اشعار ولادت حضرت علی اکبر (ع)

گـــــشته جــــهان مــــست عــــلی     
ز نـــــــــام حـــــــیدری تــــــو
زنــــــــده کـــــــند نـــــام نـــــــبی                 
روی پــــــــــیمبری تــــــو2
یــــار تــماشــایی مــن،
یوسف لیــلایی مـــــن
جــــام طـــــهورایی مـــــن 
عـــاشق رو تـــو حـسین و زیـنب          
نــام قــشنگ تـو گــل روی لب
خوش آمـــدی ای گـــل لیــــلا عــلی 
عــلی عـــلی، عـــلی علــی، یــــــا عــــلی
فـــــــدای روی مــــــــــاه تـــــو      
آمــــدی ای نــــور دو عـــــــین
مـــــنم چــــو خــــار راه تــــــو           
(ای هـــمه هــستی حـــسین)(2)
پـــــیمبر کــرب بـــــلا، ســـتاره آل عــــبا،
(مـــست تـــو بــــاشد دل مــــــا) (2)
تـــو از ازل بــر دل ما نشستی         
پــیمبر کــرب و بلا تـو هـــستی
خوش آمـــدی ای گـــل لیــــلا عــلی 
عــلی عـــلی، عـــلی علــی، یــــــا عــــلی
آی جــــــوونا گــــل بـــریزید           
اکـــــــــــــبر لـــــــــیلا اومــــــده
بـــــر ســر راهــش بــــشینید            
(یـــــوسف زهـــــرا اومــــده)(2)
من که گـدای حـــیدرم، عـــاشق روی اکبرم، (مـــحو تــو چـــشم و بـــصرم) 2)
به روی ماه، خود چها کرده ای         
کعبه شش گوشه به پـــا کـرده ای
خوش آمـــدی ای گـــل لیــــلا عــلی 
عــلی عـــلی، عـــلی علــی، یــــــا عــــلی
«محمد علی شهاب»
سبک: آی عاشقا (سه ضرب) و ساده خوانی

دل عاشقونه، داره می خونه
آی جوونا صف بکشید آخه روز جوونه 2
یاعلی اکبر تو بیا دردِ دلم رو دوا کن
همچی شبی سَیدُنا روزی ما کربلا کن
تو نور مهتابی   تو واژه ی نابی 2
تو تا همیشه کلید قلب حضرت اربابی
علی 2  یا علی 3

باز شب جشن و، شادی کنونه
آی جوونا صف بکشید آخه روز جوونه 2
هستی برامون تاج سر خال لبت سنگ حجر
دستای من رو بگیر و من و تا آسمون ببر
همیشه والایی   همرزم سقایی 2
اول علیِ بیت حسین و یوسف زهرایی
علی 2  یا علی 3

باز دل زارم، مست جنونه
آی جوونا صف بکشید آخه روز جوونه 2
ای پسر شاه می بینی سوز دعاهای منو
مرحمتی کن آقاجون امضای کربلای منو
تو روح هر بذلی    تو صاحب فضلی 2
تو آرامش بی نظیر قلب اباالفضلی
علی 2  یا علی 3

شاعر : مهدی نظری

علی اکبر  ولیعهد شاه و شاه منه
علی اکبر  همیشه مراد راه منه
علی اکبر  امید دل و پناه منه
علی اکبر همه عشقمه 2
ندارم غصه توی این دنیا   همیشه هستم با علی اکبر
نوشتم من بر سر در قلبم      بنفسی أنتَ یا علی اکبر
منم کشته ی عشقِ، عزیز دل لیلا
وَ مَن ماتَ مِن العشق، فَقَد مات شَهیدا

علی اکبر  صدای دل شکسته ی من
علی اکبر  کلید درای بسته ی من
علی اکبر   پناه نگاه خسته ی من
علی اکبر  همه عشقمه 2
چشای خیس اربابم امشب   رخ احمد رو داره می بینه
ببین جبرئیل از آسمونا        بازم محو تموشا می شینه
شده سرود عشقِ، تموم اهل دنیا
وَ مَن ماتَ مِن العشق، فَقَد مات شَهیدا

