اشعار ولادت حضرت ابوالفضل العباس (ع)

بـاد  از  جــانـب  صـــحرا   خـــبری  آورده 
آسـمان  قـید  نزولش  خدمه  باران   است 
 
ابرهامان همه  در معرض  اشک شوق اند 
و  زمیـن چـشم به راه  قـدم بـاران  اسـت 
 
بر روی خـاک پر وبـال ملـائـک پـهن اسـت 
از  مـسـیر  گــذر  اُمِّ بـنین  آمــده انــد 
 
هـمه دور سـر ایـن مـاه پسـر  می گـردند 
دسـت  بـوس  پـسر  اُمِّ بـنین  آمـده انـد 
 
در  توان  چه کسی  هست  که با آمدنش 
خلق  را  وجه ی  او  سر  به  سجود آورده 
 
فاطــمه  بـنت  اسـد  اُمِّ  اسـد  گــردیــده 
کودکــی هــای علــی را بـه  وجــود آورده 
 
خــانه با  آمدنــش  رونق بـــسیار  گــرفت 
باغ  را  عــطر گل یـــاس بـــهاری  کـــرده 
 
ســـالها  منتـــظر  آمدنـــش  زیــــنب بود 
روی او فــــاطمه  ســـرمایه گــذاری  کرده 
 
نه فقـــط  شیـــعه به  او بــاب الحـوائج گوید 
از دخیل نگــهش گـَـبر مســـلمان  گــردد 
 
دســــت او پنجـره  فولاد همه ادیان است 
او اشـــاره  کــند  ایران هـمه سلمان گردد 
 
شعر از مصطفی صابر خراسانی   

یا  ابو الفضل العباس   علیه السلام

قمر آسمان مولایی
بی نظیری...  عزیز و آقایی

مادرت گرچه نیست بنت نبی (ص)
تو عزیز وجود زهرایی (س)

دستهایت سخاوت محض اند
مفتخر گشته ای به سقایی

از میان تمام عالمیان
تو علمدار آل طاهایی

آسمان بهشت سهم تو است
از ازل،  اهل عرش اعلایی

گاه دلداده ای و گه دلدار
گاه مجنون و گاه لیلایی

در وفاداری و ادب ، کامل
نام زیبای تو ، ابوفاضل (ع)

ای خدای ادب...  اطاعت محض
غیرت بی کران... شرافت محض

خار چشمان منکران علی(ع)            
یل ام البنین،  شجاعت محض

مشک تو روی بال جبرائیل
دست بارانی ات سخاوت محض

آیه های وجودت عشق و یقین
هستی ات ذوب در ولایت محض

نوکرِ نوکران تو عباس (ع)
پادشاه است در سعادت محض

بند بند وجود توست حسین (ع)
همه بود و نبود توست حسین (ع)

تو علمدار لشکری عباس(ع)
تکیه گاه برادری عباس(ع)

چون تو هرگز نیافریده خدا
که چونین کرده دلبری عباس(ع)

در رجز خوانی ات شبیه پدر
اسد الله و محشری عباس(ع)

در میان تمام هاشمیان
ماه زیبای حیدری عباس (ع)            

مادرت گفته در حضور حسین(ع)
کن غلامی و نوکری عباس(ع)

به مقامات عالی ات سوگند
بر شهیدان تو سروری عباس(ع)            

قلب زینب کنارت آرام است
سرو رعنای خواهری عباس(ع)

ای عموی لبان تشنه ی دشت
زمزمی یا که کوثری عباس (ع)...!

 ای عزیز دل و نگار حسین(ع)
تپش قلب بی قرار حسین(ع)

صاحب عشق و مهرِ اهلِ ولا
ساقی بی قرار کرب وبلا

حک شده بر دو بازوی شَرفَت
اَشهدُ اَنَّ.. یا علی مولا

قلب لشکر، .. ستون خیمه ی عشق
غیرتت کرده در جهان غوغا

ای که دریا به پایت افتاده
آسمان ها دخیل  تو سقا

در طواف اند قدسیان و ملک
روز و شب، گِرد آن قد رعنا

روی دوشت ستاره می چینند
کودکان حرم از آن بالا

هر کجا روضه ات به پا باشد
می وزد عطر یوسف زهرا (س)

دست هایت گره گشا شده اند
گره بگشا ز غصه ام آقا

علم اللهی و امیر سپاه
 جان نثار حریم ثار الله

ای نگاهت بهشت روی حسین(ع)
آبروی تو آبروی حسین(ع)

قلب تو می تپد در آن سینه
که پریشان شد از سبوی حسین(ع)

