بیانات در مراسم بیعت نیروهای ژاندارمری و شهربانی و سازمان پلیس قضایی

تاریخ: 1368/03/28

بیانات در مراسم بیعت نیروهای ژاندارمری و شهربانی و سازمان پلیس قضایی

بسم‌اللَّه‌‌الرّحمن‌الرّحیم‌

خداوند به برکات روح پُرفتوح امام عزیزمان و با دعای خیر آن قلب رؤوف و مهربان، که همیشه به شما اظهار علاقه میکرد و در دل پُر از رأفت و رحمتش، محبت خدمتگزاران خانه داشت و ان‌شاءاللَّه امروز هم دعای آن بزرگوار شامل حال ما و شماست، به همه‌ی برادران عزیز و خدمتگزار و زحمتکش خیر عنایت فرماید و شما را مشمول عنایات و رحمت خود قرار دهد.

امام کبیر ما عصر جدیدی را آغاز کرد، و امروز که دلها و جانهامان لبالب از حسرت فقدان آن عزیز بیهمتای امت اسلامی است، بزرگترین وظیفه‌ی ما این است که مشخصات عصری را که امام(ره) آغاز کردند و ملت را درفضای آن قرار دادند و به جهان اعلام فرمودند، بدانیم و این مشخصه‌ها را حفظ کنیم. عزاداری واقعی وقتی است که ما به این فریضه عمل کنیم.

عصری که امام بزرگ و عظیم‌الشأن ما آغاز کردند، مشخصه‌‌هایی دارد که عمده‌ی آنها عبارت است از: ایجاد روح عزت و استقلال و استغنا و اعتماد به نفس برای ملتی که در طول سالیان متمادی سعی شده بود این روحیات از او گرفته شود و دیگران بر سرنوشت او تسلط پیدا کنند.

این‌جا همان مملکتی است که رئیس جمهور امریکا، کمک چند ده میلیونی خود به دولت ایران را متوقف به تعیین فردی که وابسته به امریکاست، کرده بود. این‌جا همان مملکتی است که امریکا - قدرت زورگو و گردن‌کلفت جهانی - رئیس آن را رعیت خود میدانست و با او مثل یک رعیت رفتار میکرد. این‌جا همان مملکتی است که آراء و افکار و ایمان و دلبستگیها و خواست مردم، هیچ تأثیری در تعیین سرنوشت اقتصادی و سیاسی آنها نداشته است.

دست قدرتمند معمار انقلاب و پدر جمهوری اسلامی، این کشور و ملت را، به کشور و ملتی تبدیل کرد که در طول این ده سال، بزرگترین وسنگین‌ترین تحقیرها را نسبت به همان قدرتهای گردن‌کلفت و قلدر دنیا روا داشت و تاکنون هیچ ملتی مثل ملت ما، رژیم مستکبر و زورگوی امریکا را این‌گونه تحقیر نکرده است. همه‌ی دنیا هم به این موضوع اعتراف کرده‌اند. این‌جا همان کشور و سرزمین است؛ اما نسبت به گذشته، صدوهشتاد درجه تفاوت کرده است. باید این اقتدار و عزت را که میراث امام(ره) است، حفظ کرد. اگر امام را دوست داریم و اگر جای خالی او برای ما تلخ است، باید راه او را ادامه دهیم.

مشخصه‌ی دیگر عصری که امام موجد آن بودند، عبارت است از گرایش و احترام به ارزشهای انسانی و عدالت و حریت و آرای مردم. همان شخصیت باعظمت که امروز مردم دنیا و دشمنان او نیز به عظمتش اعتراف میکنند، میگفت: اگر به من خدمتگزار بگویند، بهتر است از این‌که به من رهبر بگویند. راست میگفت و تعارف و تظاهر نمیکرد. او تا آن اندازه برای مردم احترام قایل بود که خود را خدمتگزار آنها بداند. ما مثل این نمونه را در دنیا و تاریخ سراغ نداریم.

حرف و تعارف زیاد است، ادعای حقوق بشر زیاد مطرح میشود؛ اما صادقانه و واقعی نیست. امروز دولتهایی ادعای طرفداری از حقوق بشر را میکنند که بزرگترین اهانتها را به بشر کرده‌اند! رژیمهایی داعیه‌ی آزادی بیان و فکر را در دنیا بلند کرده‌اند که بزرگترین اختناقها و استبدادهای عالم، از آثار وجود شوم آنهاست!

چه دولت‌هایی از اختناق چند ده‌ساله‌ی رژیم پهلوی در ایران حمایت میکردند؟ آیا غیر از امریکا و انگلیس، دولتهایی مطرح بودند؟ آن‌وقت این دو کشور ادعا میکنند که طرفدار حقوق بشر و آزادی بیانند! امروز آفریقای جنوبی و بسیاری از کشورهای آفریقایی و آسیایی و نیز سرزمینهای اشغالیِ مقهور سلطه‌ی غاصبان صهیونیست خبیث - که سیاهترین رژیمها را دارند - با پشتیبانی کدام کشورها حکومت خود را حفظ کرده‌اند و بزرگترین اختناقها را اعمال میکنند؟! اسرائیل که جنوب لبنان را بمباران میکند و مرکز تجمع کودکان را ویران میسازد و جنایتبارترین حرکت را از خود نشان میدهد، با پشتیبانی کدام کشور این فجایع را مرتکب میشود؟! قطعاً اگر پشتیبانی امریکا از اسرائیل نبود، این کشور امکان ادامه‌ی حیات نداشت. درحقیقت امریکاست که دارد جنوب لبنان را بمباران میکند.

چه‌‌قدر وقیح است که امریکا و انگلیس و دولتهایی مانند آنها، ادعای طرفداری از حقوق بشر و احترام به آزادی انسان را میکنند! پیداست که دروغ میگویند. اگر احترام واقعی به انسان ملاک است، تحقق آن جز در سایه‌ی اسلام امکانپذیر نیست. شکل کامل و مظهر اعلای این احترام و ارزش، زندگی و برخورد همین بزرگمردی بود که دست قدرتمند او، همه‌ی دنیا را متوجه اسلام و انقلاب و ایران کرده است.

من به شما برادران و خواهرانی که از سه سازمان ژاندارمری و شهربانی و پلیس قضایی در این‌جا جمع شده‌اید، میگویم که شما میتوانید در این زمینه‌ها، برآورنده‌ی خواستهای امام باشید. پلیس - چه شهربانی و چه ژاندارمری - باید پناهگاه مردم باشد. وقتی مردم پلیس را میبینند، باید احساس محبت و آرامش کنند. البته امروز وضعیت نیروهای انتظامی ما با دوران گذشته، از زمین تا آسمان تفاوت کرده است. امروز نیروهای انتظامی، با مردم و در کنار مردم و پشت سر آنها هستند. هرچه میتوانید، این روحیه را در خودتان تقویت کنید که شما برای مردم هستید.

فلسفه‌‌ی وجودی نیروهای انتظامی این است که بتوانند برای آسایش مردم و آرامش محیط زندگی آنها، نظم برقرار کنند. مواظب باشید مردم دچار ناراحتی نشوند. برادران عزیز روحانی در عقیدتی، سیاسیهای نیروهای انتظامی، نقش مهمی را میتوانند ایفا کنند، که بحمداللَّه در ایجاد روح تقوا و پرهیز از زیاده‌روی در هر امری، مشغول هستند.

همچنین شما برادران عزیز پلیس قضایی که مظهر دستگاه قضایی کشور هستید، در ارتباط با مردم باید نشانه‌های عدالت را از خود بروز دهید. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: آن کسی هم که محکوم به مجازاتهای سخت است، نباید به او دشنام دهید و نسبت به او ستم روا دارید. مجازات، مجازات است. دستگاه عدالت که برای مجرمان مجازات معین میکند، باید به همان اندازه مجازات اعمال شود؛ نه کمتر و نه زیادتر. البته حاکم اسلامی میتواند به مقتضای شرایط عفو کند، که این اختیار مربوط به حاکم است. مجری باید به همان اندازه‌یی که مقرر شده، اجرای مجازات کند؛ بیشتر از آن خلاف است.

همه‌‌ی شما برادران عزیز به یاد داشته باشید، نیروهای انتظامی که دایماً با مردم سروکار دارند، میتوانند هم مظهر عطوفت و محبت نظام باشند، و هم مظهر تدبیر و مدیریت آن. این دو عامل را در کنار هم رعایت کنید. حرکات و تصرفات شما، هم باید نشاندهنده‌ی عقل وتدبیر ومدیریت نظام باشد (در اسرع وقت مجرم دستگیر شود)، و هم باید مظهر عطوفت و ترحم و محبت و وداد. معلوم باشد که مأمور دولتی، با کسی نظر شخصی و عناد ندارد. خوشبختانه ژاندارمری و شهربانی جمهوری اسلامی و پلیس قضایی در طول این چند سال خدمات خوبی کردند؛ بعضی در جنگ و بعضی در پشت جبهه‌ی جنگ، به خدمت مشغول بودند.

همه‌‌ی ما باید در خلأ شخصیتی عظیم مثل رهبر کبیر و فقیدمان، تلاش مضاعف کنیم. تمام دستگاههای کشور و همه‌ی آحاد مردم به این نکته واقف باشند که جمهوری اسلامی و ملت ایران، با ارمغانهای ارزشمند و عطیه‌های الهی که امام به آنها داده، قادر است بر تمام دشمنیها و خصومتها در سطح جهان فایق آید. بحمداللَّه از آینده نگران نیستیم. راه را روشن و هدف را مشخص میدانیم و معتقدیم در این راه باید حداکثر تلاشمان را مبذول کنیم و از خدای متعال هم کمک بخواهیم.

خداوند ان‌شاءاللَّه به شما توفیق دهد و در ادامه‌ی این راه مهم و الهی، نصرت و کمک خود را به همه‌ی ما مرحمت فرماید.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

بیانات در مراسم بیعت اقشار مختلف مردم

تاریخ: 1368/03/27

بیانات در مراسم بیعت اقشار مختلف مردم

بسم‌اللَّه‌‌الرّحمن‌الرّحیم‌

از شما برادران و خواهران گرامی که با اخلاص و صمیمیت و به شوق زیارت مرقد امام عزیزمان و همچنین انجام تعهد و ابراز وفاداری، از شهرهای دوردست به راه افتادید و به تهران تشریف آوردید، صمیمانه تشکر میکنم.

