سخنان بزرگان در مورد تاریخ

تاریخ بشر حکایت انسانهای عادی است که بر ترس خود چیره شده و کارهای شگفت انگیزی انجام داده اند.((برایان تریسی))

زیر هر سنگ قبر یک تاریخ کامل خوابیده است.((ماکسیم گورکی))

تاریخ نگاران شبیه افراد ناشنوا هستند، [ چرا که ] مدام به پرسش هایی پاسخ می گویند که هیچ کس از آنها نپرسیده است. لئو نیکولایویچ تولستوی

انسانهای بزرگ در نظر جوانان مانند کشمش های روی کیک تاریخ هستند.((هرمان هسه))

اگر انسان در جسم خود فانی است، در عمل تاریخی خود باقی است. کارل هنریش مارکس

کپی‌کردن  اشتراک گزاری  دریافت کد نمایش  پیوند یکتا  گزارش اشکال  پسندیدم

تاریخ نگاران شبیه افراد ناشنوا هستند، [ چرا که ] مدام به پرسش هایی پاسخ می گویند که هیچ کس از آنها نپرسیده است.((لئو نیکولایویچ تولستوی))

شرایط لازم و معین برای آفرینندگی، در هر گستره‌ای که باشد، این است که شخص آفریننده بتواند بی‌زمان، در بی‌خویشتنی و بیرون از مکان و اجتماع و تاریخ زندگی کند و بیافریند.((آبراهام مازلو))

تاریخ نگار، تاریخ جامعه را می نویسد نه تاریخ انسان را. میلان کوندرا

اگر فردوسی اشتباه‌ کرده‌ یا ریگى‌ به‌کفش‌ داشته‌ و اسطوره‌ى‌ ضحاک ‌ را به‌ آن‌ صورت‌؛ جازده‌،حتی طبقه‌ى‌ تحصیل‌ کرده‌ و مشتاق‌ حقیقت‌ ما نیز حکم‌ او را مثل‌ وحى‌ منزل‌ پذیرفته‌اند. من‌ موضوع‌ قضاوت‌ نادرست‌ درباره‌ى‌ نهضت‌ تصوف‌ یا اسطوره‌ى‌ ضحاک‌ را به‌عنوان‌ دو نمونه‌ى‌ تاریخی‌ مطرح‌ کردم‌ تا به‌ شما دوستان‌ عزیز نشان‌ بدهم‌ که‌ حقیقت‌ چه‌قدر آسیب‌پذیر است‌. این‌ نمونه‌ها را آوردم‌ تا آگاه‌ باشید چه‌ حرام‌زادگانی‌ بر سر راه‌ قضاوت‌ها و برداشت‌هاى‌ ما نشسته‌اند. احمد شاملو

اگر ایلخانان به تاریخ بها می دادند و از آن عبرت می گرفتند، هیچ گاه به ایران نمی آمدند و به این سرنوشت شوم گرفتار نمی شدند.((خواجه نصرالدین توسی))

شاعر فقط امکانی بشری را «کشف» می کند؛ امکانی که تاریخ هم به نوبه ی خود روزی آن را کشف خواهد کرد.((میلان کوندرا))

تاریخ نمی آفریند، بلکه «کشف» می کند. تاریخ، از طریق موقعیتهای بی سابقه، پرده از آنچه انسان هست، پرده از آنچه «از دیر زمان» در انسان وجود دارد، پرده از آنچه امکانهای انسان را تشکیل می دهد، بر می دارد. میلان کوندرا

شاعر فقط امکانی بشری را «کشف» می کند؛ امکانی که تاریخ هم به نوبه ی خود روزی آن را کشف خواهد کرد. میلان کوندرا

تاریخ می‌آید و می‌رود، ولی هنر باقی می‌ماند.((ویکتور هوگو))