سخنان بزرگان در مورد سفر و مسافرت

ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:

سافِروا تَصِحّوا و تَغنَموا.

مسافرت كنيد تا سالم و تندرست بمانيد و بهره‌ها نصيبتان گردد. (مواعظ عدديه، ص ۱۲)

ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:

سافِروا فَاِنَّكُم اِنْ لَم تَغنَموا مالاً أَفَدتُم عَقلاً.

برويد مسافرت كنيد. در سفر اگر نفع مالي عايدتان نشود (لااقل) از فوائد عقلاني و تجربي آن بهره‌مند خواهيد شد. (مكارم‌الاخلاق، ص ۲۴۰)

ـ «امام موسي‌كاظم(عليه‌السلام)»:

لاتَخرُجْ في سفرٍ وَحَدَكَ فَاِنَّ الشّيطانَ مَع الواحِدِ وَ هُوَ مَن الاِثنَينِ أَبعَدُ.

به تنهايي مسافرت مکن که شيطان با مسافر يک نفري همدم مي‌شود و از مسافران دونفري فاصله مي‌گيرد. (المحجَّة‌البَيضاء، ج ۴، ص ۵۹)

ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:

خيرُ الرُّفقاءِ أربَعَةٌ.

در سفر تعداد هم‌سفران از همه بهتر چهار نفر است. (مستدرك، ج ۸، ص ۲۱۳)

پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:

الرَّفيقُ ثُمّ الطّريقُ.

براي سفر، اول هم‌سفر (بعد سفر) (مستدرک، ج ۸، ص ۲۰۹)

ـ «امام رضا(عليه‌السلام)»:

ثلاثٌ مِن المُرُوَّةِ في السَّفرِ: بَذلُ الزّادِ وَ حُسنُ الخُلقِ وَ الم‍ِزاحُ في غَيرِ المَعاصي.

سه خصلت در سفر نشانة مروّت و جوانمردي است: توشه و ساز و برگ خود را در اختيار همسفران قرار دادن، اخلاق و رفتار خوش داشتن و مزاح و شوخي‌هاي خالي از گناه. (خصال، ج ۱، ص ۱۵۷)

ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:

السَّفَرُ ميزانُ القَومِ!

سفر (در حقيقت) يک محک و ميزان شناسايي مردمان است! (در مسافرت حقيقت و باطن اشخاص آشکار مي‌گردد) (مکارم‌الاخلاق، ص ۲۴۰)

امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:

اذا سافرْتَ مَعَ قَومٍ فَأكثِرِ اِسْتِشارَتَهُم في أَمركَ.

هر گاه با عده‌اي هم‌سفر شدي، در امور خودت، زياد با آن‌ها مشورت کن. (وسائل، ج ۸، ص ۲۶۵)

ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:

مَا اصْطَحَبَ اِثنان اِلاّ كانَ اَعظمُهُما أجراً و اَجَهُّمُا اِلَي اللهِ اَرفَقُهُما بِصاحِبِه.

دو نفر که همراه يا همسفر مي‌شوند آن کس پاداش او عظيم‌تر و نزد خدا محبوب‌تر است که نسبت به همدم خود مهربان‌تر و عطوفت بيشتري داشته باشد. (وسائل، ج ۸، ص ۳۰۲)

ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:

اذا رَكِبتُمُ الدَّوابَّ فَاذكُروا الله عَزّوَجلَّ و قولوا «سُبحانَ الّذي سَخَّرَ لَنا هَذا وَ ماكُنّا لَهُ مُقرِنينَ و اِنّا اِلي رَبِّنا لَمُنقَلِبون»

هر وقت بر مَركَب (وسيله نقليه) سوار شديد خداي متعال را ياد كنيد و بگوييد: «سُبحانَ الّذي سَخَّرَ لَنا هَذا وَ ماكُنّا لَهُ مُقرِنينَ و اِنّا اِلي رَبّنا لَمُنقَلِبون» (خصال، ج ۲، ص ۱۶۸)

ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:

إفتَتِحْ سَفَركَ بِالصَّدقَةِ وَ اخرُجْ اِذا بَدالَك فَاِنَّكَ تَشترَيِ سَلامَةَ سَفَرِكَ.

در وقت مسافرت (حتي در روزهاي نحوست كه سفر مناسب نيست) سفرت را با دادن صدقه آغاز کن و سلامتي خود را تأمين نما. (بحار، ج ۱۰۰، ص ۱۰۳)

 «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:

ما يَقرَأَ أحَدٌ «اِنا اَنزَلناهُ» حينَ يَركَبُ دابَّتهُ اِلاّ نَزَلَ مِنها سالماً مَغفوراً لَه.

هر كس هنگام سوار شدن بر مَركَب (وسيله نقليه) سورة مباركة «انا انزلناه» را بخواند سالم و آمرزيده از آن پياده خواهد شد. (مكارم‌الاخلاق، ص ۲۴۲)

ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:

لاتَصحبَنَّ في سَفَرِكَ مَن لايَري لَكَ مِنَ الفَضلِ عَلَيهِ كَما تَري لَهُ عَليكَ.

با كسي كه فضل و منزلتي كه تو براي او قائل هستي براي تو قائل نباشد هيچ‌وقت مسافرت نكن. (مكارم‌الاخلاق، ص ۲۵۱)

۱۷ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:

حَقُّ علَي المُسلِم اِذا ارادَ سَفراً أَنْ يُعلِمَ اِخوانَهُ و حقٌّ علي اِخوانِهِ اذا قَدِمَ أنْ يَأتُوهُ.

بر هر مسلماني که ارائه سفر دارد لازم است که برادران ديني خود را اعلام کند، و بر آنان نيز لازم است که بعد از مراجعت از سفر به ديدار و ملاقات او بروند. (وسائل، ج ۸، ص ۳۲۹)

امام موسي‌بن‌جعفر(ع):

مَن خَرجَ وَجِدَهُ في سَفرٍ فَليَقُلْ «ما شاءَاللهُ لاحَولَ و لاقُوَّةَ اِلاّ بِالله اَللّهُمَّ آنِسْ وَحشَتي وَ أَعِنّي عَلي المحجَّة‌البَيضاء وَحدَتي وَ أَدِّ غَيبَتي»

كسي كه در سفر به تنهايي مسافر مي‌كند اين دعا را بخواند «ما شاءَاللهُ لاحَولَ و لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللِه اَللّهُمَّ آنِسْ وَحشَتيِ وَ أَعِنّيِ عَلي وَحدَتيِ وَ أَدِّ غَيبَتيِ» (وسائل، ج ۸، ص ۲۸۹)