اشعار ولادت امام زمان حضرت مهدی (عج)

دل تو دلم نیست آخه دست خودم نیست
از تو دورم این غضه کم نیست
دربه در تو کوچه تو خیابونها
تنها دونبال یک نشونت ام

این شب های جشن ولادت تو
بیشتر از همیشه دیوونتم
بازم به هموای تو می خونه دلم آقا
به زار زیر پای تو بمونه دلم آقا
واسم چشم های بارونی دارم سر
بی سر و سامونی دارم
به در می مونه نگاه انتظارم
(دل تو دلم نیست آخه دست خودم نیست
از تو دورم این غصه کم نیست 4)
من که درس عاشقی رویه عمره
پای مکتب شما بلدم 
باز برای عرض ارادت امشب
تا دم در خونت امدم
دارن همه عاشق ها
یه صدا می گن مهدی
همه شیعه های تو
با دعا می گن مهدی
تو که برای ما تنها امیری
چرا سراغ مو نمی گیری
بیا تا نیومده زمون پیری
(دل تو دلم نیست آخه دست خودم نیست
از تو دورم این غصه کم نیست 4)

دلم رو روسوا می کنم 
چشام رو دریا می کنم
می گردم آخر یه روزی
خونت رو پیدا می کنم

اساره ی نفسم یا مهدی
تویی تو همه کسم یا مهدی
تو بیایی و من مرده باشم
آقا خدا نکنه
دست منو از دامنت تو خدا جدا نکنه
دلم رو روسوا می کنم 
چشام رو دریا می کنم
می گردم آخر یه روزی
خونت رو پیدا می کنم
اساره ی نفسم یا مهدی
تویی تو همه کسم یا مهدی
سحر های جمعه می خونم
آقا دعای تو رو
تا بشنوم از کعبه
روزی آقا صدای تو رو
دم تو جان پرور من
هوای تو در سر من
بمیرم بی دیدنت تو
نمی شه این باور من
اساره ی نفسم یا مهدی
تویی تو همه کسم یا مهدی
تو بیایی و من مرده باشم
آقا خدا نکنه
دست من از دامن تو 
جدا نکنه
دلم رو روسوا می کنم 
چشام رو دریا می کنم
می گردم آخر یه روزی
خونت رو پیدا می کنم
اساره ی نفسم یا مهدی
تویی تو همه کسم یا مهدی
هوای چشام بارونه 
آقا بگو کجایی
کوچه های ما چراغونی
آقا بگو کجایی
دلی که داره بهونه
دعای عهد رو می خونه
زیر لب ذکر عاشق ها
دم یا صاحب الزمان
اساره ی نفسم یا مهدی
تویی تو همه کسم یا مهدی
تو بیایی و من مرده باشم
آقا خدا نکنه
دست من از دامن تو 
جدا نکنه
دلم رو روسوا می کنم 
چشام رو دریا می کنم
می گردم آخر یه روزی
خونت رو پیدا می کنم
اساره ی نفسم یا مهدی
تویی تو همه کسم یا مهدی
هیچ پرچمی جز پرچم تو
علم نمی شه
هر جایی برای 
دل ما آقا حرم نمی شه
دعا کن ای مرد خدا
اجابت بشه این یه دعا
دعا کن شب جمعه رو بریم
ما با تو کرب وبلا
اساره ی نفسم یا مهدی
تویی تو همه کسم یا مهدی

دمیده ماه علی به نیمه شعبان
شکفته دسته گلی ز رحمت سبحان
ز نسل قیصر روم زنسل فاتح قرآن
اومده امید زهرا اومده نگار دلها

نوشته به روی سربندش علی والی الله
اومد کسی که نور دو عینه
هر شب کربلا به شور شینه
اونکه طالب خون حسینه
(مولا سیدی یا اباصالح 8) 
پیچبده توی فضا نوای یا مهدی
اللهی من بمونم همیشه با مهدی
نداره غصه دلم کنارمه مهدی
می خونه دل بی تابم می خونه بار اربابم
می خونه بدونید عالم دخیل سردابم
آقا مهربون مهربونا عشقت ذکر با صفای سقاست
دوریش غصه دیرینه ماست
(مولا سیدی یا اباصالح 8) 
دل خرابم آقا ز غصه پر درده
به کوچه کوچه شهر پی تومی گرده
زمونه بی تو ببین چه سخت نامرده
از هجر شما بیمارم
از دوری تو تب دارم 
منتظرت هستم تا کی بیا
ای دلدارم
کاشکی بیا از آقام نشانه
قلبم به نام صاحب الزمانه
عشقم کربلا وجمکرانه
(مولا سیدی یا اباصالح 8) 
شبای تو خواب می بینم
که زائرت هستم
با جمع گریه کنان
مجاورت هستم
نماز شکر می خونم
که ذاکرت هستم
آبروم از تو دارم
تو سروری سالارم
برا همیشه تو قلبم حسینه دارم
مستم به بوی عطر گل یاس
مژده بدونید یا ای الناس
عیدی می گیرم ز دست عباس
(مولا سیدی یا اباصالح 8) 

