخه هایم را شکستند 
به هر شاخه هزارانم ثمر بود 
چه باک از تیغ زهرآلود دشمن 
علی(ع) یک عمر در کام خطر بود 
هزاران زخم در دل داشتم من 
که بس کاری  تر از این زخم سر بود 
به جان فاطمه (س) آنکه مرا کشت 
نه تیغ ابن ملجم ، میخ در بود 
هزاران استخوان بودم گلوگیر 
هزاران نیش خارم در بصر بود 
به هر آهم هزاران زخم فریاد 
به هر زخمم هزاران نیشتر بود 
تو ای قاتل مرا کشتی نگفتی 
علی(ع) یک عمر غمخوار بشر بود 
زدی شمشیر بر فرق امامی 
که حتی مهربان تر از پدر بود 
به اشک و خون دل بنویس "میثم" 
علی(ع) از فاطمه (س) مظلوم تر بود

سروده : حاج غلامرضا سازگار

واحد-ضربت خوردن علی (ع)

چاه کوفه رسیده دیگه شام آخر غریبی
زمان خداحافظی با بی حبیبی من غریبم
چاه کوفه آره دیگه نمی شنوی درد دل من
میشه عدالتم به والله قاتل من  من غریبم

من ز حق محرومم  حجت معصومم  اولین مظلومم
یا حیدر
چاه کوفه امشبی که روضه خونه سینه ی مضطر
میشه شب اول راحتی حیدر یا الهی
مهر و منبر پیر فقیر نابینا خدانگهدار
کوچه ی غم و ناسزا خدانگهدار یا الهی
غصه دار دنیا      دل فکار و تنها      آمدم یا زهرا 
یا حیدر 
سینه ی چاه  دیگه برای اشک چشمام جا نداره
امشب خروش قلبم و دریا نداره وامصیبت
در سحرگاه  فزت و رب الکعبه خوانم با دل خون
میشه تمام سجده گاهم سرخ و گلگون وا مصیبت
روزه دار آهم    آخرِ این راهم    زائر اللهم 
یا حیدر

زمینه-ضربت خوردن علی (ع)

شب روایت غم و فریاده  یاحیدر         شب غروب علی تو بیداده یاحیدر
با خواهش امشب مرو به مسجد یاحیدر    عالم به پای مرتضی افتاده یاحیدر
با دل خون شده وقت اذون خواهش آسمون آقا این قدر نخون انا الیه

راجعون یا علی
امون ازاین زمون توشب تیره گون مناره نوحه خون میگه باصدزبون کشته میشه امیرمون یا علی
علی علی علی

رو پیشونیش مهر غم و غربت خورد واویلا   تیغ عدو به سرش با شدت خورد واویلا
آهی کشیده فاطمه با غصه واویلا           وقتی که فرق مرتضی ضربت خورد واویلا
حیدره یل دلاوره حنین و خیبره  ولی امشب سرش رو زانوی پیمبره یا علی
به کوفه رهبره غریب و مضطره جدا ز منبره امشب تو خونِ جگرِ دلش شناوره یا علی
علی علی علی

امشب دل آسمون پریشونه  واویلا        دل زینب کبری هم محزونه واویلا
با محاسن پر ز خون مرتضی واویلا    داره فزت رب الکعبه می خونه واویلا 
یاره خدا  بی قراره خدا علمدار خدا فرقش دوتا شده و وای عزاداره خدا  یا علی
دیگه شب غمه عزای عالمه هرچی بگم کمه گریونه فاطمه ز حال و روز مرتضی یاعلی
علی علی علی

واحد-شب شهادت امیر المومنین (ع)

ای پدر جان  یه بار دیگه چشمای مستت و وا کن
یه بار دیگه بابا زینب و صدا کن من که مردم

ای پدر جان دوباره دارم میبینم خون بین بستر
تازه شده برای من غصه ی مادر من که مردم
ای امیر مه رو کرده با غصه خو  ای شکسته ابرو 
یا حیدر
آتشم زد بابا صدای خنده های ابن ملجم
شده به پیش چشم من تیره دو عالم وامصیبت
میگه بابا دیگه کار علی تو این دنیا تمومه
خورشید عمر مرتضی به روی بومه وامصیبت
رهبر تنهایی    مونس غمهایی  زائر زهرایی
یا حیدر
ای پدر جان  دوباره تو باید بشی علی سردار
حیفه بمونه ذوالفقارت روی دیوار شاه مردان 
ای پدر جان نمیشه باورم که تو همون امیری
دوباره باید پاشی و علم بگیری  شیر یزدان
پاشو مرد خیبر  حق بگو بر منبر  سیدی یا حیدر 
یا حیدر

همای حق

شبه سریر عزت و ولی کبریا علی
مدال سینه نبی وصی مصطفی علی
سفینه النجات را چراغ رهنما علی
کلید باب جنت و خزینه عطا علی

که در سر نماز شد فدائی خدا علی

علیست آن همای حق که کعبه آشیانه اش
علیست راز دار شب که سوز دل ترانه اش
جحیم آتشی است گر ز قهر تازیانه اش
گدائی بهشت ازو ز دوستان بهانه اش

به یک بهانه می کند بهشت را عطا علی

علی که مرد تمدن جهان بود
علی که او ولایتش ز انما عیان بود
به قلعه محبتش قدم زدن امان بود
علی امام مهربان برای شیعیان بود

