مناجات با امام زمان حضرت مهدی (عج)

ای یادگار عترت طاها، ظهور کن
آرام جان زهره ی زهرا، ظهور کن
از رخ بگیر معجر غیبت، عزیز دل
روشن ترین ستاره ی دنیا، ظهور کن
عمری در انتظار نگاهت نشسته ایم
ای تکسوار سینه ی سینا، ظهور کن
ای آنکه عرش، بسته به پایت کمند خویش
وی باده نوش ساغر ادنی، ظهور کن
هرگز بهانه از لب و خالی نجسته ایم
"تنها" تویی بهانه ی دلها، ظهور کن
محمد مهدي رافع

تکيه به وفاي ما نکن آقا جان
گريه تو  براي ما نکن آقا جان
بهر فرجت خودت بيا کاري کن
دل خوش به دعاي ما نکن آقا جان
منبع:کدام جمعه

تک سوار حجاز ادرکنی
ای مرا چاه ساز ادرکنی
قبله عشق و  کعبه امّید
روح سوز و گداز ادرکنی
دین من یک کرشمه از تو بود
نیت هر نماز ادرکنی
تو امام نیازمندانی
ای مسیحای ناز ادرکنی
هر چه دارم تصدق سر توست
ای زما بی نیاز ادرکنی
کربلا هست چشم بر راهت
ای شه یکه تاز ادرکنی
کی شود صبح جمعه پنجره ها
روی به سوی تو باز ادرکنی
دل مهیای غارت است بیا
آرزویم زیارت است بیا

گر جان نشودفدات،نمی خواهیمش
گر سرنرود به پات،نمی خواهیمش
علامه ی دهر هم که باشد باشد
هرکس نشودگدات،نمی خواهیمش
منبع:کدام جمعه

ز گردش شب و روزم ملولم و نگران
چنانکه رفته ز دستم حساب روز و شبان
گذشته آب ز سر را ملال رفتن نیست
من از خیال تو صرفنظر کنم یا جان؟
من ار به پای پیاده پِیت شوم سخت است
ولیک از تو قدم رنجه کردن است آسان
مرام عاشقی ای ساقی از کجا داری؟
که خون به جام دلم کردی و کنی اینسان
بیا شبی به نوایی قرار قلبم باش
به نغمه های حجازی و صوت خوش اَلحان
مرا به شرط مروت به راه آوردی 
به عهد خویش بمان تا بماندم ایمان
به درد خویش چه سازم کجاست درمانم؟
قضا به وصل کند دلخوشم قَدَر هجران
بیا که یوسف کنعان به فیض دیدن تو
اگر رسد سر انگشت می کند بریان
به دیده هر چه که دیدم دلم همان می خواست
مراد دیده و دل هر دو را تویی یکسان  

در غیبت تو دربدری ها باشد
در هجر تو چه خونجگری ها باشد
شاید که همین جمعه بیاید شاید
تا باشدازاین خوش خبری ها باشد
منبع:کدام جمعه

کو آتشی که شعله زند بر وجود من
کو شعله ای که اب کند تار و پود من
دل سوزد از شراره بی اعتناییت
جانا عنایتی بنما بر وجود من
پیشانی ام به نقش و نگارت مزین است
نازت کشیده عکس نیاز سجود من
گر سینه چاک دوست بدانم که دل خطاست
عشق عزیز یار کجا و حدود من
آن یار دلنواز اگر هم مرا زند
بر او سلام و حمد و ثنا و درود من
ای مهر روح پرور تو مانع سقوط
ای نام دلربای تو ذکر صعود من
یارا نثار محضر پاک تو خون من
جانا فدای غشق تو بود و نبود من
از ذره هم ذلیل ترم در حریم تو
نور ولایت است است دلیل نمود من
مهر علی و آل ضمیمه اگر نبود
دیگر بها نداشت قیام  و قعود من
با نامه سیاه مرا رو سپید کن
باشد دعای سبز فرج چون سرود من
               
سید محمد میر هاشمی

هر شيعه دعا کند بيايي مهدي
صد شور به پا کند بيايي مهدي
ديگر به دل سوخته ام صبري نيست
اين جمعه خدا کند بيايي مهدي
منبع:کدام جمعه

باران ببار تا که بهاری ترین شوم
از یاس هم گذشته و خوشبوترین شوم
خورشید طاق هفتم هفت آسمان و یا
ماه تمام چهره اهل زمین شوم
عمری بود که در به در یار غایبم
کی مورد عنایت آن بی قرین شوم؟
با بدترین بساز که شاید ازین گذر
یضی دهد نگاه تو و بهترین شوم
خود را میان دوزخ اعمال دیده ام
با تو مگر میان بهشت برین شوم
شیطان به پای هر قدمم دام کرده پهن
کهف الحصین! چگونه جدا زان لعین شوم؟
شرمنده ام که فطرت پاکم ز دست رفت
باور نمی شد آخر کار اینچنین شوم
عمری خیانت از من گمراه دیده ای
ای کاش زیر دست تو قدری امین شوم