علی اکبر  تویی انعکاس شیرخدا
علی اکبر  همون تکیه گاه آل عبا
علی اکبر  همه عشق سیدالشهدا
علی اکبر همه عشقمه 2
دوباره آید ذکر یا زهرا        دل زینب سرشار از احساسه
ببین اونکه پیش این شهزاده    دو زانو ادب کرده عباسه
دوباره باز میشینه، به روی لب سقا
وَ مَن ماتَ مِن العشق، فَقَد مات شَهیدا

شاعر : رضا تاجیک

شـــِبــه جــــمال احـــمدی، ســتاره مـــحمدی
همچـــو عـــلی مـــرتضی، نام خدای سرمدی
جـــلوه تام و کــاملی، ز نور ذات مـــصطفی
تـــجلی دوبــاره ای ز حـــضرت مـــــــحمدی
یــا رب نـــظری ز مـــرحـــمت بـــر مــــا کن
لــطفی تــو بـه مــا بــه حُـــرمتِ زهــــرا کـــــن
امـــشب بـه حـق عــلی اکــبر ســـید الــــشهدا
امــــــر فـــــرج مــــــهدی مـــــا امـــــضا کـــــن
روزی کــه قـــدم زدی در ایـــن دنـــیا      
از دامـــن پــاک حــــضرت لیلا
لـــــــبخند زدی بـــه چـــــهره بــا بــــا           
خـــواندند هـمه تـــبارک و طاها
اکبر که گـــل حــسین ثـار الله اســـت    
مـحبوب دل عـــلی ولـــی الـــله است
در روز تولدش هـــمه مـــی گـــــفتند   
او شِـــبه مــحمد رســــول الـــله است

قدم می زد تو میدون، مثلِ یه شیر بیشه
واسه علی اکبر، حریف پیدا نمیشه
سپاه شام و کوفه، نقشه هاشون بر آبه
آخه علی اکبر، نوه ی بوترابه
از هیبت و غرورش، کوفیا یکه خوردن
پیش علی تو میدون، بدجوری کم آوردن
صدای ضربِ تیغش، کوبنده مثلِ تندر
ملائکه می ترسن، میگن علی یواش تر
دشمن شده هراسون، پا به فرار میذاره
دستِ علی اکبر، انگاری ذوالفقاره
یه تارمویِ اکبر، به لشگری می ارزه
زمین به زیرِ پاهاش، ببین چطور می لرزه
لشگرُ داد فراری، با شمشیر برنده
این صحنه ها رو زینب، می بینهُ می خنده
چه گرد و خاکی کرده، تنهایی بین اعداء
تو آسمون پیچیده، نعره های یا زهرا
یک تنه مثلِ حیدر، خدایی کرده غوغا
شمشیر می زد با گریه، فقط به عشق زهرا
ضربه می زد به دشمن، بدون انعطافی
می زد به جای سیلی، می زد واسه تلافی

شاعر : وحید قاسمی

لطف خدا شامل به هنگام دعا شد
چون نام من مقبول قلب مرتضا شد
منّت سرم بنهاد از بهر کنیزی
تا همسرم سلطان دشت لاله ها شد
اول کسی بودم که در بیت حسینی
فرزند زیبایی به دامانم عطا شد
تا اهل بیت از صورتش خورشید چیدند
در چشمشان پیدا جمال مصطفی شد
گفتند یا اُمّاه جایت هست خالی
امشب که زیباتر سرای هل اتی شد
در ماه پیغمبر گل پیغمبر آمد
الله اکبر چون علیِ اکبر آمد
در کودکی هم دلبر دل های ما بود
زهرا صفت، حیدر جمال، احمد لقا بود
چون جده اش زهرا قدم می زد خرامان
او قاتل زینب میان کوچه ها بود
صوت اذانش مرده ها را زنده می کرد
دل از همه می برد از بس با خدا بود
وقتی که مُحرم می شد و احرام می بست
دیگر نبود اکبر که ختم الانبیا بود
احرام او در طوف کعبه دیدنی بود
لبیک از لعل لبش بشنیدنی بود
من امّ لیلایم که لیلا پروریدم
در دامنم یک سرو رعنا پروریدم
یعقوب ها را مات این دردانه کردم
من یوسفم را پاک و زیبا پروریدم
گفتند او آئینه ی روی رسول است
از جان خود شیرین تر او را پروریدم
دستور ها را من ز زینب می گرفتم
در مکتب او پور زهرا پروریدم
الله اکبر را به گوشش من سرودم
او را مؤذن بهر بابا پروریدم
یک لحظه غافل از علی اکبر نبودم
خدمتگذارش بودم و مادر نبودم
اکبر کریم خانه ی خون خدا بود
بر مادرش زهرا قسم او مجتبا بود
او سوره ی والعصر قرآن حسین است
زیرا عصاره بر تمام انبیا بود
در کربلا گر رحمت حق جلوه دارد
او رحمة للعالمین کربلا بود
او رحم کرد از کشتن دشمن حذر کرد
ورنه عدو معدوم در آن ماجرا بود
خُلقش عظیم و منطقش وحی الهی
الله اکبر در اذان نینوا بود
گر در عمل با امر او مشهور گردیم
روز جزا پشت سرش محشور گردیم
او سرور و مولا و سلطان دل ماست
فرمانده ی مطلق به سامان دل ماست
او قلب یاسین است و یاسین قلب قرآن
او معنی آیات قرآن دل ماست
یاد شهیدانی که از او فیض بردند
او بهترین الگوی ایمان دل ماست
گر از شهیدان به خون خفته بپرسی
گویند اکبر جان و جانان دل ماست
زیباتر از عرش و جنان و باغ رضوان
پائین پای قبر سلطان دل ماست
ای مرگ مهلت تا ببینم کربلا را
زائر شوم لیلای آل مصطفا را

