اشعار ولادت امام سجاد (ع)

يا سيدالساجدين

تا خداوند ميرسم با تو

با خداوند ميرسم تا تو

همه در وحدت تو گم شده اند

من تو ما تو شما تو آنها تو

ما مسير تورا عبور شديم

راهِ سير و سلوكي ِما تو

عبدم و لافقير الا من

ربي و لاكريم الا تو

آنكه از تو سبو گرفته منم

بارها آبرو گرفته منم

چه مقاميست مادر تو شدن

مثل پروانه ي سر تو شدن

بال جبريل ِعرش مال خودش

راضي ام با كبوتر تو شدن

عليِّ اكبر است و آرزوي

چند سالي برادر تو شدن

ميشود برتر از سليمان شد

ظرف يك روز نوكر تو شدن

اين غلام سياه را نفروش

كردم عادت به قنبر تو شدن

به خداي يگانه مي ارزد

كشته ي نام اطهر تو شدن

پدرت هم به تو ولي ميگفت

بابي أنت يا علي ميگفت

آمدي و حسين خندان شد

همه جا جز بقيع چراغان شد

آمدي و به بركت نامت

نام جدت علي فراوان شد

مادرت شد عروس زهرا و

افتخارش نصيب ايران شد

آشنا با صحيفه اش كردي

هركه بر سفره ي تو مهمان شد

رمضان ماهِ سِرِّ شعبان است

رمضان شرح ماه شعبان شد

عده اي كه به پات افتادند

به مناجات راهشان دادند

ابر و خورشيد و ماه در كارند

خاكي از زير پات بردارند

تب تو تب نبود درمان بود

راويان تب تو بيمارند

دوستان قديمي زهرا

به تو و مادرت بدهكارند

در اسيري مادرت حتي

از مقامات او خبر دارند

هرچه مِهريه اش گران باشد

باز قوم علي خريدارند

به غلامت بگو دعا بكند

اين گرفتارها گرفتارند

با مناجات تو ملائكه هم

سر شب تا به صبح بيدارند

تا نگاهي به بالشان بكني

از كرم خوش به حالشان بكني

كاش ميشد بنا درست كنند

گنبدي از طلا درست كنند

همه جاي مدينه را نه، نه

لااقل پنج تا درست كنند

گرد و خاك بقيع را ببرند

تا برايم دوا درست كنند

شيعيان حاضرند با گريه

آستان تو را درست كنند

با النگوي دختران عجم

چند ايوانْ طلا درست كنند

سنگها ميخورد بر سر تو

تا كه شايد صدا درست كنند

عمه را زد ولي سر تو شكست

هم سر عمه هم سر تو شكست

(علي اكبر لطيفيان)

عاشقان مژده شب میلاد شد                   دل گدای حضرت سجّاد شد

بار دیگر حیدر از خبیر رسید                        آبروی مسجد و منبر رسید

پای تا سرمی دهد بوی دعا                      نرگش مستش بود دارالشفا

عشق از مژگان چشمش منجلی است        برروی دست حسین بن علی است

سجده می نازد به پیشانی او                    مست از آهنگ عرفانی او

او که چون فاطمه در عزّت و در قدر و شرف        او که شور ، شبیر و به شجاعت شبراست

من کجا منقبت حضرت سجاد کجا                    ذرّه از وسعت خورشید کجا با خبر است؟

جنّت از روضه جود و کرمش دسته گلی          دوزخ از آتش خشم و غضبش یک شرر است

بوسه بر سلسله گردن او باید زد                    که به هر حلقه دو صد آیت فتح و ظفر است

چه بر ویرانه شام و چه در آغوش حسین         این امام است که روح القدسش خاک دراست

                                           نخل میثم که همه سبز به فیض دم اوست

                            به ولای علی علیه السلام و آل علی علیه السلام باروراست

                         (سازگار)