از فکر گناه پاک بودن عشق است
از هجر تو سينه چاک بودن عشق است
آن لحظه که راه مي روي آقا جان
زير قدم تو خاک بودن عشق است
منبع:کدام جمعه

خداوندا چرا روزم سیاه است
چرا تا صبح چشمانم به راه است
چرا نومید می باشم خدایا
کخ نومیدی خودش جرم و گناه است
چرا تاریک گشته روزگارم
چرا عالم به پیش من سیاه است
چرا پنهان زچشم خلق گشته
کسی که بر جهان پشت و پناه است
به هرجا می روم ره بسته بینم
چرا بسته به رویم شاهراه است
برای رفتن در خانه او
چرا مانع زمن جند و سپاه است
چرا حکم خدا اجرا نگردد
چرا بسته به رویم دادگاه است
خداوندا چرا مهدی نیامد
که او هم دادرس هم دادخواه است
رضایی سوخته از هجر رویش
دو چشم اشکبار او گواه است

تک سوار حجاز ادرکنی
ای مرا چاه ساز ادرکنی
قبله عشق و  کعبه امّید
روح سوز و گداز ادرکنی
دین من یک کرشمه از تو بود
نیت هر نماز ادرکنی
تو امام نیازمندانی
ای مسیحای ناز ادرکنی
هر چه دارم تصدق سر توست
ای زما بی نیاز ادرکنی
کربلا هست چشم بر راهت
ای شه یکه تاز ادرکنی
کی شود صبح جمعه پنجره ها
روی به سوی تو باز ادرکنی
دل مهیای غارت است بیا
آرزویم زیارت است بیا

درد فراق یوسف زهرا شدید شد
یعقوب روزگار دو چشمش سپید شد
امید انتظار دل نا امید ها
امید هم ز آمدنت نا امید شد
از عشق ناله خیزد و از هجر درد و غم
غم ناله می کند که فراقت مدید شد
بزم وصال مطلبد جان ز عاشقان
خوشبخت انکه در ره جانان شهید شد
در پیشگاه یوسف زیبای فاطمه
صد ها هزار یوسف مصری عبید شد
از کثرت گناه و خطاهای بی شمار
راه وصال من به سرایت  بعید شد
تا شد غلام حلقه به گوش تو (هاشمی)
دنیا و آخرت به حقیقت سعید شد
      
سید حسین هاشمی نژاد

اين من وَ او بدون شما، ما نمي شود
با تو سكوت، غرق معمّا نمي شود
با ديده اي كه باز به نامحرمان شده
مي خواستم ببينمت، امّا نمي شود
 اينجا ميانِ مردم نامردِ شهر ما
يك مرد هم براي تو پيدا نمي شود
داريم ادّعا كه گل نرگس علي
با اين همه حبيب كه تنها نمي شود
امّا ميانِ ذكرِ قنوت و گهِ دعا
يك دست هم براي تو بالا نمي شود
در بين لحظه ها و مكان ها و يادها
جايي براي بودنتان وا نمي شود
اينجا تمام بود و شد و هست هايمان
نابود و نيست شد همگي با نمي شود
 اين است حرفِ آخر اين نسل روسياه
وقتي دگر بيا كه حالا نمي شود!
منبع:شیعتی                     
مجيد لشكري

اي دل شيداي ما گرم تمناي  تو
کي شود آخر عيان طلعت زيباي تو
گرچه نهاني زچشم دل نبود نا اميد
مي رسد آخر به هم چشم من و پاي تو
زاده نرگس تويي ديده چو نرگس به ره
مانده که بيند مگر لاله حمراي تو
تيره بماند جهان نور نتابد زشرق
تا ندهد روشني روي دلاراي تو
اين همه نو دولتان غره به جاه وجلال
کاش کند جلوه اي غره ی غراي تو
باش که فرعونيان غرق ستم ناگهان
خيره شود چشمشان از يد بيضاي تو
از بشر بت پرست جد تو بتها شکست
بت شکن آخرست همت والاي تو
گوش بشر پر شده ست از رجز اين وآن
بار خدايا به گوش کي رسد آواي تو
سوخت ضعيف از ستم پاي بنه درميان
تا بکشد انتقام دست تواناي تو
نور خدايي چرا روي نهان مي کني
کس نکند جز خداي حل معماي تو ؟
شه صفتان راکنون تصفيه اي درخورست
وين نکند جز به حق طبع مصفاي تو
ظلم به شرق وبه غرب چون به نهايت رسيد
عدل پديدآورد منطق شيواي تو
گو همه دجال باش روي زمين کز فلک
هم قدم موکبت هست مسيحاي تو
دفتر ايام رامعني ولفظي نبود
هرورقش گر نداشت پر تو امضاي تو
نيمه شعبان بود روز اميد بشر
شادي امروز ماست نهضت فرداي تو
ناظر زاده کرمانی