اگر راننده در مسيرى به انحراف رفت
پس از توجّه، از راهى كه رفته بازمى گردد
ولى اگر به مسير خود ادامه دهد و فقط به زبان بگويد: منحرف شدم، منحرف شدم، ماشين به مسير اصلى برنمى گردد و هيچكدام از مسافران، عذر اين راننده را نمى پذيرند.
توبه
يعنى بازگشت از خلافكارى و جبران گذشته، كه در اين صورت خداوند، هم توبه را مى پذيرد:
«انّ اللّه يقبل التوبة»(سوره توبه، آيه 104) و هم توبه كننده را دوست مى دارد:
«انّ اللّه يُحبّ التّوابين»(سوره بقره، آيه 222 )
اگر مال كسى را به ناحق خورده است، به صاحبش برگرداند و اگر نمى خواهد شناخته شود، از طريق بانك يا واسطه ديگر، بدون آن كه خودش را معرّفى كند، مبلغ را به حساب او بريزد.
اگر كسى را آزرده، عذرخواهى كند.
اگر نمازى را نخوانده، قضا كند.
اگر حقّى را كه بايد اظهار كند، كتمان كرده است اعلام كند
و به هر حال آنچه را خلاف كرده بايد به نحو مطلوبى اصلاح كند.
قرآن در كنار جمله «تابوا» فرمود: «واصلحوا»(سوره بقره، آيه 160.) يعنى توبه، همراه با اصلاحات و جبران كاستى هاست.
توبه بايد فورى باشد، زيرا اگر گناهان جمع شوند، توبه مشكل مى شود.
غبار روى لباس با فوت کوچکی برطرف میشود
ولى
انبوه خاكِ روى زمين، با فوت برطرف نمیشود...