گل گلخانه آل محمد                                    امام چهارمین  آمد خوش آمد

شده از مقدمش عالم گلستان                      جهان روشن از این مهر فروزان

به ما کرده عطا خلاق سرمد                           امام چهارمین آمد خوش آمد

فروغ دیده ختم رسولان                              امام چهارمین آن نور یزدان

به جمع عابدان آمد سر آمد                         امام چهارمین آمد خوش آمد

بود بر مهدی و رهبر مبارک                       به زهرا و به پیغمبر  مبارک

که نورجلوه هایش بود بی حد                   امام چهارمین آمد خوش آمد

کنون که پنجم شعبان رسیده                    فروزان جلوه جانان رسیده

که دین حق شده از او موید                     امام چهارمین آمد خوش آمد

شده قلب محبان روشن از او                     شده گیتی نمای گلشن از او

                               عنایتها بما بنموده ایزد

                            امام چهارمین آمد خوش آمد

امشب شب شادی ، شادی آفرین است       امشب جهان را جلوه حق الیقین است

امشب بهشت آسمانی ها زمین است          امشب شب میلاد زین العابدین است

مولود پاکی که همه هست حسین است        قرآن دیگر بر سر دست حسین است

امشب عروس فاطمه قرص قمرزاد                    طوباس ثارالله بشکفت و ثمرداد

در شهر شعبان شهر بانو ، یک پسر زاد             نه یک پسر ، بر عالم خلقت پدر زاد

این کیست مولانا امام السّاجدین است              زیب عبادت بلکه زین العابدین است

ذکرخدا را عشقبازی بالب او                             روح دعا را نوش از شهد لب او

ایثار و صبر و علم و عرفان مکتب او                  مرغ سحر دلداده ی تاب و تب او

ای شهربانو شهربانوی وجودی                      تو مادر حمد و رکوعّی و سجودی

لب در ثنای او حلاوت آفریده                        رخ ناز خاک مقدم او را کشیده

هان بشوید ای اهل دل در این قصیده              امشب به بیت وحی خورشیدی دمیده

کافتاده مه در آسمان خانه ی او                   یک آسمان انجم شده پروانه ی او

این جان شیرین جان شیرین حسین است        این یوسف طاها و یاسین حسین است

ای سروبستان ریاحین حسین است              این حامل فریاد خونین حسین است

صورت نهاده صبر در صفّ نعالش                  ایوب و یعقوبند مشتاق وصالش

کوه و درو دشتند مشتاق نیازش               موسیقی روح ملایک سوز وسازش

هر شب خداوند است مشتاق نمازش                دل برده از داود آوای حجازش

چون در نماز از خوف حق افتد به زاری                    نهری زاشکش در سجده جاری

تفسیر کلّ وحی در صورت دعایش                          دل برده از قرآن صدای دلربایش

یک نینوا صدق و صفا در هر نوایش                       روئیده نخلستان به آهنگ صدایش

ذکر مناجاتش به اوراق صحیفه                               اعجاز کرده و همچو آیات شریفه

یوسف خریدار جمال و جان ، کلامش                   بیت الحرام دل مقام اعتکافش

در دیده ی ظاهر حرم آمد مطافش                         در چشم باطن کعبه سرگرم طوافش

بادیدنش آید ندا از چاه زمزم                                اهلاً و سهلاً مرحبا ای امام زمزم

ای زلف حورالعین به زنجیر تو بسته                      پیش از ولادت مهر تف بردل نشسته

جنّ و ملک زوّار کویت  دسته دسته                     ایّوب بر سنگ صبورت سر شکسته

تو کیستی ، مشعر ، منی ، مروه ، صفایی       حیدر ، حسن ، زهرا ، حسینی ، مصطفایی

ای جلوه ات از جلوه ی معبود مشتق                    ای عبد حق در بندگی ای حقّ مطلق

عالم اگر گردد فرزدق در فرزدق                  مدح تو نتواند کسی جز حضرت حق

بگذار گویم کیستی ای بی قرینه                   هم مکّه ای ، هم کربلایی ، هم مدینه

تو ، کلّ قرآن ، کلّ ایمان ، کلّ دینی            ممدوح حق  ، یا انت زین العابدینی

عین لله و عین الحیات عین الیقینی                 مشهورتر در آسمان ها از زمینی

ای آسمانی نور ذات حیّ بیچون                  جای تو در عرش است در فرش آمدی چون

گردون چون تو قرص قمر دارد ندارد          دریا بدین پاکی در گهر دارد ندارد

سینا بدین قامت شجر دارد ندارد                  طوبی بدین خوبی ثمر دارد ندارد

تو خوب تر از خوب ترهای جهانی              تو از زمین مشهورتر در آسمانی

خاصان عالم در هوای فیض عامت               روح القدس همچون کبوتر گردبامت

باریده باران با مناجات غلامت                    زنجیرها هم صحبت بازار شامت

مرغ سحر تا صبح نجوا کرده با تو                ویرانه قدر کعبه  پیدا کره بانو

توشام را در چشم دشمن شام کردی               در موج دشمن یاری اسلام کردی

تو فتح ثارلله را اعلام کردی                         تو انقلاب کربلا را شام کردی

دین در اسیری از تو حریّت گرفته

اشعار «میثم» از دمت زینت گرفته

(سازگار)