به شرط آنکه تا شود ز دوستان رضا علی

علیست شیر بیشه ای که نسبتش به داور است
علیست آنکه در جدل به عالمی برابر است
علیست آن یداللهی که قهرمان خیبر است
علیست آنکه پای او بشانه پیمبر است

پدیده ای است بی بدل به صنع کبریا علی

علی که او جهاد را به خاطر خدا کند 
علی که او پیامبر برای او دعا کند 
علی که ذوالفقار او قیامتی بپا کند
علی که تیغش از وسط حریف را دو تا کند

سزد که پای خود نهد به دوش مصطفی علی

علی که نیمه های شب به بینوا نوا دهد
بکودکان بی پدر میان خانه جا دهد
گرسنگان کوفه را به هر شبی غذا دهد
کدام شه شندیده ای که لقمه بر گدا دهد

که می دهد غذای خود به شخص بینوا علی

سکوت محض کوفه را چنان فرا گرفته بود
زگرد روی مه تو گوئیا گرفته بود
به حیرتم که آسمان چرا عزا گرفته بود
مگر ز موسی زمان خدا عصا گرفته بود

که زد زکوفه ناگهان بر آسمان ندا علی

تو ای یگانه محرم سکوت هر شب آسمان 
تو ای همیشه بستر هزار کوکب آسمان
علیست میهمان تو فقط یک امشب آسمان
بیا ترحمی نما بحال زینب آسمان

که می شود ز زینب و حسین خود جدا علی

خلاصه نوزدهم مبارک صیام شد
حکومت و خلافت علی دگر تمام شد
نماز صبح شد سپس به کوفه ازدحام شد
بسوی مسجد از حرم چو رهسپار شد

که زنگی از خطر زند بگوش بیوفا علی

چو خواست رهبر جهان نماز خود ادا کند
تفکری نمود تا شروع از کجا کند
که باید او اشاره ای به زیر آن عبا کند
چو شیر مکر روبهی عیان و بر ملا کند

نگاهی از غضب کند به چهره خطا علی

درخت قد خمیده ای شکسته از نسیم شد
سرمقدس علی ز ضربتی دو نیم شد
برای جانشین او چه ماتمی عظیم شد
جگر خراش ناله زد حسین من یتیم شد

ببین چگونه می کند حسین را صدا علی

خوش زادم و غلامی درش مرا وظیفه است 
وظیفه است خدمتم اگر بدون جیفه است 
علیست رهبر امن و خدای را خلیفه است
دلیل شان و عزتش ز سوره شریف است 

سزاست فخر می کند به خود ز هل اتی علی

سروده سید حسن خوشزاد
منبع کتاب فقل شکسته

زمینه-شهادت علی (ع)

از خونه ی علی صدا میاد  داره صدای عزا میاد
چشماشو بست  بیچاره شدیم   دیدی آقامونو کشتند
واویلا- علی علی علی علی حیدر3

دنیا!به آقای ما وفا نداشتی      دنیا!دلی برای علی نذاشتی
داغ یارشو رو دلش گذاشتی   دنیا!دلم از غصه ها می میره
دنیا!مگه از تو چیزی طلب کرد      دنیا!مهربونی جای غضب کرد
دنیا!پیش مردم همش ادب کرد          دنیا!علی از تو واللهه سیره
از خونه ی علی ...
کوفه!این همه ظلم روا نبودش          کوفه!علی ازحق جدا نبودش
کوفه!حق اون ناسزا نبودش        کوفه!کاشکی امشب آتیش بگیری
کوفه!علی بود و یه چاه,تنها         کوفه!خالی بود جاش رو منبرها
کوفه!به علی بود علی مولا               کوفه!ندیدی مثل اون امیری
از خونه ی علی...
مردم!همتون محروم از بهشتید             مردم!رو پیشونیش غصه نوشتید
مردم!شما که فاطمش رو کشتید       مردم!دست از سرش بر نمی دارید
یارب!دل زارم داره می خونه           یارب!کاش امیری غریب نمونه
یارب!علی دفن میشه مخفیونه           یارب!باید از غم یه دریا بارید
 از خونه ی علی...

الهی بمیرم  برای امیرخیبر شکن امشب            الهی بمیرم امیرم ز ضربه ملجم شده در تب

الهی نباشه  خدایا یتیم بی پدر تو دنیا                 اگر هست نباشه مثاله یتیمی زینب زهرا

علی شیر خدا    علی ضرب جفا   علی ازین زمونه     شده سیر بخدا

پدر مرومرو

خدایا بمیرم نباشم ببینم امشب علی میره             خدایا نباشم ببینم که زینبش زدنیا سیره

یتیما کجایید بیارید یه ظرف شیر برای بابا         زبونم بشه لال که بابا میخواد بره به پیشه زهرا

اگر روی پدر   شوم چو بی سپر    تورو مادرمون          بیا منم ببر

پدر مرو مرو

جنان در عزایند کجایند فرشتگان عرش اعلا        که امشب رقم خورد محرم  همه بریم سمت کربلا

اباالفضل کجایی دلیرم دست تو و حسین زهرا      علمدار بابا بعد من  میمونی و زینب کبری

همه غرق غمیم   یتیم پدریم        زماتم علی         همه گل به سریم