اشعار ولادت حضرت علی اکبر (ع)

سكوت  تلخ  تو  شيپور  مرگ  من  را  زد
زمانه   تير   مصيبت   به    قلب   ليلا   زد
كنار نعش به خون خفته ي تو ، من مُردم
ببين    عدو     ورق     زندگانيَم    تا    زد
همان كه  فرق سرت  را به ضربه مهمان كرد
دوباره   ميخ    به    پهلوي   مادر   ما   زد
ﻣﺆذّن     حرم      آل     مصطفي     برخيز
كه   بانگ   وَا وَلَدا   را   حسين   زهرا  زد
نماز حاجت من ! حاجتت  روا  شده است
خدا    مزار    تو   را    زير  پاي    بابا   زد
(( اسير ))  !  بر تو روا باد شكر حق گويي
چرا كه   قرعه ي   عشقت  به نام سقّا زد

شاعر : حمید رمی

زینب و سکینه را یک طرف روانه کن
زلف احمدانه را چندبار شانه کن
یک کمی برو حرم با زنان وداع گوی
یک کمی گلایه از مردم زمانه کن
یک کمی امان بده بیشتر  ببینمت
اشکِ کودکانه ریز  نازِ دلبرانه کن
پس برادرِ مریض را اگر شده برو
میهمان چندتا حرف عاشقانه کن
بیست و پنج تا بهار از تن ات گذشته است
زودتر درخت شو زودتر جوانه کن
ای شراب خانگی در پیاله کهنه شو
ای گل محمدی در نسیم خانه کن
مرغِ نانجیب را با کبوتران چه کار
وقتِ پر کشیدن ست ترکِ آب و دانه کن
آتش اوفتاده است در گلوی زخمی ات
سوی خیمه بازگرد آب را بهانه کن

به دست باد نده ، اختيار گيسو را
نوشته اند به پاي تو اين هياهو را
شكوه تو غزلم را به باد خواهد داد
عزيز! دست كه دادي ترنج و چاقو را
خوشم به جبر، مسلمان چشمتان باشم
بكش به روي دلم ذوالفقارابرو را
بمان پناه حرم، معجري هراسان است
مگرنمي شنوي هق هق النگو را !؟
به پيري پدرت رحم كن! ز جا برخيز
عصا به دست بده اين خميده زانو را
كنارداغ تو، داغ مدينه را كم داشت
خدا كند كه نبيند شكاف پهلو را

شاعر : وحید قاسمی

عضو عضو بدنت در همه جا ریخته است
بدنت خورد شده یک ، دو سه تا ریخته است
تو خودت راه نشانم بده تا جمع کنم
قسمتی دست من و بقیه کجا ریخته است ؟
چه کنم حرف تَنت نیست ، معما شده است !
هر چقدر جمع کنم چند هجا ریخته است
میزنند طبل و کف و هلهله بر گریه ی من
نفسم تا شنوی بین صدا ریخته است
وای بر من تو چرا نیزه به پهلو داری ؟
سهم من بود چرا بَهر شما ریخته است
راستی زود بلند شو ، عمه ات در راه است
مو پریشان بکند عرش خدا ریخته است
می بَرم پیکرت اکبر به لبم زمزمه ام
نکند از علی ام علی به جا ریخته است

شاعر : علیرضا عنصری

دل و دلدار همه یاعلی اکبر ،
یار و غمخوار همه یا علی اکبر
شب میلاد توست ، دل من یاد توست
بفدای رخ ماهت علی اکبر
دل من خانه ات شده دیوانه ات
بنشینم سر راهت علی اکبر
علی کبر حسین(۳) یا علی اکبر
شده ام عاشق و دلسته ی رویت
چشم امّید همه خیره به سویت
ماه تابان حسین ، جان و جانان حسین
کن نگاهی به من ای باغ بهارم
روح امّید همه ، گل عشق فاطمه
عشق و مهر تو بود دار و ندارم
عل اکبر حسین(۳) یا علی اکبر
همه سرمایه ی امّید منی تو
گل زیبای سر هر چمنی تو
دل دیانه ی من خانه ی عشقت
شده ام سائل میخانه ی عشقت
بخدا عاشق دیدار توأم من
نظری کن که گرفتار توأم من
مهری و مهتابی ، پسر اربابی ،
راحت جان حسین شبه پیمبر
بهتر از یاس تویی ، مثل عباس تویی
به همه خلق جهان سیّد و سرور
علی اکبر حسین(۳) یا علی اکبر