شاعر : جواد حیدری

آهسته آمدی که دلم را خبر کنی
سهم مدام جام مرا بیشتر کنی
از راه آمدی که زمین را جلا دهی
عطری دوباره بر نجف و کربلا دهی
ای آفتاب شوق و صفا و امید و جود
ای آنکه آمد و دل ارباب را ربود
بازوی کوچکت خبر از ذوالفقار داشت
زلفت برای هر سر و سردار دار داشت
امشب شب تلاوت قرآن سرمدی است
چشم حسین مات جمالی محمدی است
***
ای نور چشم های زلالت پیمبری
در راه رفتنت چقدر مثل مادری
عطر بهاری نفس مرتضی علی
ای حجم جاری نفس مرتضی علی
لب های گرم حضرت عباس می زند
بوسه به دست های تو مشکل گشا علی
آینۀ تمام نمای محمدی
پرورده ی بهشت رسول خدا علی
قربان دست های اباالفضلی ات شوم
بر روی بازوان تو هم نقش، یا علی
برق نگاه مست تو تا آسمان رهاست
(جانا حساب چشم تو از دیگران جداست)
***
دائم دلم به راه تو پا می کشد علی
آخر خیال وصل، مرا می کشد علی
دارم برای آمدنت شعر می شوم
عشقت دل مرا به کجا می کشد علی؟
گفته است مادرم که فدایت شوم کنون
دارد قضا مرا به بلا می کشد علی
من بی خودم ز خویش نه سر دانم و نه پا
شوق لب تو دست مرا می کشد علی
این است آرزوی شب و روز نوکرت
پای ضریح عشق سلامی کشد علی
***
ای آمده به جان ز جهانداری ات جهان
افتاده پای غیرت تو هفت آسمان
ای سر فراز ! ، سرو ستبر حسین من
ای مونس همیشه ی قبر حسین من
***
دستم برای آمدنت لرزه داشته
حتی قلم قدم ز قدم بر نداشته
ناقابلست سینۀ تنگم ولی خدا
این قلب را به عشق تو در سینه کاشته
اصلا به عشق چشم تو این روح مختصر
در جسم گرد و خاکی من پا گذاشته
اصلا فقط به حرمت یک یا حسین تو
عالم پر از طراوت یک یا حسین تو
پرچم بگیر ای که جهان در مدار توست
لشکر بخواه لشکر خورشید یار توست
دستی به دستگیری بیچارگان برآر
ای مثل مجتبی همه ی عمر، سفره دار
آقا مرا به نور علی رو به راه کن
گاهی به زیر پای خودت هم نگاه کن
مبهوت خنده های تو گلهای شاد هم
در حلقه های زلف تو افتاده باد هم
***
ای خواجه کیست آنکه بگردد فدات من
جان می دهد به حسرت یک رونمات من
ای خواجه کیست آنکه گدا را نواخت تو
کو آن گدا که سر بدهد پیش پات من
لب باز کردی از نفست جان گرفتم و
حالا که جان گرفته ز لحن دعات من
دل را به یک نگاه علی وار زنده کن
بی تاب و کشته مرده ی طرز نگات من
توحید با زبان تو شیرین و تا ابد
فرهاد شعر من تو و عبد خدات من
آموختم ز عشق که مشق فنا کنم
دامان یار گیرم و دل را رها کنم
***
ای ارث از عشیره ی کرار، عزم تو
ای ذوالفقار، تشنه ی میدان رزم تو
آری تویی که پشت ستم را شکسته است
عباس با تو شانه به شانه نشسته است
جانم به چشم های تو ای مرد شیرگیر
ای دشت خون به قبضۀ چشمان تو اسیر
ای در تو شان حیدر کرار منجلی
جانم به بازوان علی وارت ای علی
دلگرم از نگاه حسینی تو حسن
ای نور چشم و قوت قلب امام من
جانم به تو که پای امامت نشسته ای
جز با حسین عهد ولایت نبسته ای
جانم به تو که سایه ی قدت پناه شد
لبخند تو امید همه خیمه گاه شد
ای شط به پای عزم تو افتاده بی قرار
ای فخر شیعیان به همه روز و روزگار
آری محمد است که در توست منجلی
بر روی بازوان تو هم نقش، یا علی
***
ای تشنه ی قیام شما ذوالفقارها
در التهاب صبح شما بیقرارها
چشم انتظار فصل شما پابرهنه ها
دلداده ی شکوه شما سر بدارها
تا روزها به شمس شما نو نمی شوند
یعنی که رو به راه نگردیده کارها
ای نور نو رسیده دعا کن که تا خدا
پایان دهد به  همهمه ی انتظارها
آن روز مثل نور به خورشید می رسند
همراه تکسوار شما تکسوارها
خورشید تار و تیره نگردیده هرچقدر
پنهان کنند آینه را در غبارها
می آید و بهشت به این شهر می رسد
می آید و به شهر می آید بهارها
***
تیغی به سر بنه که ببینی مرام ما
سر دادن است فکر همه صبح و شام ما
تا هست جان، به جان تو جانم فدای توست
این قلب چاک چاک شکسته برای توست
ما نیز دل به راه ولایت نهاده ایم
(ما بیدلان مست دل از دست داده ایم)
سرمایه شکسته دلان یا علی مدد
دست گدا و دامنتان ،یا علی مدد
گفتند از بهشت خدا حیدر آمده
آقا ببین که سائل انگشتر آمده