انگیزه و ایمان و روح صمیمیتی که در شما وجود دارد، بسیار در خور تقدیر وسپاسگزاری است. با همین ایمان‌ها و روحیه‌ها و انگیزه‌ها بود که انقلاب ما بحمداللَّه به پیروزی رسید و در مقابله با مشکلات توانست بایستد. همین حقیقت زیبا در ملت ما بود که امام بزرگوار فقیدمان را این‌طور نسبت به مردم علاقه‌مند کرد. واقعاً امام ما (رضوان‌اللَّه‌‌تعالیعلیه) باهمه‌ی وجود به مردم کشور عشق میورزید و این به خاطر همین ایمان و فداکاری و اخلاص بود.

من با تمام وجود از شما تشکر میکنم. خواهش میکنم وقتی به شهرتان برگشتید، سلام من را به همشهریهای گرامی خود برسانید و به همه‌ی آنها بگویید که راه ملت ایران، همان راهی است که امام بزرگوارمان پا در آن راه گذاشت و مشکلات را تحمل کرد و در آن راه پیش رفت. هدفها، همان هدفهاست؛ دشمنها هم همان دشمنها هستند؛ و نیت و همت و اراده هم همان نیت و همت و اراده است. ما راه خود را بر اساس راه امام(ره) ادامه خواهیم داد. وظیفه‌ی مردم این است که همچنان مثل سابق، همیشه خودشان را سرباز انقلاب و اسلام بدانند و در این راه از هیچ‌‌چیز دریغ نکنند.

آینده، خیلی روشن و امیدبخش است؛ گویی به سمت چشمه‌‌ی زلالی در حرکت هستیم. طبیعی است که در بین راه، با مشکلات و سختیهایی مواجه خواهیم بود. در چنین شرایطی که خداوند رهبر و مراد و مرشدمان را نیز از ما جدا کرده است، اگر برگردیم و یا تعلل و توقف کنیم، به او خیانت کرده‌ایم. باید راه را ادامه دهیم و شک نکنیم که نتیجه‌ی سعی و تلاش ما، رسیدن به آن سرچشمه‌ی شفاف وزلال است؛ یعنی حاکمیت مطلق اسلام و دین خدا به صورت کامل و پیروزی همه‌جانبه‌ی اسلام بر دشمنان. هرجا که هستید و در هر شهری که زندگی میکنید و جزو هرقشری که محسوب میشوید و هر شغلی که دارید و با هر سلیقه‌یی که کار میکنید، باید بدانید که راه ما یکی است و باید با ایمان و تلاش آن را ادامه دهید.

دشمنها نمیتوانند ما را بترسانند و متزلزل کنند. ماقویتر از دشمن‌هامان هستیم. خداوند با عزت و قوّت خود، مؤمنین را از هر جناح و صف و جبهه‌یی که شما فرض کنید، عزیزتر و قویتر قرار داده است. عزت، متعلق به خدا و رسول و مؤمنین است. ما اگر مؤمن باشیم، عزت متعلق به ماست، و ما به خداوند عرض میکنیم: پروردگارا ! ما به تو و راه تو و آینده‌یی که به ما وعده داده‌یی، مؤمنیم.

با دلهای محکم و اراده‌‌های قوی، به شهرهای خودتان برگردید و روحیه‌ی کار و تلاش و وحدت و صفا و صمیمیت و حضور در صحنه و آمادگی برای خدمت و کمک به اسلام وانقلاب را در خودتان حفظ کنید و ان‌شاءاللَّه خداوند به شما توفیق خواهد داد و یقیناً روح مقدس امام عزیزمان نیز ما را یاری خواهد کرد. از خداوند مدد و همت میطلبیم و امیدواریم که دعای مقدس ولیّ‌عصر(ارواحنافداه وعجّل‌اللَّه‌فرجه) در طول این راه همواره پشتیبان ما باشد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

بیانات در مراسم بیعت اقشار مختلف مردم آذربایجان‌

تاریخ: 1368/03/30

بیانات در مراسم بیعت اقشار مختلف مردم آذربایجان‌

بسم‌اللَّه‌‌الرّحمن‌الرّحیم‌

از همه‌‌ی برادران و عزیزانی که این راه طولانی را طی کردند و از شهرهای استان آذربایجان به تهران تشریف آوردند و این شور و حماسه‌ی مخلصانه را درباره‌ی مسایل اساسی امروز، ابراز کردند، صمیمانه متشکرم. همچنین از علمای مکرّم آذربایجان و ائمه‌ی محترم جمعه که در طول این ده سال و در آزمایشهای مختلف انقلاب، پیشاپیش صفوف مردم قرار داشتند و مراحل دشواری را پشت سر گذاشتند، تشکر میکنم.

از عوامل رشد یک ملت این است که از حادثه‌‌یی که ممکن است به نظر دشمن یک عامل ضعف به حساب آید، از همان حادثه به عنوان عامل قوّت استفاده کند. از سالهای پیش، تحلیل همه‌ی دشمنان ما این بود که با رحلت امام بزرگوار - که رکن اساسی و سنگینترین وزنه‌ی انقلاب و عمود حقیقی خیمه‌ی نظام به حساب میآمدند - انقلاب نابود میشود و وحدت ملت مخدوش میگردد و جمهوری اسلامی دچار ضعف ویا انحلال خواهد شد!

حقیقتاً اگر کسی با ابزارهای مادّی و با چشم ظاهری تحلیل میکرد، همین نتیجه‌ی قهری و طبیعی را به دست میآورد. در این تحلیل، فقدان امام(ره) عامل تمام شدن همه چیز به حساب میآمد. ملت ما در این امتحان بزرگ، عکس این مطلب را ثابت کرد و از آن حادثه‌یی که عامل ویرانی به حساب میآمد، در جهت ثبات و وحدت و پیشرفت استفاده کرد. بنابراین، با هوشیاری و ایمان مخلصانه‌ی ملت، فقدان امام(ره) به عامل قوّت در نظام جمهوری اسلامی تبدیل شد. امروز رشد وبینش مردم ما، حتّی از مسلمانان صدر اسلام و زمان پیامبر اکرم(ص) نیز بیشتر است؛ زیرا آنها نتوانستند بعد از رحلت آن بزرگوار، وحدت و تحرک و ایمان خود را حفظ کنند؛ اما ملت ما توانست این کار را بکند.

در این‌جا لازم است که به موضعگیری شما مردم غیور آذربایجان تصریح کنم. البته آنچه شما در طی این چند روزِ بعد از رحلت حضرت امام(ره) انجام دادید که باعث ناامیدی دشمن شد، برای من غیرمنتظره نبود. هرکس آذربایجان را بشناسد، این شور و حماسه را انتظار دارد. آذربایجان در طول ده سال پس از انقلاب، سخت‌ترین امتحانها را با بهترین وجه گذرانده است. هیچ استان و منطقه‌یی از مناطق کشور، با امتحانهای دشواری که آذربایجان با آن مواجه بود و به این خوبی از عهده‌ی آن برآمد، مواجه نشد. از نهضت مشروطیت تا امروز، آذربایجان همیشه در صفوف مقدم خط اسلام و تبعیت از رهبری اسلامی و مقابله با دشمنان قرار داشته است. همین نقاط قوّت، دشمن را مأیوس میکند.

استکبار جهانی به زمینه‌‌های بروز اختلافات قومی و مذهبی و منطقه‌یی و سلیقه‌یی و سیاسی در میان ملت ما دل بسته بود. برای یک ملت، هیچ عاملی مضرتر از اختلاف و تفرقه نیست. سم مهلک برای ملتها و تمدنها وانقلابها، اختلاف است. اگر بهترین ملتها دچار اختلاف و دودستگی شوند، همه‌ی نیروی حیاتی خودشان نه تنها از بین میرود، بلکه در جهت ویرانی کشور به کار میافتد.

تا امام بزرگوار - آن مظهر وحدت و سرچشمه‌ی جوشان الفت و محبت - در میان آحاد مردم بود، دشمن نتوانست کاری انجام دهد. تمام دلبستگی استکبار این بود که در فقدان امام، وارد صحنه شود. امروز بحمداللَّه ملت ما در یک انسجام اعجاب‌انگیزی قرار دارد. ما باید در برابر این نعمت بزرگ الهی، به دستور خدا عمل کنیم. اگر کفران نعمت شد، نعمتِ اعطا شده زایل میگردد. این الفت و محبت میان دلهای مردم را خدا به وجود آورد. دست خدا با این ملت بود که موجب شد دلها به هم نزدیک شوند.

در صدر اسلام هم خدای متعال به پیامبر خود همین نکته را فرمود: (لو انفقت ما فی الارض جمیعا ما الّفت بین قلوبهم ولکنّ اللَّه الّف بینهم)(1). خدا دل‌های شما را به هم نزدیک کرد. او احساس محبت و صمیمیت و فشردگی صفوف برای دفاع از انقلاب را به شما داد. شکر نعمت اعطا شده آن است که ما این محبت و الفت را در دل و عمل و زبان خودمان حفظ کنیم. دشمن بیکار نمینشیند؛ او دایماً مشغول ایجاد شر و فساد است.

برادران و خواهران! انقلاب بزرگ اسلامی ما، تمام مسلمانان دنیا را امیدوار کرده است. اگر مسلمانان در شرق وغرب عالم و در آسیا و اروپا و آفریقا، برای ارتحال امام(ره) عزادار میشوند و مثل ملت ایران عزاداری میکنند، به دلیل امیدی است که حرکت ملت ایران به رهبری امام در دلهای آنها به وجود آورده است. آنها امام بزرگوار ما را مظهر آرزوها و امیدهای خودشان به حساب میآوردند؛ لذا در غم آن عزیز، آن‌گونه عزاداری میکردند. انقلاب ما در دلهای مسلمانها امید به وجود آورده است. ما باید این امیدواری را حفظ کنیم. در صورتی این امید حفظ خواهد شد که در همان خط و راهی که امام عزیز، ملت و مسؤولان را به سمت اهداف انقلاب حرکت دادند، ادامه‌ی مسیر بدهیم و از هیچ چیز نترسیم.

