مناجات با امام زمان حضرت مهدی (عج)

دنيا چه زیبا می شود وقتی بیایی
خوشحال زهرا س می شود وقتی بیایی
نور تو می تابد به عالم با ظهورت
خورشید رسوا می شود وقتی بیایی
فصل خزان زندگی پایان بگیرد
هر غنچه ای وا می شود وقتی بیایی
وقت نمازت از ملازم هایت آقا
هر روز عیسی می شود وقتی بیایی
با ذوالفقاری که به دست خود بگیری
حیدر تماشا می شود وقتی بیایی
زخمی که روی سینه ی مادر نشسته
حتما مداوا می شود وقتی بیایی
گنبد بسازی در بقیع مثل خراسان
دلها مصفا می شود وقتی بیایی
در کوفه وقتی روضه ی زینب بخوانی
هر دیده دریا می شود وقتی بیایی
شب های جمعه روضه در صحن اباالفضل ع
هر هفته بر پا می شود وقتی بیایی
رضا رسول زاده

من غرق عطا نمی شوم ،یک لحظه
مثل شهدا نمی شوم ،یک لحظه
یک لحظه اگر مرا زخاطر ببری
از غصه رها نمی شوم ،یک لحظه
منبع :کدام جمعه

اي كاش هميشه نوكرت باشم من
ازسينه زنان مادرت باشم من
اي كاش كه ميشداي عزيززهرا
يك كرب وبلا همسفرت باشم من
منبع:کدام جمعه

بازآ كه دل هنوز به یاد تو دلبر است
جان از دریچهٔ نظرم چشم بر در است
بازآ دگر كه سایه دیوار انتظار
سوزنده تر ز تابش خورشید محشر است
بازآ كه باز مردم چشمم ز درد هجر
در موج خیز اشك چو كشتی شناور است
بازآ كه از فراق تو ای غایب از نظر!
دامن ز خون دیده چو دریای گوهر است
ای صبحِ مهر بخشِ دل از مشرقِ امید
بنمای رخ كه طالعم از شب سیه تر است
زد نقش مهر روی تو بر دل چنان كه اشك
آئینه دار چهره ات ای ماه منظر است
ای رفته از برابر یاران "مشفقت"
رویت به هر چه می نگرم در برابر است

مردم همه دینشان به باد است این جا
دكان فروش دین زیاد است این جا
شرمنده كه كمتر از شما می گوییم
بازار شما كمی كساد است این جا

تو غرق عطام میکنی  اما من
از غصه رهام میکنی  اما من
باید که بمیرم از خجالت ،وقتی
هر لحظه دعام میکنی  اما من
منبع:کدام جمعه

بعد تو چندین قیامت دیر شد ما را ببخش
مِهر مُرد و ماه در زنجیر شد ما را ببخش
راوی این قصه از یعقوب یادی هم نکرد
یوسف این قصه دیگر پیر شد ما را ببخش
نازنینا عدل ما را کشت، تو دیگر مکش
مهربانا! ظلم عالم گیر شد ما را ببخش
از حدیث قدسی چشمت کسی شرحی نخواند
مصحف زلف تو بد تفسیر شد ما را ببخش
ما ندانستیم راز عقل و سرّ عشق چیست
عقل مُرد و عاشقی تحقیر شد ما را ببخش
تیرمان بر سنگ خورد و خون مان بر خاک ریخت
سهم مان دنیای پر نخجیر شد ما را ببخش
مدتی گر عاشقی از یاد رفت از ما مرنج
اندکی گر مثنوی تأخیر شد ما را ببخش
منبع:حسینیه

امشب كه سرور دم به دم می آید
رحمت عوض غصه و غم می آید
ایکاش بگویند در این عید غدیر
دارد پسر فاطمه هم می آید
منبع:کدام جمعه

بي اذن تو هرگز عددي صد نشود
بر هر که نظر کني دگر بد نشود
زهرا تو دعا کن که بيايد مهدي
زيرا تواگر دعا کني رد نشود
منبع:کدام جمعه

