برش هایی از رهنمودهای مرحوم آیت الله العظمی تبریزی
*اعتکاف، سکوی پرشی است به سوی معنویت، به سوی آینده روشن و تقرب به خدا و اهل بیت علیهم السلام.
* اعتکاف فرصتی است که معلوم نیست حال و آینده برای هر کسی پیش آید.حال که خدا به شما این توفیق را داده است که ایام بیض را درک کنید، از آن استفاده کامل نمایید و توشه خود را مملو از حسنات کنید.
*این روزها درهای رحمت خدا باز است؛ او را به حق بهترین بندگانش که همان اهل بیت علیهم السلام هستند، بخوانید و از او مدد بجویید.معلوم نیست عمر ما بر رجبی دیگر کفاف کند. کاری نکنید که بعدها حسرت این روزها را بخورید.
*هر فرصتی که جهت ارتباط معنوی با پروردگار برایتان فراهم می شود، برای خود و دیگران دعا کنید و از خداوند بخواهید همواره شما را تحت عنایت خود و در ظل توجهات حضرت ولی عصر علیه السلام، از هر مکروهی حفظ کند و به شما توفیق روزافزون عنایت نماید.
* اعتکاف، توسل و شب زنده داری فرصتی است الهی، جهت رسیدن به کمال و کسب درجات معنوی.
*اعتکاف دارای لذت و حلاوتی است که هرگاه انسان آن را یاد کند، احساس آرامش و سبکی می نماید
لذا سعی کنید هنگام خروج از اعتکاف با مدد از پروردگار متعال، آن حالت حفظ شود و با ذکر و توسل از خداوند بخواهید که روز به روز بر معنویتتان اضافه گردد.
* دنیا دار فناست و همه چیز و همه کس یک روزی فانی می شوند و جای بازگشتی نخواهد بود.بنابراین برای خود توشه ای ذخیره کنید تا در آخرت حسرت نخورید و گاهی خداوند توفیقی به انسان می دهد که باید قدر آن را بداند و از جمله آن توفیقات، حضور در مجلس اعتکاف، توسل و دعاست.
منبع:پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی(قدس سره)
