قدمت عمارت طباطبايي براساس كتيبه موجود در شاه نشين اين عمارت، به سال 1298 هـ.ق برمي گردد. اين عمارت داراي دو بخش مجزا و در اصل دو خانه مستقل است. مهم ترين مجموعه فضايي اين عمارت، جبهه جنوبي با ارتفاعي بلندتر از ساير قسمت‌هاي بناست و قوسي نيم دايره بر فراز ايوان ميانه خود دارد كه بالاترين نقطه در خط آسمان كلب بنا را تشكيل مي دهد. ستون‌هاي پر تزيين و تزيينات زيباي گچ بري رنگي در ديوارها و سقف ايوان، زيبايي و اهميت خاصي به اين قسمت بخشيده است. سقف تالار و شاه نشين آن در اين جبهه داراي تزيينات يزدي بندي زيبايي است. در جبهه مقابل تالار هر يک از اين حياط ها، ايوانچه‌هاي ستون دار پر تزييني ساخته شده‌اند و در جبهه شمالي و جنوبي، اتاق هاي سه دري در دو طبقه قرار دارند.در جبهه شمالي حياط، مهتابي نسبتا وسيعي در ميانه نما واقع شده و فضاي باز حياط را گسترده تر كرده است. در دو سوي نماي اين جبهه نيز دو ايوانچه ستون‌دار قرار گرفته و مهتابي از پشت به تالار خانه ديگر مربوط است.جبهه خاوري عمارت طباطبايي متشكل از يک تالار و چهار اتاق سه دري است كه همه در امتداد يكديگر قرار گرفته و به هم مربوطند. تالار ميانه اين جبهه صليبي شكل است و دو ايوانچه ستون‌دار در مقابل سه دري‌هاي طرفين آن واقع شده‌اند و در جبهه باختري بنا تنها دو ايوانچه ستون‌دار در ميانه ديوار ساخته شده كه به نوعي نماي جبهه مقابل را تكرار مي‌کند. سرداب بزرگ اين عمارت در زير مهتابي جبهه شمالي قرار دارد. بخش دوم عمارت طباطبايي يعني خانه كوچک تر كه خصوصي تر به نظر مي رسد، حياط كوچكي قرار دارد كه در شمال و جنوب آن تنها طاق نماها و ايوانچه‌هايي ساخته شده‌اند و در جبهه خاوري آن يک پنج دري با دو اتاق در طرفين واقع است .
