پاسخ به:سخنان بزرگان در مورد دوستی
من در جهان یک دوست داشته‌ام و آن خودم بوده ام! ناپلئون
بهترین وسیله دفع دشمنان، ازدیاد دوستان است. بیسمارک
«بهترین و حقیقی‌ترین دوستانم از تهی دستانند، توانگران از دوستی چیزی نمی‌دانند.» آمادیوس موتزارت
«تا انسان دوست نداشته باشد نمی‌فهمد.» لامارتین
«پرسیدم دوست بهتر است یا برادر؟ گفت: دوست برادری است که انسان مطابق میل خود انتخاب میکند.» ناشناس
«تندی مکن که رشته صدسال دوستی// درجای بگسلد چو شود تند، آدمی// همواره نرم باش که شیر درنده را// زیر قلاده برد توان، با ملایمی» محمدتقی بهار
«تو اول بگو با کیان دوستی// پس آنگه بگویم که تو کیستی» ضرب‌المثل فارسی
«جهان از بد و نیک آبستن است// برون دوست است و درون دشمن است» اسدی طوسی
«خصـم دانا که دشمن جان است// بهتر از دوستی که نادان است» مکتبی شیرازی
«دل دوستان آزردن، مراد دشمنان برآوردن است.» سعدی
«چو کیسه تنگ بداری زمردمان ای دوست،// مدار چشم محبت زدیگران، نه نکوست// چو دست را نتوان شست، جز به دست دگر،// بگیر و ببخشای تا شوی محبوب» یوهان ولفگانگ گوته
«دنیا خوش است و مال عزیز است و تن شریف// لیکن رفیق بر همه چیزی مقدم است» سعدی
«دشمنی را با دشمنی علاج نتوان کرد، دشمنی را فقط دوستی زایل کند.» سیدارتا گوتاما
«دشمن هرگز دوست نگردد.» ابوالفضل بیهقی
«دشمن دوست چون تواند بود.» ابوالفضل بیهقی