شاعر : حامد اهور

مثل اسفند دلم روی دلم بند نبود
مدتی روی لبان همه لبخند نبود
درد دوری ز پیمبر که خوشایند نبود
و کسی مثل خداوند هنرمند نبود
تا که پیوند زند زلف غم و شادی را
تا نمایان بکند زینت آبادی را
از همان لحظه ی آغاز تو صحبت شده بود
نوبت دیدن رخسار تو قسمت شده بود
بی تحرک همه ی آینه حیرت شده بود
که خداوند به رخسار تو رؤیت شده بود
و کسی نیست که دست از سر تو بردارد
آخر این چهره نشانی ز پیمبر دارد
می نشینم که سر راه عبورت باشم
روشن از پرتو یک جلوه ی نورت باشم
ای سلیمان بده اذنی که چو مورت باشم
می شود تا نمک نان تنورت باشم؟
انبیا کاسه به دستان کرم خانه ی تو
دشمن و دوست همه محو تو دیوانه ی تو
چهره ات اوج جمال است ولی باور کن
وصل تو خواب و خیال است ولی باور کن
دیدنت امر محال است ولی باور کن
این گدا گرچه وبال است ولی باور کن
به خیالات و محالات دلم خوش باشد
من به این گردش حالات دلم خوش باشد
مادرت شوق غزلخوانی باران دارد
پدرت بر همه اوصاف تو ایمان دارد
در رگ و ریشه ی تو نام علی جان دارد
و جهانی سر انگشت تو، امکان دارد
تو همان زمزمه ی اهل نظر می باشی
تو همان معجزه ی دست پدر می باشی
پدرت گفته که از زخم تنت می میرد؟
از پریشانی زلف شکنت می میرد؟
از عوض گشتن لحن سخنت می میرد؟
ذکر بابا که نباشد دهنت می میرد؟
در پی ات می دود و هی خبرت می آید
عمه هم زجه زنان پشت سرت می آید
از چه پس بال و پرت زخمی تغییر شده
فرصت خنده به لب های تو زنجیر شده
از شما مانده صدایی است که تصویر شده
آیۀ قطع و جدایی است که تفسیر شده
این همه داغ به روی جگر بابایت
عاقبت می شکنی تو کمر بابایت