غم عالم ز سینه اش رفته
تا نظر کرده ای به روی حسین(ع)

رخصت از ماه کربلا گیرد
هر که راهی شود به سوی حسین(ع)

صاحب بیرق و علم ،  بگذار
تا ببوسم غبار کوی حسین(ع)

کاش آتش بگیرم از عشقت
همچو پروانه رو به روی حسین(ع)

کاشف الکرب سینه ی ارباب
این غبار شکسته را دریاب

نعیمه امامی=13اردیبهشت95

شاعر : نعیمه امامی

ولادت حضرت قمر بنی هاشم (ع)
شور
چقدر خوشحاله ، حسین زهرا ، علمدارش اومد امشب به دنیا
پر از شعف شد ، وجود مولا ، علمدارش امشب اومد به دنیا
شفای هر درد و ، صفای دل اومد
گل ام البنین ، ابوفاضل اومد
ابوفاضل مدد
******
دل عاشق شد ، به تو مبتلا ، دخیلُک َ یا سقای کربلا
تو هستی یاس ِ ، بهشت ولا ، دخیلُک َ یا سقای کربلا
به عشق ارباب و ، امام عالمین
دعا کن تا بشیم ، فدایی ِ حسین
ابوفاضل مدد

شاعر : حاج امیر عباسی

ولادت حضرت قمر بنی هاشم (ع)
سرود
(به سبك آمد آمد جلوه ی حیّ)
آمدی ای دلربای نازنین ، روی ماهت قبله ی اهل یقین
نور چشم علی و ام البنین ، یا مولا یا مولا
بهترین یار حسین خوش آمدی یا عباس
ای علمدار حسین خوش آمدی یا عباس
نثارت یک جهان گل یاس ، میلادت مبارک یا عباس
ابوفاضل ابوفاضل مدد مولا مولا مولا مولا
******
به گلستان ثمر حیدر آمد ، غرقه در نور قمر حیدر آمد
تهنیت باد پسر حیدر آمد ، مبارک مبارک
غنچه ای بود و چو گل باز شد و زیبا شد
صورت و دست و سرش بوسه گه بابا شد
ملائک خوشحال از نگاهش ، فدای صورت چون ماهش
ابوفاضل ابوفاضل مدد مولا مولا مولا مولا
******
هل اتی و کوثر و صافات ما ، کوی عشقت کعبه و میقات ما
حرم تو قبله ی حاجات ما ، یا مولا یا مولا
دست لطفت همه جا رافع مشکلها شد
هر که شد نوکر تو پادشه دلها شد
ما هستیم بر عشق تو اسیر ، یا عباس دست ما را بگیر
ابوفاضل ابوفاضل مدد مولا مولا مولا مولا
 

شاعر : حاج امیر عباسی

حضرت عباس (ع)
آب آینه اسپند و گل یاس مهیاس
امشب توی ایوون علمدار خبرهاس
دارا و ندار آدم آزاد و گرفتار
بردن دلارو تو حرم حضرت عباس(ع)
مهر عالمین ، حیدر حسین
هدیه کن به ما ، بین الحرمین (2)
دل دنبال یاریه ، از سینه فراریه ، کارش بیقراریه ،   تنهاس
چند وقته اسیر شده ، سرد و گوشه گیر شده ، از عشق تو پیر شده ،   عباس(ع)
یابن الحیدر(4)
-
هیئت داره میگیره دم حضرت عباس(ع)
راهی شده سمت حرم حضرت عباس(ع)
آزین شده بین الحرمین از گلای یاس
جا داره رو چشما قدم حضرت عباس(ع)
ای ماه منیر ، دست ما بگیر ، مائیم فقیر ، هستی تو امیر(2)
حیدر بوده مست تو ، زد بوسه به دست تو ، باشه ناز شصت تو ،  آقا
ای در کربلا سپر ، حق داره به تو نظر ، دادی دست و داده پر ،   مولا
یابن الحیدر(4)
-
خوشحالی مردم توی شهر این روزا پیداس
یاد تو و عرض ادبت رو لب و دلهاس
هر جا میری می بینی آقا جشن تو برپاس
عطر گل لاله عباسی زینت دلهاس
آرزوی من کف العباسه ،
پام که برسه ، واسه من بسه (2)
آقاجون خوش آمدی ، به نوکر سری زدی ، رسم عشقو بلدی ، مولا جونم مددی ، مولا
خوش قدّی و قامتی ، محشری ، قیامتی ، باشم سر سلامتی ،     آقا
شاعر: محمدرضا فروغی

