مهدی علیه السلام در میان سایر ادیان
باید گفت: عقیده به مهدی و مصلح بزرگ جهانی از حوزهی اعتقادات مسلمین نیز فراتر رفته و در ادیان قدیم مانند: آیین زرتشتی، هندی، بودایی، یهود، مسیحیت و... به عنوان یک اصل مسلم و قطعی مطرح است و هریک از انبیای سلف و رهبران مذهبی گذشته به پیروانشان از آمدن مصلح غیبی و تشکیل دهندهی حکومت واحد جهانی بشارت داده و به مظلومان، ستمدیدگان، مستضعفان و بیچارگان، از سپری شدن فصل چپاولگران بین المللی و غارتگران حرفهای و ستمپیشگان بیرحم و فرارسیدن فصل شکوفایی عدالت و پیاده شدن قانون مقدس الهی در سراسر گیتی نوید دادهاند.
در کتاب «اوستا» و «زند» زرتشتیان، «شادکمونی» و «دید» هندیان، «دادتک» و «پاتیکل» برهماییان و در کتب مقدس بوداییان، در مزامیر «زبور» منسوب به حضرت داود و در فصول «تورات» منسوب به حضرت موسی و اسفار «انجیل» منسوب به حضرت عیسی و... سخن از ظهور منجی بشریت و مصلح کل و برهمزنندهی بساط ظلم و ستم و تشکیلدهندهی حکومت واحد جهانی مبتنی بر پایههای عدالت نوید داده شده است.
در هر یک از آیین، ادیان، مکاتب، ملل و اقوام، از مصلح جهانی با تعبیرهای متناسب با فرهنگ خود نام برده و سخن گفتهاند.
هریک به زبانی سخن حمد تو گوید بلبل به غرل خوانی و طوطی به ترانه
در آیین زرتشت از او به نام «سوشیانت» یا «سوشیانس» (نجاتدهنده بزرگ جان)، در میان یهودیان به نام «ماشیع» (مهدی بزرگ) و در آیین هندی به نام «آواتارا» و در آیین بودایی به نام «بودای پنجم» و در میان برهماییان به نام «ویشنو» و در کتاب شاکمونی از کتب مقدس هندیان به نام «فرزند سید خلایق دو جهان» و در کتاب مقدس دادتک برهماییان به نام «آخرین وصی ممتاطا» (محمد) و در کتاب پاتیکل به نام «راهنما» (هادی، مهدی) تعبیر نمودهاند.
و اهالی صربستان در انتظار «مارکوکرالیویچ»، ساکنان جزایر انگلستان در انتظار «ارتور»، ایرانیان باستان در انتظار «گرزاسپه»، یونانیان در انتظار «کالویبرگ»، اقوام اسکاندیناوی در انتظار «اودین»، اقوام اروپای مرکزی در انتظار «بوخص» و اقوام آمریکای لاتین در انتظار «کوتزلکوتل» و چینیها در انتظار «کرشنا» بسر میبرند.
بنابراین، مسالهی اعتقاد به حضرت مهدی علیه السلام و مصلح واقعی و تشکیلدهندهی حکومت واحد جهانی، یک اصل قطعی و مسلم و پذیرفته شده میان پیروان تمام ادیان و مذاهب و ملل بوده است.
برگرفته از کتاب امام مهدی علیه السلام از ولادت تا ظهور