سید ساجدین                                          نوگل باغ دین

                                 حجت چارمین

                               آمد خوش آمد (2)

آید از هر جهت مژده بر شیعیان                   کز جبین علی نور حق شد عیان

                                       وز فروغ رخش پر ضیا شد جهان

                                      وصف رخسار او خارج است از بیان

زیب عرش برین                                         ماه روی زمین

                                   حجت چارمین

                               آمد خوش آمد (2)

زد قدم بر جهان پور خون خدا                     نخل ختم رسول خاتم الانبیا

                                  نور چشم علی سرور الاولیاء

                                 سید الساجدین ماه ملک ولا

 جبرئیل امین                                          می سراید چنین

                                     افضل العابدین

                                    حجت چارمین

امشب مدینه ثانی خلد برین است                  زیرا شب میلاد زین العابدین است

امشب رسد بر گوش ما فریاد شادی                بین زمین و آسمان گوید منادی

امشب شقایق باده در پیمانه دارد                 پیمان عزم رفتن میخانه دارد

امشب سحر با بامدادان راز گوید                      راز مگوی کربلا را باز گوید

امشب شفق آغوش خود را باز کرده                سوز دل عاشوریان را ساز کرده

امشب خدا را دیگ بخشایش بجوش است         هنگامه شادی پیر می خروش است

امشب جهان از جام وحدت مست گردید           بیگانه از خویش و هر آنچه هست گردید

امشب خدا را نور طاعت منجلی شد                عالم تجلّی گاه انوار علی شد

امشب شود ظرفیت عاشور کامل                   زیرا رسد فلک نجات ما به ساحل

امشب عروس فاطمه ناز آفرین است               چون افتخار مردم ایران زمین است

امشب بگو ساسانیان را شاد باشند                 از آتش دوزخ شبی آزاد باشند

امشب خدا را باب رحمت بازگشته                     آمرزش جرم و گنه آغاز گشته

امشب برد باد صبا را اشرف الناس                    هم بوی زین العابدین هم بوی عباس

امشب حسین بن علی را یار آمد                     بعد از شهادت قافله سالار آمد

امشب به یمن مقدم میلاد سجاد                   گردد جهان شیعه از قید غم آزاد

او آمده تا با پدر همگام گردد                             عازم به دشت کربلا تا شام گردد

او آمده در خاک و خون بیند شناور                    در نیمروزی جسم هفتادو دو پیکر

                                    او آمده بر روی نی ها سر ببیند

                                    غرقاب خون قنداقه اصغر ببیند

                                                                                    (ژولیده نیشابوری

خیره می سازد به خود مهتاب را             نور باران می کند محراب را

بارکوعش آسمان خم می شود             چشم گلها باغ شبنم می شود

اوخداوند مناجات است و بس                 بهترین تندیس طاعات است و بس

درّ و گوهر ریخته روی لبش                    عرشیان مبهوت یا رب یا ربش

نور می ریزد زچشم مست او                 عرش می رقصد به روی دست او

به گوش اهل عالم نغمه روح آفرین آمد               بشارت مومنین را قبله اهل یقین آمد

                                                 امام  چهارمین آمد(2)

مدینه نورباران شد                                                 که زین العابدین آمد

علی ابن حسین آمد                                             حسین را نور عین آمد

                                                 امام  چهارمین آمد(2)

فضای شهر یثرب جلوه خلد برین دارد           مدینه غرق در شادی است که زین العابدین آمد

به لب شهرٌلکم بر فاطمه روح الامین آمد        امام چهارمین آمد ، امام چهارمین آمد

                                                 امام  چهارمین آمد(2)

زمین و آسمان امشب ندای شادی آورده         نسیم آفرینش نغمه ی آزادی آورده

عروس فاطمه بهر هدایت هادی آورده         به بزم اهل دل شمع و گل و پروانه صدها آفرین آمد

                                                 امام  چهارمین آمد(2)

زمین بر آسمان بالد که همچون وادی طور است      عیان از بیت مصباح الهدانور علی نوراست

به دامان حسین فاطمه آینه نور است                         برای یاری دین نور قرآن مبین آمد

                                                 امام  چهارمین آمد(2)

به دامان تولایش بود دست ولای ما                     دعاهای گرانقدرش بود سرمشق راه ما