دشمن علی‌رغم تظاهر به قدرت، قدرتمند نیست. قدرت استکبار، قدرت مادّی است، و قدرت مادّی توان مقابله با قدرت معنوی و انسانی را ندارد. آن‌جا که دلها و دستها و زبانهای یک ملت با هم یکی باشند و همه در راه هدفهای والای اسلام و انقلاب احساس مسؤولیت کنند، استکبار جهانی و دیگر قدرتها نمیتوانند ضربه وارد کنند و آنها را از میدان خارج سازند. ده سال است که استکبار نسبت به ملت ایران سختگیری میکند؛ اما ثبات ما روزبه‌‌روز بیشتر شده و قدرت کاری ما بالاتر رفته است.

اعتقاد راسخ دارم که با انسجام و وحدتی که بحمداللَّه امروز در ملت ما وجود دارد و عزم و اراده‌‌یی که همه‌ی اقشار جامعه برای دفاع از انقلاب و جمهوری اسلامی دارند، آینده‌ی ما به مراتب از گذشته بهتر خواهد بود.

باید آحاد ملت در خط اسلام و پشت سر علمای متعهد و در جهت سازندگی کشور حرکت کنند. حضور مردم در صحنه‌های انتخابات، دشمن را مأیوس میکند و زمینه را برای پیشرفت کشور و آینده‌ی درخشان آن آماده میسازد.

سلام من را به همه‌‌ی برادران و خواهران آذربایجان شرقی و غربی برسانید. ما قدر صمیمیت‌های شما را خیلی خوب میدانیم. شما مردم آزموده‌یی هستید که از امتحانهای مختلف سربلند و روسفید بیرون آمده‌اید. امیدوارم که ان‌شاءاللَّه در آینده بتوانید آرزوهای بزرگ اسلامی امام عزیز و فقید را، بهتر وقویتر جامه‌ی عمل و تحقق بپوشانید.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

--------------------------------------------------------------------------------
1) انفال: 63

بیانات در مراسم بیعت پرسنل دستگاه‌های اطلاعاتی

تاریخ: 1368/03/30

بیانات در مراسم بیعت پرسنل دستگاه‌های اطلاعاتی

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

متقابلاً این حادثه‌ی جانسوز و مصیبت‌بار را به شما برادران و خواهران زحمتکش و مؤمن و بااخلاص تسلیت عرض میکنم. از افتخارات دستگاه اطلاعاتی کشور و پرسنل آن، این است که امام بزرگوار(ره) از آنها راضی بود و تلاش مخلصانه‌ی شما را که از روی ایمان انجام میگیرد، ارج میگذارد. این برای شما مایه‌ی افتخار است که توانستید رضایت آن مرد الهی و ملکوتی و حکیم و بزرگ و هوشمند را جلب کنید.

معمولاً در دستگاههای اطلاعاتی دنیا، مجموعه‌یی از افراد وجود دارند که به خاطر تکیه بر اقتدار اطلاعاتی خود، طغیان و فساد میکنند. خوشبختانه در دستگاه اطلاعاتی کشور ما خصوصیتی وجود دارد که بسیار امیدبخش است. بحمداللَّه ایمان و تقوا و توجه به وظیفه و رعایت حق، جزو اصول تعلیماتی دستگاه اطلاعاتی ماست؛ حتّی از بسیاری از دیگر دستگاههای اجرایی، این روحیه قویتر است. طبیعی است که این دستگاه، کارآمدتر از مراکز اطلاعاتی دنیا باشد.

اگرچه دستگاه اطلاعاتی ما جوان است و در دنیا هم تنهاست و از کمکهای معمولی و رایج - که معمولاً دستگاههای اطلاعاتی بهره‌مندند - بیبهره است، اما همان روح ایمان و خلوص نیت و احساس وظیفه و تعهد و اعتنا و پایبندی به ارزشهای اخلاقی، کارایی بیشتری به شما میبخشد و نقصهای دیگر را جبران میکند؛ قدر این روحیه را بدانید.

یکی از عوامل موفقیت دستگاههای اطلاعاتی ما، که از اول انقلاب تا کنون خودش را نشان داده است، احساس مسؤولیت عمومی مردم نسبت به تحرکات دشمن و آمادگی آنها برای دفاع از مرزهای انقلاب است. این حالت، امروز هم در مردم وجود دارد. نظام جمهوری اسلامی با هدفهای انسانییی که دارد و با اراده‌ی قاطعی که در حفظ استقلال و شرف انسانی و ملی از خود نشان میدهد، طبعاً در دنیا با دشمنهای بزرگی مواجه میباشد. طبیعت نظامهای قلدر این است که با هر ملتی که داعیه‌ی استقلال داشته باشد، برخورد کنند.

بحث این نیست که ما به دست آنها بهانه بدهیم یا ندهیم، یا چه‌کار کنیم که دشمنان جهانخوار و غارتگر معروف ملتها، با ما مواجه بشوند یا نشوند؛ مسأله این است که وقتی در دنیا سیستم سلطه حاکم است و قدرتهایی وجود دارند که ادامه‌ی حیات آنها جز با اعمال سلطه بر کشورها و ملتها میسور نیست و بنای حکومت و اقتدارشان بر این است که به سوی ملتها دست‌اندازی و در کار آنها دخالت کنند و دولتها را در اختیار بگیرند و از منابع آنها استفاده کنند و صنایع خودشان را با بازار مصرفی آنها بگردانند، متأسفانه در این نظام، هر ملت و دولتی که به وجود آید و بخواهد مستقل زندگی کند و باج ندهد، آن قدرتها در مقابلش قرار میگیرند.

جمهوری اسلامی ایران قصد باج دادن به قدرتهای بزرگ را ندارد و ثابت هم کرده است که به هیچ قدرتی باج نخواهد داد و مرعوب هیچ قدرتی نخواهد شد. بنابراین، هیچگاه برای جلب محبت یا همکاری قدرتهای زورگوی عالم، از مواضع بحق خودمان تنزل نخواهیم کرد. ما این اراده را در طول ده سال گذشته نشان داده‌ایم، و امام فقید عزیز بزرگ ما که مظهر تبلور نظام جمهوری اسلامی و مظهر صلابت و مقاومت در مقابل زورگوییها بود، قاطعانه در برابر باج‌خواهیهای دشمن میایستاد و مرعوب آنها نمیشد.

بعضیها معتقدند که ما نباید با قدرتهای جهانی دشمنی کنیم و خشم آنها را نسبت به خودمان برانگیزانیم! این افراد غافلند که طبیعت آن قدرتها، طبیعت سلطه‌گری است و نظام استکبار جهانی با هر ملت و نظامی که باجگزار او نباشد، درمیافتد. البته بلافاصله این نکته را هم اضافه کنم که اعتقاد قاطع ما این است که عناد دشمنان تا زمانی ادامه خواهد داشت که از ما مأیوس شوند. مادامی که نسبت به تعرض خود امیدوار باشند، معارضه و عناد وجود خواهد داشت. وقتی از ضربه زدن به نظام و باج‌خواهی مأیوس شدند و احساس کردند جمهوری اسلامی تثبیت شده است و هیبت آنها کسی را نمیترساند، آنگاه خطر رفع و یا کم خواهد شد.

ما باید قدر موضع قاطع امام را بدانیم. بدون شک این موضع، موضع شخصی او نبود؛ بلکه موضع نظام جمهوری اسلامی را منعکس میکرد، که مظهر و معلم و معمار و خطدهنده‌اش امام(ره) بود. موضع ما هم بدون هیچ کم و زیاد، همین است. در چنین شرایطی، تمام نیروهای دفاع کننده از مرزهای انقلاب - از جمله نیروهای اطلاعاتی - باید قوی و هوشیارانه عمل کنند. با قوّت و نیروی شما، دشمن عقب‌نشینی میکند. با اِعمال اقتدار نظام جمهوری اسلامی، دشمن مأیوس میشود. باضعف و سستی، هیچ دشمنی از تعرض دست برنمیدارد. ضعف دولتهای زبون و توسریخور که به قدرتهای جهانی میدان دادند، استکبار را بر آنها جریتر کرد. ضعف رژیم پلید گذشته در این کشور، استکبار را بر تمام امور این مردم مسلط کرد. اگر آن رژیم اندکی شرف ایرانی میداشت - نمیگویم اسلامی، که از آن بیخبر بودند - تا این اندازه دشمن بر امور کشور مسلط نمیشد.

باید بر کار خود قوی بود و اقتدار داشت. یکی از اساسی‌ترین کارها در این خصوص، کار اطلاعات است. علت اهتمام امام عزیز به شما، همین موضوع بود که کار اطلاعات را مهم میدانستند و اخلاص را در شما مشاهده میکردند. دستگاههای اطلاعاتی باید با یکدیگر همکاری کنند. البته حفاظتها، بحث و منطقه‌ی جداگانه‌یی دارند. مجموعه‌ی دستگاههای اطلاعاتی کشور، بدون تمرکز و فرماندهی متحد و مستقل، نخواهند توانست به قدر کافی و لازم، از همه‌ی نیروهای خوب و کارآمد استفاده کنند. باید مدیریت خوب و متمرکز، با رعایت همه‌ی جوانب، حرکت عمومی نیروهای اطلاعاتی را در کشور جهت بدهد.

البته باید پشتیبانی عظیم مردمی شما حفظ شود. مردم باید هوشیاری اطلاعاتی خود را حفظ کنند و در مقابل تحرک دشمن حساسیت داشته باشند. در نظام جمهوری اسلامی، حضور عظیم مردم، اقتدار الهی را نشان میدهد و به میزان زیادی دشمن را مأیوس میکند؛ اما این نکته به معنای آن نیست که تحرکات دشمن و خباثتهای او تمام شده است؛ خیر، نمیتوان انتظار داشت که دشمن خباثتهای خود را متوقف کند. آنچه موجب میشود که دشمن نتواند ادامه دهد، هوشیاری مردم است. ارتباط با مردم را قوی کنید و اخلاص و تقوا و رابطه‌ی با خدا را سرلوحه‌ی کار خود قرار دهید.