با تو هوا هوای بارونه
بی تو دلم مثل یه زندونه
با تو کوچه های دلم چراغونه
دود جلوی هر خونه فرشته می خونه

اسبند دونه دونه
خدا خودش می دونه
من اینجا هستم اما
دلم تو آسمونه
(ای گل نرگس بلا تو می خرممی خوامت 
تا دم مرگ و نفس آخرم می خوامت
 به جون مادرم می خوامت 4)
آقا کرم تو به نگاه هت ببین که رو سیاهم
آقا اگه عاشقی گناه من آخر گناه هم
اسبند دونه دونه
خدا خودش می دونه
من اینجا هستم اما
دلم تو آسمونه
(ای گل نرگس بلا تو می خرم می خوامت
 تا دم مرگ و نفس آخرم می خوامت
 به جون مادرم می خوامت 4)
باز سبک کرده عروس نازنین مولا
شب عالم شده روز از گل یاس زهرا
کوچه پس کوچه ی شهرها چراغونی انگار
همه دنیا شده مجنون با یک دونه لیلا
بک یا الله بک یا الله منم فدایی بقیه الله
امشب شب ملک حیرونه مهدی دم فلک گردون
هستی دیگه سر یه سفره مهمونه دنیا می دونه
 صاحب خونه، صاحب زمونه
اسبند دونه دونه
خدا خودش می دونه
که رفته عقل و هوشم به من می گن دیوونه
خورشید عشق و سایه سرم می خوامت 
با همه جونم با روح پیکرم می خوامت
به جون مادرم می خوامت
آقا می گن آقا توی راه
 ببین که چشم به راهم
آقا اگه عاشقی گناه
من آخر گناهم
(ای گل نرگس بلا تو می خرم می خوامت
 تا دم مرگ و نفس آخرم می خوامت
 به جون مادرم می خوامت 4)
گل و گلدون آب آیینه
سر رات می زارم
دیگه آروم نمی گیره دل بی قرارم
چی می شه از تو نشونی بیاره سپیده
برای من که به جز توکسی رو ندارم
(بک یا الله بک یا الله منم فدایی بقیه الله 4)
هر کس پی دوا و درمونه
هر کس دلش زارو پریشونه
لیلی تازه مثل هزارتا مجنونه
ساقی می ریزه پیمونه قدر شب ها مونه
اسبند دونه دونه
خدا خودش می دونه
چشم حسود ها کور شه
که جشن آقا مونه
یوسف زهرا من اگه نوکرم می خوامت
جون علمدار ساقی حرم می خوامت
به جون مادرم می خوامت 

جلوه کنان ماه و ستاره
جشن ولادت نگاره
از شعف قدوم مهدی
درصد عاشقی هزاره

عرش خدا شده چراغون
از آسمون ستاره بارون
جبرئیل هم برای تبریک
کرده بهشت و ریسه بندون
این دل من شده چه بی قرار
می خونه از فراق روی یار
کی برسه بشه فصل بهار
تموم بشه قصه تلخ انتظار
(یا اباصالح یا مهدی 8)
همچون گل روی تو دلبر
چشمی ندیده از تو بهتر
برق نگاه تو شبیه 
چشم های نازنین حیدر
عطر تنت شبیه گل ها
خندیدنت شبیه عباس
عاشق ها شادی کنید امشب
مولودی مهدی زهراست
یا اباصالح ای دل ربا 
گل ضریح به روی این گدا
حاجت قلبم فقط اینه
منتقم خون خدا مهدی بیا
(یا اباصالح یا مهدی 8)

