دریاچه ها جاذبه‌های بسیار ارزشمندی هستند حال اگر منطقه‌ای به جای دو دریاچه در کنار هم داشته باشد دیگر نمی‌توان به راحتی از آن گذشت. تعداد کمی دریاچه دو قلو در سراسر جهان وجود دارد. سیاه گاو تنها دریاچه دوقلوی ایران به شمار می‌رود.

آبشار، چشمه، رودخانه، دریاچه و... هر کدام می‌توانند موقعیتی بی نظیر را برای یک سفر به یاد ماندنی در کنار خانواده و دوستان فراهم می‌کنند. دریاچه‌ها معمولا اکوسیستم‌های غنی‌تری دارند.

دریاچه‌ای شور، دیگری شیرین است، برخی در مناطق کوهستانی دهانه‌ی آتشفشان‌ها و برخی دیگر در نقاط پستی مانند دره‌ها یا مناطق جنگلی قرار دارند. از این میان برخی از این دریاچه‌ها دوگانه یا چندگانه هستند و به فاصله‌ی کمی در کنار هم قرار گرفته‌اند.

این نوع دریاچه‌ها چشم‌اندازهای بی‌نظیری را ارائه می‌دهند که در کمتر جایی می‌توان مشابه آن را یافت. دریاچه دوگانه سیاه گاو از آنجایی که تنها دریاچه‌ی دوقلوی ایران است موقعیتی بسیار ویژه دارد.

معرفی

دریاچه‌ی دوقلوی سیاه گاو، آکواریومی طبیعی است که در منطقه‌ای کوهستانی و نسبتا مرتفع قرار دارد. این پدیده‌ی طبیعی بسیار نادر، شامل دو دریاچه است که توسط کانالی با عرض حدود ۸ متر و عمق ۴ متر و در نهایت طولی برابر با ۷۰ متر به همدیگر مرتبط شده‌اند که در هر ساعت حدود ۲۴۰ متر مکعب آبدهی دارد.

حداکثر قطر دریاچه‌ها ۸۰ متر است. این دریاچه‌ها عمق‌های متفاوتی دارند. عمق دریاچه اول حداکثر ۳۰ متر و عمق دریاچه دوم در عمیق‌ترین نقطه به ۲۰ متر می‌رسد. دریاچه‌‌ سیاه گاو در ارتفاعات شهرستان آبدانان واقع در استان ایلام قرار دارد و می‌توان گفت مهم‌ترین جاذبه‌ی این منطقه محسوب می‌شود.

نکته‌ی جذاب در مورد این دریاچه‌ها این است که آبی شفاف دارند به گونه‌ای که می‌توان تا عمق ۳۰ متری آن‌ها را مشاهده کرد. آب دریاچه از طریق منایع زیرزمینی تامین می‌شود. از عمر این دریاچه‌ها هزاران سال می‌گذرد و متاسفانه بر اثر فرسایش روز به روز در حال کوچک‌تر شدن هستند.

از آنجایی که این دریاچه‌ها از نوع رودخانه‌ای هستند و آب آن‌ها به طور دائمی در حال حرکت و تازه شدن است می‌توان آن‌ها را در میان دریاچه‌های آب شیرین دسته‌بندی کرد. یکی از این دریاچه‌ها با اختلاف سطح اندکی (حدود ۵ متر) که دارد در بالا دست و دیگری در پایین دست قرار دارد. می‌توان گفت دریاچه بالا دست به عنوان منبع پرکننده‌ی دریاچه‌ی پایین دست عمل می‌کند.

آب چشمه‌های زیرزمینی پس از پرکردن دریاچه اول از آبراه واسط بین دو دریاچه عبور کرده و دریاچه دوم را پر می‌کند. این آب بعد از پر شدن دریاچه پایین دست به رودخانه سیاه گاو می‌ریزد و زمین‌های اطراف را سیراب می‌کند. بنابراین حیات در این ناحیه تا حد زیادی به این دریاچه‌ها وابسته است. چشمه‌های آب شیرین جوشانی که داخل دریاچه‌ها قرار دارند باعث وارد شدن املاح مختلف و گوگردی درون بستر آن‌ها می‌شوند. البته این چشمه‌ها تنها منبع تامین کننده آب دریاچه‌ها نیستند و آب باران هم در این امر سهم بسزایی دارد.

متوسط بارندگی در این ناحیه ۳۴۰ میلی لیتر است. در اطراف دریاچه گیاهانی چون نی، بید، انجیر، گون، خارشتر، تمشک، ترشک و تنگرس رشد کرده‌اند. همچنین این دریاچه‌ها جایگاهی اکوسیستم مناسبی را پدید آورده است که حیواناتی همچون گرگ، روباه معمولی، شغال، گراز، کفتار، خرگوش و تشی و پرندگانی مانند حواصیل خاکستری، اگرت بزرگ، عقاب دشتی، عقاب طلایی، زنبورخوار معمولی، آب چلیک تک زی، شبگرد معمولی و ماهی خورکِ ابلق در پناه آن زندگی می‌کنند.

برخی کارشناسان می‌گویند که نام این دریاچه در واقع «سیاگ او» است که در زبان محلی معنی منطقه سیاه آب می‌دهد. از آنجایی که این دریاچه‌ها از نوع رودخانه‌ای هستند و در اثر قطع شدن مسیر آبکندها و پر شدن آن‌ها با آب، شکلی هلالی مانند شاخ گاو به خود گرفته‌اند و همچنین به دلیل وجود املاح فراوان که رنگ سیاه به دریاچه داده است، نام سیاه گاو به آن اطلاق می‌شود. البته بر اساس باورهای مردم بومی در گذشته‌های خیلی دور درون این دریاچه‌ها اسب آبی زندگی می‌کرد. از آنجایی که مردم آن زمان با این حیوان آشنایی نداشتند به آن گاو سیاه می‌گفتند که در گذر زمان به سیاه گاو تبدیل شد.

آدرس

ایلام، شهرستان آبدانان، ۸ کیلومتری سراب باغ

دسترسی

برای دیدن این دریاچه از نزدیک ابندا به ایلام سفر کنید و سپس از آنجا به شهرستان دره شهر بروید. از این شهرستان مسیر خودتان را به سمت آبدانان ادامه داده و از آنجا به سوی مورموری حرکت کنید. بعد از رسیدن به سه راهی سراب نقلبه سمت چپ بروید. بعد از طی مسیر و عبور از روستای شوشه گل به یک پل خواهید رسید. از این پل باید حدود ۵۰۰ متر مسیر را به صورت پیاده تا دریاچه طی کنید. از ایلام تا دریاچه باید حدود سه ساعت و نیم راه را طی کنید.

بد نیست بدانید این دریاچه‌ها بستر نسبتا مناسبی برای رشد ماهیان گوناگون است. بنابراین اگر به ماهیگیری علاقه‌مند هستید تجهیزات مورد نیاز را به همراه داشته باشید. بی شک می‌توان در تمام چهار فصل سال از بودن در اطراف این دریاچه و تماشای زیبایی‌های بی پایان آن لذت برد. اما بهترین زمان برای سفر اواخر زمستان و فصل بهار است که طبیعت رنگ و بویی نو و با طراوت دارد. لطفا هنگام سفر مراقب طبیعت باشید و از انداختن زباله در اطراف خودداری کنید.