مناجات با امام زمان حضرت مهدی (عج)

این زخم قدیمی زتو پنهان شدنی نیست

این زلف گره خورده پریشان شدنی نیست

از بعد تو برکت ز مزارع همه رفته ست

چون گندم ری،گندم ما نان شدنی نیست

دنبال طبیبیم شب و روز ولیکن

این درد بدون تو که درمان شدنی نیست

برگرد و به ما زندگی تازه عطا کن

کار دل ما بی تو به قرآن شدنی نیست

برگرد و بنا کن حرم مادرتان را

چون ساخته ی دست تو ویران شدنی نیست

با تو،شب جمعه،وسط صحن علمدار

آقا تو بگو خواسته هامان شدنی نیست؟!

امیرفرخنده

مثل گنجشک کوچکی هستم

خسته از حوض‌های نقاشی ،

می‌شود آسمان من باشی ؟

ای آنکه مـــرا بــرده ای از یاد ، کجایی ؟
بیــگانه شدی ، دست مریـــزاد ، کجایی ؟

در دام تــوأم ، نیست مـــرا راه گـریـزی
من عاشق ایــن دام و تو صیّاد ، کجایی ؟

محبوس شدم گوشه ی ویـرانه ی عشقت
آوار غمت بـر ســـرم افتـــاد ، کجایی ؟

آســودگی ام ، زنــدگی ام ، دار و نـدارم
در راه تــو دادم همه بـر باد ، کجایی ؟

اینجا چه کنم ؟ ازکه بگیرم خبرت را ؟
از دست تــو و ناز تو فریاد ، کجایی ؟

دانم که مــرا بی خبـــری می کشد آخر
دیــــوانه شــدم خانه ات آباد ، کجایی

قرار باش دل بیقرار را یکبار
امید شو دل امیدوار را یکبار

جهان بدون تو پاییزی و زمستانی ست
و سالهاست ندیده بهار را یکبار

بیا که روز کسی رنگ شب نخواهد دید
اگر که ماه شوی شام تار را یکبار

شبی گذر کن از این کوچه تا به دیده کشیم
غبارهای قدم های یار را یکبار

اگر بناست که پا روی خاک بگذاری
بده به چشم من این افتخار را یکبار

هزار بار صدایت زدیم و نشنیدیم
جواب این دل اندوهبار را یکبار

سرم هوایی کرب و بلاست، امضا کن
برات رفتن تا آن دیار را یکبار

محمد بياباني

دوبـاره جـمـعـه شد و بي قرار مي گريم

بـــراي آمــدنـت اي نــگـار مـي گــريـــــم

دوبـاره جـمـعـه شـد و تـو نـيـامـدي آقــا

سـحـر نـگـشت شـب انـتظار مـي گريم

دوباره جمعه شد و اشكها سرازير است

زِ هـر دو ديـده چــو ابـر بـهـار مـي گـريـم

دوبـاره جـمـعـه شـد و بـا نـواي يا مهدي

زبـان گـرفـتـه ام و زار زار مـي گــريـــــم

تــو بـر گـنـاه مـن رو سـيـه مـكـن گـريـه

كه من به حال خودم شرمسار مي گريم

اگـر چـه غـرق گـنـاهـم ولـي شـبيه شما

بـراي جَـــدِّ تـو روزي دو بـــار مــي گــريـم

بـراي شيبِ خـضيب و بـراي خِــدِّ تــريــب

بـراي آن سـرِ بــر نـي سـوار مـي گــريـم

بـراي مـعـجـر و انـگـشـتري كه غارت شد

بــراي آتــش و دود و فــرار مــي گــريــــم

فقط یک بار اگر پاسخ دهی عرض سلامم را
تمام عمر شیرین می کند این شهد، کامم را
 
هزاران بار سمتم گام برمی داری آقا جان
اگر سمت تو بردارم فقط یکبار گامم را

کنارم بودی اما بودنت را حس نمی کردم
کنارت بودم و نشناختم اما امامم را

اگر اینجا نشستم حتم دارم برده ای هر شب
میان نام های در قنوت خویش نامم را

ز تو هربار چیزی خواستم فورا عطا کردی
بدون آنکه بگذاری بگویم من کلامم را

من آن هستم که هر چه دارم از لطف شما دارم
تمام هستی ام را عزتم را احترامم را