خداوند ان‌شاءاللَّه به شما توفیق بدهد، تا بتوانید کارهای اساسی و مهم و تکلیف سنگینی که بر دوش شماست، به بهترین وجه انجام دهید؛ تا همچنان‌که امام(ره) در حیات خودشان از شما راضی بودند، ان‌شاءاللَّه درعالم ملکوت هم روح مطهر ایشان نسبت به شما سرشار از رضایت باشد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

بیانات در مراسم بیعت اقشار مختلف مردم

تاریخ: 1368/04/19

بیانات در مراسم بیعت اقشار مختلف مردم

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم‌
من‌ هم‌ متقابلا به‌ همه‌ی شما برادران‌ و خواهران‌ عزیز، بخصوص‌ علمای محترم‌ و روحانیت‌ معظم‌ و ائمه‌ی محترم‌ جمعه‌ و خانواده‌های عزیز شهیدان‌ گرامی که‌ با صفا و محبت‌ و اخلاص‌ طی طریق‌ کردید و از راههای دور تشریف‌ آوردید، و نیز کسانی که‌ این‌ راه‌ را با پای پیاده‌ طی کردند، تسلیت‌ صمیمانه‌ و برادرانه‌ی خودم‌ را عرض‌ میکنم‌.
شایسته‌ است‌ که‌ به‌ مناسبت‌ امروز و برای درس‌ گرفتن‌، اشاره‌ی کوتاهی به‌ زندگی امام‌ باقر(علیه‌السلام‌) بشود. این‌ بزرگوار که‌ حدود هجده‌ سال‌ دوران‌ امامتشان‌ طول‌ کشید، الگوی کامل‌ تلاش‌ و مبارزه‌ و مجاهدت‌ خستگیناپذیر و پر از مشکلات‌ برای اشاعه‌ی دین‌ و کلمه‌ی حق‌ و راه‌ انداختن‌ جریان‌ فکری درست‌ در دنیای آن‌ روز بودند. هدفی که‌ امروز ملت‌ ایران‌ برای آن‌ تلاش‌ میکند - یعنی زنده‌ کردن‌ سخن‌ حق‌ در دنیای مادی و منحط و گمراه‌ کننده‌ و غرق‌ در فساد - کاری است‌ که‌ امام‌ باقر(علیه‌السلام‌) یکتنه‌ به‌ کمک معدودی از اصحاب‌ خود، در دنیای بزرگ‌ آن‌ روز اسلام‌ انجام‌ میداد.
پس‌ از پیروزی انقلاب‌ اسلامی، سردمداران‌ تبلیغات‌ جهانی روی اشاعه‌ی فرهنگ‌ انقلابی اسلام‌ جنجال‌ راه‌ انداختند و آن‌ را به‌ عنوان‌ صدور انقلاب‌ - با معنای غلطی که‌ از صدور انقلاب‌ میکردند - مورد تهاجم‌ تبلیغاتی قرار دادند. همه‌ی رسانه‌ها در سرتاسر عالم‌، روی این‌ نکته‌ و کلمه‌ تکیه‌ میکنند که‌ جمهوری اسلامی درصدد صدور انقلاب‌ است‌! خباثت‌ آنها در این‌جاست‌ که‌ صدور انقلاب‌ را به‌ معنای صدور مواد منفجره‌ و ایجاد درگیری در گوشه‌ و کنار عالم‌ و از این‌ قبیل‌ کارها معرفی میکنند! که‌ این‌ هم‌ مثل‌ بقیه‌ی خباثتهای تبلیغاتی دنیای غرب‌، یک ترفند رذیلانه‌ است‌.
صدور انقلاب‌، یعنی صدور فرهنگ‌ انسان‌ساز اسلام‌ و صدور صفا و خلوص‌ و تکیه‌ و اصرار بر ارزشهای انسانی. ما به‌ این‌ کار و انجام‌ این‌ وظیفه‌ افتخار میکنیم‌. این‌، راه‌ انبیاست‌ و ما این‌ راه‌ را باید ادامه‌ دهیم‌.
دنیای غرب‌ و سردمداران‌ فرهنگ‌ فاسد و منحط غربی، از این‌که‌ فساد و فحشا و اعتیاد و انواع‌ و اقسام‌ بدبختیها و روسیاهیها را به‌ سراسر عالم‌ صادر میکنند، خجالت‌ نمیکشند؟! این‌ فرهنگ‌ فحشایی که‌ امروز متأسفانه‌ سراسر دنیا و بیش‌ از همه‌، دنیای فقیر جهان‌ سوم‌ را فرا گرفته‌، از کجا آمده‌است‌؟ این‌، یکی از صادرات‌ فرهنگ‌ غربی و تمدن‌ استعماری و استکباری است‌. انواع‌ و اقسام‌ فسادها و انحطاطهایی که‌ امروز بشریت‌ را در فشار گذاشته‌ و اعتیادهای خطرناکی که‌ گریبان‌ جوانها را در بسیاری از کشورهای فقیر و عقب‌افتاده‌ گرفته‌، از کجاست‌؟ فرهنگ‌ مصرفی غلط که‌ بر بسیاری از کشورهای اسلامی و غیراسلامی جهان‌ سوم‌ تحمیل‌ شده‌، از کجاست‌؟
اگر شما وارد بازار کشورهای فقیر منطقه‌ی خودمان‌ - نفت‌خیز و غیرنفت‌خیز - بشوید، خواهید دید پروپاگاند و تبلیغات‌ اجناس‌ مصرفی زاید و غیر لازم‌ غربی، تمام‌ فضای زندگی اینها را پر کرده‌ است‌. آیا بشر به‌ این‌ چیزها احتیاج‌ داشت‌؟! کشورهای تولید کننده‌ی نفت‌، ثروت‌ خدادادی متعلق‌ به‌ همه‌ی مردم‌ را که‌ باید صرف‌ عمران‌ و آبادی کشورشان‌ بشود، میدهند و در مقابل‌ وسایلی میگیرند که‌ جز انحطاط و فساد در زندگی، تأثیر دیگری ندارند. همه‌ی اینها صادرات‌ فرهنگ‌ غربی و امریکا و اروپا به‌ کشورهای جهان‌ سوم‌ است‌.
امریکا و اروپا و کشورهای غربی، در لابلای فرآورده‌های خوب‌ تمدن‌ خود - مثل‌ صنعت‌ و علم‌ و تحقیق‌، که‌ متعلق‌ به‌ همه‌ی بشریت‌ است‌ و برای گروه‌ خاصی نیست‌ - انواع‌ و اقسام‌ بدیها و فسادها و انحطاطها را وارد کشورهای جهان‌ سوم‌ کردند و مردم‌ و جوانها و دولتها و ملتها را مبتلا و ذلیل‌ نمودند و به‌ خاک سیاه‌ نشاندند. آنها از کارهای خود شرم‌ نمیکنند و خجالت‌ نمیکشند و به‌ صادرات‌ پلید خودشان‌ به‌ کشورهای دیگر افتخار هم‌ میکنند!
چرا ما باید از صادر کردن‌ توحید و اخلاق‌ انبیا و روح‌ فداکاری و اخلاص‌ و تزکیه‌ی اخلاقی به‌ کشورهای دیگر خجالت‌ بکشیم‌؟! چرا باید شرم‌ کنیم‌ از این‌که‌ غیرت‌ و حمیت‌ صحیح‌ و ایستادگی در مقابل‌ قدرتهای باطل‌ را به‌ صورت‌ درس‌ عملی به‌ ملتهای دیگر ارایه‌ و تعلیم‌ بدهیم‌؟
ملتها باور نمیکنند که‌ بشود با عوامل‌ و مزدوران‌ قدرتهای استکباری درافتاد. ما درافتادیم‌ و پیروز هم‌ شدیم‌. چرا این‌ عمل‌ و تجربه‌ی خودمان‌ را در اختیار افکار عمومی ملتها نگذاریم‌؟ ما این‌ انقلاب‌ را صادر میکنیم‌. ما از این‌که‌ بتوانیم‌ توحید و مکتب‌ انبیا و روشهای انسانی پاکیزه‌ و طیب‌ و طاهر و صبر و مقاومت‌ و ایثار را به‌ کشورهای دیگر صادر کنیم‌، هیچ‌ ابایی نداریم‌. رسانه‌های غربی که‌ با پول‌ صهیونیستها و با تدبیر سیاستمداران‌ خبیث‌ و ظالم‌ و فاسد اداره‌ میشوند، میخواهند جنجال‌ درست‌ کنند و ما را از این‌ حرف‌ و عمل‌ که‌ فرهنگ‌ و مفاهیم‌ انقلاب‌ باید صادر شود، پشیمان‌ کنند.
اگر منظور این‌ است‌ که‌ ما مواد منفجره‌ صادر میکنیم‌، این‌ ادعا دروغ‌ است‌. این‌ کار را خود دستگاههای پلید خبیث‌ استکباری میکنند. سازمان‌ جاسوسی امریکاست‌ که‌ برای ساقط کردن‌ دولتها وارد صحنه‌ میشود و اسلحه‌ و مواد منفجره‌ و نیرو می‌برد و به‌ ضد انقلاب‌ در کشورهای انقلابی کمک میکند. ما به‌ هیچ‌ کشوری مواد منفجره‌ نمیبریم‌. خرابکاری دور از شأن‌ ماست‌ و به‌هیچ‌وجه‌ به‌ ما نمیچسبد و هر کس‌ بگوید، خلاف‌ و دروغ‌ گفته‌ است‌. این‌ تهمتهای ناشایست‌، باب‌ خود همان‌ کسانی است‌ که‌ اینها را به‌ اسلام‌ و جمهوری اسلامی نسبت‌ میدهند.
