امروزه شاهد پیشرفت روزافزون تکنولوژی در تمامی عرصه‌ها هستیم. سرعت بالای پیشرفت فناوری در صنعت هوانوردی نیز تاثیرگذار بوده و تحول عظیمی را در هواپیماهای مسافربری آینده ایجاد خواهد کرد.
حدود صد سال پیش، هواپیماهای اولیه تنها چند متری بالاتر از سطح زمین پرواز می‌کردند اما اکنون شاهد پرواز کردن هواپیماهای غول پیکری مانند ایرباس A380 و جنگنده‌های خارق‌العاده‌ای همچون اف 35 در آسمان‌ها هستیم. روند پیشرفت صنعت هوانوردی همچنان متوقف نشده و شرکت‌ها و مهندسان سراسر جهان در تلاش هستند تا نوآوری‌های بیشتری را در هواپیماهای مسافربری آینده ایجاد کنند. شما فکر می‌کنید در سال 2050 میلادی هواپیماها چگونه خواهند بود؟
هم‌اکنون طراحان و مهندسان بر روی مدل‌های جدیدی از هواپیماهای مسافربری کار می‌کنند تا نسل جدیدی از این پرنده‌های آهنین را تولید کنند. البته هنوز هیچ یک از این مدل‌ها منجر به ساخت یک نمونه واقعی نشده‌اند و به نظر می‌رسد که فعلا ساخت چنین هواپیماهایی غیرممکن است. به عنوان مثال می‌توان به تکنولوژی واقعیت مجازی اشاره کرد که نسخه اولیه آن در دهه 80 میلادی به عنوان یک دستگاه مفهومی ساخته شد اما در آن زمان این ایده عملی نشد و حتی سازندگان آن مورد تمسخر قرار گرفتند؛ اما در حال حاضر فناوری واقعیت مجازی با پیشرفت‌های زیادی همراه بوده و کاربردهای بسیاری را در اختیار کاربران قرار داده است. این موضوع می‌تواند در مورد صنعت هوانوردی نیز صدق کند و ایده‌هایی که اکنون خیلی مورد توجه قرار نمی‌گیرند، ممکن است هواپیماهای مسافربری آینده را تشکیل دهند.
به تازگی مفهوم جدیدی در ساخت هواپیماهای مسافربری آینده ایجاد شده که با نام مخفف BWB یا تلفیق بال و بدنه سناخته می‌شود. در این ایده، بدنه و بال‌ها به شکل منحنی در یکدیگر ادغام شده‌اند و مرزی بین آن‌ها مشخص نیست. طراحی داخلی کابین هواپیما نیز در این حالت بسیار جادارتر و گسترده‌تر از هواپیماهای امروزی شده و می‌توان تا هزار مسافر را در آن جای داد. پیش‌بینی می‌شود که چنین هواپیماهایی تا سال 2050 میلادی وارد عرصه هوانوردی بشوند.
پیشرفت تکنولوژی در کابین هواپیماهای مسافربری آینده
نوآوری در هواپیماهای مسافربری آینده به همین جا ختم نمی‌شود و انتظار می‌رود که در داخل کابین هواپیما نیز شاهد دنیایی از تکنولوژی باشیم. به عنوان مثال مفهوم جدیدی به نام دیوار زنده به جای پنجره‌های معمولی ارائه خواهد شد. همچنین فناوری واقعیت مجازی سه بعدی در هر صندلی هواپیما به کار می‌رود و سالن بزرگی هم جهت استراحت مسافران تعبیه می‌شود. به این ترتیب مسافران می‌توانند به جای نشستن بر روی صندلی‌های کوچک خود در طول پرواز، وقت خود را در این سالن و یا کافه‌ها و محل‌های تفریحی موجود در هواپیما سپری کنند.
یکی از مشکلات و نگرانی‌هایی که در مورد هواپیماها وجود دارد، نگرانی‌های زیست‌محیطی و آلودگی‌های تولید شده توسط این پرنده‌های غول‌پیکر است. به همین دلیل انتظار می‌رود که هواپیماهای مسافربری آینده از سوخت‌های زیستی و انرژی الکتریکی استفاده کنند. در صورت استفاده از این انرژی، سر و صدا و گازهای گلخانه‌ای برای حمل مسافر بسیار کمتر از هواپیماهای فعلی خواهد بود. علاوه بر آن به منظور کاهش وزن هواپیما از ماده سبکی به نام Micro Lattice یا «ریز تورینه فلزی» در ساخت صندلی، کف و حتی دیواره استفاده خواهد شد که توسط بوئینگ توسعه پیدا کرده است. گفتنیست که بسیاری از طرح‌های مفهومی جدید بوئینگ، ایرباس و حتی ناسا در هواپیماهای آینده به کار خواهد رفت.
در مجموع باید گفت هواپیماهای جدید تنها بر روی سرعت تمرکز نمی‌کنند و بیشتر، راحتی و کارایی را مد نظر قرار داده‌اند؛ موضوعی که رویای صنعت هوانوردی در آینده است و امیدواریم شاهد استفاده از این مفهوم‌های جدید در هواپیماها در آینده‌ای نزدیک باشیم.