على على اكبر على على على على اكبر
اجاره نشينند، تمام اهل آسمان اكبر
مستاجر عشقت، دل همه پير و جوان اكبر
اين دل ديوانه، كبوتر هواى تو باشد
ممنونم از لطفت، بدلم رد پاى تو باشد
ستاره مى‏ريزد به جاى گل به زير پاى تو
تو جان مولايى، اين جان ناقابل فداى تو
اى نام نيكويت، ترانه ى لب كبوترها
بر قدو بالايت، حيران شده همه صنوبرها
منم منم مجنون، تويى تويى يگانه ليلايم
به هر كجا باشم، مست به آن زلف چليپايم
اى تشنگان خيزيد، جام شراب نابمان آمد
اى نوكران تبريك، كه نوگل اربابمان آمد

]در حريم سرورى
از همه بالاترى
گر على شد بى شمار
تو على اكبرى[(2)
تو كه عشق و وجود ما همه‏اى، نور چشم عزيز فاطمه‏اى
روى لب‏ها زمزمه‏اى (2) در حريم...
مى‏كند سجده هر گل بر جمال روى گلگونت
خم و پيمانه و ساغر شده سرمست و مفتونت
گل ليلا كه ليلا گشته با يك غمزه مجنونت
به خصالت چو پيغمبر
به جمالت چنان حيدر
دلبرانند زياد اما
تويى بر دلبران دلبر(2)
در حريم...
]محو رويت انبيا
عبد كويت اوليا
اشبه الناسى على
بهر جدت مصطفى[(2)
قبر شش گوشه‏اى به كرببلا، از تو بر پا شده قسم به خدا
مهر روى تو دين ما(2)
به مدينه چو جدت نيمه شب نان و غذا بردى
سائلان را كرامت كردى و خوان عطا بردى
تو كه از حاتم طايى چنين گوى سخا بردى
از دوگيتى برترى تو
چشمه سار كوثرى تو
تو على بن الحسينى
يا دوباره حيدرى تو(2)
در حريم...

ماه به چشماى قشنگ تو حسادت مى ‏كنه
پسر خوشگل ارباب دلو غارت مى ‏كنه
تو آسمان و اهل ولا ماه دل آرا اومده
آى جوونا همه صف بكشيد اكبر ليلا اومده
]حسين (2)[(4)
لبى چون خنده قند داره و موى كمند داره على
چشم زيبا و سياه، قد بلند داره على
من كه شدم ديوونه ى تو اكبر ليلاى حسين
مست مى‏پيمونه ى تو اكبر ليلاى حسين
]حسين (2)[(4)
ثمره چون قمره عزيز جون مادره
صورتش مثل نبى، رگ و پى اش زحيدره
تا كه لب وا مى‏كنه از هفتا آسمون مى‏گه
توى آغوش پدر ناز مى‏كنه اذون مى‏گه
بغل گرفته عمو رو هى ناز مى‏كنه
تامى بينه اون پهلوونو چو غنچه لب وامى كنه
]حسين (2)[(4)
»چهره‏ى احمدى«(32)
مژده بديد به دلها كه شام غم سر اومد
آى جوونا به صف شيد على اكبر اومد
تپش تپش دلم به نام توست
مرغ دلم اسير دام توست
يابن الحسن (3)
چه دستاى قشنگى، چه چشماى سياهى
دل حسين برده به گوشه ى نگاهى
تپش تپش دلم به نام توست
مرغ دلم اسير دام توست
يابن الحسن (3)
چهره ى ماه احمد بازوهاى يداللَّه
از بس رشيده اين طفل عموش مى‏گه ماشااللَّه
تپش تپش دلم به نام توست
مرغ دلم اسير دام توست
يابن الحسن (3)

]جونيم نذر يه‏نگاهت على اكبر
شده اشكم هديه ى راهت على اكبر
مرغ جان پر زد به بامت
دل شده سرمست نامت
حك شده بر تاج يوسف
صد چنان يوسف غلامت
]جونيم نذر يه‏نگاهت على اكبر
شده اشكم هديه ى راهت على اكبر[
اى ملك آئينه دارت
هستى هستى نثارت
همه ليلاهاى عالم
گل ليلا بى قرارت
]جونيم نذر يه‏نگاهت على اكبر
شده اشكم هديه ى راهت على اكبر[
دل به جز راهت نپويم
گل به جز شوقت نبويم
صبح و ظهر و شب موذن
در اذان مدح تو گويد
]جونيم نذر يه‏نگاهت على اكبر
شده اشكم هديه ى راهت على اكبر[
اى محمد پاى تاسر
اى على را جلوه يكسر
ذكر قد قامت قيامت
اكبرى اللَّه‏اكبر
]جونيم نذر يه‏نگاهت على اكبر
شده اشكم هديه ى راهت على اكبر[

