سوالات تاپیک اول( مسابقه منتظران منتظـــر)

1- امام زمان (عج) در نوشته ای که به آخرین نماینده مستقیم خود، علی بن محمد سمری نوشتند درباره وظیفه مردم چه فرمودند؟

امام (عج) در نوشته ای که به آخرین نماینده مستقیم خود، علی بن محمد سمری نوشتند وظیفه مردم را این گونه فرمودند: اما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواه احادیثنا فانهم حجتی علیکم و انا حجه الله. [14] در مسائل و مشکلاتی که برای شما پدید می آید، به [ صفحه 33] کسانی که با سخنان ما آشنا هستند، مراجعه کنید زیرا آنان نماینده من هستند برای شما، چنانکه من نماینده خداوند هستم. هر کس از آنان روی بگرداند، از من روی گردانده و آن که از من روی گرداند، از خداوند روی گردانده.

2 -بخشی از نامه امام زمان(عج) در جواب شیخ مفید راجع به اینکه چه کنیم توفیق زیارت حضرت را داشته باشیم را بنویسید

اگر شیعیان ما در وفای به عهد و پیمان الهی اتفاق و اعتقاد داشته، و عهد و پیمان الهی را محترم می شمردند، سعادت دیدار ما را از دست نمی دادند. آنچه موجب جدایی ما از ایشان گردیده و آنان را از دیدار ما محروم کرده است، گناهان و خطاهای آنها نسبت به احکام الهی است. و آنچه از رفتار و اعمال آنها به ما می رسد ما را ناراحت می کند، موجب دوری آنها از ما و عدم موفقیت ایشان به زیارت ما است. سعی کنید اعمال شما به گونه ای باشد که شما را به ما نزدیک گرداند و از گناهانی که موجبات نارضایی ما را فراهم نماید بترسید و دوری کنید.

3-فرمایش امام سجاد(ع) در مورد انتظار سازنده و منتظران راستین را بنویسید

امام سجاد (ع) در کلامی زیبا، انتظار سازنده و منتظران راستین را معرفی نموده و چنین می فرمایند. [ صفحه 34] بی تردید مردم زمان غیبت مهدی (عج) که امامت او را باور دارند، و منتظر ظهور اویند از مردمان دیگر زمانها برترند و افضل، چون خداوند متعالی به آنان عقل و درک و قدرت شناختی داده است که غیبت برای آنان همچون حضور است. خداوند آنان را در آن زمان، همپایه مجاهدان همراه پیامبر (ص) قرار داده است و اینانند شیعیان راستین ما و اخلاص گزاران واقعی و دعوت کنندگان به خدا، در نهان و آشکار. امام سجاد (ع) با این بیان شریف، همه منتظران را به این حقیقت بزرگ توجه داده اند که در زمان غیبت حضرت حجت (عج) باید همان گونه باشند که در زمان ظهور آن بزرگوار خواهند بود. یعنی همان گونه که در زمان ظهور باید در کنار او با ظلم و فساد و شرک مبارزه کنیم، در زمان غیبت نیز این وظیفه و مسوولیت از ما سلب نمی شود. از این دیدگاه صحیح، در زمان غیبت، دوستی و دشمنی در راه خدا همچنان تداوم می یابد و هیچ مسلمان منتظر، حق ندارد به غفلت و سکوت بگراید و ظالمان و فساد گستران را به حال خود رها کند. این بیان شریف به ما می آموزد که تعالیم مترقی اسلام، در هیچ عصری به تعطیلی نمی گراید و همواره زنده و پویا و حل کننده مشکلات جامعه بشری است