مناجات با امام زمان حضرت مهدی (عج)

امروز امیرالامر جز تو کسی نیست      
بر ناله ی دل غیر تو فریاد رسی نیست
در کعبه و بت خانه و در دیر و کلیسا      
جز نغمه ناقوس تو بانگ جرسی نیست
ای مهدی دین پرده ز رخسار بر افکن
ما گمشدگانیم و ره پیش و پسی نیست
غیر از هوس دیدن رخسار چو ماهت     
اندر دل پر حسرت یاران هوسی نیست
تو یوسف گم گشته و اسلام چو یعقوب   
بهر پدر پیر تو دیگر نفسی نیست
بهر پدرت پیرهنی یا که پیامی      
بفرست که جز این ز تواش ملتمسی نیست
قربان تو ودرد دلت کز غم اسلام
جز اشک دمادم دگرت دادرسی نیست
شاعر:محمد علی انصاری

گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود    
پیش پایی به چراغ تو ببینم چه شود
یا رب اندر کنف سایه آن سرو بلند    
گر من سوخته یک دم بنشینم چه شود
آخر ای خاتم جمشید همایون آثار       
گر فتد  عکس تو بر لعل نگینم چه شود
صرف شد عمر گرانمایه به معشوقی و می 
تا از آنم چه به پیش آید از اینم چه شود
خواجه دانست که من عاشقم و هیچ نگفت
حافظ ار نیز بداند که چنینم چه شود 
شاعر:حافظ

کجایی ای همه هستی فدایت  
تمام کهکشان ها خاک پایت
دو چشمم منتظر مانده به راهت  
دم هر لحظه می لرزد برایت
همیشه جمعه ها در انتظارم   
ز سوی کعبه کی آید صدایت
خزان دل بهاران است امروز   
که بویدم گل از باغ ولایت
شکوفا شد گل امید دل ها      
که سر سبز است دستان دعایت
همه دردم طبیب من تویی تو    
منم محتاج درمان و دوایت
دل من با تو دارد آشنایی
نگاهی کن به سوی آشنایت

همه عبدیم و تو مولی بابی انت و امی       
به تو داریم تولا بابی انت و امی
تا به کی وصف تو را گفتن و روی تو ندیدن          
پرده بردار ز سیما بابی انت و امی
همه عبدیم  تو  مولا بابی انت و امی
قائم آل نبی ، مهدی موعود تویی                   
ای جگر گوشه زهرا بابی انت و امی
همه عبدیم و تو مولا 2
بر وجود تو جهان باقی و افسوس که باشد          
جای تو دامن صحرا بابی انت و امی
همه عبدیم و تو مولا  2
ز غم این که  بمیرم و نبیم جمالت            
همه نالیم به شب ها بابی انت و امی
همه عبدیم و تو مولا 2
ای اثر بخش دعا خود تو دعا کن            
که سر آید دگر این غیبت کبری بابی انت و امی
همه عبدیم و تو مولا 2
طعنه ی خصم ز یک سو غم روی تو یک سو  
کرده خونین دل ما را بابی انت و امی
همه عبدیم و تو مولا 2
دیدن روی تو و درک حضورت چو مؤید
همه را هست تمنا بابی انت و امی
شاعر:سید رضا موید

غم مخور ایام هجران رو به پایان می رود   
این خماری از سرما می گساران می رود
پرده را از روی ماه خویش بالا می زند     
غمزه را سر می دهد غم از دل و جان می رود
بلبل اندر شاخسار گل هویدا می شود   
زاغ با صد شرمساری از گلستان می رود
محفل از نور رخ او نور افشان می شود   
هر چه غیر از ذکر یار از یاد رندان می رود
وعده ی دیدار نزدیک است یاران مژده باد   
روز وصلش می رسد ایام هجران می رود
شاعر:امام خمینی

