سخنان بزرگان جهان در مورد قرض

23 قالَ اَبُو عَبْدِاللّهِ عليه السلام: ... فَاِنْ اَعْطاهُ اَكْثَرَ مِمّا اَخَذَهُ مِنْ غَيْرِ شَرْطٍ بَيْنَهُما فَهُوَ مُباحٌ لَهُ، وَ لَيْسَ لَهُ عِنْدَاللّهِ ثَوابٌ فِيما اَقْرَضَهُ. 

امام صادق عليه السلام فرمود: اگر وام گيرنده بدون قرار قبلى، سودى به صاحب مال بدهد مباح است؛ ولى وام دهنده پاداشى از خدا نخواهد گرفت.

22 عَنْ اَبى جَعْفَرٍ عليه السلام قالَ: كُـلُّ ذَنْبٍ يَكْفُرُهُ الْقَتْلُ فِى سَبيلِ اللّهِ اِلاَّ الدَّيْنَ لاكَفّارَةَ لَهُ اِلاّ اَداؤُهُ، اَوْ يَقْضِىَ صاحِبَهُ، اَوْيَعْفُوَ الذَّىِ لَهُ الْحَقُّ. 

امام باقر عليه السلام فرمود: هر گناهى كه باشد شهادت در راه خدا آنرا پاك مى كند، مگر قرض را كه كفّاره اى ندارد جز اينكه توسط بدهكار يا شخص ديگرى پرداخت شود يا اينكه طلبكار از حق خود گذشت نمايد.

17 رُوِىَ عَنْ فِقْهِ الِّرضا عليه السلام: اَنَّ اَجْرَ الْقَرْضِ ثَمانِيَةَ عَشَرَ ضِعْفا مِنْ اَجْرِ الصَّدَقَةِ لاَِنَّ الْقَرْضَ يَصِلُ اِلى مَنْ لايَضَعُ نَفْسَهُ لِلصَّدَقَةِ لاَِخْذِ الصَّدَقَةِ. 

از كتاب فقه الرضا عليه السلامنقل شده كه امام هشتم فرمود: پاداش وام دادن هيجده برابر بيش از صدقه است زيرا قرض الحسنه باعث مى شود كه شخص به گرفتن صدقه دچار نشود.

19 قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: اِيّاكُمْ وَالدَّيْنَ؛ فَاِنَّهُ شَيْنُ الدِّينِ. 

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: از وام گرفتن پرهيز نمائيد، كه باعث ننگ در دين است.

21 عَنْ اَبى مُوْسى، قالَ: قُلْتُ لاَِبِى عَبْدِاللّهِ عليه السلام: جُعِلْتُ فَداكَ يَسْتَقْرِضُ الرَّجُلُ وَيَحِجُّ؟ قالَ: نَعَمْ، قُلْتُ: يَسْتَقْرِضُ وَيَتَزَوَّجُ؟ قالَ: نَعَمْ، اِنَّهُ يَنْتَظِرُ رِزْقَ اللّهِ غُدْوَةً وَعَشِيَّةً. 

ابوموسى گويد: به امام صادق عليه السلامعرضه كردم: فدايت شوم، آيا مرد مى تواند قرض بگيرد و فريضه حج را با آن انجام دهد؟ فرمود: بله، عرض كردم: آيا مى تواند وام بگيرد و ازدواج كند؟ فرمود: بله، و شب و روز منتظر روزى خدا باشد.

35 عَنِ النَّبِىِّ صلي الله عليه و آله: كَما لايَحِلُّ لِغَرِيمِكَ اَنْ يُمْطِلَكَ وَهُوَ مُوْسِرٌ، فَكَذلِكَ لايَحِلُّ لَكَ اَنْ تُعْسِرَهُ اِذا عَلِمْتَ اَنَّهُ مُعْسِرٌ. 

از رسول خدا صلي الله عليه و آله نقل شده كه فرمود: همانطور كه براى آنكسى كه از تو قرض گرفته جايز نيست كه اداء آنرا تأخير بيندازد، پس براى تو هم جايز نخواهد بود كه با اينكه مى دانى او تنگدست است از او مطالبه كنى.

20 قالَ عَلِىُّ عليه السلام: اِيّاكُمْ وَالدَّيْنَ؛ فَاِنَّهُ هَمٌّ بِاللَّيْلِ وَذُلٌّ بِالنَّهارِ. 