کیست‌ که‌ امروز به‌ دولت‌ غیرقانونی مستقر در شرق‌ بیروت‌ و همپیمان‌ با اسرائیل‌ و امریکا، برای کوبیدن‌ مسلمانها سلاح‌ و مهمات‌ و موشک میدهد؟ تروریسم‌ کار امریکاست‌. دولت‌ امریکا که‌ هواپیمای مسافربری را با صدها سرنشین‌ منهدم‌ میکند، تروریست‌ است‌. دولت‌ سعودی که‌ صدها زن‌ و معلول‌ و بیمار را در مثل‌ چنین‌ روزی در حریم‌ امن‌ الهی با آن‌ وضعیت‌ رقت‌بار به‌ شهادت‌ میرساند، تروریست‌ است‌. از شأن‌ انقلابی جمهوری اسلامی و اسلام‌ و ملت‌ ایران‌، کارهای تروریستی به‌ دور است‌. نامهایی از قبیل‌ تروریست‌، شایسته‌ی همان‌ آدمهای پست‌ است‌ که‌ خودشان‌ بزرگترین‌ تروریستهای دنیا هستند.
صدور انقلاب‌، به‌ معنای صادر کردن‌ ارزشهای انقلابی و افشاگری درباره‌ی مستبدها و ظالمهای عالم‌، وظیفه‌ و تکلیف‌ الهی ماست‌. اگر این‌ کار را نکنیم‌، کوتاهی کرده‌ایم‌. جمهوری اسلامی و ملت‌ ایران‌ و آن‌ شخصیت‌ عظیم‌ و عالیقدری که‌ دنیا را در مقابل‌ عظمت‌ خودش‌ کوچک و خاضع‌ کرد، نشان‌ دادند که‌ همه‌ی قدرتهای عالم‌ برای مقابله‌ با چنین‌ عزم‌ و اراده‌ی معظم‌ و پولادینی - که‌ اسلامی است‌ و متعلق‌ به‌ عموم‌ ملت‌ است‌ - کوچکند.
بحمدالله‌ جمهوری اسلامی به‌ پایه‌های راسخ‌ مستحکم‌ است‌، و مهمترین‌ پایه‌ی این‌ جمهوری و راسخترین‌ عمود این‌ خیمه‌، شما مردم‌ هستید. هر دولتی استحکام‌ و اراده‌ و آگاهی و آمادگی شما را داشته‌ باشد، آسیب‌ناپذیر است‌. البته‌ این‌ عامل‌ هم‌ آسان‌ به‌ دست‌ نمی‌آید. تا نظام‌ بر اساس‌ عقیده‌یی مستحکم‌ و ایمانی صادقانه‌ بنا نشده‌ باشد، مردم‌ این‌گونه‌ دلهاشان‌ را به‌ نظام‌ نمیدهند. جلب‌ دلهای شما مردم‌، از عهده‌ی انسان‌ خارج‌ است‌.
محبت‌ شما به‌ امام‌(ره‌) را که‌ خودش‌ به‌ وجود نیاورده‌ بود; بلکه‌ آن‌ را خدا ایجاد کرده‌ بود. اتحاد و همبستگی و محبت‌ و خلوص‌ و ایستادگی و وحدت‌ کلمه‌ی شما و حضور قاطعی که‌ نشان‌ میدهید، کار کسی جز خداوند نیست‌. هیچ‌کس‌ نمیتواند بگوید من‌ این‌ کار را کردم‌. پیامبر خدا(صلیالله‌علیه‌واله‌وسلم‌) هم‌ نمیتوانست‌ چنین‌ کارهایی را بکند. خدای متعال‌ به‌ پیامبرش‌ فرمود: "لو انفقت‌ ما فی الارض‌ جمیعا ما الفت‌ بین‌ قلوبهم‌"; تو اگر همه‌ی دنیا را هم‌ خرج‌ میکردی، نمیتوانستی این‌طور دلها را به‌ هم‌ کلاف‌ و آنها را با هم‌ متحد و متصل‌ کنی; "ولکن‌ الله‌ الف‌ بینهم‌"; این‌، کار خداست‌.
در دوران‌ اوج‌ نهضت‌ هم‌ کار خدا بود; در دوران‌ دهساله‌ی درخشان‌ حیات‌ مبارک امام‌ عزیزمان‌ هم‌ کار خدا بود; امروز هم‌ کار خداست‌ و خدا با این‌ ملت‌ است‌. اگر شما مردم‌ اخلاص‌ و ایثار نداشتید و فداکاری نشان‌ نداده‌ بودید، خدا این‌گونه‌ از شما حمایت‌ نمیکرد. این‌، هنر ایمان‌ و عمل‌ صالح‌ است‌. هرجا ایمان‌ و عمل‌ صالح‌ باشد، لطف‌ خدا وجود دارد; "من‌ کان‌ لله‌ کان‌ الله‌ له‌". اینها که‌ دروغ‌ نیست‌; واقعیات‌ عالم‌ هستی است‌. وقتی ملتی خودش‌ را در خدمت‌ خدا و اهداف‌ الهی میگذارد، خدا هم‌ تمام‌ نیروهای عالم‌ طبیعت‌ را در خدمت‌ آن‌ ملت‌ قرار میدهد و لطف‌ خودش‌ را شامل‌ حال‌ آنها میکند.
جنگ‌ را خوب‌ اداره‌ کردید و خوب‌ به‌ پایان‌ بردید. از امامتان‌ خوب‌ پشتیبانی کردید، به‌ حرف‌ او گوش‌ دادید و دل‌ او را شاد کردید. امام‌(ره‌) از این‌ ملت‌ راضی از دنیا رفت‌ و به‌ جوار الهی پیوست‌; این‌ برای یک ملت‌ خیلی مهم‌ است‌. مشکلات‌ را در دوران‌ دهساله‌ی حساس‌ و مهم‌ اول‌ انقلاب‌ خوب‌ تحمل‌ کردید. رشد و آگاهی و معرفت‌ نشان‌ دادید و بعد از ارتحال‌ ملکوتی آن‌ بزرگوار، خوب‌ وفاداری نشان‌ دادید; الان‌ هم‌ با مشتهای پولادین‌ خود، خوب‌ به‌ دهان‌ دشمن‌ میزنید.
اینها کارهایی است‌ که‌ عمل‌ صالح‌ ملت‌ ما به‌ حساب‌ می‌آید و خدای متعال‌ برای آن‌، پاداش‌ خواهد داد. فقط فراموش‌ نکنیم‌ که‌ باید اینها را حفظ کنیم‌. نباید یادمان‌ برود که‌ دستگاه‌ الهی، دستگاه‌ بیحساب‌ و کتابی نیست‌. با خدا باشیم‌، تا پیروزی را همواره‌ داشته‌ باشیم‌ و ملت‌ سربلند و آبرومندی در دنیا محسوب‌ شویم‌; "انتم‌ الاعلون‌ ان‌ کنتم‌ مؤمنین‌". بحمدالله‌ سربلند هستید، و به‌ فضل‌ الهی همواره‌ چنین‌ خواهید بود.
برادران‌ و خواهران‌! این‌ وحدت‌ کلمه‌ و محبت‌ و الفت‌ را حفظ کنید. شما بحمدالله‌ ملت‌ بارشدی هستید. شاید کمتر ملتی در دنیا پیدا شود که‌ در مجموع‌ از لحاظ رشد سیاسی، مثل‌ ملت‌ ما باشد. راههای از بین‌ بردن‌ وحدت‌ و چگونگی ورود دشمن‌ را بشناسید و با آن‌ مقابله‌ کنید. حضور در صحنه‌های انقلاب‌ و حمایت‌ از نظام‌ و احساس‌ صاحب‌ انقلاب‌ و کشور بودن‌ را که‌ همه‌ی ملت‌ ما دارند، حفظ کنید; راز اصلی این‌ است‌. اگر اینها حفظ شد - که‌ البته‌ به‌ فضل‌ الهی خواهد شد - تمام‌ قدرتهای بزرگ‌ و همه‌ی توطئه‌گرها و حیله‌گرهای عالم‌، از این‌که‌ بتوانند به‌ شما ضربه‌ و خدشه‌ وارد آورند، ناتوان‌ و کوچکند.
ان‌شاءالله‌ تمام‌ خیرات‌ و برکات‌ عالم‌ به‌ سمت‌ شما و کشورتان‌ سرازیر خواهد شد; این‌ هم‌ وعده‌ی الهی است‌: "و لو ان‌ اهل‌ القری امنوا و اتقوا لفتحنا علیهم‌ برکات‌ من‌ السماء". خدای متعال‌، برکات‌ مادی و معنویش‌ را خواهد فرستاد. انصافا ملت‌ ایران‌ شایسته‌ی این‌ است‌ که‌ برکات‌ مادی و معنوی را به‌ عنوان‌ پاداش‌ با هم‌ از پروردگار عالم‌ بگیرد.
خداوند ان‌شاءالله‌ به‌ شما خیر بدهد. من‌ از همه‌ی برادران‌ و خواهران‌ عزیز مجددا تشکر میکنم‌. ما به‌ همه‌ی شما برادران‌ و عزیزانی که‌ با این‌ اخلاص‌ تشریف‌ آوردید، ارادت‌ داریم‌ و افتخار میکنیم‌ که‌ در راه‌ رضای خدا و در کنار شما، به‌ سمت‌ هدفهای عالی اسلامی عمرمان‌ را سپری کنیم‌ و پیش‌ برویم‌.
والسلام‌ علیکم‌ و رحمه‌الله‌ و برکاته‌