شاعر : محمدرضا ناصری

براتم میدی            آب حیاتم میدی 2
روز محشر با حسین میای نجاتم میدی 2
ای پسر اباعبدالله     ای ثمر اباعبدالله 2
ای امیرم شدم مست به طرفداری تو
ای اباالفضل بنازد  به علمداری تو
علی اکبر علی علی اکبر 2

آقایی گفتن       عبد و گدایی گفتن 2
به تو شهزاده ی شهر کربلایی گفتن 2
ای قمر اباعبدالله    ای جگر اباعبدالله 2
ای عزیز دل من به تمنای توام
من زمان زیارت پایین پای توام
علی اکبر علی علی اکبر 2

خطابم کردی   مست و خرابم کردی 2
بین نوکرات آقا بازم حسابم کردی 2
بال و پر اباعبدالله   تاج سر اباعبدالله 2
من یه جسم ضعیفم ز تو جان می طلبم
ای امیرم ز عشقت هیجان می طلبم
علی اکبر علی علی اکبر 2

علی یا حیدر     مدد امیر خیبر 2
ساقیا بیا به ما بده شراب کوثر 2
سیدنا ولی اللهی    برادر رسول اللهی 2
شاه مردان علی و دل و دلدار علی
حل هر مشکل من صد و ده بار علی
علی یا حیدر علی علی یا حیدر 2

شاعر : رضا تاجیک

چه دلا بی سر و سامونه     مدینه ستاره بارونه     خود لیلا از امشب مثل مجنونه 2
زینب- میخونه لالایی         به به- چه قد و بالایی
اصلاً- تو خود زهرایی
علی اکبر علی اکبر
روی  نبویشو عشقه/ رگه علویشو عشقه/ خوی حسنیشو عشقه 2

صورتش آئینه طاها     هیبتش مثل خود مولا     همه عالم فدای اکبر لیلا 2
دلها- ی همه بیتابه   خنده- رو لب مهتابه
جشن- پسر اربابه
علی اکبر علی اکبر

اسیر نگاهش لیلاس/ چقده شبیه زهراس/ نفس عموشه، عباس 2

تب و تاب دل دیوونه     هوای شراب و پیمونه     میکشونه منو امشب به میخونه
شال- علمتو دیدم   دست- کرمتو دیدم
خواب- حرمتو دیدم
ابوفاضل ابوفاضل
نسبتو عشقه عباس/ لقبتو عشقه عباس/ ادبتو عشقه عباس 2

تویی سنگ محک دنیا     صدای نفسای زهرا     همه عالم غلام قنبرت مولا 2
خیر- همهء امواتم     خاک- زیر قدمهاتم
ذکر- شب مناجاتم
علی مولا علی مولا
امید گرفتار حیدر/ رجز علمدار حیدر/ بگو صدو ده بار حیدر 2
شاعر : امیر حسین الفت