على عليه السلام فرمود: از قرض كردن پرهيز نماييد؛ چون قرض باعث غم و اندوه شب و خوارى انسان در روز است.

(نتيجه طبيعى قرض گرفتن است بنابراين تا انسان تا ناچار نباشد بهتراست كه قرض نگيرد).

36 قالَ النَّبِىُّ صلي الله عليه و آله: مَنْ يُمْطِلُ عَلى ذِى حَقٍّ حَقَّهُ و َهُوَ يَقْدِرُ عَلى اَداءِ حَقِّهِ فَعَلَيْهِ كُلَّ يَوْمٍ خَطيئَةُ عَشّارٍ. 

پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: كسى كه قادر به پرداخت حقّ ديگران است، اگر سهل انگارى نمايد و طلبكار را معطّل كند در مقابل هر روز تأخير، گناه شخص باجگير در نامه عملش ثبت خواهد گرديد.

18 قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: مَنْ اَقْرَضَ مُؤْمِنا قَرْضا يَنْتَظِرُبِهِ مَيْسُورَهُ كانَ مالُهُ فِى زَكاةٍ وَ كانَ هُوَ فِى صَلاةٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ حَتّى يُؤَدِّيَهُ اِلَيْهِ. 

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس به مؤمنى قرض بدهد و منتظر بماند تا قرض گيرنده گشايش (در كارش) يابد، آن مال ثواب زكات خواهد داشت و قرض دهنده مورد درود فرشتگان باشد تا آنكه قرض گيرنده قرضش را ادا نمايد.

40 وَقالَ عليه السلاميَعْنِى اَباعَبْدِاللّهِ عليه السلام: خَلُّوا سَبِيلَ الْمُعْسِرِ كَما خَلَأَهُ اللّهُ تَبارَكَ وَتَعالى. 

امام صادق عليه السلام فرمود: تنگدست را رها كنيد، همانطور كه خدا چنين كرده است.

16 قالَ النَّبِىُ صلي الله عليه و آله: مَنِ احْتاجَ اِلَيْهِ اَخُوهُ الْمُسْلِمُ فِى قَرْضٍ وَهُوَ يَقْدِرُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَفْعَلْ، حَرَّمَ اللّهُ عَلَيْهِ رِيْحَ الْجَنَّةِ. 

پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله فرمود: كسى كه برادر مسلمان و نيازمندش از او تقاضاى قرض الحسنه بكند و او با اينكه توانائى دارد، خواسته او را تأمين ننمايد خداوند او را از بوى بهشت محروم خواهد ساخت.

بهتر است بدهکار باشیم، تا اینکه با پولی که مهر و نشان ما بر آن نیست بدهی خود را بپردازیم. نیچه

15 قالَ اَبُوعَبْدِاللّهِ عليه السلام: ما مِنْ مُسْلِمٍ اَقْرَضَ مُسْلِما قَرْضا يُريدُ وَجْهَ اللّهِ اِلاّ اُحْتُسِبَ لَهُ اَجْرُها بِحِسابِ الصَّدَقَةِ حَتّى تَرْجِعَ اِلَيْهِ. 

امام صادق عليه السلام فرمود: هيـچ مسـلمانى نبـاشـد كه به مسـلمان ديگرى بخاطر خدا قـرض دهـد، جـز آنكه خـداوند هر روز ثـواب صـدقـه دادن آن را به حـساب وى ثبت كـند تـا زمانـى كه آن مـال بـه او بـاز گردد.

چرا دشوارترین کار در جهان این است که به پرنده ای این باور را بدهی که آزاد است؟ ریچارد باخ

14 فِى خَبَرٍ طَويِلٍ عَنِ الصّادِقِ عليه السلام قالَ: اَمَّا الْوُجُوهُ الْأرْبَعَةُ (الَّتِى يَلْزِمُهُ فِيها النَّفَقَةُ مِنْ وُجُوهِ اصْطِناعِ الْمَعْرُوفِ) فَقَضاءُ الدَّيْنِ، وَالْعارِيَةُ، وَالْقَرْضُ وَاِقْراءُ الضَّيْفِ واجِباتٌ فِى السُّنَّةِ. 

امام صادق عليه السلامدر روايتى طولانى و مفصّل فرمود: امّا انواع چهارگانه خير عبارتند از:
1 ـ پرداخت بدهى
2 ـ عاريه دادن
3 ـ قرض دادن
4 ـ مهمانى دادن، كه اينها در سنّت واجب است.