مباركه يكي از شهرستان هاي استان اصفهان است كه در گذشته مركز بلوک لنجان عليا بوده است. صنايع فولاد و كارخانه هاي فولادسازي مهم ترين صنعت شهرستان مباركه را تشكيل مي دهند .
صنايع و معادن
صنايع موجود در اين شهرستان مجتمع فولاد مبارکه، ذوب آهن، سيمان، و ابزارهاي نظامي است .
کشاورزي و دام داري
فرآورده هاي كشاورزي اين شهرستان سيب زميني، پياز، پنبه، برنج، تنباكو، دانه هاي روغني، گندم، جو، لوبيا، ذرت، نخود، عدس، لوبيا، باقلا، سبزي، صيفي، و ميوه هاي سردرختي است. مردم اين شهرستان به پرورش گوسفند، بز، گاو، مرغ، و طيور نيز مي پردازند .
مشخصات جغرافيايي
اين شهرستان از سوي شمال به شهرستان فلاورجان، از باختر به شهرستان لنجان و استان چهارمحال و بختياري، از خاور به شهرستان شهرضا و از جنوب به استان چهار محال و بختياري و شهرستان شهرضا محدود است. شهر مباركه، مركز شهرستان مباركه، با پهنه اي حدود يک هزار و 800 هكتار، در باختر استان اصفهان، در 32 درجه و 21 دقيقه، پهناي شمالي و 51 درجه و 30 دقيقه درازاي خاوري نسبت به نيمروز گرينويچ قرار دارد. آب و هواي شهرستان مباركه معتدل بوده و آب كشاورزي و آشاميدني آن از زاينده رود و كاريز تأمين مي شود. بيش ترين درجه حرارت، در تابستان ها 36-39 درجه بالاي صفر و كمترين آن، در زمستان ها 7-9 درجه زير صفر بوده است. باران ساليانه مباركه به 150 ميلي متر مي رسد .
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
مباركه در گذشته مركز بلوک لنجان عليا بوده است. مباركه در لغت به معني بركت داده شده، و با بركت و نعمت است. بلوک لنجان، از جمله شهر مباركه و پيرامون آن از نقاط حاصل خيز، با نعمت و پر بركت استان اصفهان است، و شايد از اين رو به مباركه سرشناس شده است. مير سيد علي جتاب، نويسنده كتاب «الاصفهان» بر اين باور بود، كه چون ناحيه لنجان، از جمله شهر مباركه در كنار رود زاينده رود قرار گرفته و ماه در آب بسيار ديده مي شود، اين ناحيه را «ماه دينار » نيز نگاشته اند