ما را نظر دوست خدا باورمان کرد
با یک صلوات از دگران برترمان کرد
ذکر صلواتی که خدا هدیه به ما داد
ذکریست که همسفرۀ پیغمبرمان کرد
هم سفرۀ پیغمبر اکرم شدن ما
فیضی ست که دور و بری حیدرمان کرد
با حب علی عاشق زهرا شده ایم و
این عشق غبار قدم مادرمان کرد
خاک قدم فاطمه بودیم که بی بی
با نام حسن عاشق عاشق ترمان کرد
با عشق حسن بوده گرفتار حسینیم
این کار حسین است اگر نوکرمان کرد
سلطان شده باشیم غلام درِ اوییم
در اوج، کف پای علی اکبر اوییم
میلاد گل سرسبد شاه جهان است
خاک قدمش تاج سر اهل جنان است
شیرینی نام علی اکبر لیلا
نقل دهن مجلس شیرین دهنان است
ای لیلی لیلای حرم، خوش قد و بالا
نام تو شروعی ست که آغاز اذان است
گفتیم که میلاد علی روز پدر بود
گفتند که میلاد تو هم روز جوان است
هم حیدر کراری و هم احمد مختار
چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است
پس حق بده از چشم تو کفار بترسند
تا پلک تو تیر و خم ابروت کمان است
تو جمع همه پنج تن آل عبایی
تو علت زیبا شدن مأذنه هایی
در روز ازل عشق و صفا را به تو دادند
افسار همه ارض و سما را به تو دادند
عباس اگر که علی کرببلا شد
پیغمبری کرببلا را به تو دادند
با صوت اذان تو به داوود عیان شد
تا روز ابد اوج صدا را به تو دادند
از بسکه گره باز نمودی ز دل خلق
مانند حسن جود و سخا را به تو دادند
عیسای مسیح حرم آل محمد
بی واسطه معجون شفا را به تو دادند
در پیش تو خورشید چه افتاده می آید
پیراهن شه بر تن شهزاده می آید
ای روی تو چون روی پیمبر علی اکبر
هستی نوۀ ساقی کوثر علی اکبر
تو لایق شمشیر علی بودی و هستی
باید بزنی بر دل لشگر علی اکبر
با واسطه شاگرد یدالله زمینی
از برکت عباس دلاور علی اکبر
شاگرد ابالفضل شدن فیض کمی نیست
شد ضربۀ تو ضربۀ حیدر علی اکبر
تیغ کج تو  نعرۀ یا فاطمه دارد
انداخته دور و بر تو سر علی اکبر
مشغول دعاگویی تو زینب کبراست
از جای بکن قلعۀ خیبر علی اکبر
هر کس که تو را دید به پای تو سر انداخت
با دیدن ابروی کج تو سپر انداخت
بی عشق تو هر قلب پریشان شده باشد
چون کاخ خرابیست که ویران شده باشد
اصلاً عجبی نیست که با نیمه نگاهت
یکباره گدا حضرت سلطان شده باشد
اصلاً عجبی نیست که دور و بری تو
با گوشۀ چشمان تو سلمان شده باشد
اصلاً عجبی نیست که هر بندۀ گمراه
با صوت اذان تو مسلمان شده باشد
اصلاً عجبی نیست که این شاعر گمنام
با لطف شما صاحب دیوان شده باشد
اصلاً عجبی نیست که مخروبۀ قلبم
با لطف خدایی تو ایوان شده باشد
ما هرچه که هستیم گرفتار تو هستیم
صد شکر که عمریست بدهکار تو هستیم
ای کاش به ما نیز صفاتی برسانی
از لعل خودت یک صلواتی برسانی
اندر خم یک کوچه نشستیم بیایی
تا اینکه به ما راه نجاتی برسانی
ما تشنۀ یک جرعه ز چشمان تو هستیم
تا اینکه خودت آب حیاتی برسانی
خالی شده این دست خودت پر بکن آقا
ای کاش به من نیز براتی برسانی
بالی بده تا کرببلایم برساند
ای کاش برات عتباتی برسانی
دلتنگ حریم پسر فاطمه هستم
ای کاش در این هفتۀ آتی برسانی
بوی تو می آید به نظر وقت اذان است
این عطر گمانم ز نسیم رمضان است
بگذار که امسال سحر یار تو باشم
مهمان سر سفرۀ افطار تو باشم
نگذار که یک عمر جدا از تو بمانم
نگذار که یک عمر فقط بار تو باشم
نگذار اسیر غم دنیا شده باشم
بگذار که یک عمر بدهکار تو باشم
داروی طبیبان به خدا نیست دوایم
داروی من این است که بیمار تو باشم
بگذار در آن ماه، شب لیلۀ قدری
یک ثانیه ای هم شده زوار تو باشم
آقا علی اکبر ارباب نظرکن
بگذار که من خادم در بار تو باشم
بگذار محرم برسد اذن بگیرم
بگذار شب هشتم امسال بمیرم

