سخنان بزرگان جهان در مورد ظلم و ستم

اَلبَغىُ يَصرَعُ الرِّجالَ وَ يُدنِى الآجالَ؛
 

ظلم و تجاوز، انسان را زمين مى زند و مرگ ها را نزديك مى سازد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 345 ، ح 7937

مَن عامَلَ النّاسَ فَلَم يَظلِمهُم وَ حَدَّثَهُم فَلَم يَكذِبهُم وَ وَعَدَهُم فَلَم يَخلِفهُم فَهُوَ مِمَّن كَمُلَت مُرُوءتُهُ وَ ظَهَرَت عَدالَـتُهُ وَ وَجَبَت اُخُوَّتُهُ و َحَرُمَت غيبَتُهُ؛
 

هر كس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نكند، دروغ نگويد و خلف وعده ننمايد، جوانمرديش كامل، عدالتش آشكار، برادرى با او واجب و غيبتش حرام است.

خصال ص 208، ح 28

وَ الذُّنُوبُ الّتى تُنزِلُ النِّقَمَ عِصيانُ العارِفِ بِالبَغىِ وَ التَطاوُلُ عَلَى النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخريَّةُ مِنهُم ؛
 

گناهانى كه باعث نزول عذاب مى شوند، عبارت اند از: ستم كردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره كردن آنان.

معانى الاخبار ص 270 و 271 ، ح 2

ثَلاثٌ مَن كُنَّ فيهِ فَهِىَ راجِعَةٌ عَلى صاحِبِها: اَلبَغىُ و َالمَكرُ و َالنَّكثُ؛

سه خصلت است كه در هر كس باشد (آثارش) به خود او بر مى گردد: ظلم كردن، فريب دادن و تخلّف از وعده.

نهج الفصاحه ص 422 ، ح 1281

اَلصَّديقُ مَن كانَ ناهيا عَنِ الظُّلمِ و َالعُدوانِ مُعينا عَلَى البِرِّ و َالاحسانِ؛

دوست، كسى است كه از ظلم و تجاوزگرى باز دارد و بر انجام خوبى و نيكى يارى كند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 415 ، ح 9477

 مَنْ ظَلَمَ أَفْسَدَ أَمَرَهُ وَ مَنْ جَارَ قَصُرَ عُمُرُه‏

هر كس ظلم كند، امرش فاسد و عمرش كوتاه مى شود.

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل  ج 12 ، ص 99 ، ح 13629

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص  236 و 237 ، ح 24

أَعدَلُ النّاسِ مَن أَنصَفَ مَن ظَلَمَهُ؛

عادل ترين مردم كسى است كه با كسى كه به او ظلم كرده با انصاف رفتار كند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 394 ، ح 9104

مَن عَفا عَن مَظلَمَةٍ أَبدَ لَهُ اللّه بِها عِزّا فِى الدُّنيا وَ الآخِرَةِ؛
 

هر كس از ظلمى كه در حق او شده گذشت كند، خداوند به جاى آن در دنيا و آخرت به او عزّت مى بخشد.

بحار الانوار (ط-بیروت) ج 66 ، ص 382

 ظلم هر كسی كه به تو ستمی بورزد، در نظرت بزرگ جلوه نكند، زیرا چنین شخصی در ضرر بر خویشتن و سود رساندن به تو خواهد كوشید و پاداش كسی كه تو را شاد كند، این نیست كه با او زشتی نمایی.((امام علی (ع)))  

مَن أخَذَ لِلمَظلُومِ مِنَ الظّالِمِ کانَ مَعِیَ فی الجَنَّةِ مُصاحِباً.

هر که داد ستمدیده را از ظالم بگیرد در بهشت با من همنشین خواهد بود.

کنز الفؤاد ج1 ، ص 135 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 72، ص 359

يا بُنَىَّ  ... اِذا دَعَتْكَ القُدْرَةُ عَلى ظُلْمِ مَنْ هُوَ دونَكَ فَاذْكُرْ قُدْرَةَ اللّه‏ِ عَلَيْكَ؛
 

فرزندم  ... هرگاه قدرت، تو را به ظلم بر زيردستت فرا خواند، قدرت خدا را بر خودت به يادآور.

ارشاد القلوب(ديلمى) ج1، ص 72 و 73

ألظُّلمُ یُزلُّ القَدَمَ وَ یَسلُبُ النِّعَمَ وَ یُهلِکُ الاُمَمَ.

ظلم قدم را می لرزاند، نعمتها را سلب می کند و امتها را به نابودی می کشاند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 456 ، ح 10411

مَنْ ظَـلَمَ ظُلِمَ؛


هر كس ستم كند، ستم مى‏ بيند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 100 ، ح 1725

ظَـلَمَ الْحَقَّ مَنْ نَصَرَ الْباطِلَ


هر كس باطل را يارى كند، به حق ستم كرده است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 71 ، ح 1021

مَنْ باعَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَعيمِ الْجَنَّةِ فَقَدْ ظَلَمَها؛
 

هر كس خودش را جز به نعمت بهشت بفروشد، براستى كه به خويشتن ظلم كرده است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 232 ، ح 4628