پرم از درد، درد دوری از کرب و بلا ای کاش
مرا راهی کنی تا که ببخشی التیامم را

خدا داند که دیگر از خدا چیزی نمی خواهم
اگر پاسخ دهی یک مرتبه عرض سلامم را

محمد بیابانی

امام زمان(عج)-مناجات

ای منجی دل های خزان دیده کجایی

کی می رسد آن جمعه ی موعود بیایی

ای نبض زمان ذکر دعای فرج تو

مافوق مکان در نظر اهل ولایی

کنزُ الفقرایی و همانند نداری

تو رحمت موصوله ی احسان خدایی

عیب از دل ما نیست گرفتار تو هستیم

عیب است کریمان که برانند گدایی

ای زائر تنهای سحرهای مدینه

دلسوخته از روضه ی اُمُّ النُّجبایی

باید که تقاص دم مظلوم بگیری

چون منتقم خون امام الشّهدایی

یک جمعه بیایی همه باشیم کنارت

گر میل کنی یا که اراده بنمایی

احسان محسنی فر

باز بی خورشید مانده آسمان جمعه ها
بر لب آمد از فراقت باز جان جمعه ها

باز بی تو می رسند از راه و بی تو می روند
ظاهرا پایان ندارد داستان جمعه ها

قبل از آن امیدواریم و پس از آن ناامید
عالمی داریم با ظهر و اذان جمعه ها

منتظر با بال ندبه جمعه را طی می کند
ما که جا خواهیم ماند از کاروان جمعه ها

اصلا آقا با چه امیدی بیایی از سفر
قلب های ماست وقتی میزبان جمعه ها

از غروب جمعه ها دلگیرتر چشمان توست
می شود فهمید این را از زبان جمعه ها

فاطمه شب های جمعه روضه خوان کربلاست
هست اما چشم هایت روضه خوان جمعه ها

محمد بیابانی

دلمرده ایم و یاد تو جان می دهد به ما
قلبیم و بودنت ضربان می دهد به ما

ماه خدا دومرتبه بی ماه روی تو
دارد بشارت رمضان می دهد به ما

برگرد! ای که لحظه ی افطار، عاقبت
یک روز دست های تو نان می دهد به ما

روزی سه بار غرق غریبی و بی کسی ست
حسی که بی تو وقت اذان می دهد به ما

این ماه، فرصتی ست که باز عاشقت شویم
ماه خدا دوباره زمان می دهد به ما

بی شک حواله همه امسال کربلاست
مزدی که آخر رمضان می دهد به ما

محمد بياباني

عمریست تشنه کام تو هستیم و آب نیست
عمریست بیقرار نشستیم و تاب نیست

عمریست در نبود تو همسایه ی شبیم
در آسمان هیچ دلی آفتاب نیست

سرشار از محبت و از مهربانی است
در عالم حضور تو حرف عذاب نیست

می جویمت به خواب و نفهمیده ام هنوز
در چشم های منتظران تو خواب نیست

باید خودت برای ظهورت دعا کنی
در دست ما دعای فرج مستجاب نیست

ما گوشمان نمی شنود پاسخ تو را
ورنه سلام های کسی بی جواب نیست

ای مرد انتقام! زمانی که می رسی
دیگر بقیع مثل گذشته خراب نیست

بهتر بمیرد آنکه دلش بین روضه ها
از داغ خشکی لب جدت کباب نیست

حالا که حرف تشنگی آمد، مصبیتی
بالاتر از مصیبت طفل رباب نیست

محمد بیابانی

امام زمان(عج)-مناجات شب جمعه

نه دل دارم نه با دل کار دارم

که در دل غصه ی دلدار دارم

به لب هایم هزاران بار آه و

به چشمم حسرت دیدار دارم

نه ماهی دارم و نه آفتابی

همیشه آسمانی تار دارم

میاید می رود هر روز بی او

دل خونی از این تکرار دارم

کلافی از نداری ها به دستم

عزیزی را سر بازار دارم

هرآنکس که نمی داند بداند

که هستم را ز دست یار دارم

شب جمعه ست و امشب کربلایم

شب جمعه ست و غم بسیار دارم

لبان تشنه هرشب روضه ای را

