جهت آشنایی با این مسابقه این قسمت را مطالعه بفرمایید

لطفا جواب ها را در همین تاپیک ارسال بفرمایید

متن عربی

82- وَ قَالَ (عليه السلام) : أُوصِيكُمْ بِخَمْسٍ لَوْ ضَرَبْتُمْ إِلَيْهَا آبَاطَ الْإِبِلِ لَكَانَتْ لِذَلِكَ أَهْلًا لَا يَرْجُوَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِلَّا رَبَّهُ وَ لَا يَخَافَنَّ إِلَّا ذَنْبَهُ وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا يَعْلَمُ أَنْ يَقُولَ لَا أَعْلَمُ وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ إِذَا لَمْ يَعْلَمِ الشَّيْ‏ءَ أَنْ يَتَعَلَّمَهُ وَ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الْإِيمَانِ كَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ وَ لَا خَيْرَ فِي جَسَدٍ لَا رَأْسَ مَعَهُ وَ لَا فِي إِيمَانٍ لَا صَبْرَ مَعَهُ.(حکمت شماره 82)

متن فارسی

(و فرمود:) شما را به پنج چيز سفارش مى كنم كه اگر براى دسترسى بدان رنج سفر را بر خود هموار كنيد، در خور است: هيچ يك از شما جز به پروردگار خود اميد نبندد، و جز از گناه خود نترسد، و چون كسى را چيزى پرسند كه نداند شرم نكند كه گويد ندانم، و هيچ كس شرم نكند از آنكه چيزى را كه نمى داند بياموزد، و بر شما باد به شكيبايى كه شكيبايى ايمان را چون سر است تن را، و سودى نيست تنى را كه آن را سر نبود، و نه در ايمانى كه با شكيبايى همبر نبود.(حکمت شماره 82)

متن عربی

113- وَ قَالَ (عليه السلام) : لَا مَالَ أَعْوَدُ مِنَ الْعَقْلِ وَ لَا وَحْدَةَ أَوْحَشُ مِنَ الْعُجْبِ وَ لَا عَقْلَ كَالتَّدْبِيرِ وَ لَا كَرَمَ كَالتَّقْوَى وَ لَا قَرِينَ كَحُسْنِ الْخُلُقِ وَ لَا مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لَا قَائِدَ كَالتَّوْفِيقِ وَ لَا تِجَارَةَ كَالْعَمَلِ الصَّالِحِ وَ لَا رِبْحَ كَالثَّوَابِ وَ لَا وَرَعَ كَالْوُقُوفِ عِنْدَ الشُّبْهَةِ وَ لَا زُهْدَ كَالزُّهْدِ فِي الْحَرَامِ وَ لَا عِلْمَ كَالتَّفَكُّرِ وَ لَا عِبَادَةَ كَأَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ لَا إِيمَانَ كَالْحَيَاءِ وَ الصَّبْرِ وَ لَا حَسَبَ كَالتَّوَاضُعِ وَ لَا شَرَفَ كَالْعِلْمِ وَ لَا عِزَّ كَالْحِلْمِ وَ لَا مُظَاهَرَةَ أَوْثَقُ مِنَ الْمُشَاوَرَةِ.(حکمت شماره 113)

متن فارسی

(و فرمود:) هيچ مال از خرد سودمندتر نيست، و هيچ تنهايى ترسناكتر از خود پسنديدن، و هيچ خرد چون تدبير انديشيدن، و هيچ بزرگوارى چون پرهيزگارى، و هيچ همنشين چون خوى نيكو، و هيچ ميراث چون فرهيخته شدن، و هيچ راهبر چون با عنايت خدا همراه بودن، و هيچ سوداگرى چون كردار نيك ورزيدن، و هيچ سود چون ثواب اندوختن، و هيچ پارسايى چون باز ايستادن هنگام ندانستن احكام، و هيچ زهد چون نخواستن حرام، و هيچ دانش چون به تفكر پرداختن، و هيچ عبادت چون واجبها را ادا ساختن، و هيچ ايمان چون آزرم و شكيبايى و هيچ حسب چون فروتنى، و هيچ شرف چون دانايى، و هيچ عزت چون بردبار بودن، و هيچ پشتيبان استوارتر از راى زدن.(حکمت شماره 113)