گفتم که بي قرار تو باشم ولي نشد
تنها در انتظار تو باشم ولي نشد
گفتم به دل که جلب رضايت کند نکرد
گفتم که جان نثار تو باشم ولي نشد
گفتم ميان جذر و مد اشک و آه شب
در گردش مدار تو باشم ولي نشد
گفتم که مي رسي تو و من هم دعا کنم
در دولت تو يار تو باشم ولي نشد
گفتم که تا اجل نرسيده ست لحظه اي
در خيمه ات کنار تو باشم ولي نشد
گفتم که خاک پاي تو را تاج سر کنم
چون خاک رهگذر تو باشم ولي نشد
گفتم به قدر آه دل دلشکستگان
در عهدو روزگار تو باشم ولي نشد
گفتم دعا کنم که بيايي ببينمت
مانند مهزيار تو باشم ولي نشد
گفتم شميم ماه محرم که مي رسد
در روضه بي قرار تو باشم ولي نشد
منبع:کدام جمعه

ای بُردن نامت شفا،آقای خوبم
یادت به درد ما دوا،آقای خوبم
هرگز نخواهم زد دری را گر بمیرم
جز درگه لطف شما،آقای خوبم
تولطف و احسان می کنی،ما ظلم برتو
تو باوفا،ما بی وفا،آقای خوبم
مولا شما ارباب زاده، ما رعیت
آقا شمایی،ما گدا،آقای خوبم
ماندم چگونه با تو گردم روی در رو
از بس که آزردم تو را ،آقای خوبم
امشب دعا کن که نگردد این دل ما
یک لحظه از یادت جدا،آقای خوبم
یک شب بیا همراه مادر از مدینه
ما را ببر تا کربلا، آقای خوبم
سید مجتبی شجاع

هر بار به درگه تو سائل بودم
با لطف و عطای تو مقابل بودم
هر لحظه غم آمد به دلم،فهمیدم
آن لحظه من از یاد تو غافل بودم
منبع:کدام جمعه

ای کاش که بر دیده ی ما پا بگذاری
آیی وقراری به دل ما بگذاری
هر روز دهم وعده ی وصلت به دل خویش
اما تو چرا وعده به فردا بگذاری
بر خلدبرین طعنه زند محفل عشاق
در محفل عشاق قدم تا بگذاری
ای مایه ی امید دل آن لحظه نیاید
ما را به امید دگران وا بگذاری
من برگ نجاتم سند نوکری توست
ای کاش که بر این سند امضا بگذاری
برگرد که با آمدنت یوسف زهرا
مرهم به دل زینب کبرا بگذاری
سید مجتبی شجاع
منبع:کدام جمعه

در اینکه جفا کار و بدم حرفی نیست
در اینکه ریا کار و بدم حرفی نیست
ارباب،کریم و مهربان است،ورنه
در اینکه خطا کار و بدم حرفی نیست
منبع:کدام جمعه

اي ياور و پناهم اي رحمت الهي
عجل علي ظهورک سخت است بي پناهي
دل بسته ام به خال روي مه تو زيرا
رنگي دگر نباشد بالاتر از سياهي
از هجر تو دهم جان يا منتظر بمانم
مولا تو خود مدد کن ماندم سر دو راهي
خاک رهم که شايد پا بر سرم گذاري
يا آنکه زير ا را گاهي کني نگاهي
از شوق ديدن توست گر بي تو زنده ماندم
ورنه بريده ام دل از عمر در تباهي
با اشک چون بلورت تا جمعه ظهورت
امن يجيب خوانم هر صبح و شامگاهي
جرم و گناه ما شد ابري به روي ماهت
آري عيان نباشد از پشت ابر ماهي
اي دل  تحملي کن در هجر او که گويند
صبح سپيد باشد بعد از شب سياهي
از ناسپاسي ما شد غيبتت تو زيرا
باشد فقط گناه آينه بي گناهي
سید مجتبی شجاع
منبع:کدام جمعه