سخنان بزرگان جهان در مورد ظلم و ستم

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

الظُّلمُ ثلاثةٌ : فَظُلمٌ لا يَترُكُهُ اللّه ُ ··· أمّا الذي لا يَترُكُ فَظُلمُ العِبادِ فيما بينَهُم، يَقُصُّ اللّه ُ بَعضَهم مِن بَعضٍ .
 ظلم سه گونه است : ظلمى كه خداوند از آن نمى گذرد ··· اما ظلمى كه گذشت نمى شود، ستم بندگان به يكديگر است. خداوند تقاص هر كسى را از ديگرى مى گيرد.

( كنز العمّال : ۱۰۳۲۶)

امام على عليه السلام :

و عِزَّتي و جلالِي ، لا يَجُوزُني ظُلمُ ظالِمٍ و لَو كَفٌّ بِكَفٍّ، و لو مَسْحةٌ بِكَفٍّ، و نَطْحَةُ ما بينَ الشاةِ القَرْناءِ إلى الشاةِ الجَمّاءِ، فَيَقتَصُّ اللّه ُ لِلعِبادِ بَعضِهِم مِن بَعضٍ حتّى لا يَبقى لأِحَدٍ عندَ أحَدٍ مَظلِمَةٌ، ثُمّ يَبعَثُهُم اللّه ُ إلى الحِسابِ .
خداوند عزّ و جلّ فرمود : به عزّت و جلالم سوگند كه از ظلم هيچ ظالمى نگذرم ، گر چه زدن مشتى باشد ، يا كشيدن دستى يا شاخ زدن گوسفندِ شاخدارى به گوسفندى بى شاخ . خداوند تقاصّ بندگان را از يكديگر مى گيرد ، تا جايى كه هيچ كس به گردن ديگرى حق و مظلمه اى نداشته باشد ، آن گاه ايشان را براى حسابرسى مى فرستد .

( المحاسن : ۱/۶۸/۱۸ )

بحار الأنوار ـ به نقل از ابو بصير ـ : از امام صادق عليه السلام درباره آيه «كسانى كه ايمان آوردند و ايمانشان را با ستم نياميختند» سؤال كردم . حضرت فرمود :

نَعوذُ بِاللّه ِ يا أبا بصيرٍ أن تَكونَ ممَّن لَبِسَ إيمانَهُ بِظُلمٍ، ثُمّ قالَ : اُولئكَ الخَوارِجُ و أصحابُهُم 
پناه به خدا ، اى ابا بصير ، از اين كه تو جزء كسانى باشى كه ايمانشان را با ستم درآميختند . سپس فرمود : اينان ، خوارج و هم مسلكان آنها هستند

( بحار الأنوار : ۶۹/۱۵۳/۱۰ )

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد :

و عِزَّتي و جلالِي لأَنتَقِمَنَّ مِن الظّالِمِ في عاجِلِهِ و آجِلِهِ، و لأنتَقِمَنَّ مِمَّن رَأى مَظلوما فَقَدَرَ أن يَنصُرَهُ فلَم يَنصُرْهُ 
به عزّت و جلالم سوگند كه از ستمگر در دنيا و آخرت به طور قطع انتقام مى گيرم ، و از كسى هم كه ستمديده اى را ببيند و بتواند ياريش رساند و نرساند ، بى گمان انتقام مى گيرم .

( كنز العمّال : ۷۶۴۱ )

امام على عليه السلام :

ألا و إنَّ الظُّلمَ ثلاثةٌ : فَظُلمٌ لا يُغفَرُ، و ظُلمٌ لا يُترَكُ، و ظُلمٌ مَغفورٌ لا يُطلَبُ، فأمّا الظُّلمُ الذي لا يُغفَرُ فالشِّركُ بِاللّه ِ ··· و أمّا الظُّلمُ الذي يُغفَرُ فَظُلمُ العَبدِ نفسَهُ عندَ بعضِ الهَناتِ، و أمّا الظُّلمُ الذي لا يُترَكُ فظُلمُ العِبادِ بَعضِهِم بَعضا 
بدانيد كه ظلم بر سه گونه است : ظلمى كه هرگز بخشيده نمى شود ، ظلمى كه بازخواست مى شود و ظلمى كه بخشوده مى شود و بازخواست نمى گردد . اما ظلمى كه هرگز بخشيده نمى شود ، شرك ورزيدن به خداست ··· اما ظلمى كه بخشوده مى شود ستمى است كه بنده با ارتكاب بعضى گناهان كوچك به خود روا مى دارد و اما ظلمى كه بازخواست خواهد شد ، ستم بندگان به يكديگر است .