]جانهاى ما فداى تو اكبر (3) فداى تو اكبر (3
يا ]نور چشم حسين على اكبر(3)على على اكبر(3)
مست بويت شده همه گلها
اى نور چشم و دلبر طاها
تويى نگار ما، نگار بى همتا، ستاره ى دلها
]جانهاى ما فداى تو اكبر (3) فداى تو اكبر (3)
يا]نور چشم حسين على اكبر(3)على على اكبر(3)
بس كه رويت بود تماشايى
يوسف گرديده چون زليخايى
برديدارت كند تمنايى
تو عشق دلهايى، عزيز طاهايى، مىِ طهورايى
]جانهاى ما فداى تو اكبر (3) فداى تو اكبر (3)
يا]نور چشم حسين على اكبر(3)على على اكبر(3)

هر كه مست شراب كوثر شد (2
بى قرار على اكبر شد(2
به هر دلى دلبر رسيد
شبيه پيغمبر رسيد
على اكبر آمده (4)
هر كه بى تاب روى ساقى شد(2
هر كه مشتاق جام باقى شد(2
هر كه مست دلبر است
مست روى اكبر است
على اكبر آمده (4)
از دوباره پيمبرى آمد(2
يا كه‏جانانه حيدرى آمد(2
نسيم رحمت مى‏وزد
گل ولايت مى‏دمد
على اكبر آمده (4)
بر رخ بى نظير و گلگونش (2)
صد چو ليلا اسير و مجنونش (2
به گونه هاى فاطمى
نشسته خال هاشمى
»رنگ خورشيد«(42)
گل بريزيد، چه قدو بالايى داره
آقاى هر دو تا عالم، تو خونه آقايى داره
دل فداى چشم و ابرويش، فاطمه نشسته پهلويش
ميزنه شونه‏به گيسويش،على اكبر على اكبر
]يامولاعلى اكبر[
اين عبارت با خط خوش، روى پيشونيش نوشته
اين على اكبر ليلاست، اين گل باغ بهشته
قدو بالاش مثل جدش، قربون قامت و قدش
چشم دشمنا سپندش،على اكبر على اكبر
]يامولاعلى اكبر[
4شده چهرش رنگ خورشيد، پور شاه عالمينه
برادر زاده زينب، عشق عباس و حسينه
تو چشاش هيبت حيدر، تو دلش چشمه كوثر
كى ديده اين طورى دلبر، على اكبر على اكبر
]يامولاعلى اكبر

مرغ دلم ديده كه شب از لونه پر كشيده
گمون كنم ازمدينه صداهايى شنيده
واى...(4)
مدينه توى شور و شينه
جشن على بن حسينه
دلدار و دلبر اومده )بر ارباب((3
على اكبر اومده )برارباب((3)
على على على على )على اكبر((3
اذون گوى كرببلا امشب چشاشو واكرد
اول تو صورت گل باباش حسين نگاه كرد
واى...(4)
حسين گرفته تو آغوشش
اذون اقامه گفت تو گوشش
اللَّه‏اكبر پسر )ليلااومد((3)
الحمدللَّه قمر )ليلااومد((3)
على على على على )على اكبر((3
ديدن كنار گهوارش پيغمبرا نشستن
ملائكه مى‏اومدن دخيل بهش مى‏بستن
واى...(4)
نبى دوباره دنيا اومد
حيدر كرب‏وبلا اومد
حلال هر مشكليه )على اكبر( (3
دلش ابوفاضليه )على اكبر((3