بیانات در مراسم بیعت اقشار مختلف مردم

تاریخ: 1368/03/26

بیانات در مراسم بیعت اقشار مختلف مردم

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

اگرچه مصیبت درگذشت رهبر کبیر و عزیزمان، یکی از بزرگترین مصایبی است که ملت ما آن را در طول تاریخ انقلابش مشاهده کرده است، لیکن تفضلات الهی بر این ملت مؤمن و مقاوم و لطفی که خداوند در سایه‌ی ایمان و مجاهدت به ملت ما فرموده، موجب شده است که از سرتاسر کشور، سرچشمه‌های ایمان و حضورِ در صحنه و توکل به خدا، آن‌چنان بجوشد که دشمنان و بدخواهان اسلام و مسلمین را متحیر و متعجب و سرگردان کند.

نزول هر نعمتی برای این ملت، از دوران شروع مبارزه تا بعد از پیروزی انقلاب و تا امروز، به طور واضح حاکی از آن است که پروردگار عالم اراده‌ی قطعی فرموده که در دوران انحطاط ارزشهای الهی، به اسلام و مسلمین، نصرت و قدرت و عظمت عطا کند.

در شرایط معمول امروز دنیای مادّی، که سرتاسر آن را کفر و استکبار و ظلم و فساد و انحطاط و تباهی فراگرفته است، شاید ملتی نتواند پرچم معنویت را این‌طور سرافراز کند و به اهتزاز درآورد؛ اما ملت ایران در این ده سالی که بر او گذشت، حقیقتاً پرچمی را به اهتزاز درآورد که همیشه انبیا آن پرچم را دردست داشتند؛ شعاری را داد که پیروان انبیا(ع) آن شعار را میدادند؛ هدفهایی را دنبال کرد که عباد صالحین و بندگان شایسته‌ی خدا، آن هدفها را دنبال میکردند؛ کسانی هم با او خصومت ورزیدند که معمولاً با پیامبران و اولیای الهی(ع) دشمنی میکردند.

امروز استکبار جهانی، وارث حقیقی فرعونها و نمرودهاست. امروز هدفهای ابراهیم(ع) و موسی(ع) و دیگر انبیای عظام(ع) که به دنبال حاکمیت ارزشهای الهی و شکستن بتهای زر و زور بودند، هدف آحاد مردم در جمهوری اسلامی است و این، افتخار بسیار بزرگی است.

ما مشاهده میکنیم که روح ایمان وتوکلی که در امام بزرگوار ما بود و در طول حیات دهساله‌ی مبارک ایشان پس از انقلاب، مردم ما را هدایت میکرد، امروز هم دارد مردم و مسؤولان را به سمت هدفهای الهی هدایت میکند. همان‌طور که خود امام بزرگوار(ره) به مناسبتی فرمودند که از اول انقلاب گویی یک دست و یا قدرتی دارد این مردم و این انقلاب را هدایت میکند، امروز هم ما احساس میکنیم که حقیقتاً دست قدرت غیبی الهی است که به مردم اراده و نیرو و روحیه و نشاط حضور در صحنه میدهد و آنها را نسبت به هدفهای انقلاب دلگرم میکند.

توجه کنید که راه نجات، راه صلاح، راه پیروزی بر دشمنان خبیث و مکار، راه جلب رضای الهی و توفیق در رسیدن به هدفهای مقدس اسلام وانقلاب، عبارت است از همان توصیه‌یی که امام عزیزمان همیشه آحاد ملت ایران را به آن فرامیخواندند؛ یعنی حفظ ارتباط با خدا، توکل به او، نترسیدن از دشمنان خدا و با همه‌ی وجود حمایت و حراست از جمهوری اسلامی. این، راه ملت ایران است.

باید با همه‌ی وجود، تمام آحاد ملت و مسؤولان، از جمهوری اسلامی - که ارزنده‌ترین میراث امام عزیز ماست - حراست و حمایت کنند و در مقابل دشمنان باشند. بدانند که خدا با آنهاست و دشمن با همه‌ی کید و مکری که دارد، ضعیف است. بدانند که راه سعادت ملت ایران، همین راهی است که با هدایت امام و رهبرمان آن را شناختیم و در آن قدم گذاشتیم و پیش رفتیم.

بحمداللَّه ملت ایران به توفیقات زیادی نایل شده است و باز هم توفیقات بیشتری در انتظار اوست. آینده، آینده‌ی بسیار روشنی است. من امروز آینده‌ی ملت ایران و جمهوری اسلامی را، آینده‌یی بسیار روشن و امیدبخش میدانم. من این اطمینان و اعتماد را به لطف وتفضل الهی دارم که ملت ایران در مواجهه‌ی با همه‌ی مشکلات، یاری و پیروز خواهد شد و ان‌شاءاللَّه به عنوان یک ملت پیشرو و قدرتمند در صحنه‌ی داخلی و خارجی، خود را نشان خواهد داد.

از شما خواهران و برادران عزیز که از راههای دور تشریف آوردید - بخصوص برادرانی که این راه طولانی را با پای پیاده پیمودند - صمیمانه تشکر میکنم. امیدوارم روح مقدس و متعالی امام عزیزمان(ره) به شما دعا کند و باران رحمت و فضل الهی بر شما ببارد. سلام و تسلیت متقابل من را بپذیرید و آن را به مردم عزیز شهرهایی که از آن‌جا حرکت کردید، برسانید. امیدوارم خداوند این زحمات و خدمات بیشایبه و باارزش شما را، مشمول لطف و فضل و قبول کامل خویش قرار دهد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

بیانات در مراسم بیعت معلمان و دانش آموزان

تاریخ: 1368/03/26

بیانات در مراسم بیعت معلمان و دانش آموزان

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

بدون شک حادثه‌ی تلخ و ضایعه‌ی سنگین فقدان رهبر کبیر و امام بزرگوار ما، تلخترین و مصیبت‌بارترین حادثه‌یی است که در طول تاریخ انقلاب اسلامی برای ملت ایران پیش آمده، و از جمله حوادث نادری است که همه‌ی مسلمانان جهان را تحت تأثیر قرار داده است.

از طرفی، این مصیبت و ضایعه، برای مردم ما و همه‌ی اقشار این ملت بزرگ و قهرمان و مقاوم، ابتلای الهی هم است. کسانی از این امتحان سربلند بیرون میآیند که با حسن انتخاب خود، از حوادث مصیبت‌بار و تلخ، پله‌یی در راه تعالی وتکامل خویش بسازند. اگرچه این مصیبت، سخت و تلخ است، اما کسانی که با این مصیبت روبه‌رو میشوند، چنانچه بتوانند با تصمیم و انتخاب و حرکت درست، کار صحیح و صواب انجام دهند، همین حادثه‌ی تلخ و مصیبت‌بار، وسیله‌ی تعالی و تکامل آنها خواهد شد. اما بعکس، اگر با امتحان و ابتلای الهی برخورد بد بشود و جامعه با عدم بصیرت و ضعف اراده و سردرگمی و عدم استفاده از فرصتهای الهی و روآوردن به ضعفها ونقصهای بشری با حادثه مواجه شود، مصیبت وارده، آنها را نخواهد ساخت و پیش نخواهد برد؛ بلکه مصیبت مضاعفی را به بار خواهد آورد.

رسول گرامی اسلام(ص) از حادثه‌یی مثل جنگ اُحد و شکستی که برای مسلمین پیش آمد، در جهت تکامل مسلمانها استفاده کرد. همین امام و پیشوای بزرگمان نیز در طول ده سال گذشته، از حوادثی که برای همه‌ی ما بسیار تلخ و سنگین و مصیبت‌بار بود، به عنوان عاملی در جهت تقویت و پیشرفت ملت استفاده کرد. آن رهبر عزیز، قبل از پیروزی انقلاب، از وقایعی مثل حادثه‌ی مدرسه‌ی فیضیه یا قیام پانزده خرداد - با آن همه فشار و سنگینی که برای مردم داشت - به عنوان یک ابزار و وسیله در جهت اهداف انقلابی خود و ملت ایران استفاده کرد و مردم را پیش برد.

همه‌ی آزمایشها و امتحانها، دوطرف دارد: یا آن شخص و ملتی که دچار آزمایش است، در امتحان موفق و پیروز میشود، و یا شکست میخورد. رحلت امام عزیزمان، برای ما یک امتحان است و بحمداللَّه تا این زمان، ملت ما کاری کردند که در امتحان پیش‌آمده، موفق و سربلند شدند. در حالی که استکبار جهانی در حد اعلی تصمیم گرفته بود از این حادثه برای تضعیف اسلام و مسلمین و نظام جمهوری اسلامی استفاده کند، ملت بزرگ و بارشد و هدایت‌شده و مورد تفضل پروردگار، در همین شرایط توانست تثبیت نظام جمهوری اسلامی را برای اسلام و مسلمین به ارمغان آورد.

امروز تحلیل‌گران سیاسی در سرتاسر عالم، اعتراف میکنند که ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی، از لحاظ قدرت و قوّت و ثبات، نسبت به سالهای پیش، اگر جلوتر و قویتر نباشد، عقبتر و ضعیفتر نیست. علت این اعتراف، رشد و آگاهی و اراده و تصمیم آگاهانه‌ی ملت ایران در اثبات قوام جمهوری اسلامی است. با این حرکت و حضور مردم در مراسم عزاداری و اظهار وفاداری به امام عزیز و نظام جمهوری اسلامی، و با این وحدت و همدلی و هماهنگی و صفا که در این ایام بین تمام اقشار دیده شد، و با این شجاعتی که در برخورد با حادثه‌ی فقدان امام راحل از همه‌ی مردم مشاهده گردید، دشمن جرأت نکرد در مقابل قاطعیت و اراده‌ی ملی و اسلامی ملت ایران، دست از پا خطا کند.

من به شما فرهنگیان عزیز میگویم که مسأله‌ی فرهنگ و تعلیم وتربیت، مسأله‌ی اول در نظام ماست. در بلند مدت، هیچ چیز به اندازه‌ی تعلیم و تربیت اهمیت ندارد. نقش معلم و مربی در جامعه‌ی ما، نقش طراز اول است. در حقیقت، سنگر مبارزه با کفر و ظلم و استکبار جهانی و قلدری شیاطین سیاسی عالم، همین سنگر مدرسه و تعلیم و تربیت و فرهنگ است. دانش‌آموزان نونهالی که در اختیار دستگاه فرهنگی کشور قرار دارند، عزیزترین و سرشارترین سرمایه و ذخیره‌ی آینده‌ی این ملتند. قدر تعلیم و تربیت و معلمی و سنگر فرهنگی را بدانید. جوانها ونوجوانها، قدر درس وبحث و فراگیری و خودسازی را بدانند.

شما معلمان و مربیان ونسل جوان هستید که فردا را میسازید و استکبار جهانی را مأیوس میکنید و نقطه‌ی امید روشن را - که امام و انقلاب اسلامی آن را به وجود آوردند - در دل مستضعفان عالم زنده نگه میدارید. امام عزیزمان همیشه بر این مطلب اساسی تأکید میکردند و ما اعتقاد داریم که این موضوع، جزو محکمات و ضروریات انقلاب و خط امام است.

