مناجات با امام زمان حضرت مهدی (عج)

«تسبيح زمين و آسمان: يا مهدي
 ذکر همه ي فرشتگان: يا مهدي
 حالا که رسيده روز بيعت با عشق
لبيک بگو از دل و جان!»
ـ : «يا مهدي»

فقط کلام تو چون آیه قاب خواهد شد
دعا اگر تو کنی مستجاب خواهد شد
کویر اگر تو بخندی شکوفه خواهد داد
و بی نگاه تو دریا سراب خواهد شد
حدیث این که به یک گل بهار می روید
خزان اگر تو بخندی مجاب خواهد شد
کسی که بی خبر از آستانه دریاست
از آستانه چشمت جواب خواهد شد
بنای پایه هر خانه ای مقوایی ست
که با تلنگر آهی خراب خواهد شد
بگو به عقربه دل گرفته خورشید
که چند روز دگر آفتاب خواهد شد؟
بیا ترانه موعود کز شکنجه باد
چو شمع، هستی ما بی تو آب خواهد شد
منبع: حسینیه

دانی که چه در مکه و حج باید گفت
یا در بر ثامن الحجج باید گفت
هر جا که بُود ذکر شریف صلوات
عجل لولیک الفرج باید گفت

قسمت نشد که گاه به گاهی ببینمت
حتی به قدر ِ نیم نگاهی ببینمت
تکلیفِ بیقراری این دل چه میشود؟!!!
اصلاً شما اگر که نخواهی ببینمت...
ای کاش یک سه شنبه شبی قسمتم شود
در راهِ جمکران سر راهی ببینمت
یا که مُحَرَمی شود و بین کوچه‌ای
در حالِ کار ِ نصبِ سیاهی ببینمت
آقا خدا نیاوَرَد آن روز را که من
سرگرم میشوم به گناهی ببینمت
با این دلِ سیاه و تباهم چه دلخوشم
بر این خیالِ کهنه يِ واهی: ببینمت!
دارم یقین که روز ِ وصالِ تو میرسد
ذکر ِ لبم شده که الهی ببینمت
(محمد رسولي)

یک لحظه با تو بودن، از عمر جاودان بِه
یک زخم از تو بر تن، از صد هزار جان بِه
خاک درِ تو بر رو از آبروست خوش تر
خار ره تو در باغ از سرو بوستان به
هر سو تو روی آری از کعبه می بری دل
هر جا تو پا گذاری از چشم آسمان به
اشکی که بر تو ریزد گردد شراب کوثر
قلبی که بر تو سوزد از گلشن جنان به
وقتی نخوانم از تو وقتی نگویم از تو
خاموشی ام ز گفتن، لالیم از زبان به
یک گوشه در حریمت از وسعت دو عالم
یک قطره از فراتت از بحر بی کران به
زخم تو مرهم دل، درد تو داروی جان
نام تو بر زبان ها از ذکر قدسیان به
دامان کربلایت از قلب عرش خوش تر
گودال قتلگاهت از ملک لامکان به
تا می سراید از تو تا می نویسد از تو
یک لحظه عمر "میثم" از عمر جاودان به
منبع:حسینیه

دلِ ما و كوير ِ تَفته؟ برگرد
خدا را اي بهار ِ رفته برگرد
تمام ِ جمعه ها را صبر كردم
اقلاً جمعه يِ اين هفته برگرد
(سيد حبيب نظاري)

دلم دوباره خبر مي دهد ظهور تو را
بدون فاصله حس مي كنم حضور تو را
به من نگو كه نرفته چگونه باز آيد
مسير جاده خبر مي دهد عبور تو را:
كدام آينه در اين زمان ناقص نيست
كه خوب جلوه دهد انعكاس نور تو را
شبي به سينه طوفاني ام به صيد بيا
مگر كه لمس كنم رشته هاي تور تو را
من از زيارت ناحيه خوب دانستم
شكسته است كسي شيشه غرور تو را
"شيخ رضا جعفري"
منبع:شه زادگان عالم هستی

ای کاش می شناختمت آشنای من
ای بهترین مشوّق دین و دعای من
با کمترین عمل به بزرگی بخوانی ام
ای آشنا به نیت درد آشنای من
از ناسپاسی دل خود شرم می کنم
ای وای من که هست دلت مبتلای من
ای حاجت بزرگ دل پر توقعم
روزی روا شود به دعایت دعای من
وقتی که از کنار فقیران گذر کنی
با چشم خود بگو نظری بر گدای من
این گرد قافله که نشان از عبور توست
بر چهره حجتی ست از این مدّعای من
ای ساربان به قافله سالار ما بگو
جا مانده یک مسافری از کربلای من
دردی که از محرّمتان مانده بر دلم
گرید هوا و حال به حال و هوای من
باران گریه بند نمی آید ای دریغ!
تا خون رود ز چشم تو ای مقتدای من!