شاعر : مهدی نظری

خوب است ابتدا ز خدای کریم گفت
از لطف های واسطۀ آن رحیم گفت
باید پس از مرورِ ثناء الجمیل از آن
ذرّیَة الکرام و ابن الکریم گفت
از حب عشق حب خدا حب اهل بیت
از نعمت بزرگ، ز نور العظیم گفت
وقتی کلام فاضله گل می کند به لب
ممکن شود ز صاحب قلب سلیم گفت
باید ز نهرهای جنان گفت گاه گاه
وز میوه های ناب بهشت نعیم گفت
گاهی برای تلخی و تغییر ذائقه
باید ز دردهای عذابٍ اَلیم گفت
قرآن به سبک وحی بشارت دهد بما
آنجا که آیه های غلامٍ[1] حلیم گفت
خواهی اگر سیادت نسل خلیل را
باید که از فداییِ ذبحٍ[2] عظیم گفت
باید شناخت سیّد آل سلیل را
اِبنُ الحسین سَرور آل خلیل را
دل را خدا اگر که تدارک ندیده بود
ما را به مدحِ یار کجا برگزیده بود
وَحیی که دور از نظر جنّ و انس ماند
آری حدیث قدسی این نور دیده بود
یعنی همان ذخیرۀ نسل پیمبران
قبل از ظهورِ خود دل ما را خریده بود
نوبت به استغاثۀ آل نبی رسید
دین خدا به مشکل سخت و عدیده بود
تنها به یک اسارۀ خلقت نیاز داشت
یعنی نیاز بر قدم یک پدیده بود
باید که از تمام رسل عمر می گذشت
تا رو شود که یار که را برگزیده بود
وقتی نبی بشارت او داد بر حسین
قبل از طلوع، مژدۀ وصلش رسیده بود
احمد خبر ز اکبر لیلا دهد بما
وقتی که هیچ دیده جمالش ندیده بود
چشمِ علیِ اکبرِ لیلا گشوده شد
دل از تمام عالم و آدم ربوده شد
ای دل وصال را به کجا می بری مَبَر
توصیفِ خال را به کجا می بری مَبَر
آئینۀ تمام نمای محمدی است
وصف جمال را به کجا می بری مَبَر
اینجاست شرحِ خَلقاً و  خُلقاً و منطقاً
شاهد مثال را به کجا می بری مبر
بر چهره اش جمال علی نقش بسته است
وجه جلال را به كجا می بری مبر
ای آنكه دم ز آیۀ اكمال می زنی
رشد و كمال را به كجا می بری مبر
او را قدم شبیهِ قدم های فاطمه است
شرحِ غزال را به كجا می بری مبر
ذبح عظیم را به تماشای او ببین
بَس امتثال را به كجا می بری مبر
بر روی دست حضرت ارباب كائنات
بنگر جمال نوری ارباب ممكنات
ای دیده اشكِ شوق ببار از نگاه خویش
یوسف دوباره باز در آمد ز چاه خویش
یوسف نه – مصطفای دگر دیده باز كرد
اعجاز شد كه ماه در آمد به ماه خویش
تنها همین رسول برای بشر بَس است
حالا حسین فخر كند بر سپاه خویش
آیا امام مفترض الطاعه آمده
یا كبریا پناه دهد بر پناه خویش
این است فجر صادق و این است مطلعش
اینك فَلَك سلام كند بر پگاه خویش
وقتی خدا بهشتِ علی اكبر آفرید
دیگر گدا بهشت نخواهد ز شاه خویش
كوهِ گناه را به نگاهی بَرَد فرو
كِی نا امید می كندَم از نگاه خویش
سیر و سلوك عارفِ بالله را مگو
او ختم می كند ره ما را به راه خویش
ورد زبان حوری و قلمان علی علی است
ذكر تمام جمع رسولان علی علی است
ره وا كنید اكبر لیلا برون شده
وز خیمه گاه راهیِ دشت جنون شده
گویی پیمبر است و به محشر قدم زند
یا رب مگر قیامت كبری كنون شده
لب تشنه است، آب نمانده به مشك ها
بارانِ اشك بدرقۀ كاف و نون شده
بر پشت یالِ مركب خود خواب رفته است؟
یا پشت اسب جسم علی واژه گون شده
صورت به صورت پسر خود گذاشتم
بابا ببین محاسن من غرق خون شده
حَلقَت به خون نشسته و نعشت به خاك و خون
با این قد رشیده ات ای ماه چون شده
این كوفیان به گریۀ من خنده می كنند
داغ دل خیام از این غم فزون شده
كارم ز داغ تو به تماشا كشیده است
فریاد من ببین كه ز سوز درون شده
كارم كنار نعش تو بالا گرفته است
خیز و ببین كه جشن تو اعدا گرفته است
 
 

