یک سال ازهجرت پیامبر خدا (ص) به مدینه می گذشت. مسجد پیامبر ساخته شده بود وحضرت درکنارآن برای خویش وهمسرانش حجره هایی اختصاص داده بودند.
حضرت فاطمه (ص) درحجره اختصاصی پیامبر(ص) درکنارایشان به سرمی برد. مسلمانان واصحاب رسول خدا(ص)، فاطمه را به خوبی می شناختند.
می دانستند تنها فرزند حقیقی پیامبر اوست و دیگردخترها، فرزند خوانده های ایشان ودر حقیقت فرزندان خواهرجناب خدیجه می باشند که درخانه پیامبربزرگ شده اند. هم چنین سفارشات مکرر پیامبر را درباره ی عصمت وطهارت و همراهی فاطمه (ص) با قرآن را شنیده بودند.
این که زمان ازدواج چنین بانویی فرا رسیده بود. یگانه دختروپاره ی قلب آخرین پیامبران. اشرف و بزرگان قریش فاطمه (ص) با قرآن را شنیده بودند. اشرف وبزرگان قریش فاطمه (ص) را از پیامبر(ص) خواستگاری می کردند، ولی پیامبر (ص) می فرمود: امرفاطمه (ص) به دست پروردگارش می باشد.
او را به هر که بخواهد تزویج می فرماید. تا این که یک روز پیامبر(ص) امام امیر المومنین علی (ع) را نزد خویش فرا خواند وفرمود: بشارت بر تو، خداوند اندیشه مرا درباره ی ازدواج تو کفایت فرمود.
وفاطمه (ص) را به عقد تو در آورده است و دستور فرموده که ساکنان بهشت و فرشتگان، آن را تزیین کنند و ابری بر آنان در، یاقوت، مروارید ، سنبل و میخک ببارد.
اینک این سنبل و میخکی است که جبرییل (ع) به خاطر عقد تو برایم آورده است.
آن گاه رسول خدا (ص) نیز در مسجد خطبه ی عقد دخترش را برای امیر المومنین علی (ع) انشاء فرمود.
منبع: تبیان