اي التماس و خواهش بالا دوازده
ظهر اذان عقربه ي ما دوازده
من حقم است هشت گرفتم چرا كه من
يك جمله هم نساخته ام با دوازده
با چند نمره باشد اگر رد نميشوي
يك،دو،سه،...هفت،هشت--نه آقا دوازده
بي تو تمام اهل قيامت رفوزه اند
اي نمره ي قبولي دنيا دوازده
ثانيه هاي كند توسل مي آورند
يا«صاحب الزمان خدا»يا«دوازده»
حالا كه ساعت تو و چشم خدا يكيست
آقا چقدر مانده زمان تا دوازده
امروز اگر نشد ولي يك روز ميشود
ساعت به وقت شرعي زهرا دوازده

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

گفتم به دیده: امشب اگر یار بگذرد
 راهش به گریه سد کن و مگذار بگذرد
گفتا چه جای گریه؟ که او هم چو ماه نو
 رخسار خود نکرده پدیدار بگذرد
بگذشت از کنار من آن سان که بوی گل
 دامن کشان ز ساحت گلزار بگذرد
در باغ گل نمی نهد از خویش جای پا
 از بس که چون نسیم، سبکبار بگذرد
گفتم: دمیده پیش تو، خورشید را ببخش
 گفتا: مگر خدا ز خطاکار بگذرد
غافل ز دوست یک مژه بر هم زدن مباش
 آیینه شو که فرصت دیدار بگذرد
دردا که بی فروغ دل آرای روی دوست
 هر روز ما به رنگ شب تار بگذرد
سرشار از تجلّی یارند لحظه ها
 حیف است عمر ما که به تکرار بگذرد
ترک دل است از نظر عارفان محال
 کی جَم ز جام آینه کردار بگذرد؟
در طور دل به نور تجلّی نوشته اند:
 زین جلوه زار کوکبه ی یار بگذرد
این جا کسی به فیض تماشا نمی رسد
 تا خود چه ها به طالب دیدار بگذرد
گر در ولای آل علی صرف می شود
 از خیر عمر بگذر و بگذار بگذرد
ای کاش این دو روزه ی باقی ز عمر نیز
 در صحبت ائمه ی اطهار بگذرد
امشب بیا به پرسش «پروانه» ای عزیز!
 زان پیشتر که کار وی از کار بگذرد
منبع:حسینیه

حالا بیا که آمدنت آرزوی ماست
بغض هزار جمعه میان گلوی ماست
شرمنده ­ایم اینهمه یادت نبوده ­ایم
عکست غروب جمعه فقط روبه ­روی ماست
ما فکر می­کنیم که او گم شده ولی
هر لحظه لحظه اوست که در جستجوی ماست
ماهِ مُحَرَمی که می ­آید کنار تو
مُحرم شدن به کرب وبلا آرزوی ماست
ما گریه می­کنیم که پاکیزه­تر شویم
اشک است در نماز که آب وضوی ماست
یا صاحب الزمان به خدا ذکر ما تویی
وقتی که "یاحسین" همه يِ های ­و ­هوی ماست
هر شب کنار روضه ي تو مست می­شویم
آب دو دیده يِ تو شراب سبوی ماست
ما سینه می زنیم که دل را تکان دهیم
نام تو در حسینیه ­ها گفتگوی ماست
سینه زدن برای علمدار واجب است
این دست و سینه روز جزا آبروی ماست
گفتی که زود میرسم آقا به سر زنان
هر جا به پا، عزای دو دست عموی ماست
"آقا دعای ما که به جایی نمی­رسد"
زینب میان ندبه يِ ما روضه گوی ماست
(مهدی رحماندوست)

آشفته و بيقرار ميميرم من
از شدت انتظار ميميرم من
آقاي دوازده!تو تا بر گردي
روزي صدو بيست بار ميميرم من
منبع:شه زادگان عالم هستی غلام تو

در کار ِ عشق دوری و هجران به ما رسید
یوسف که رفت غُصّه ي کنعان به ما رسید
ما سال ها پای وصالت گریستیم
یعقوب وار دیده ی گریان به ما رسید
با زلفِ خویش زلفِ دلم را گِره بده
شاید هوای زلفِ پریشان به ما رسید
باید کویر میشدم و خشک میشدم
کردی دعا و این همه باران به ما رسید
یک لحظه چشم از دلِ بی تاب برندار
دور از تو غم، به سرعتِ طوفان به ما رسید
از ما همیشه دردسر ما به تو رسید
از تو همیشه رحمت و احسان به ما رسید
دل های ما کنار ِ شما آبرو گرفت
آقا  چقدر از کرَمَت نان به ما رسید
ما بابِ میل تو نشدیم عاقبت ولی
لطف تو هر دقیقه و هر آن به ما رسید
خوب است وقت روضه تو مارا خبر کنی
شاید نوای آن دلِ سوزان به ما رسید
یکبار هم از نیابت ما کربلا برو
توفیق هرچه هست ز جانان به ما رسید
کار ِ تو و دعایِ تو و رحمتِ تو بود
حبِّ رقیه ای شدن آسان به ما رسید
شاعر: جواد پرچمی

چشمم اگر چه خشك ولي مبتلاي توست
اشكي بده كه نذر تو و گريه هايِ توست
قربانِ چشم ِسرخ ِ شما، ميكُشي مرا
باران گرفته است اگر هاي هايِ توست
شكر ِ خدا كه قلبِ مرا كرده اي حرم
شكر ِ خدا كه در دلِ من ردِ پاي توست
ما گريه ميكنيم كه مارا دعا كني
اين روضه ها فداي تو، گرم از دعاي توست
يك اربعين لباس عزا كرده اي به تن
يك اربعين ببين دلِ ما در هوايِ توست
يك اربعين براي شما گريه كرده ام
آقا بيا كه روضه ي ما هم براي توست
(شاعرش را نميشناسم)

باد هم كم نكند سوز ِ دلِ صحرا را
قطره يِ عشق به آتش بكِشَد دريا را
اين ترك خورده دلم وحشت آن را دارد
كه بميرد وَ نبيند پسر ِ زهرا را
(شاعرش را نميشناسم)