سخنان بزرگان جهان در مورد نویسندگی

اشياء جزئي از معنا و حس*سازها هستند و با اتفاقات اطراف پيوستگي دارند، بايد جزئيات را ديد. واقعيت اجتماعي 

براي كسي دقيق مي*شود كه تجربه داشته باشد.

از ويژگي*هاي نزديكي به واقعيت اين است كه همه چيز سر جاي خودش است و قابل حذف نيست. هماهنگي با 

محيط و افراد دارد بر خلاف مكالمه*هاي تلويزيوني. 

محوريت در نوشته با حس است كه بايد از واقعيت حكايت كند. براي توليد معنا اتكا به اطلاعات كافي نيست، بايد 

با احساس وارد عرصه شد.

وقتي نوشته شما اصل نباشد ممكن است متن خوبي درآيد ولي ديگر پيشرفت نمي*كنيد.

11- گفت و گو یا موسيقي خوب آن است كه به ياد نماند و شنيده نشود.

 

شما بايد طوري تصويرسازي كنيد تا خواننده تجربه يك روزه را در ده دقيقه به دست آورد. بچه*حزب*الهي*ها به شدت 

از تجارب اجتماعي خالي*اند. در عالم واقع آدم يك بار فرصت زندگي دارد ولي بايد بقیه حالات را تجربه کرد. 

وقتي وارد محيطي مي*شويد، نمي*توان گفت رنگ و شكل محيط روي شما تاثيري نگذاشته، گرچه هيچ ربطي به 

سوژه ندارد براي انتقال حس بايد آنها را خوب توصيف كرد.

طوري بايد يك موضوع را توصيف كنيد تا براي مخاطب تصوير شود و آن را تجربه كند،بيشتر فيلمبردار باشيد تا 

گزارش*گر در توصيف رابطه هم بايد وصف صورت بگیرد، نه اينكه با مثال يا تمثيل سعس در نشان دادن داشته باشیم.

هر هنرمندی زندگینامه خود را می نویسد. 

هاولاک الیس

چه موقع، نامه نگاری وسیله ی ارتباط میان برادران دینی است؟

الإمامُ الصّادقُ عليه‏السلام :

التَّواصُلُ بينَ الإخوانِ في الحَضَرِ التَّزاوُرُ ، والتَّواصُلُ في السَّفَرِ المُكاتَبةُ .

امام صادق عليه‏السلام :

ارتباط ميان برادران در حَضَر ، ديد و بازديد است و در سفر ، نامه نگارى .

تحف العقول : 358 منتخب ميزان الحكمة : 482

سعي كنيد واقعيت عريان را نشان دهيد، اظهار فضل نكنيد. در جنگ چون بچه*ها براي موضوعات واقعي كار 

مي*كردند، رشد مي*كردند. الان همه كاغذي شده*اند، اهل مانور هستند. تحليل*ها و توصيف*هاي ما منطبق بر واقعيت 

نيست، كليشه*اي است.

توصيف درعين متنوع بودن نبايد ازهم*گسيخته باشد.

اضافات يا نواقص زباني دلالت مطلب، به عمق يا ضعف نگاه باز مي*گردد. اگر حس كامل باشد در لفظ ظاهر مي*شود.

5- هر چه كمتر توضيح بدهي و بيشتر تصوير بسازي به شخصيت خواننده احترام گذاشته*اي و اين باعث جذاب*شدن اثر 

مي*شود، هم*چنين اگر خروج از مطلب را به شرط اينكه ادامه*اش معلوم باشد باز بگذاري.

 

ما در توصيف بايد شهود و علم حضوري براي مخاطب *ايجاد كنيم نه اينكه فقط اطلاعات بدهيم تا خودش چيزي سر 

هم كند و بفهمد.