آماده می شوم غزلی را بنا كنم
در شور عشق، قافیه ای دست و پا كنم
باز از شرابِ دوست شدم مست و بی قرار
باید كه پیر میكده ها را صدا كنم
میخانه ای برای دلم جور كرده ام
تا رازِ سرخوشیِّ خودم بَر مَلا كنم
رازی كه گفتنش همه را مست می كند
وقتش شده بگویم و خود را رها كنم
پس اهل میكده! همه سر تا به پای، گوش
تا خوب حقِّ مطلب خود را ادا كنم
از راه آمده قمرِ آخرالزَّمان
یعنی امام عصر، همان حیدرالزَّمان
از راه آمده ست رسانَد پیام عشق
از راه آمده ست كه باشد امام عشق
یاایهاالعزیزِ دو دنیای من، سلام
گفتم سلام و اوست علیك السلام عشق
وقتش رسیده سوی كلامم خودت شوی
چون حرف با شما شده حُسن ختام عشق
هركس كه پای بزم شما بود، زنده ماند
ای عشق بادوام، تویی با دوام عشق
تا زنده ام گدای سرِ سفره ی توﺃم
آری، امیرعشق تویی، من غلام عشق
اَلحَق كه شاه هستی و ارباب زاده ای
تو یوسفی ترین پسر خانواده ای  
صاف و زلال، آینه ی ناب آسمان
تابیده است در شب مهتاب آسمان
تابیده است حضرت ماه چهارده
بر صفحه ی دوازده قاب آسمان
این نور با ﺗﻸﻟﺆِ صاحب زمانی اش
آرامشی است بر دل بی تاب آسمان
جبریل با ترانه ی عشق محمّدی
گوید خوش آمدید به ارباب آسمان
امشب برای عرض ارادت به مَقدَمش
نیكو نوشته اند روی باب آسمان
حق، نقشه ی عدو صفتان را بر آب كرد
تا حضرت امام زمان انقلاب كرد
ای چشم من به راه تو، ﺃدرِك ﺃسیرُكَ
آدینه در پناه تو، ﺃدرِك ﺃسیرُكَ
ای واژه ی جمال خدا جلوه گر شود
در قاب روی ماه تو، ﺃدرِك ﺃسیرُكَ
صبح ظهور تو فرج عاشقان توست
خورشید من پگاه تو، ﺃدرِك ﺃسیرُكَ
این قلب تیره، روشن و شفّاف می شود
با گوشه ی نگاه تو، ﺃدرِك ﺃسیرُكَ
از دوری تو ثانیه هایم تباه شد
من عبد روسیاه تو، ﺃدرِك ﺃسیرُكَ
((دارد زمان آمدنت دیر می شود))
تقصیر ماست این همه ﺗﺄخیر می شود
ای آخرین بهانه ی دنیا ظهور كن
ای آشنای غربت فردا ظهور كن
باید كه چند روضه بخوانم برای تو
ای چشم تو خلاصه ی دریا ظهور كن
می خوانم از حوادثِ آن كوچه های تنگ
آقا قسم به پهلوی زهرا ظهور كن
آقا به جان دختركی بی پناه كه
افتاده بود زیرِ لگدها ظهور كن
آتش، خیام، سیلی و غارت، چه گویمت؟
آقا به داغِ زینب كبرا ظهور كن
قرآن به روی نیزه و تفسیرها به خاك
آقا بیا به حقِّ بدن های چاك چاك 
شاعر : حمید رمی

قراره عصر جمعه 
ای غریب بی نشونه
باز گل نرگس می ذارم
 روبه روی سقا خونه

باز به هوای تو از عاشق های تو
 یک کوچه هم نمونده خلوت 
میره یه کاروان طرف جمکران
توی سایه طاق نثرت
دل پر از بهونه من
کسی رو به جز خدا نداره
بیا یه شب به خونه من
خونه من و شما نداره
( گل نرگس، گل نرگس، گل نرگس،کجایی 4)
قراره عصر جمعه 
ای غریب بی نشونه
باز گل نرگس می ذارم
 روبه روی سقا خونه
باز به هوای تو از عاشق های تو
 یک کوچه هم نمونده خلوت 
میره یه کاروان طرف جمکران
توی سایه طاق نثرت
دل پر از بهونه من
کسی رو به جز خدا نداره
بیا یه شب به خونه من
خونه من و شما نداره
( گل نرگس، گل نرگس، گل نرگس،کجایی 4)
این دلم همیشه بوده
لحظه لحظه بی قرارت
اللهی باشم یکی از
سیصدو سیزده تا یارت
تویی همه کسم به عشق تو قسم
توی این دلم یه دنیا درده
می مونه چشم به راه 
می خونه این نگاه
یه روزی آقا بر می گرده
کسی به قد تو خدایی
توی دل زهرا جا نداره
یه شب بیا به خونه ما
خونه من و شما نداره
( گل نرگس، گل نرگس، گل نرگس،کجایی 4)
ای امام آسمونی
با تو زندگیم چه زیباست
یادتم همیشه اقا
در توسل به عباس
شب ظهور تو 
طلوع نور تو
در انتظارت عالمینه
دعای روزه دار 
صدو سی وسه بار 
یا کاشف الکرب الحسینه
کسی به غیر تو تو دستاش
حواله کربلا نداره
یه شب به خونه من
خونه من و شما نداره
( گل نرگس، گل نرگس، گل نرگس،کجایی 4)
ای قراره عصر جمعه 
ای غریب بی نشونه
باز گل نرگس می ذارم
 روبه روی سقا خونه
ای امام آسمونی 
با تو زندگی چه زیباست
یادتم همیشه آقا 
در توسل به عباس
شب ظهور تو 
طلوع نور تو
در انتظارت عالمینه
دعای روزه دار 
صدو سی وسه بار 
یا کاشف الکرب الحسینه
کسی به غیر تو تو دستاش
حواله کربلا نداره
یه شب به خونه من
خونه من و شما نداره
( گل نرگس، گل نرگس، گل نرگس،کجایی 4)