مه شعبان شده ماهی به زمین آمده است
روز چارم  پسر ام بنین آمده است
پدرش حیدر کرار زمیلادش شاد
بر بنی هاشمیان ماه ترین آمده است
نامش عباس شد ومعنی آن شیر دژم
بین شیران عرب شیرترین آمده است
جمله ذریه ی زهرا به رخش بوسه زنند
یک برادربه همه یارومعین آمده است
مادرش گفت برای همه اولاد بتول
پسرم بهر غلامی به یقین آمده است
مرتضی بوسه به دستش زد وگفتا بینم
دست او کرببلا تقش زمین آمده است
آمده تا که سپهدار حسینی بشود
آن علمدار یل لشگر دین آمده است
مادرش ام بنین درس وفایش داده
اسوه براهل وفایان زمین آمده است
آمده ساقی اطفال حسینش گردد
آب در حسرت او چله نشین آمده است
روز میلاد ابوالفضل  به بین الحرمین
بهر دیدار عمو پرده نشین آمده است
کف بزن خوب طلب کن سفر کرببلا
باب حاجات همه در ثمین آمده است

شاعر : اسماعیل تقوایی

پروردگار فضل و ادب هردو باهم است
لقمان همیشه محضر او تا کمر خم است

مثل حسین، جود و سخایش حسن صفت
حیدر خصال و ساقی و سردار علقم است

بابش ابوتراب و خودش باب آب،پس
با این حساب در کف او کل عالم است

در فن رزم"معجزه گر" گویمش سزاست
دنیا به جنگ او برود باز هم کم است

در هر دو نقش عاشق ومعشوق شد مثل
تعریف عشق بی یل حیدر چه مبهم است

شخصیتی است فوق بشر،ایده آل وناب
اسباب سرفرازی اولاد آدم است

الحق که شد معاون ممتاز کربلا
استاد جنگ با روش نامنظم است

دریادلی که دل به دل یم زد و گذشت
دریا به حسرت نگهش غرق ماتم است

از مشک او پیاله چشمم شده پرآب
در کار خیر ونیک همیشه مقدم است

صیاد را هم از در خود رد نمی کند
در این بساط روزی او هم فراهم است

چون درک کرده حالت یک ناامید را
خیلی به رفع حاجت مردم مصمم است

شاعر : علی اکبر نازک کار

همه دستها فدادست اباالفضل     همه دلها شده مست اباالفضل
تا می بینه علی بازوی اونو      میگه فدای ناز شصت اباالفضل
اومده اونکه عشقش همیشه آرزومه
اومده اونکه عکس حرمش روبه رومه
گوش دل وا کنید صاحب الزمان میخونه
عاشقا گل بریزید شب جشن عمومه 2
اومده یار/ میرو پرچم دار/ ساقی لشکر/ به همه دلدار
همین امشب/ میگه ثارالله / پاشو عباسم/ علمو بردار
علمدار 4
*****
 هرکی رفته پابوس اباالفضل      نمیمونه دلبسته ی جنت
این دلاور اونیه که محشر    میشه دستاش گلدسته جنت
این آقا اونه که اسمش رو در بهشته
این آقا اونه که میگن قمربهشته
نه فقط میان کربلا برای ارباب
پیش حوض کوثرم آب آور بهشته 2
داده تعلیم علی اکبررو/ برا جنگیدن یل دریادل
/اینه اکبر، میزنه شمشیر/ زیرلب میگه یاابوفاضل
علمدار4
*****
 توحریمت دیدم که نوشته      این حریمو ایونه ی مرده
ماه میادازتوآسمون هرشب      آقا به دورگنبدتو میگرده
طواف ماه وخورشید دورگنبد طلاته
زرنابی که میگن خاک زیرپاهاته
توی شأن تو همین بس که شبای جمعه
حضرت فاطمه هم توی صف زائراته2
با یه گوشه نگاهت آقا/ گره های ماهمه وامیشه
همه میگن بقیه الله/ تا میاد اسمت زجا پامیشه
علمدار4