ای غایب از نظرها کی می شود بیایی   
برقع ز رخ بگیری صورت به ما گشایی
هم دست تو ببوسم هم دور تو بگردم   
هم رو نماستانی هم رو به ما نمایی
آیا به کوه رضوان آیا به طور سینا          
آیا به بیت الاقصی آیا به ذی طوایی
در مکه و مدینه یا در نجف مقیمی       
در مشهد مقدس یا دشت کربلایی
جانم شود فدایت تا بشنوم ندایت        
دائم زنم صدایت یابن الحسن کجایی
تنها مسیح عالم تنها نجات آدم       
تنها وصی خاتم تنها امید مایی
ای انس و جان فدایت محتاج یک نگاهت      
چشم همه به راهت شاید ز در درآیی
هم پرچم حسینی بر دوش خود بگیری  
هم قبر مادرت را بر شیعیان نمایی
در قلب ما حبیبی  بر زخم ما طبیبی       
بر جان ما قراری بر درد ما دوایی
باشد شعار میثم ای شهریار عالم
کی می شود بیایی کی می شود بیایی 

ای سید و سالار ما ای یاور و غمخوار ما    
تنها تو هستی یار ما یابن الحسن یا بن الحسن 2
یابن الحسن یا بن الحسن 2
کی می کنی یادی ز من ، افتاده ام اندر محن  
هم در سفر هم در حضر ای جان من جانان من
یابن الحسن یا بن الحسن 2
مونس و یار من تویی باغ بهار من تویی        
دار و ندار من تویی تو آگهی از حال من
یابن الحسن یا بن الحسن 2
دندان پر خون نبی محراب گلگون علی    
طشت پر خون حسن ، گوید به صد سوز و محن
یابن الحسن یا بن الحسن 2
تا کی  ز یاد جدّ خود اشک از بصر جاری کنی   
تا کی به یاد عمه ات از سوز دل زاری کنی
در بین ما باشی ولی تنها عزاداری کنی               
باشد فدایت جان من
یابن الحسن یا بن الحسن 2

به جان مشتاق دیدار تو هستم               
که از روز ازل دل بر تو بستم
نه از شامم نه امروز و نه دیروز            
که از مشتاق صحرای الستم
ز خان نعمت تو ای دریغا            
نمک خوردم نمکدان را شکستم
تو خورشید همه خورشیدهایی      
ولی من ذره ای ناچیز و پستم
تو عطر ناب گلهای بهشتی            
ولی من خار بی مقدار هستم
فقیرم دردمندم مستمندم
چه گویم بیش ازین اینم که هستم

ای مظهر آدینه ام من عاشق دیرینه ام      
عشقت شفای سینه ام مهدی بیا مهدی بیا2
مهدی بیا مهدی بیا 2
دست من و دامان تو جان جهان قربان تو    
چشم من و احسان تو مهدی بیا مهدی بیا 2
مهدی بیا مهدی بیا 2
ای دلبر دور از نظر ای شاهد والا گهر    
ای منتظِر ای منتظَر مهدی بیا مهدی بیا 2
مهدی بیا مهدی بیا 2
ای سید و سالار من ای حجت دادار من   
ای رهبر غمخوار من مهدی بیا مهدی بیا 2
مهدی بیا مهدی بیا2
اندر سر راه تو من ، بنشسته ام با صد محن  
ای صاحب عصر و زمن مهدی بیا مهدی بیا 2
مهدی بیا مهدی بیا 2
از دوری روی تو من ، صبر و تأمل تا به کی  
هجرت تحمل تا به کی مهدی بیا مهدی بیا 2

ای یاور غمدیدگان ای حامی درماندگان   
پشت و پناه بی کسان باز آی ای آرام جان
یابن الحسن 2
ای یادگار مصطفی ای نور چشم مرتضی   
ای طالب و مطلوب ما ای مونس و محبوب ما
یا بن الحسن 2
ای مهدی محبوب ما گوییم هر صبح و مسا  
أَینَ المعزَ الاُولیا عمرم ز هجرت شد تباه
یا بن الحسن 2