من که امشب واله و شیدایم

مستم مست یوسف زهرایم

گرفته ملک حق       زمقدمش رونق

به گوش جان آید    ندای جاء الحق

ای ماه کنعانم   مولا ابا صالح 2

امشب بوی خدا نمودم حس

نرجس دارد بدامنش نرگس

او جان و جانان است         او روح ایمان است

مصحف رخسارش          تمام قرآن است

ای دین و ایمانم مولا اباصالح

زجام تو مستم     من بتو دل بستم

ببین تو ای مولا    که من تهیدستم

پر زد مرغ دلم بسوی تو

چشمم باشد همیشه سوی تو

تو دلبر مائی     ماه دل آرائی

زمقدمت گشته     جهان تماشائی

نرجس شده دامان تو گلخانه زهرا

تو جان جهانی گشتی و جانانه زهرا

در خانه تو آمده ریحانه زهرا

ای زاده نرجس سر ما وقدم تو

ای یوسف زهرا کم ماوکرم تو

چشم همه عالم     باشد سوی مهدی

راز شب قدر است     در گیسوی مهدی

یابن الزهرا چرا نمی آئی

حالم بی تو شده تماشائی

طبیب هردردم          رو بتو آوردم

تا من نفس دارم    دور تو میگردم

ای روح و ریحانم مولا ابا صالح

ولوله ای در آسمانه
شب عیدصاحب زمانه
قبله دل امشب جمکرانه
(یا اباصالح مولا مولا 5)

مژده به یاران 
رسیده وقت هم عهدی
می کده وا شد
اگر که تشه این شهدی
ز عرش می باره گل و ستاره
در شب میلاد مهدی
ولوله ای در آسمانه
شب عیدصاحب زمانه
قبله دل امشب جمکرانه
(یا اباصالح مولا مولا 5)
مژده به یاران 
رسیده وقت هم عهدی
می کده وا شد
اگر که تشه این شهدی
ز عرش می باره گل و ستاره
در شب میلاد مهدی
ولوله ای در آسمانه
شب عیدصاحب زمانه
قبله دل امشب جمکرانه
(یا اباصالح مولا مولا 5)
می شه جمالت یوسف از خجالت
در چاه به کل عالم
ساعل تو شاهنشاهه
دمت مسیحی قنوت موسی
ذکر بقیه الله جلوه والشمس روی تو
جلوه ی و اللیل در موی تو
آیه ی تطهیرنقش ابروی تو
(یا اباصالح مولا مولا 5)
امشب تپش قلبم به هر زمان
مولا مددی یا صاحب الزمان
مژده به یاران 
رسیده وقت هم عهدی
می کده وا شد
اگر که تشه این شهدی
ز عرش می باره گل و ستاره
در شب میلاد مهدی
ولوله ای در آسمانه
شب عیدصاحب زمانه
قبله دل امشب جمکرانه
(یا اباصالح مولا مولا 5)

