ملاحظه رواياتى كه در اين بخش، در باره فضيلت زيارت امام حسين(ع) آمده اند و مقايسه آنها با رواياتى كه در باره فضيلت زيارت ساير افراد خاندان رسالت رسيده اند، به روشنى نشان مى دهد كه زيارت امام حسين(ع)، بيش از ديگران، مورد تأكيد قرار گرفته است.
اين روايات، نه تنها زيارت سيّد الشهدا(ع) را با فضيلت ترين كار و همانند زيارت خدا و پيامبر او توصيف مى نمايند، بلكه تصريح مى كنند كه زيارت ايشان، بر هر مؤمنِ معترف به امامت اهل بيت عليهم السلام لازم است و كسى كه بتواند او را در كربلا زيارت كند و خوددارى نمايد، حقّى از حقوق خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله را ترك كرده و با اين جفاكارى، مورد عاقّ اهل بيت عليهم السلام واقع مى گردد و بدين سان، از خير و بركات فراوانى محروم مى شود و از ايمان و عمرش، كاسته مى گردد. (۱)
بركات شگفت انگيز زيارت امام حسين(ع)
زيارت سيّد الشهدا(ع)، اگر با آداب و شروط آن انجام شود، كيميايى است كه جان آدمى و زندگى او را متحوّل مى سازد.
بر پايه روايات اين بخش، زيارت آن بزرگوار، آثار وبركات بسيارى دارد، از جمله اين كه فرشتگان الهى، براى زائر امام حسين(ع)، احترام ويژه اى قائل اند و وى، مشمول دعاى اهل بيت عليهم السلام و فرشتگان است.(۲) خداوند متعال، گناهان زائر امام حسين(ع) را مى بخشد، عمرش را طولانى مى كند، روزى اش را فراوان مى گردانَد، غمش را زائل مى سازد، قلبش را شاد مى نمايد، گناهانش را به عمل صالح تبديل مى كند و اگر بدبخت باشد، او را خوش بخت مى نمايد، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله، براى او شفاعت مى كند و به او نيز اجازه شفاعت كردنِ ديگران داده مى شود، با حسين بن على(ع) محشور مى گردد و در بهشت، همنشين اهل بيت عليهم السلام خواهد بود و در نهايت، بايد گفت : فضايل و بركات زيارت امام حسين(ع)، غير قابل شمارش است. (۳)
بركات زيارت سيّد الشهدا(ع)، به حدّى است كه نه تنها اهل زمين، بلكه آسمانيان و فرشتگان مقرّب الهى و ارواح پاك پيامبران و صدّيقان، پيوسته به زيارت او مى آيند و از بركات مزارش بهره مى برند.
به همين جهت، توصيف شده كه پيروان اهل بيت عليهم السلام، حتّى در سخت ترين شرايط، هر قدر كه مى توانند، از بركات بى شمار زيارت امام(ع) بهره مند شوند. (۴)
حكمتِ اين همه فضيلت و بركت؟
مسئله مهم در اين جا، اين است كه حكمت اين همه فضيلت (ثواب) و بركتى كه براى زيارت امام حسين(ع) گزارش شده، چيست؟ و چرا زيارت ساير اهل بيت عليهم السلام، حتّى زيارت جدّش پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و پدرش امير مؤمنان(ع) ـ كه از جايگاه والاترى برخوردارند ـ، تا اين حد، مورد توصيه و تأكيد، قرار نگرفته است؟
پيش از اين، اشاره كرديم كه در احاديث اهل بيت عليهم السلام، ملاكِ توصيه و تشويق به زيارت، ميزان تأثيرگذارى آن است و بر اين مبنا، حكمتِ اين همه فضيلت و بركتى را كه براى زيارت امام حسين(ع) گزارش شده، بايد در نقش آن در سازندگى جامعه توحيدى جستجو كرد.
به بيان روشن تر، حكمت زيارت سيّد الشهدا(ع)، حكمت تداوم عزادارى براى او و حكمت شهادتش، يكى است.
پيش از اين، توضيح داده شد (۵) كه اصلى ترين دليل استقبال امام حسين(ع) ازشهادت، جهل زُدايى از جامعه اسلامى است. نكته قابل توجّه، اين است كه اين دليل، ضمن زيارت اربعين امام حسين(ع)، از امام صادق(ع) گزارش شده است:
وَ بَذَلَ مُهجَتَهُ فيكَ، لِيَستَنقِذَ عِبادَكَ مِنَ الجَهالَةِ، وحَيرَةِ الضَّلالَةِ. (۶) و خونش را به خاطر تو بذل كرد تا بندگانت را از جهالت و سرگردانىِ گم راهى، بيرون آورد.
بنا بر اين، حكمت تعيين آن همه فضيلت و بركت براى زيارت امام حسين(ع)، اين است كه زيارت امام(ع) همراه با آدابى كه بدانها اشاره خواهيم كرد، همانند عزادارى هدفمند براى ايشان، نقشى بى بديل در زنده نگه داشتن مكتب شهادت و فرهنگ اصيل عاشورا ايفا مى كند، و زمينه ساز حكومت جهانى اسلام به رهبرى خاندان رسالت است ؛ امّا زيارت ساير اهل بيت عليهم السلام، نمى تواند چنين نقشى را در جامعه ايفا نمايد.
پی‌نوشت‌ها:
1. ر. ك : ص ۴۶۷ (فصل دوم : تأكيد فراوان بر زيارت امام حسين(ع) و هشدار شديد درباره ترك آن).
2. ر. ك : ص ۴۴۷ (فصل يكم/ تكريم زائران او، توسّط فرشتگان).
3. ر. ك : ج ۱۱ ص ۷ (فصل سوم : بركات زيارت امام حسين(ع) ).
4. ر. ك : ص ۴۴۱ (فصل يكم : فضيلت زيارت امام حسين(ع) و زائرش) و ص ۴۶۷ (فصل دوم: تأكيد فاوان بر زيارت امام حسين(ع) و هشدار شديددر باره ترك آن).
5. ر. ك : ج ۹ ص ۳۳۳ (بخش يازدهم / درآمد)
6. ر. ك : ج۱۲ ص ۹۲ ح ۳۲۷۱.