سر راه تو نشستم به تمنای نگاهی
چه شود عاقبتم را ز خدا خیر بخواهی
«سالك برّك بی»خوانده ام ودرس گرفتم
كه مرا داده ای از روز ازل فیض پناهی
با لباسی كه برای غم جد ّتو بپوشم
یاهمین رنگ سیاهش ز دلم رفته سیاهی
آمدم تا كه بگویم سر یارم به سلامت
تسلیت بر تو بگویم همره ناله وآهی
گر نگاه تو نباشد به خدا هیچ نماند
نه امانی نه قوامی نه ثباتی وسپاهی
عزت عشق عیان است دراین ماه حسینی
چه شود امر فرج را ز خدا خود تو بخواهی
شاعر:جواد حیدری

بیا تا کی نهادی سر به صحرا یا ابا صالح         
بتاب ای آفتاب عالم آرا یا اباصالح
صدای غربت مولا ز چاه کوفه می آید       
علی تنهاست ای تنهای تنها یا اباصالح
بیا یا وارث حیدر که زخم سینه ی زهرا         
به شمشیر تو می گردد مداوا یا ابا صالح
در و دیوار بیت وحی گوید با تو پیوسته         
که این جا مادرت افتاد از پا ، یا ابا صالح
بیا از قنفذ کافر غلاف تیغ را بستان                   
که جایش مانده بر بازوی زهرا یا ابا صالح
میان دشمنان نقش زمین شد مادرت زهرا         
بگو آن دم چه حالی داشت مولا یا ابا صالح
چرا مخفی است قبر مادرت در شهر پیغمبر
بیا و پرده از این راز بگشا یا اباصالح

از روزها من جمعه ها را دوست دارم
این جمعه های آشنا را دوست دارم
هر صبح جمعه ندبه می خوانم برایت
از كودكی این لحظه ها را دوست دارم
تاریخ بَدوغیبتت را یاد داری؟
از آن زمان است من شما را دوست دارم
امروز و فردا می كنم شاید بیایی
حتی همین تردیدها را دوست دارم
شب های جمعه تا سحرگاهش كجایی؟
كرب وبلایی؛كربلا را دوست دارم
بین دعاهایی كه می خوانم برایت
آقا بیا؛آقا بیا را دوست دارم
شاعر:محمد حسن بیات لو

کی شود یا رب دلیل آب حیوانی بیاید                
وارث او رنگ این ملک سلیمانی بیاید
ین چون گل گشته خار و ملک دین شد بی نگهبان
مرز دین را کی شود یا رب نگهبانی بیاید
آخر ای شهری بترس از پای میزان عدالت        
وای از آن روزی که شاکی آن بیابانی بیاید
ای که حکمی را به ناحق می دهی آیا نترسی ؟  
عاقبت روز حساب و پای میزانی بیاید
ای طبیب دردمندان در کجایی زود بشتاب      
که مریضان غمت را روز درمانی بیاید
سیدی بشتاب و فرما یک نظر بر قبر زهرا        
تا تو را بر گوش جان دل سوز افغانی بیاید
بهر این پهلو شکسته مرحمی با خود بیاور       
که از آن ناکام نالش های طولانی بیاید
باز آی از حالت محسن تو بنما جست و جویی  
که هنوز از تربت او آه سوزانی بیاید
از برای انتقام دشمنان آل عصمت            
امر کن از آسمانی برق درخشانی بیاید
هاشمی یک روزگاری باید و عمر درازی
تا به ملک نظم چون تویک ثنا خوانی بیاید

دلیل این همه غیبت كجاست ای مولا
بگو كه این همه دوری رواست؛ای مولا
نظاره كردن آن چهره ی دل آرایت
تمام حاجت این بینواست ای مولا
ز كوچه ی  دل من ماه من شبی بگذر
كه خاك پای تو چون توتیاست ای مولا
گناه بین من  و تو جدایی افكنده
دلم همیشه به یاد شماست ای مولا
به یاد غربت جدت همیشه می گریم
دلم اسیر غم كربلاست ای مولا
شاعر:محمد حسن بیات لو