( نهج البلاغة : الخطبة ۱۷۶ )

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

الظُّلمُ ثلاثةٌ : فَظُلمٌ لا يَغفِرُهُ اللّه ُ، و ظُلمٌ يَغفِرُهُ اللّه ُ، و ظُلمٌ لا يَترُكُهُ .
ظلم سه گونه است : ظلمى كه خدا هرگز نمى بخشد ، ظلمى كه خدا مى بخشد ، و ظلمى كه بازخواست خواهد شد .

( كنز العمّال : ۷۵۸۸ )

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «كسانى كه ايمان آوردند و ايمانشان را با ستم نياميختند» ـ فرمود :

 بِشَكٍّ .
يعنى با شكّ .

(  الكافي : ۲/۳۹۹/۴ )

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «و هر كه در آن به ستم كج راهه بپويد» ـ فرمود :

كُلُّ ظُلمٍ إلحادٌ، و ضَربُ الخادِمِ في غَيرِ ذَنبٍ مِن ذلكَ الإلحادِ .
هر گونه ستمى ، كجروى است و كتك زدن خدمتكار بى آن كه گناهى مرتكب شده باشد از جمله همين كجروى است .

( الكافي : ۴/۲۲۷/۲ )

امام باقر عليه السلام :

الظُّلمُ في الدنيا هو الظُّلُماتُ في الآخِرَةِ .
 ظلم در دنيا ، همان ظلمات در آخرت است .

( ثواب الأعمال : ۳۲۱/۱ )

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخِ مردى كه دوست داشت روز قيامت در روشنايى محشور شود ـ فرمود :

 لا تَظلِمْ أحَدا، تُحشَرْ يَومَ القِيامَةِ في النورِ .
به هيچ كس ظلم نكن ، تا روز قيامت در روشنايى محشور شوى .

( كنز العمّال : ۴۴۱۵۴ )

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 إيّاكُم و الظُّلمَ؛ فإنّ الظُّلمَ عندَ اللّه ِ هُو الظُّلُماتُ يَومَ القِيامَةِ .
 زنهار از ظلم ؛ زيرا ظلم در نزد خداوند تاريكيهايى در روز قيامت است .

( بحار الأنوار : ۷۵/۳۰۹/۷ )

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

اتَّقُوا الظُّلمَ؛ فإنّهُ ظُلُماتٌ يَومَ القِيامَةِ .
از ظلم كردن بپرهيزيد كه آن ، ظلمتهاى روز قيامت است .

( الكافي : ۲/۳۳۲/۱۱ )

امام على عليه السلام :

اِحذَرِ العَسفَ و الحَيفَ؛ فإنّ العَسفَ يَعودُ بِالجَلاءِ، و الحَيفَ يَدعُو الى السَّيفِ .
 از زورگويى و بيدادگرى بپرهيز ؛ زيرا زورگويى موجب در به درى مردم مى شود و بيدادگرى ، كار را به شمشير مى كشاند .

( نهج البلاغة : الحكمة ۴۷۶ )

از همه شما که در اینجا ایستاده‌اید خواهش می‌کنم که اگر ظلمی به شما کرده‌ام مرا ببخشید و برایم دعا کنید. ژان دارک

امام على عليه السلام :

مَن عَمِلَ بِالجَورِ عَجَّلَ اللّه ُ هُلْكَهُ .
 هر كه ستم كند ، خداوند نابودى او را شتاب بخشد .

( غرر الحكم : ۸۷۲۳ )