عجب دریای رحمت را عطا کرده خدای ما              هزاران شکر ایزد را که زین العابدین آمد

                                                 امام  چهارمین آمد(2)

پنجم ماه ، مه چاردهی جلوه گراست            که زخورشید فروزنده ، فروزنده تر است

شهربانو که جهان محو جلالش گشته            پسری زاده که برخلق دوعالم پدر است

چه پسر ثانی حیدر چه پسر جان حسین         چه پسر آینه طلعت خیرالبشراست

پسری رشک ملک یا ملکی فوق بشر        هم از این پاک تر است و هم از آن خوبتر است

 این پسر کیست علی بن حسین بن علیست    که حسین بن علی نیز او مفتخر است

این چراغی است که در دست حسین بن علی     همدم نورفشان و همه جا جلوه گر است

به حسین بن علی سیّد احرام قسم          این علی بن حسین است و حسینی دگراست

این بود زمزم و مسعی و صفا و مروه            این منا و عرفات است و مقام و حجر است

همه گل های نبی گشت خزان و پس از آن        هرچه دادند به شیعه  همه از این شجراست

یاراوباش که عالم همه یار تو شوند                    مهر او جوی که بر آتش دوزخ سپر است

 چشم دوزد به نماز شب او شب ، هرشب            گوش در پای دعای سحر او سحر است 

به دعای شب و اشک سحر اوسوگند                که نماز از نفسش معتبر و مفتخر است

نرگس دیده و سر و قد و مرآت  جمال                        همه تصویر خدای احد دادگر است

ذکر و تسبیح  و مناجات و نماز و روزه                  بی ولایش همگی هیزم پیش شرر است

جدّ او ختم رسل مام گرامی زهرا                     سه وصی را پسر و هفت ولی را پدر است

                                      او که با تیغ زبان و معجز حیدر دارد

                                   او که سر تا به قدم آئینه پیغامبر است

کیستم من فارغ التحصیل دانشگاه دینم                   دومیّن فرزند دلبند امام سوّمینم

چارمین استاد پرچمدار سرخ انقلابم                       زانکه باب تاجدار پیشوای پنجمینم

درجهان آفرینش بعد سالار شهیدان                       شاهکار کلک ذات پاک هستی آفرینم

گر بپرسی از نشانم من نشان کربلایم                 ور بپرسی قدر من ، من لیلة القدر زمانم

معنی حج و زکاتم ، مظهر صوم و صلاتم                   چشمه آب حیاتم ، کاشف راز نهانم

زاده خون و پیامم ، تشنه شهد قیامم                     مکه و رکن و مقامم ، من امام ساجدینم

دردمندان را دوایم ، بیتوایان را نوایم                           منبع جود وسخایم ، رهنمای مسلینم

وارث صبر علیّم ، خلق عالم را ولیّم                  حجت بر حقّ حقّم ، بی کسان را من معینم

اولّم من ، آخرم من ، ظاهرم من ، باطنم من       طاهرم من ، فاخرم من ، وجه رب العالمینم

من صراط مستقیم ، من حکیم من علیم       من رحیمم من کریمم ، معنی حصین حصینم

من علی بن الحسینم ، مست جام نشاتیم              من امام الحرمینم ، خصم جان ناکسینم

                                    درسیادت ساجدم من ، در عبادت عابدم من

                                    فخرم این بس زانکه خالق خوانده زین العابدینم

ای جمال کعبه خاک کوی تو                                   قبله صاحب دلان ابروی تو

خرّم از دیدار تو ملک وجود                                      روشن از انوار تو غیب و شهود

زنده صد خضر و مسیحا از دمت                               سبزی روح بهار از مقدمت

پرتو رویت چراغ شب فروز                                       شعله آهت فلک را پرده سوز

اهل معنی ریزه خوار  خوان تو                                 بر سر خوان دعا مهمان تو

درج گوهرهای حکمت سینه ات                              حسن مطلق رو نما ز آینه ات

ای صحیفه پایه معراج تو                                        ماورای نه فلک منهاج تو

عابدان را در جهان زیور تویی                                  ساجدان را سید و سرور تویی

نغمه گرم نیایشهای تو                                          در بر دلدار خواهشهای تو

آتش اندر خرمن ناسوت زد                                     راه  جان در پرده لاهوت زد

در گلویت ناله تا فریاد شد                                      جایگاه جور بی بنیاد شد

در خراب آباد کوفه شهر شام                                  بر سر بازار د ربزم لئام

