به گزارش  مهر به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، محققان دانشگاه استنفورد در حال کار روی ماده نانومقیاسی هستند که می‌توان از آن برای ساخت ادوات الکترونیکی مقاوم در برابر حرارت، خوردگی و تابش استفاده کرد.

این ماده نوید تولید تجهیزاتی را می‌دهد که قابلیت تحمل شرایط سخت محیطی در فضا و زمین را دارند.

این پروژه در آزمایشگاه میکروسیستم‌های محیط‌های سخت دانشگاه استنفورد (XLab) در حال انجام است. هدف از این پروژه ساخت تجهیزاتی است که بتواند توان تحمل باران‌های اسیدی را در سیاره زهره، تابش‌های مخرب در فضا و گرمای شدیدی در موتور خودروها داشته باشد.

سیاره زهره از یک ابر چرخش ضخیم برخوردار بوده که سطحی داغ آن را پوشانده است. یکی از شرایط سخت این سیاره مربوط به باران‌های اسیدی است که زندگی در این سیاره را غیرممکن می‌کند.

دمای سطح این سیاره در حالت معمول ۴۸۰ درجه است که هیچ یک از ادوات الکترونیکی استاندارد رایج توان تحمل این دما را ندارند.

دبی سنسکی از محققان آزمایشگاه XLab اظهار داشت: اگر ما بتوانیم تاریخچه سیاره زهر را بدانیم، می‌توانیم آینده زمین را نیز تا حدی پیش‌بینی کنیم.

گرما بزرگترین مانع در این مسیر است؛ چرا که الکترونیک مبتنی بر سیلیکون که معمولاً در تلفن‌های همراه و کامپیوترها استفاده می‌شود؛ در صورت رسیدن دما به ۳۰۰ درجه سانتیگراد، عملکرد خود را از دست می‌دهند. اگر این قطعات گرم شوند، قطعات فلزی آن‌ها ذوب و با مواد نیمه‌هادی کنار خود ترکیب شده و ابزار الکترونیکی کارایی خود را از دست می‌دهد.

برای حل این مشکل، آتک سوریا از محققان رشته مهندسی مکانیک، از مواد لایه نازک برای ایجاد ماده‌ای مقاوم استفاده کرده است. این لایه نازک با ضخامت اتمی روی سطح ادوات مختلف کشیده شده و به آن‌ها برای آن‌ها امکان مقاومت تا دمای ۶۰۰ درجه سانتیگراد را فراهم می کند.

سنسکی افزود: اگر فرآیند تولید آن‌ها برای مواد نانومقیاس کارایی خود را اثبات کند، از آن می‌توان برای ساخت تجهیزات فضایی استفاده کرد. من از پتانسیل این فناوری برای استفاده در تجهیزات ناسا بسیار شگفت‌زده شدم.

به گفته وی، این فناوری لایه‌ای است که روی ادوات الکترونیکی کشیده می‌شود تا آن‌ها را نسبت به گرما تا ۶۰۰ درجه سانتیگراد مقاوم کند.