به یادش لحظه افطار دارم

محمد بیابانی

برای آمدنت ای نگار می گریم
نشسته ام به ره و بی قرار می گریم
شنیده ام که جمعه ز کعبه می ایی
بسوی قبله ی پراز انتظار میگریم
به کوچه های فراقت نشسته ام تنها
در ارزوی تو بی اختیار می گریم
به شال سبز تو دل را دخیل می بندم
به مهربانیت ای غمگسار می گریم
دوباره سفره ی افطار چیده شد بی تو
به حال زار دلم زار زار می گریم
چه لحظه ها که شما را زیاد می بردم
به تیره روزیم ای گلعذار میگریم
شکستم دل تو شرم من کجا رفته
برای این گنه بی شمار می گریم

حميد كريمي

صهيونيزم جهاني

باتفنگش نتوانسته شکارم بکند
رفته با مطرب و اینترنت وساز آمده است

ناوگانش نتوانسته مهارم بکند
رفته با لُعبتک چشم نواز آمده است

بمب وموشک نتوانسته بترسانندم
فیس بوک و توییتر، شایعه ساز آمده است

شیمیایی زد ومن باز عقب ننشستم
با کراک و هروئین، تاخت و تاز آمده است

چون لگن شد اثر ناو هواپیمابر
پخش مه‌پاره ز مه‌واره به ناز آمده است

بس که از نغمه قرآن و دعا می‌ترسد
با رپ و عربده و تپ‌تپ جاز آمده است

فتنه هایش به بصیرت همه خنثی کردیم
رفته با ساحر و با شعبده بازآمده است

ایسم‌ها شرقی وغربی، همه رسوا گشتند
فرقه‌پردازی وعرفانِ مجاز آمده است

گر «به‌حقیم» از انبوه عدو باکی نیست
مرگ خونین وسعادت به تراز آمده است

من به یک ضربه کنم، چاره مکر دشمن
مبطلِ منکر و فحشاء، نماز آمده است

دشمنی، کو به دوصدحیله زِ در بیرون شد
گر که غفلت کنی از پنجره باز آمده است

جز دو روزی دگر از دولت او باقی نیست
استقامت کنی آن محرم راز آمده است

بینم آنروز شود بمب ومسلسل خاموش
بانگ «مَن مهدی‌ام» ازسوی حجاز آمده است

عمري گذشت و کوچه کوچه دربدر بودم

آواره‌اي از بادها آواره‌تر بودم

يک عمر مثل يک غريبه زندگي کردم

از بس‌که از حال دل خود بي‌خبر بودم

هر شب من و دلواپسي، هر شب من و حسرت

تا صبح در تنهايي خود غوطه‌ور بودم

دل بستم اين دلبستگي بيچاره‌ام کرده

اي کاش در دنيا فقط يک رهگذر بودم

از دست دنيا اين همه بازي نمي‌خوردم

آري! اگر در فکر دنياي دگر بودم

ناگاه وقت رفتن است و آه دلتنگم

اي کاش گاهي هم به ياد اين سفر بودم

چشم انتظاري ماند و من، تا آخر اين راه

يک عمر از حال عزيزم بي‌خبر بودم...

یوسف رحیمی

امام زمان(عج)-مناجات

بیا آفتاب از پس ابر تا

تموم شه غروبای دلواپسی

یه حسی همش داره میگه بهم

یكی از همین جمعه ها میرسی

ینی میشه آقا یه روز بشنوم

كه از جمع یارات یكیشون منم

اگه اونی باشم كه از من میخوای

خود تو میای واسه ی دیدنم

به این حس دلتنگی جمعه ها

به این دلخوشی راضیه عاشقت

دیگه ما كی باشیم تو این معركه

اگه بهجت و قاضیه عاشقت

همین چشمای خیس كم طاقتم

نشونس كه حتما ندیدن تو رو

چقدرا كه چشم انتظار پیر شدن

چقدرا كه رفتن ندیدن تو رو

خودم میدونم با گناهام چقدر

همیشه توی زحمت انداختمت

خدا میدونه تو همین كوچه ها

چقدر دیدمت اما نشناختمت

یه روزایی توی همین آب و خاك

شنیدم علی اكبرا دیدنت

میگن كه همین بیست سی سال پیش

یه عده توی سنگرا دیدنت

محمد رسولی