اگر امروز باشد یا که فردا

سراپا گوش باشم یا تماشا

تو را خواهم بدست آورد آخر

میان شهر باشی یا که صحرا

 به تو نسبت نخواهم داد غیبت

تو هرجایی تو هر جایی تو هر جا

تو عیسایی و ما لنگان و کوریم

دگرها سامری اند و تو موسا

گل گلدسته ها با بوی تو خوش

بخواند از تو ناقوس کلیسا

تو نور مطلقی ما ظلمت محض

تو دریایی و ما کفهای دریا

 سواد دیدنت در چشم ما نیست

ندارد فرق ابجد یا الفبا

تو طاوس بهشتی ، زاغ ماییم

تو یوسف ما ز اقوام زلیخا

غمت مانند گیسوی شب قدر

شب هجرت شب تاریک یلدا

سرم را زیرپایت میگذارم

اگر امروز باشد یا که فردا

 رضا جعفری

بند اول
آسمان امشب جمال حق تعالی را ببین
نیمۀ ماه محمد، ماه زهـرا را ببیـن
بـرفراز دست مولانـا امام عسگری
ماه نـرگس، آفتاب عالم آرا را ببیـن
پای تا سر، سر به سر، آئینه شو آئینه شو
چون شدی آئینه آن رخسار زیبا را ببین
با همه سیّارگان دور زمین آور طواف
آفتابِ بـامدادِ عـرشِ اعـلا را ببیـن
روح شو، بـر بـام شهر سامره پرواز کن
چشم شو، خورشید غایب از نظرها را ببین
بـر فـراز مهـد مهدی پر بزن پـرواز کن
لحظه لحظه شمع جمع آل طاها را ببین
همچو نرگس با گل لبخند از هم باز شو
 در ریاض نور، حسن حق تعالی را ببین
ای چراغ ماه، از خورشید زیباتر شدی
غرق در انوار حسن حق ز پا تا سر شدی
بند دوم
ای بهشت سامره! امشب جهان آرا شدی
بـا گلِ لبخندِ ماهِ نـرگس از هم وا‌شدی
نی عجب، گر عالمی گردید از بوی تو مست
زآنکه امشب مستِ بویِ نرگسِ زهرا شدی
آسمانی لالۀ نـرگس شکفتی در زمیـن
ماه بزم عرشیان، خورشید سامرا شدی
بـا طلوع صبح از مشرق برآیـد آفتاب
آفتـاب فاطمه وقت سحر پیـدا شدی
گاه در دامان نرگس گاه در دست حسن
نور خود را بذل کردی ماه محفل‌ها شدی
آسمانی‌ها زمین بوس تـو بـودند از ازل
ز چه ‌ای جان جهان‌ها همنشین با ما شدی
در محافل حاضری، در دیـده پیدا نیستی
از نظرها غـایبی و انـجمن آرا شدی
ای وجود از مقدمت آباد! یا مهدی بیا
عید میلادت مبارک باد! یـا مهدی بیا
بند سوم
در شب میلاد پیدا شـد تجلّای ظهور
سرزند از غرب، مهر عالم آرای ظهور
آمد آن مولود مسعودی که در سیمای او
از ازل پیغمبران دیـدند سیمای ظهـور
نقشِ «جاءالحق» دهد بر روی بازویش خبر
از قیـام مهدی و از صبـح زیبـای ظهور
ای خوش آن روزی که کلّ خلق عالم بشنوند
در کنار کـعبه پـای رکن، آوای ظهـور
ای همه چشم انتظاران! بشنوید و بنگرید
بـر دو بازوی ولیِّ عصر، امضای ظهور
شیعه در ایام غیبت همچو کوهی سربلند
در حوادث پایدار استاده تـا پـای ظهور
ای شما آل محمد جان ما قربـانتان!
از شما ما را نباشد جز تمنّای ظهور
می‌درخشد پرچم توحید بر بام فرج
منتظر باشید، نزدیک است ایـام فرج
بند چهارم
غم مخور گر شد زمین ماتم سرای انتظار
می‌رسد روزی بـه پایـان روزهای انتظار
اشک و آه و گریۀ چشم انتظاران شاهد است
سخت تـر از احتضار آمد بـلای انتظار
یوسف زهرا! تو شاهد باش، عمر ما گذشت
پیـر گردیـدیم در حال و هـوای انتظار
جمعه‌ها ذکرم شده «اَین الحسن، اَین الحسین»
لحظه‌هایم گشته یـکسر لحظه‌های انتظار
بس که سردادم ندای «أینَ ابناء الحسین»
کرده‌ام صحرای دل را کربـلای انتـظار
از طنین ذکـر «اللهم عجّل للظُّهور»
بند بندم گشته یکسر نی نوای انتظار
یابن زهرا! ما دعا کردیم تو آمین بگو
تـا بهار وصل آیـد در قفـای انتظار
تـو تـمام آرزوی آل زهـرایی بیـا
ای امید شیعه می‌دانم که می‌آیی بیا
بند پنجم
تو دل از من برده‌ای بسیار یابن العسکری
من تو را نشناختم یک بار یابن العسکری
گه نجف گه کربلا گه سامره گه کاظمین
داشتم با حضرتت دیدار یـابن العسکری
دیده‌ای کز دیـدن روی تـو نـابینا بـود
کمتر است از نقش بر دیوار یابن العسکری
گرچه لایق نیستم، ای خوبتر از جان بیـا
پا به چشمم از کرم بگذار، یابن العسکری