امروز استکبار جهانی و قلدرهای سیاسی عالم و امپراتوریهای زر و زور در سرتاسر جهان که در فساد و انحطاط غرقند، با اسلام و نظام اسلامی دشمن هستند؛ زیرا افشاگر و تهدیدکننده‌ی آنها، اسلام و بیداری مسلمین است. طبیعی است هر کاری که علیه اسلام و نظام اسلامی و جمهوری اسلامی از عهده‌ی آنها برآید، میکنند. در یک صورت، نظام جمهوری اسلامی میتواند خود را به‌طور کامل از خطر و آسیب دشمن مصون نگهدارد و آن، وقتی است که با اقتدار خویش آنها را مأیوس کند. روزی که جمهوری اسلامی، با اثبات اقتدار سیاسی و اقتصادی خود و با اثبات قدرت ادامه‌ی زندگی، دشمن را مأیوس کرد، میتوان اطمینان داشت که دشمن از توطئه دست خواهد کشید؛ چون احساس میکند تلاش او بی‌فایده است.

تلاش همه‌ی قشرها و آحاد مردم و مسؤولان رتبه‌های اول و دوم و سوم در نظام دولتی باید این باشد که بر اقتدار نظام جمهوری اسلامی اضافه کنند، و اقتدار سیاسی و اقتصادی و نظامی حاصل نمیشود، مگر با سازندگی. تمام کسانی که در اداره و سازندگی کشور نقش دارند، باید تلاش خود را چندبرابر کنند. در صحنه‌ی تولید، تولیدگران باید تا جایی که توان دارند، تولید کشور را بالا ببرند. بخشهای اداری ودولتی باید با حسن عمل و جلب اعتماد مردم و با ارایه‌ی خدمات مخلصانه به آنها، برکیفیت کارشان بیفزایند، و کسانی که در زمینه‌های فرهنگی برای مردم منبع الهام و ارشاد هستند، تلاش خود را اضافه کنند.

اگر استکبار جهانی و شیاطین عالم احساس کنند که جمهوری اسلامی ضعیف است، فشار را زیاد خواهند کرد. ما بحمداللَّه قوی هستیم و از ثبات لازم برخورداریم. سرمایه‌یی که جمهوری اسلامی ایران دارد - اعتماد مردم و پشتیبانی آنها از نظام - گمان نمیکنم هیچ دولتی آن را داشته باشد. این نعمت را باید مسؤولان وآحاد مردم حفظ کنند. در کشور ما، دولت و ملتی وجود ندارد؛ همه سربازان انقلاب هستند و باید هم باشند. همه باید روح سربازی برای انقلاب را حفظ کنند. در این خصوص، فرقی هم بین آحاد مردم و مسؤولان و مقامات نیست. در قبال اسلام و نظام اسلامی، همه وظیفه‌ی واحدی دارند.

مجدداً به شما برادران وخواهران عزیز فرهنگی تأکید و توصیه میکنم که این کار را مهم بشمارید و به آن اهمیت دهید - همچنان که میدهید - و قدر آن را بدانید و با مشکلات آن صبر کنید و بدانید که اساسی‌ترین و بنیادیترین کار در جامعه‌ی ما، کار شماست؛ زیرا آموزش و پرورش کامل، آموزش عالی کامل را به دنبال خواهد داشت و این هر دو، نظام اداری و تشکیلاتی و حکومتی کامل و حد عالی مطلوب را ایجاد خواهد کرد. بنابراین، اساس صلاح ملت و دولت و کشور، در این‌جا پایه‌گذاری میشود.

امیدواریم خدای متعال به برکت روح بزرگ امام عزیزمان، این محبوب فقید ملت که در جوار صدیقان و صلحا و انبیا و در پیشگاه پروردگار متنعم است و یقیناً ناظر و نگران حال ملت میباشد، همواره راه درست را به ما نشان دهد و ما را بر ادامه‌ی آن راه کمک کند. خداوند ما را مورد توجهات و تفضلات خودش قرار دهد و شما برادران و خواهران عزیز را محفوظ بدارد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

بیانات در مراسم بیعت رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی

تاریخ: 1368/03/24

بیانات در مراسم بیعت رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی

بسم‌اللَّه‌‌الرّحمن‌الرّحیم‌

حقیقتاً این روزها، روزهای سخت و تلخی است. خلأ وجود عزیزِ بارزِ قویِ امام و رهبر کبیرمان، چیزی نیست که حتّی به آسانی بشود آن را باور کرد. خاطرات این ده سال پُرماجرای انقلابمان و جمهوری اسلامی مظلوممان، قدم‌به‌قدم سرشار از حضور قوی و فعال و تعیین کننده و خطدهنده‌ی امام عزیزمان است. واقعاً ملت و نظام ما به آسانی نخواهند توانست جبران این ضایعه‌ی سنگین را بکنند؛ لذا از خدای متعال باید استمداد کنیم.

این حادثه، نه فقط برای ما که مسؤولان این نظام هستیم، و نه فقط برای ملت ایران حادثه است، بلکه ضایعه‌یی برای اسلام و مسلمین و تاریخ اسلام است. ما از خود این معلم بزرگ و از تعالیم اسلامی آموخته‌ایم که با اتکال به پروردگار و با تکیه به عنایات الهی، باید سختیها و مصیبتها و حوادث تلخ و سنگین را به نحوی جبران کرد. این حادثه، باری بر دوش همه‌ی ماست. باید آن‌قدر ارتباطاتمان را قوی کنیم و آن‌قدر تلاشمان را مضاعف، و اخلاص و ارتباط با خدا را در خودمان تقویت نماییم، تا بتوانیم مقداری از این خلأ را پُر کنیم.

تکلیف و راه که عوض نشده است. اهداف که همان اهداف است. ما حرکتی را با قدرت و صلابت و با ایمان کافی به هدف‌های این راه و حرکت آغاز کردیم و مثل کاروانی راه افتادیم و هنوز در اثنای راه هستیم. این ضایعه بر ما وارد شده، ولی ماندن و توقف کردن و تردید کردن، گناه و جرم است. چون راه را باید ادامه دهیم، بنابراین باید ببینیم با چه عواملی خواهیم توانست این ضایعه را جبران کنیم. روی این نکته باید فکر کنیم.

من از همدلی و صفا و همکاری برادران عزیز - که با بسیاری از شما در دوران مسؤولیتهای پس از انقلاب تا امروز، همکاریهای طولانی داشتیم - صمیمانه تشکر میکنم. مطمئناً مجلس شورای اسلامی، آن رکن رکینی است که موضعگیری و تصمیم و حرکت صحیح و جهتدار و مدبرانه‌ی او، نقش عمده‌یی در تداوم راه انقلاب و امام خواهد داشت. هرکسی و هر دستگاهی، در این تکلیف بزرگ و عمومی نقش دارد؛ ولی نقش شما تعیین‌کننده‌تر است، و لذا تکلیف شما هم سنگینتر است.

خوشبختانه مجلس شورای اسلامی امتحان خوبی داده است. من به عنوان کسی که بخشی از دوران مأموریتش را در مجلس و در سنگر استوار و مردمی حضور داشته و خدمت کرده و همواره برای این نهاد، احترام شایسته‌ی خودش را قایل بوده و به آن اعتقاد راسخ داشته است، احساس میکنم که مجلس در گذشته، نقش بسیار حساسی را در روند حرکت انقلاب ایفا کرده است - که ان‌شاءاللَّه در آینده هم باید این‌گونه باشد - و آزمایشهای سختی را گذرانده، و به اعتقاد من از این آزمایشها سرافراز بیرون آمده است.

بر اثر همین قدرت و استقامت در راه و به خاطر حفظ جایگاه قانونی بالایی که در قانون اساسی به این دستگاه عظیم و حساس داده شده، امروز مجلس شورای اسلامی در جهان از حیثیت بالایی برخوردار است و فقط به عنوان یک دستگاه قانونگذاری در کشور ما شناخته نمیشود؛ بلکه دستگاهی است که در سیاستهای کشور و جهان هم سهم مؤثری دارد و این نقش بایستی به طور کامل حفظ شود.

من از برادران و خواهران عزیز نماینده به خاطر نقش استواری که همواره از خود نشان داده‌اند و بخصوص به خاطر مواضع بسیار خوبی که در این روزهای حساس در نطقهای پیش از دستور و دیگر مواضع عمومی گرفته‌اند، صمیمانه تشکر میکنم.‌

مجلس دستگاهی است که حرکت و موضعگیری و سخن او در سطح جهان و سیاستهای بین‌المللی، نشاندهنده‌ی حرکت کلی نظام است و شما امروز تأثیری را که مجلس و رئیس عزیز و محترم آن در ترسیم و تبیین سیاستهای نظام جمهوری اسلامی در سطح جهانی دارند، میبینید. همین حرکت دیروز مجلس شورای اسلامی و رأی بالایی که به ریاست برادر عزیزمان جناب آقای هاشمی رفسنجانی داده شد، در دنیا انعکاس بسیار وسیعی داشت. این، نشاندهنده‌ی حساسیت هرگونه حرکتی است که در مجلس انجام میگیرد.

دشمن بشدت روی جزییات وقایع کشور ما حساس است. اینها به روزهایی امید بسته بودند که خلأ وجود امام در جمهوری اسلامی آشکار شود! به شروع اختلافات میان مسؤولان و آن چیزی که آنها آن را جنگ قدرت (!) مینامند، امید بسته بودند! دلخوش بودند که جمهوری اسلامی، دچار آشفتگی سیاسی شدیدی شود و مسؤولان - حتّی اگر مسأله‌ی رهبری را هم حل کرده باشند - نتوانند اوضاع کشور را جمع‌وجور کنند و کار را ادامه دهند! امید بسته بودند که مردم در صحنه حضور پیدا نکنند و فقدان امام به معنای خاموش شدن شعله‌ی انقلاب تلقی شود! امروز شما حیرت و تعجب آنها را از واقعیات باشکوهی که در کشور ما در حال اتفاق است، میبینید. هر روز با یک واقعه، رشد سیاسی مردم و عمق ایمان انقلابی آنها و رشد سیاسی مسؤولان و دست‌اندرکاران - که موجب ناامیدی و حیرت دشمنان است - تأیید میشود.