از کلام آتشین وشعله بار                                       بر دل اشرار افکندی شرار

ای علی ای نور چشم مصطفی                              وی چراغ دودمان مرتضی

از تو و از نسل تو فرخ امام                                      گشت انوار ولایت مستدام

خیر مقدم ای همای لامکان                                    ای همایون طایر عرش آشتیان

                                    تا در آید از پی هم صبح وشام

                                    بر تو و بر تربت پاکت سلام

                                                                                                            ( شاهرخ)

من آن محبوب رب العالینم                                     که هستی هست در زیر نگینم

منم آن پاسدار سنگر دین                                      که دست حق بود در آستینم

بود جدّم محمّد جدّه زهرا                                       به خلق و خو بسان آن واینم

امامت را امام ، ابن امامم                                      فروغ دیده ی حبل المتینم

فرزدق گفته در وصف کمالم                                    که من اسطوره للمتقینم

به توسیع رسالت رهنمودم                                    به اورنگ ولایت جانشینم

به میدان بلاغت بی بدلیم                                       به محراب عبادت عابدینم

به هنگام دعا روح دعایم                                        ز فرط سجده فخر ساجدینم

به منطق مظهر انا فتحنا                                        به مصداق لکّ فتح المبینم

حسین بن علی را نور عینم                                   رموز غیب را عین الیقینم

صحیفه تالی نهج البلاغه                                       بود مرآت فکر راستینم

سفیر مکتب خون و پیامم                                      امیر کشور قرآن و دینم

اسارت را طلایه دار صبرم                                       شهادت را حماسه آفرینم

قیام کربلا را یادگارم                                              مبارز پرور سنگر نشینم

علیه بردگی باشد جهادم                                      اگر چه بسته در زنجیر کینم

به کوفه کاخ استبداد ویران                                     بود از فیض نطق آتشینم

یزید سفله شد رسوای عالم                                  زایراد سخنهای متینم

به روز پنج شعبان المکرم                                       ولادت را هلال سومینم

زمن درس شهادت را بیاموز                                    که من  آموزگار بی قرینم

                                    مخور « ژولیده » غم در روز محشر

                                            شفیع تو به روز واپسینم                   (ژولیده نیشابوری)

ای که میلاد تو اسرار قدم را زنده کرد                    معنی نور علی نور نعم را زنده کرد

جد تو باشد محمد باب توباشد حسین                    بود تو دین رسول محترم را زنده کرد

گر علی نامش بعالم مشتق از نام خداست               نام تو نازم که مولود حرم را زنده کرد

شهر بانو تا تو را با شیره جان پرورید                    در مصلای عرب نام عجم را زنده کرد

علم با قرفقه صادق صبر موسی از تو بود               چون کلامت جوهر فتح قلم را زنده کرد

بررضای حق رضا بودی و از حب رضا                  رحمت حق مظهر جود و کرم را زنده کرد

مشعل را هدایت را به هادی داده ای                      کز صفایش نعمت خوان نعم را زنده کرد

                                  فخر ما ایرانیان این بس که از نسل تو حقّ

                                  عسکری و مهدی صاحب علم را زنده کرد

                                                                                      (ژولیده نیشابوری)

به پنجم روز شعبان در مدینه آمده دنیا
علی بن الحسین بن علی آن گوهر والا

گرفته شهربانو در بغل قنداقه او را
کند شکر خدا جدش علی عالی اعلا

پدر باشد حسین وشاد ازمیلاد فرزندش
مبارکباد می گوید براوجبریل از بالا

علی اوسط است وبر علی اکبر برادر او
رخش را بوسه باران کرد اکبر زاده لیلا

ولیعهد حسین است وولایت را مه چارم
میان عابدان کل عالم شاخص ویکتا

شرافت دار می گردد سجده با وجود او
برای عابدین زینت برای ساجدین آقا

خدا خواهد که او بیمار درکرببلا گردد
بماند زنده وباشد به جمله شیعیان مولا

بود گریان همیشه بر مصیبتهای بابایش
مکمل می شود این کار بهر نهضت بابا

شود جشنی بپا با یاد میلادش در جنت
به مهمانداری مولا حسین وحیدر وزهرا

بسی شادی نما ای شیعه در هنگام میلادش
که تا بابای او گیرد دستت در صف عقبی

خداوندا نصیب من نما در روز میلادش
کنم طوف مزار اودر شهر رسول الله

شاعر : اسماعیل تقوایی