قلعه يا شهر باستاني شياخ بر فراز تپه اي بين دو رودخانه در تنگ معروف به وويله و در دامنه كوه هاي تخت پيران در شمال باختري و تخت نيله در شمال خاوري بخش زرين آباد شهرستان دهلران و در نزديكي روستاي بردي، واقع شده است. اين قلعه با توجه به مصالح به كار رفته در ساختمان آن كه سنگ و ملاط ساروج اند به دوره ساساني تعلق دارد و چون در نزديكي بين النهرين قرار داشته به عنوان انبار آذوقه نيز مورد استفاده قرار مي گرفته است. مصالح ديوارهاي باقي مانده قلعه، هر يك به طول هزار متر و ارتفاعي بين 7 تا 10 متر و ضخامتي حدود 2 متر كلا از سنگ است. بقاياي اتاق هاي قلعه نيز كه جهت اسكان فرماندهان و حكمرانان ناحيه استفاده مي شده است هنوز مشهود است.
براي تامين آب ساكنان قلعه، كانالي از سنگ و ملاط ساروج احداث شده كه آب مورد نياز را از تنگه وويله به كمك شيب طبيعي زمين به داخل قلعه هدايت مي كرده است. در قسمت شمال قلعه و بر روي تپه هاي مشرف به آن دو اثر قديمي كه برج هاي ديده باني قلعه بوده اند نيز باقي مانده است.
