سخنان بزرگان در مورد تاریخ

پیام آوران باورهای پست و خُرد، بزرگترین پیروزیهای تاریخ مردم خویش را با گفتاری پست به ریشخند گرفته اند.((اُرد بزرگ))

هر زمان پیرمردی زیر خاک می رود، یک کتاب تاریخ زیر خاک پنهان می شود.((گوته))

حكم تاريخ استوارتر از تمام مقررات بوروكراسي است.((لئون تروتسكي)) 



 

بیشتر افراد موانع را می بینند، کسانی هم هستند که هدفها را می بینند. تاریخ داستان کامیابی دسته دوم را ثبت می کند و گروه نخست به فراموشی سپرده می شوند.((آلفرد آرماند مونتاپرت))

هر آنچه که در طبیعت و در تاریخ برایم آشنا است با من حرف می زند، مرا می ستاید، به پیش می راند و تسکین می دهد. اما من بقیه را نمی شنوم یا آن را فوری فراموش می کنم. در حقیقت، ما همیشه چیزی را که در میان ما آشنا است می خواهیم.((نیچه))

تنها وظيفه ي ما در قبال تاريخ، بازنويسي آن است.((اسكار وايلد)) 


 

در تاریخی که خوبی، مروارید کمیابی‌ است، کسی که خوب بوده است از کسی که بزرگ بوده است، کمابیش، پیش می‌افتد.((ویکتور هوگو))

در «قدمگاه» قرن بيست و يكم چه‌ها می‌گویند و چه‌ها می‌خواهند بكنند! در چنین جامعهٔ نهیلیسم (فرآیند جامعهٔ تكامل‌یافته‌تر سرمایه‌داری غرب) نمی‌تواند هرگز، حتا در یك فرد، حضوری واقعی و قابل یقین و توجیه داشته باشد. منوچهر آتشی

نه می توان تاریخ را فریب داد و نه می توان زمان را از سیر سریع خود بازداشت.((محمد خیابانی))

تجربه هاي به دست آمده در يك نسل، عمومأ براي نسل ِ بعدي ثمربخش نيست، از اين رو به شهادت گرفتن ِ برهانهاي تاريخي بي نتيجه است.((گوستاو لوبن)) 


 

هر آنچه که در طبیعت و در تاریخ برایم آشنا است با من حرف می زند، مرا می ستاید، به پیش می راند و تسکین می دهد. اما من بقیه را نمی شنوم یا آن را فوری فراموش می کنم. در حقیقت، ما همیشه چیزی را که در میان ما آشنا است می خواهیم. نیچه

تاريخ يك ملت مانند گلزاري است كه مردمان هنرمند و حساس، گلهاي زيباي آن هستند.((گوستاو لوبن)) 


 

خودشناسی دارای پیشینه دراز به اندازه تاریخ بشری است و با زندگی بهتر آغاز شده است. انسان بدون خودشناسی، انسانیت را نشناخته است.((جیمز گیلکیس))

خود را سیر کردن و پلیدی خویش را زیاد نمودن و همدیگر را نابود ساختن از نخستین روز تاریخ، دل مشغولی عمده ی قومها بوده است. هنوز هیچ چیز نشان نمی دهد که این ویژگیها مسیر خود را عوض کرده باشد.((گوستاو لوبن))

نوشتن شعر را هیچ‌گاه کنار نگذاشتم. من در شعر رابطه‌ام را با زمان و زندگی نوین مردمم یافتم. من هنگام نوشتن اشعار با همان ریتم‌هایی که در تاریخ قهرمانانه میهنم شنیده بودم زندگی می‌کردم. خوشبختم از این‌که در این سال‌ها زندگی کرده‌ام و وقایعی را که نظیرشان در تاریخ یافت نمی‌شود، به چشم دیده‌ام. آنا آخماتووا