شاعر : محمود ژولیده

قلم امشب زمان تعظیم است
سجده آور که وقت تکریم است
غسل روحم به چشمه سار رجب
غسل روحت به آب تسنیم است
از چه ساکت نشسته ای برخیز
بهترین روز بین تقویم است
ساعت شادی دل ما با
شادی اهل بیت تنظیم است
آمد آئینه ی رسول الله
ای قلم باز وقت تقسیم است
نیمی از سیب عشق، پیغمبر
علی اکبر هم آن یکی نیم است
جمع پیغمبر و امام علی
از خدا آمدت سلام، علی
آی پیغمبر امام حسین
حضرت حیدر امام حسین
اولین بار بر لب تو رسید
بوسه ی نوبر امام حسین
دست های تو بعد از این دارد
حکم بال و پر امام حسین
ننشستی بجز به رسم ادب
لحظه ای محضر امام حسین
قسم راست به جوانی مان
به علی اکبر امام حسین
ما گداییم و شاهزاده تویی
آنکه ما را نجات داده تویی
مثل زهرا عبادتت بوده
مثل حیدر شجاعتت بوده
به حسن رفته ای زمان کرم
مثل بابا سخاوتت بوده
شب میلاد، عموی سرو قدت
محو در قد و قامتت بوده
«عَنهُمُ الرِّجس» در زیارت تو
حکم تثبیت عصمتت بوده
«اَوَلسنا عَلَی الحَقَت» بی شک
سندی بر بصیرتت بوده
بیش از این باید احترام شوی
شأنت این بود که امام شوی
نام تو کوه را تکان بدهد
روشنایی به آسمان بدهد
خط و مشیء تو ای جوان حسین
راه را یاد هر جوان بدهد
صبح روز دهم به مأذنه ها
با صدایت خدا اذان بدهد
پدرت نه امام تو باید
با فراق تو امتحان بدهد
داغت آن گونه بود که می رفت
پدر تو سه بار جان بدهد
موقع رفتنت، کنار تنت
وقت تشییع کردن بدنت
***

شاعر : محسن عرب خالقی

 سر زده جمال مهتاب     همه عالم شده بی تاب
اومده رو دست لیلا        پسر ارشد ارباب
شب شب سروره ، دل من ، آروم نداره
آسمون رو زمین ، می باره ، ماه و ستاره
روی دست حسین ، جمال یاره
امشب اومده اونیکه آسمون زیر پاشه
چشم یوسف شده خیره بسکه محو نگاشه
همه دنیا گدای نیمه نگاه باباشه
مولا مولا یا علی اکبر
******
ای ملک آئینه دارت     هستیِ هستی نثارت
همه لیلاهای عالم       گل لیلا بی قرارت
ای همه امیدم ، شهیدم ، برتو و چشمات
می میرم برای ، نگاهِ ، گرم و مسیحات
کی میشه که بیام ، تا کربلات
تو بزرگی و گداهات تو عالم فراوونه
بخششو مهربونیت فراتر از آسمونه
نمازو عبادتت شیطونا رو می پیچونه
مولا مولا یا علی اکبر
 

شاعر : محمد مهدی روحی

ای پسر ارشد ارباب ما     مظهر صد در صد ارباب ما
روشنی بزم تولا تویی        نور دل حضرت لیلا تویی
آینه ی حضرت پیغمبری      لاله ی لیلا علی ِ اکبری
یا علی اکبر علی اکبر مدد
 ******
گرمی آوای رسول خدا          جلوه ی سیمای رسول خدا
در تو و در حُسن خدایی تو     ای همه ی خلق ، فدایی تو
از پسر فاطمه دل می بری          لاله ی لیلا علی ِ اکبری
یا علی اکبر علی اکبر مدد
******
نور خدا جلوهگر از روی تو       قبله ی جان طاق دو ابروی تو
بوسه ی عباس به رویت عیان      عالمی از مقدم تو گلفشان
ای که به اوصاف ، خود ِحیدری      لاله ی لیلا علی ِ اکبری
یا علی اکبر علی اکبر مدد
 ******
فاطمه را نور دو عینی علی     گوهر دریای حسینی علی
عمّه شد مَحو تماشای تو         محو جمال و رخ زیبای تو
کار تو از آل عبا دلبری               لاله ی لیلا علی ِ اکبری
یا علی اکبر علی اکبر مدد
 ******
ما همگی عاشق روی تو ایم    سائل درمانده ی کوی تو ایم
دیده ی ما و قدمت یا علی           حاجت ما و کرمت یا علی
ای که به لطف از همه عالم سَری    لاله ی لیلا علی ِ اکبری
یا علی اکبر علی اکبر مدد

شاعر : حاج امیر عباسی