شاعر : مهدی نظری

روزی شعر من امشب دو برابر شده است
چون که سرگرم نگاه دو برادر شده است
چون که بانوی کلابیه پسر آورده
چشم وا کن، پدر خاک قمر آورده
هر که از قافله فطرسیان جا مانده
نظرش خیره به گهواره سقا مانده
زور بازوی تو بی حد و عدد خواهد شد
بعد از این ام بنین، ام اسد خواهد شد
با وجود تو زمین حیدر دیگر دارد
کعبه جا دارد اگر باز ترک بردارد
از در خانه او پا نکشیدم هرگز
چون حسینی تر از عباس ندیدم هرگز
ماه ذی‌الحجه که عباس به حج عازم شد
همه بر کعبه ولی کعبه بر او محرم شد
در طوافش سخن از عقل فراتر می گفت
در حقیقت «لک لبیک برادر» می گفت!
این اباالفضل که از قبله فراتر می رفت
مرتضی بود که بر دوش پیمبر می رفت
علی اکبر به ثنا گویی او می آید:
چقدر منبر کعبه به عمو می آید
خطبه خواند و همه را محو صدای خود کرد
در حقیقت همه را قبله نمای خود کرد
گفت این خانه که حق آمد و ایجادش کرد
مسجدی بود که بابای من آبادش کرد
 از در خانه او پای نکشیدم هرگز
چون حسینی تز از عباس ندیدم هرگز
 «کاشف الکرب» تویی؛ خنده ارباب تویی
«پدر خاک» علی و «پدر آب» تویی!
روی چشم تو بود جای حسن جای حسین
هست مابین دو ابروی تو بین الحرمین
پیش خورشید و قمر سایه تو سنگین است
و فقط محضر زینب سر تو پایین است
ساقی ما چه شرابی چه سبویی دارد
بنویسید رقیه چه عمویی دارد
صحبت از مردی تو کار بنی هاشم بود
نام تو در دل میدان رجز قاسم بود
زور بازوی علی ریخته در بازویت
ذوالفقاری نبود تیز تر از ابرویت
تیغ چرخانده ای و پیش تو طوفان هیچ است
لشگری پیشت اگر آمده میدان، هیچ است
وسط جنگ زمین را به زمان دوخته ای
فن شمشیر زنی را ز که آموخته ای؟!
ای جوان! پیر رهت کیست از آن شاه بگو؟
«أشهد أن علیاً ولی الله» بگو
او علمدار حسین است ببخشید مرا
مدح او کار حسین است ببخشید مرا

شاعر: مجید تال

ماه بنی هاشمه، گل دو فاطمه
اون آقایی که باب الحوائج ماست
امید دل همـه ، سردار علقمه
امیر دلیر دشـت کرب و بلاسـت
خورشید از نگاهش رو می گیره    از نورش ماه آبرو می گیره
سـاقـیِ  بـاده ی  ازلیـه           بـازوهـاش بوسـه گـاه علـیه
ساقی و سردار حسین      ای بهترین یار حسین
تکیه گاه اهل حرم              تویی علمدار حسین
******
قبلـه ی اهـل یقـین ، یـل ام البنـین
مبهوته عالمی از شور و خروشش
کعبه ی عشق و ادب، تکسوار عرب
بیـرق اربـاب دیدینه رو دوشـش
امشب که بازم بیقراره دل             چشم دارم به دست ابوفاضل
هیئت که شمیم یاس می گیره    دستامو دست عباس می گیره
حاجت می خوایم از نگاهت    یا کاشف الکرب حسین
آروزی هر شب ماست                طواف بین الحرمین

از گلستان ولایت خبر آمد خبرآمد
  که شب منتظران را سحر آمد سحر آمد
افق فضل و ادب را قمر آمد
  یم ایثار وفا را گهر آمد گهر آمد
شاهکار ازلی را اثر آمد اثر آمد
فاطمه ام بنین را پسر آمد پسر آمد
به همه صبح تجلای رخ یار مبارک
  خنده فاطمه و حیدر کرار مبارک
جشن خون و شرف و غیرت و ایثار مبارک
  جلوه یوسف دیگر سر بازار مبارک
عید میلاد ابوالفضل علمدار مبارک
نخل سر سبز علوی را ثمر آمد
شب میلاد در او شیر خدا دید خدا را
   عشق و ایثار ووفا وشرف و صدق و صفا را
آبرو داده  به میدان شهادت شهدا را
      لاله گون کرد ز خون تا صف محشر ، یم لا را
بیشتر سینه سپر کرد و بلی گفت بلا را
هر چه بر پیکر او تیر بلا بیشتر آمد
کربلا گوهر سرخی است به دریای وجودش
    شهدا در دو جهان عاشق شیدای وجودش
آخرت نعمه شوری است به دنیای وجودش
 نینوا گوشه ای از زمزمة نام وجودش
تا گلستان شود از زخم سراپای وجودش
پیش شمشیر سراپای وجودش سپر آمد
ای زده دست خدا بوسه به دست و سر و رو یت
   ای گلستان وفا سبز ز خوناب گلویت
رشته عشق تمام شهدا حلقه ی مویت
          دیده خلق چو اطفال جگر سوخته به سویت
من نه مداح توام بلکه گدای سر کویت
شاد از آنم که سر کوی تو عمرم بسر آمد