دشمنانت کارشان جز دشمنی با شیعه نیست
شیعه غیر از تـو ندارد یار، یـابن العسکری
بی تـو شادی جا نـدارد بین ما، مولا بیا
کوه غم از دوش ما بردار یابن العسکری
برگ برگ لاله‌ها در باغ و بستان شاهدند
بی تو گل هم شد به چشمم خار، یابن العسکری
گرچه گم کردند چشمان گهربارم تو را
باز می بینم فقط تنها تو را دارم تو را 
بند ششم
من تو را نشناختم، اما مکرر دیدمت
صبحدم در روضۀ پاک پیمبر دیدمت
در کنارت ایستادم پشت دیـوار بقیع
گه کنار خویشتن، گه در برابر دیدمت
گرچه می‌گفتند پنهان است قبر فاطمه
من کنـار تـربت پنهان مادر دیـدمت
بـوی عطرت را شنیدم از بیابان نجف
در کنار مرقـد ساقی کوثـر دیـدمت
گاه دیـدم ایستـادی در کنار قتـلگاه
گه کنار قبر آن تن‌های بی سر دیدمت
گاه در بالای سر دیدم ضریحت در بغل
گاه در پـائین پـا، بـا قبر اکبر دیـدمت
گر چه ای گمگشتۀ زهرا ندانستم تویی
در کنـار قبـر عباس دلاور دیـدمت
ماه رویت را تماشا کردم و دل باختم
با تو بودم در همه عمر و تو را نشناختم
بند هفتم
غایبی و روز و شب در جمع مائی، سیدی
بـا منی امـا نمی‌دانم کجـایی؟ سیـدی
ای بسا حج کرده‌ام، حجّم فقط دیدار توست
تو حرم تو کعبه تو سعی و صفایی، سیدی
کاش جان عالمت بـر رونـما گردد فدا
تا دمی بـر خلق عالم رو نمایی، سیـدی
ای دعای فاطمه پشت سرت هر صبح و شام
کی می‌آیی؟ کی می‌آیی؟ کی می‌آیی؟ سیدی
مشکل اسلام تنـها غیبت کبرای تـوست
با ظهور خود تو خود مشکل گشایی، سیدی
پرچم سرخ حسینی فاش می‌گوید که تو
وارث خون شهیـد کربلایی، سیـدی
در طواف کعبه‌ای؟یا در مدینه؟یا نجف؟
سامره؟ قم؟ یا که مهمان رضایی؟ سیدی
ای تمـام چارده معصوم! یـا مهدی! بیا
ای جواب نـالۀ مظلوم! یـا مهدی! بیـا
بند هشتم
ای قرار قلبهای بی‌قـرار اهل بـیت
وی طلوع صبح، در شبهای تار اهل‌بیت
می‌دمد صبحی که باشد صبح آغاز ظهور
می‌رسد روزی بـه پایان انتظار اهل‌بیت
قرنهـا فریـاد «اللهم عجّل لظهّور»
بوده در این غیبت کبری شعار اهل‌بیت
ای به دستت ذوالفقار عدل! تا کی می‌کنی
اشک چشم نـازنینت را نثـار اهل‌بیت؟
سیدی! دست یداللهی بـر آر از آستین
تـا بـه دست آید دوباره اقتدار اهل‌بیت
سیزده معصوم را کشتند از راه جفـا
یوسف زهرا تویی دار و ندار اهل‌بیت
تـا قیامت لشگر پـاییز را نـابود کن
با ظهورت می‌شود عالم بهار اهل‌بیت
قرنـها در سینۀ ما شعلۀ فریاد تـوست
عالمی در انتظار تیغ عدل و داد توست
بند نهم
وارث خون خدا! خون خدا گویـد بیا
بر سر نی، رأس مصباح الهدی گوید بیا
اشک زمزم، چار رکن کعبه و فریاد حجر
سنگ‌های مروه و کـوه صفا گویـد بیا
فرق خونین علی هر شب صدایت می‌زند
خون جاری از دهان مجتبی گویـد بیا
مادر مظلومه‌ات با اشک چشم و سوز دل
بر ظهورت می‌کند هر شب دعا گوید بیا
نخل‌های دشت سرخ نینوا آب فـرات
پـرچم سرخ شهید کربـلا گویـد بیا
زخم‌های کشتگان فریاد «یا مهدی» زند
رأس جدت بـر فراز نینوا گویـد بیا
قامت غلتیده در خون علمدار حسین
مشک خالی، دست از پیکر جدا گوید بیا
عالمی چشم انتظار عدل عالم‌گیر توست
پاسخ لبخند اصغر در لب شمشیر توست
بند دهم
جلوه کن تا زنگ غم از سینه‌ها زائل شود
با ظهورت معنی اکمال دین کامل شود
جلوه کن تا باز بتهای حرم را بشکنی
جلوه کن تا مسلک وهابیان باطل شود
جلوه کن تا عیسی مریم برای یاریت
با ظهورت همزمان از آسمان نازل شود
جلوه کن تا داد محسن را بگیری از عدو
چهره بگشا تا مراد فاطمه حاصل شود
جلوه کن تا آفتاب از طلعتت گردد خجل
جلوه کن تا ماه رویت شمع هر محفل شود
جلوه کن تا ابر باطل رخت بندد از فضا
جلوه کن تا امت قرآن به حق واصل شود
گرچه نبوَد دیـدۀ ما قابل دیـدار تـو
تو نگه کن کز نگاهت چشم ما قابل شود
آفتاب فاطمه بر خلق عالم جلوه کن
از کرامت بر دل تاریک "میثم" جلوه کن
شاعر : غلامرضا سازگار

