اين باغ انگور در زمان حکومت نادرشاه افشار به عنوان ماليات از مردم گرفته شد و در دوره ناصرالدين شاه قاجار به تملک مسئول امور مالي حکومت اصفهان، يعني پدر حاج محمد ابراهيم ملک التجار در آمد. بعدها حاج محمد ابراهيم خان بناي انگورستان را به منظور برگزاري مراسم عزاداري و تعزيه احداث کرد. وقف نامه اين بنا داراي تاريخ 1341هـ . ق مي باشد. معمار سازنده آن استاد حسين چي بوده است. در طول زمان قسمت هاي مختلفي از انگورستان تخريب شده و بخش هايي از آن در سال 1333هـ . ش طي تعريض خيابان ملک از بين رفته است. باقي مانده بنا در شمال يک حياط وسيع واقع شده و شامل يک حياط مرکزي و يک سفره خانه است که مساحتي نزديک به هم دارند. سفره خانه تمامي جبهه جنوبي اين حياط را در بر مي گيرد و توسط يک ارسي وسيع به آن مشرف مي گردد. فضاي اين سفره خانه از سوي ديگر توسط يک ارسي هفت دهنه به حياط جنوبي بنا باز مي شود. اين فضا ارتفاعي معادل دو طبقه دارد و بعدها حياط مرکزي نيز با سقفي به همين ارتفاع پوشيده شده است. بدين ترتيب با باز شدن ارسي هاي سفره خانه، فضايي يک پارچه شامل سفره خانه و حياط سرپوشيده به دست مي‌آيد. يک نورگير بزرگ هشت ضلعي در سقف حياط و پنجره‌هاي سراسري بالاي ديوارهاي آن روشنايي اين فضا را تامين مي کند .
در جبهه شمالي حياط سرپوشيده، يک تالار پنج دري قرار دارد که بنابر وصيت ابراهيم خان وي و همسرش در آن به خاک سپرده شده‌اند. مجموعه فضاهاي حياط سرپوشيده، سفره خانه، اتاق مقبره و ديگر اتاق هاي اطراف حياط داراي تزيينات فراوان گچ بري، آيينه کاري و کاشي کاري هستند. ستون مياني فضاي سفره خانه و حياط داراي روکش هاي چوبي و پايه و سرستون هاي تزييني مي باشند. زير زمين بزرگي در زير فضاي سفره خانه وجود دارد که از طريق نورگيرهايي مشبک از حياط جنوبي خانه نور مي گيرد. بخش خاوري خانه به فضاهاي خدماتي از جمله حمام، آشپزخانه، انبارها و يک حيات خلوت اختصاص دارد. در گوشه جنوب خاوري بنا حمامي واقع شده است که داراي سکوهايي در اطراف و سقف گنبدي است دو ورودي خانه به حياط جنوبي آن باز مي شوند که يکي از آن ها مستقيماً از حياط جنوبي به فضاي سفره خانه و ديگري پس از عبور از چند فضا به حياط سرپوشيده، زير زمين و ساير فضاها راه مي يابد