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

دلبر دلها اباالفضل    سرور و آقا اباالفضل
ای عزیز قلب زهرا     ماه دل آرا اباالفضل
صاحب پرچم ، ساقی علقم ، اباالفضل
یل حسینی ، دلبر عالم ، اباالفضل
یا ابوفاضل اباالفضل
******
پادشه   عالمینی     فاطمه را نور عینی
تو گل ام البنینی    ارتش ارباب حسینی
مژده که آمد ، حضرت سقا ، اباالفضل
چهارم شعبان ، آمده دنیا ، اباالفضل
یا ابوفاضل اباالفضل
******
ای گل رضوان اباالفضل   ساقی عطشان اباالفضل
نیّر شاه ولایت                  ماه درخشان اباالفضل
آمده امشب ، پسر حیدر ، اباالفضل
خرم و روشن ، چشم حسین بر ، اباالفضل
یا ابوفاضل اباالفضل

نور افشان شده رخسار ماه امّ بنین
نوزادی که به زیبایی بی مثل است و قرین
آمد آینه ی حیدر      باده نوش مِی کوثر
یار عترت پیغمبر    علمدار حسین
جلوه حیّ احد ، نور الله الصّمد
یا ابوفضل مدد ، یا ابوفاضل
یا ابوفاضل مدد ، یا ابوفاضل
******
آمد روح و صفا بخش گلستان علی
عیدی ما همه میگیریم از دستان علی
نور حیّ جلی مولا   محبوب ازلی مولا
عباس بن علی مولا  جان اهل ولا
عرش حق را قائمی ، ای عزیز فاطمی
ماه آل هاشمی ، یا ابوفاضل
یا ابوفاضل مدد ، یا ابوفاضل
******
در گلزار خوش عصمت داری بوی حسین
از اوّل شده ای مَحو ، ماه روی حسین
گفته مادر تو بر تو       ای نور دلم عباسم
هستی در همه ی دوران عبد کوی حسین
در حریم سَروَری ، منصبت شد نوکری
بر حسین بن علی ، یوسف زهرا
یا ابوفاضل مدد ، یا ابوفاضل

بر سپهر دین آمده مهتاب زاده حیدر ، یاور ارباب
ماه بی مثل و قرین ابوفاضل لاله ی امّ بنین ابوفاضل
در معرفت سر آمدی یا ابالفضل خوش آمدی
مهربان یار حسین بن علی یار و دلدار حسین بن علی
جان ما فدای راه عشق تو ای علمدار حسین بن علی
ای عزیز فاطمه یا ابالفضل
******

در حریم راز ، او حسینی بود از همان آغاز ، او حسینی بود
آمده که جان به راه او دهد سر به خاک مقدم دلبر نهد
بوسد پدر ماه رویش چشمان و دست و بازویش
آمده میر سپاه ثارالله آمده گرمی آه ثارالله
آمده که در نبرد عاشورا جان کند فدای راه ثارالله
ای عزیز فاطمه یا ابالفضل
******
ما که روی لب زمزمه داریم حاجت صحن علقمه داریم
ای محافظ حریم آلُ الله بانی دست کریم آلُ الله
با تیغت ای ، کوه غیرت کم کن روی ، وهّابیت
عالمی تحت لوایت یا عباس جان شیعه به فدایت یا عباس
کی شود که یک شب جمعه شویم زائر کرببلایت یا عباس
ای عزیز فاطمه یا ابالفضل
********
منبع : حسینیه نوحه

قیامتیه به خدا ، قد و بالاش
علی می خونه إن یکاد ، با دیدن بازوهاش
 پهلوونه دلیره علمـداره
تکسوار میدونه و سرداره
بـا ، قـد و بالای حیـدریش         آخـر پهلـوونیـه
نیست، هیچ کسی حریف نگاش   هیبتش آسمونیه
صاحب پرچمائه ، دلبر و دلربائه
ساقی کربلائه
******
قبلمونه اون گنبدای خدایی
ایشالا از ، لطفش می شیم ، دوباره کربلائی
عطر و بوی صحن حرم از یاسه
پهلـوون پهلـوونا عبـاسه
باز، یا کاشف الکرب حسین   شد ذکر لبهای همه
تا ، قیامته گلدسته هاش       سایه بونای علقمه
شجاعه و دلیره ، دلیر و بی نظیره
تو کربلا امیره
********
منبع : حسینیه نوحه

شاعر : یوسف رحیمی