يه صدايى داره مى‏ياد كه خيلى آشنابوده
نمى‏دونم كه اين صدا از كى و از كجا بوده
فقط مى‏دونم كه دلم عاشق اين صدا شده
انگارى كه بلد بوده كه باهاش هم نواشده
چى مى‏خونه
عجب صداى نازيه-آهنگ دل نوازيه
انگار صداى اون برااقامه ى نمازيه
بذار بگم
روى لباى حيدريش صوت اللَّه اكبره
واى كه دلم كنده شده آره على اكبره
نعره فقط حيدريه - دلم على اكبريه
وقتى كه كارم يه جايى گير مى‏كنه
دنيامنو از دست خود سير مى‏كنه
يه‏اسم رو لب گل مى‏كنه
اشكامو باز پل مى‏كنه
بازم توسل مى‏كنه
به اون آقا
كه همه عالم فداش
فداى يه نيم نگاشن
كشته ى قدو بالاشن
چه دلبره، از عالمى دل مى‏بره، دلارو يكجا مى‏خره
بعد عمو عباسش اون از همه كس قشنگتره واى‏كه‏على‏اكبره
نعره فقط حيدريه دلم على اكبريه
منى كه بى آبرو و خيلى بدم
وقتى كه مى‏خوام آقامو قسم بدم
به ياد اون بچه گيام
موقع هيئت رفتنام
مادر دعا مى‏كرد برام
يادش به خير
قسم مى‏خورد جون حسين، به قطره ى خون حسين
مى‏گفت جوون من بشه فدايى جون حسين
كى بود مگه
اون همونه كه هيبتش مثال جدش حيدره
آره نوه اون دلبره بخدا على اكبره
نعره فقط حيدريه - دلم على اكبريه

يه صدايى داره مى‏ياد كه خيلى آشنابوده
نمى‏دونم كه اين صدا از كى و از كجا بوده
فقط مى‏دونم كه دلم عاشق اين صدا شده
انگارى كه بلد بوده كه باهاش هم نواشده
چى مى‏خونه
عجب صداى نازيه-آهنگ دل نوازيه
انگار صداى اون برااقامه ى نمازيه
بذار بگم
روى لباى حيدريش صوت اللَّه اكبره
واى كه دلم كنده شده آره على اكبره
نعره فقط حيدريه - دلم على اكبريه
وقتى كه كارم يه جايى گير مى‏كنه
دنيامنو از دست خود سير مى‏كنه
يه‏اسم رو لب گل مى‏كنه
اشكامو باز پل مى‏كنه
بازم توسل مى‏كنه
به اون آقا
كه همه عالم فداش
فداى يه نيم نگاشن
كشته ى قدو بالاشن
چه دلبره، از عالمى دل مى‏بره، دلارو يكجا مى‏خره
بعد عمو عباسش اون از همه كس قشنگتره واى‏كه‏على‏اكبره
نعره فقط حيدريه دلم على اكبريه
منى كه بى آبرو و خيلى بدم
وقتى كه مى‏خوام آقامو قسم بدم
به ياد اون بچه گيام
موقع هيئت رفتنام
مادر دعا مى‏كرد برام
يادش به خير
قسم مى‏خورد جون حسين، به قطره ى خون حسين
مى‏گفت جوون من بشه فدايى جون حسين
كى بود مگه
اون همونه كه هيبتش مثال جدش حيدره
آره نوه اون دلبره بخدا على اكبره
نعره فقط حيدريه - دلم على اكبريه

جلوه ى ذات خداى دادگستر اكبر آمد
مرحبا آئينه ى روى پيمبر اكبر آمد
از قدومش شد هويدا جنت موعود ما را
آنكه شد خلد مخلّد پاى تا سر اكبر آمد
داد مرغ شب نويد جانفزا بر ظلمت شب
كاشكارا شد سحر شمس منور اكبر آمد
شد گل افشان مقدم او را ملك با شوق و شادى
زان كه امشب نوگل زهراى اطهر اكبر آمد
مولد او مى‏كند تفسير ايثار و شهادت
در شجاعت ثانى ساقى كوثر اكبر آمد
او شبيه آمد محمد را به خلق و خلق و منطق
خاتم پيغمبران را ياد آور اكبر آمد
آنكه باشد مصحف و ايمان و تقوا را عصاره
از براى چرخ عزّ و جاه محور اكبر آمد
تا ز موج فتنه آرد كشتى دين را به ساحل
ناخدا و بادبان، سكّان و لنگر اكبر آمد
آمده درياى فضل وجود را تابنده گوهر
بر سر تقوا و دين رخشنده افسر اكبر آمد
جام عشق ايزد آمد، شبه روى احمد آمد
آنكه دارد بر لبان خويش كوثر اكبر آمد
اى »سماوى« مژده‏اى امشب بده نسل جوان را
گو شما را بهترين الگو و رهبر اكبر آمد