سخنان بزرگان جهان در مورد یادگیری

ذهن ما همچون يك جريب زمين است كه مي‌توانيم در آن، شادي يا غم و اندوه پرورش دهيم. چنانچه تلاشي براي رشد بذر شادي صورت نگيرد، متاسفانه طبيعت انسان، غم و اندوه را پرورش مي‌دهد.((پرمودا باترا))

لوسییوس آنائوس سنکا: تا زمانی که زندگی می‌کنید، یاد بگیرید که چگونه زندگی کنید.

بنجامین فرانکلین: اگر کسی کیف پولش را بر سرش خالی کند، هیچ کسی نمی‌تواند آن را از او دور کند. سرمایه‌گذاری برای دانش بهترین بهره را به همراه دارد.

پوبلیوس سیروس: نادان کسی است که آموزش را حقیر بشمارد.

آلبرت اینشتین: هنر عالی معلم ترغیب لذت در بیان خلاق و دانش است.

بنجامین دیسرایلی: دیدن زیاد، درد و رنج زیاد و مطالعه زیاد سه ستون یادگیری هستند.

مارک تواین: هرگز اجازه ندهید آموزش و پرورش رسمی، راه اصلی یادگیری شما شود.

ارسطو: ریشه های آموزش تلخ، اما میوه هایش شیرین است.

پاِنَّ العِلمَ حَياةُ القُلوبِ وَ نورُ البصارِ مِنَ العَمى وَ قُوَّةُ البدانِ مِنَ الضَّعفِ؛

به راستى كه دانش، مايه حيات دل‏ها، روشن كننده ديدگان كور و نيروبخش بدن‏هاى ناتوان است.

(تحف العقول، ص 28)

مَن تَعَلَّمَ العِلمَ و َعَمِلَ بِهِ و َعَلَّمَ لِلّهِ دُعِىَ فى مَلَكُوتِ السَّماواتِ عَظيما فَقيلَ: تَعَلَّمَ لِلّهِ و َعَمِلَ لِلّهِ و َعَلَّمَ لِلّهِ؛

هر كس براى خدا دانش بياموزد و به آن عمل كند و به ديگران آموزش دهد، در ملكوت آسمانها به بزرگى ياد شود و گويند: براى خدا آموخت و براى خدا عمل كرد و براى خدا آموزش داد.

الذریعه الی حافظ الشریعه(شرح اصول کافی) ج1،ص56

خَيرُ العِلمِ مانَفَعَ؛

بهترين علم آن است كه مفيد باشد.

(غررالحکم و دررالکلم،ص 354)

زَكاةُ العِلمِ بَذلُهُ لِمُستَحِقِّهِ وَإجهادُ النَّفسِ فِى العَمَلِ بِهِ؛

زكات دانش، آموزش به كسانى كه شايسته آنند و كوشش در عمل به آن است.

(غرر الحکم و درر الکلم،ص391)

خَيرُ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهلِ ؛

خير دنيا و آخرت با دانش است و شرّ دنيا و آخرت با نادانى.

(بحارالانوار، ج79، ص170)

گالیله: هرگز کسی (حتی بسیار نادان) را ندیدم که نتوانسته باشم چیزی از او یاد بگیرم.

كُلُّ وِعاءٍ يَضيقُ بِما جُعِلَ فيهِ إِلاّ وِعاءُ العِلمِ فَإِنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ؛

فضاى هر ظرفى در اثر محتواى خود تنگ‏تر مى‏شود مگر ظرف دانش كه با تحصيل علوم، فضاى آن بازتر مى‏گردد.

 (نهج البلاغه،ص505)