سحرگاهان نسيمى عيسوى دم
مشام خاكيان را كرد خرّم
گلى در ماه شعبان زاد نرگس
كه شعبان شد ز ميلادش معظّم

برآمد آفتابى كز فروغش
گرفته روشنى ذرّات عالم
تماشا كن حريم عسكرى را
كه شد جشنى بهشت آيين فراهم
به دامان حسن فرزند پاكى است
كه نور از چهره ‏اش تابد دمادم
به فرش آمد فرود از عرش جبريل
كه گويد نور حق را خير مقدم
گلى بشكفته در گلزار زهرا
ز نرگس ميوه ى بستان مريم
گلى با حوريان خلد دمساز
گلى با طايران قدس همدم
به صورت مطلع انوار بى چون
به سيرت مظهر اسماء اعظم
بنام و كنيت و آداب محمود
محمد فخر فرزندان آدم
جمال احمدى در او مصوّر
كمال سرمدى در او مجسّم
نشان‏ها دارد از نور مكارم
بر آن سسيما ز اجداد مكرّم
بيا اى وارث ديهيم لولاك
كه دارى خاتم شاهى ز خاتم
سرير معدلت شايسته ى توست
كه بر سلك سلاطينى مقدّم
تو فرمان ده كه بر فرمانروايان
تو را فرمانروايى شد مسلّم
ز بن بركن بناى ظلم و آشوب
كه اوضاع جهان گردد منظّم
تويى مصلح به نور عدل بزداى
سواد ظلمت از دنياى مظلم
تويى گنجينه ى آيات قرآن
كه قرآن را تويى برهان محكم
بيا اى مونس شب زنده‏داران
حريم حق ندارد جز تو محرم
قدم بر كلبه ى احباب بگذار
كه جمع ما پريشان است و درهم
بيا اى ابر رحمت، خستگان را
بشوى از دل، غبار محنت و غم
ز درمان عاجزند اين چاره جويان
تو بر زخم بشر بگذار مرهم
خوش آن روزى كه بهر ختم پيكار
برافرازد سروش صلح پرچم
بجوشد چشمه ى عدل الهى
فرو ريزد، بناى ظلم از هم
شود آباد از او دنياى ويران
شود روشن از او اسرار مبهم
»رسا« اين موهبت زين آستان يافت
شد از اين منبع الهام، ملهم

منبع:سایت راسخون

با عـــنایت آقا                               دنیا می شه مال ما
پس می گیره آخرش                       کعبه رو زدشمنا
می گیره بوی خدا
تموم دنیای ما
همه میشن حیدری
کوری وهابیا
اللهم کن لولیک حجت بن الحسن ...

این یاس زیبای دامن نرگس ، یا طاووس اهل بهشته

که شـد نگیـن یـا بقـیه الله ، زیـنت پـرای فرشته

خیمه سبزشه باغ گل یاس

وقت نماز خیلی شبیه زهراس

قد و بالاش قیامته به قرآن

شـجاع و پهلوونه مثل عباس

با نگاه ملیحش ، آخـر دلبـریه

همه دار و ندار ، امام عسکریه

------------------------------

امشب تسبیح همة‌ ملائک ، ذکر یا صاحب الزمانه

سرسبزی و خرمی بهشت از ، کاشی سبز جمکرانه

اون خال هاشمیش چه دلفریبه

میگن که زلفش باغ عطر سیبه

نقش اون دو تا بازوی رشیدش

نصـر مـن الله و فتـحٌ قـریبـه

پر شده آسمون از ، نغمه های خوش عهدی

با پرچم جاء الحق ، از راه می رسـه مـهدی

------------------------------

پرچم یا لثـارات الحـسینه ، مثـه عبـاس به روی دوشش

هیبت مرتضی توی چشاشه ، کسی نیست حریف خروشش

میـون میدون تنها تکسواره

فـارس الحجازه همتا نداره

هیچ کس نمیشه حریف نبردش

آخه میون دستاش ذوالفقاره

یه روز میـاد ایشالا ، قائـم آل طـاها

دارند تموم یاراش ، سربندای یا زهرا

------------------------------

ایشالا از راه میاد اون آقا که ، منتقم خون خدائه

خدا می دونه بیرق ظهورش ، پرچم سرخ کربلائه

دعـای فاطمه می شـه اجابت

به هممون میدن فیض زیارت

پشت سر صاحب زمان می خونیم

تو صحن کربلا نماز جماعت

برات کـربلا رو ، از آقـامون می گیریم

مثل همه شهیدا ، آخر براش می میریم

من كیم قلب وجودم من كیم جان جهانم
من كیم نور عیانم من كیم سر نهانم
من كیم كهف حصینم من كیم مهد امانم
من كیم مولای خلقت در زمین و آسمانم
من كیم فرمان روای ملك حی لامكانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من كیم من آسمانی مصلح خلق زمینم
من كیم من دست تقدیر خدا در آستینم
من كیم من وارث پیغمبر و قرآن و دینم
من كیم سر تا قدم مولا امیرالمؤمنینم
من كیم من آخرین تیر الهی در كمانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من كیم من آفتاب یازده خورشید نورم
من كیم من مصحفم تورات و انجیل و زبورم
من كیم من مظهر عفو خداوند غفورم
من كیم من آن كلیم هستم كه عالم گشته طورم
من یگانه مصلح عالم امام انس و جانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
ماه شعبان خنده زن بر آفتاب منظر من
بوسه گاه جده ام زهرا جبین مادر من
سیزده معصوم را روح و روان در پیکرم من
جان به قرآن می دهد لعل لب جان پرور من
نقش جاء الحق به بازویم شهادت بر زبانم
من کیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم 
بیشتر از آنكه كامم تر شود از شیر مادر
داشتم بر آسمان معراج چون جدم پیمبر
بر لبم گردید جاری آیة قرآن چو حیدر
بر همه مستضعفین دادم نوید فتح را سر
با گل لبخند بابا بوسه میزد بر دهانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من به چشم شیعیانم جلوة الله و نورم
من میان دوستانم ، گرچه پندارند دورم
ملك هستی بهر مواجی بود از شوق و شورم
دوستان آماده نزدیك است ایام ظهورم
می رسد دیگر به پایان انتظار شیعیانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
گرچه چون یوسف به چاه غیبت کبری اسیرم
هرکجا باشم به کل عالم خلقت امیرم
غیبتم را هست سری نزد دادار قدیرم
تا در اقطاع زمین با دوستانم انس گیرم
گه به سهله گه به کوفه گه به قم گه جمکرانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من همان خون خدا هستم که در جوش و خروشم
بانگ هل من ناصر جدم بود دائم به گوشم
پرچم سرخ حسین ابن علی باشد به دوشم
پر شود از عدل این عالم به عزم سخت کوشم
چون پیمبر گله ی صحرای هستی را شبانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
انبیا و اولیا هستند یك سرلشكر من
عیسی و مریم نماز آرد به جا پشت سر من
آیة فتحًا مبینا نقش بر انگشتر من
حكم حكم من زمین و آسمان فرمان بر من
پایگاهم كوفه پا بر قلة هفت آسمانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
جامه ی ختم رسل پوشیده بر قد رسایم
ذوالقار مرتضی در پنجه ی مشکل گشایم
چارده خورشید پیدا در جمال دل ربایم
می رسد از کعبه بر گوش همه عالم صدایم
جمع می گردند در یک لحظه گردم دوستانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
می رسد روزی كه با عدلم اروپا را بگیرم
وز پی احیای قرآن كل دنیا را بگیرم
پنجة قهر افكنم حلقوم اعدا را بگیرم
داد حیدر ، داد محسن ، داد زهرا را بگیرم
داد ثاراللهیان را از یزیدیان ستانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
منتظر باشند مهدیون به امید وصالم
ی رسد روزی كه گیرم پرده از ماه جمالم
من امید مصطفی من آرزوی قلب آلم
من شما را آبرویم ، عزتم ، قدرم ، جلالم
من به میثم شهد وصل خویشتن را می چشانم
من كیم فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
شاعر : غلامرضا سازگار