من با مطالعه‌‌ی اخبار و تحلیلهایی که این روزها مرتباً محافل خبری و سیاسی - بخصوص محافل غربی - منتشر میکنند، احساس میکنم که غربیها در ذهن خود، سه نقطه‌ی امید را تصور کرده‌اند و فکر میکنند از این طریق میتوانند سه حادثه‌ی مطلوب برای خودشان، و سه واقعه‌ی زیانبار برای جمهوری اسلامی به وجود آورند؛ اولین نقطه‌‌ی امید آنها، ایجاد تنازعها و اختلافهاست. آنها فکر میکردند پس از ارتحال امام(ره)، جنگ قدرت(!) به وجود خواهد آمد؛ حتّی در روزهای اول، خیلی ناشیانه پیش‌بینی میکردند که برخوردهای نظامی خواهد شد و حوادث خونین پدید خواهد آمد! در آن لحظات اول، دنیا این‌گونه تلقی میکرد و غربیها هم در گذشته بارها این پیش‌بینی غلط را کرده بودند؛ ولی بعد که دیدند این پیش‌بینی، از واقعیت خیلی دور است، گفتند کشمکش بر سر قدرت پیش خواهد آمد و تا مدتها مسأله‌ی رهبری نظام به جایی نخواهد رسید! هنگامی که این پیشگویی هم به نتیجه نرسید، مرتب تکرار میکردند که انتخاب مجلس خبرگان، یک کار سطحی و یک پدیده‌ی زودگذر است و به صورت بالقوه جنگ قدرت در پشت پرده وجود دارد و باید منتظر باشیم تا چند روز آینده، این کشمکش و نزاع خودش را نشان دهد!

روزها گذشت. شخصیتها و افرادی که موضعگیری و اظهاراتشان تعیین کننده است - مانند نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای هیأت دولت، علمای بزرگ، مراجع، گروههای مردمی و نهادهای انقلابی - همه یکپارچگی و تمرکز خودشان را نشان دادند و پیش‌بینی آنها هم عملی نشد؛ ولی باز تحلیلها و تفسیرها سراغ نقاطی میرود که به آنها نوید وجود زمینه‌ی اختلافی را بدهد.

من با مطالعه‌ی خبرها و اظهارها و گزارشها و تحلیلهای سیاسی، به این نتیجه میرسم که اینها نمیخواهند به این زودی از مسأله‌ی ایجاد اختلاف و کشمکش میان مسؤولان جمهوری اسلامی و گروههای مردمی و گرایشهای سیاسی ناامید شوند؛ سعی میکنند به هر قیمتی - حتّی با القائات - این مسأله را برای خودشان تأمین کنند. بنابراین، وحدت کلمه‌یی که امروز وجود دارد، برای آنها بسیار سنگین است؛ زیرا ایجاد اختلاف و دودستگی و تنازع و درگیری، برای آنها یک هدف است. بدون تردید در این چند سال، با القائات خبری و تحلیلی که در روح و مغز افراد بسیاری هم در دنیا اثر میکند، درصدد تأمین اهداف خود بوده‌اند و خوشبختانه در جمهوری اسلامی این القائات هیچ تأثیری نداشته است.

دومین نقطه‌ی امید آنها، مسأله‌ی آشفتگی سیاسی در سطح کشور و القای این نکته که حرکت و حضور مردم در صحنه، بیبنیاد است! آنها بشدت سعی میکنند این حضور و حرکت را یک پدیده‌ی زودگذر، یک موج و یک هیجان وانمود کنند که به پایان خواهد رسید.

به دنبال این موضوع، سومین نقطه‌ی امید آنها مشخص میشود و آن، واقعیتهای دشوار اقتصادی و مشکلات مردم است، که آنها سعی میکنند این نکته را به اثبات رسانند که بالاخره مشکلات اقتصادی گریبان دستگاه را خواهد گرفت و نظام جمهوری اسلامی را به بن‌بست خواهد رساند و مردم را دچار سردی و خمودی خواهد کرد!

ما که نسبت به آرمانهای انقلاب و خط امام و اهداف اعلام‌شده‌یی که مردم فداکار روی آنها پیمان خون بستند، همدل هستیم و اتفاق نظر داریم، باید تلاش کنیم این سه نقطه‌ی امید دشمن به هیچ قیمت تحقق پیدا نکند. کسانی که با قلب آرام و مطمئن و پُر از سکینه - همان سکینه‌یی که بر قلب مقدس اماممان نازل شده بود - نسبت به اصول و اهداف و راه انقلاب و آرزوهای امام احساس دلسوزی میکنند، بایستی نقاط امید دشمن را کور کنند.

شما برادران و خواهران عزیز نماینده‌ی مجلس شورای اسلامی میتوانید نقش زیادی در این جهت داشته باشید. سخن شما آرامبخش، و اظهارنظر شما درس و الهام است. همان‌طور که در گذشته برای خدا و رضای روح مطهر امام(ره) کوشش کردید که جز خط روشن انقلاب - همان چیزی که همه‌ی ما بر آن توافق داریم و مردم با آن پیمان خون بسته‌اند - هدف دیگری را مد نظر قرار ندهید، در شرایط حاضر هم باید همین روش را ادامه دهید. هر نطق پیش از دستور شما که از مجلس شورای اسلامی منعکس میشود و مردم گوش میکنند - و من خیال میکنم این روزها مردم بیشتر دلبسته‌ی مجلس هستند؛ چون مجلس شورای اسلامی حقیقتاً رکن اطمینان‌بخشی است - اگر پیام التیام و وحدت و محبت و توافق و همکاری و همگامی داشته باشد، دل مردم را شاد و دشمن را مأیوس خواهد کرد.

این عقیده‌ی همیشگی من بوده است که مسؤولان جمهوری اسلامی، خوشبختانه هیچ‌گونه اختلافی در زمینه‌های اصولی با هم ندارند. ممکن است در برخی مواقع، اختلاف سلیقه‌هایی وجود داشته باشد، ولی امروز بحمداللَّه آنها هم به‌هیچ‌وجه خودشان را نشان نمیدهند. همان‌طور که مسؤولان در این خط حرکت میکنند، شما که نمایندگان مردم هستید، باید این چشمه‌ی فیاض جوشان و بابرکت را روی آحاد مردم سرازیر کنید و صفای انقلاب و امام را در آنها حفظ نمایید.

همه‌ی ما تصمیم بگیریم که ان‌شاءاللَّه این‌گونه حرکت کنیم و دشمن را مأیوس سازیم. دشمن روی این نکته بشدت سرمایه‌گذاری تبلیغاتی میکند و سعی میکند به نحوی دلهای مردم را - که در بهشتی از صفا آرمیده‌اند - مشوش و آشفته کند. همه‌ی دستگاههای مسؤول باید تلاش کنند و نگذارند آن سه نقطه‌ی امید دشمن، تأثیر سوء خودش را بگذارد. شما نمایندگان محترم میتوانید نقش عمده‌یی در خنثی کردن اهداف آنها در مجلس شورای اسلامی داشته باشید.

توصیه‌ی امام عزیزمان همیشه این بود که کاری کنید کارها برای مردم آسان شود و مشکلات مردم حل گردد. البته مشکلات اداری و اقتصادی وجود دارد، ولی اینها تأثیری در حرکت انقلابی مردم ندارد. همان‌طور که مشاهده کردید، مردم با این‌که مشکلات ناشی از جنگ و کمبودها را لمس میکردند، درعین‌حال ایمان و عشقشان را به امام و انقلاب و خط روشن آن حفظ کردند. ما نباید بگذاریم که مردم زیاد سختی بکشند.

من برخلاف بعضی از تحلیلها، احتمال میدهم که دشمن برای این‌که مردم را از ادامه‌ی این راه و این حضور مأیوس و پشیمان کند، حتّی مشکلات جدید اقتصادی را بر ما تحمیل نماید. هیچ بعید نیست مشکلاتی را برای فروش نفت، تهیه‌ی مواد اولیه و کالاهای ضروری به وجود آورد، تا فشار را بر مردم زیاد کند. دولت و مجلس و مسؤولان باید دست به دست هم دهند و بهترین راهها و موفقترین شیوه‌ها را جستجو کنند، تا مشکلات اقتصادی مردم کم شود؛ نمیگویم بکلی از بین برود؛ چون در کوتاه‌مدت، چنین چیزی میسور نیست.

من نسبت به آینده، امیدواری زیادی دارم. مسأله‌ی بازنگری قانون اساسی که این‌قدر امام(ره) روی آن تکیه کردند و آخرین کار بزرگی بود که ایشان در زمان حیاتشان انجام دادند، گرههای بزرگی را باز کرد. در این بازنگری، تمرکز در قوّه‌ی قضاییه و قوّه‌ی مجریه به وجود آمد، که هرکدام از اینها نقش بسیار مؤثری در حسن اداره‌ی کشور خواهند داشت.

تمرکز در قوّه‌ی قضاییه، به مسؤولان قضایی کشور این امکان را خواهد داد که در مسأله‌ی قضاوت، قاطعانه برخورد کنند. شما مسؤولان قضایی ما را میشناسید. برادرانی که امروز در رأس قوّه‌ی قضاییه هستند، مؤمن و خوب و کارآمد و شناخته‌شده و چهره‌های روشن و مورد اعتماد امام میباشند، و در این هیچ تردیدی نیست. بخش عمده‌یی از مشکلات قضایی کشور، ناشی از همین مسأله‌ی عدم تمرکز بود؛ یعنی مدیر واحدی که بتواند این گرهها و مشکلات را با سرپنجه‌ی اراده و تدبیر خودش باز کند، وجود نداشت.

عین همین قضیه، در قوّه‌ی مجریه مشاهده میشد. بخش عمده‌یی از مشکلات در قوّه‌ی مجریه، ناشی از تعدد مدیریت بود، که بحمداللَّه با مصوبه‌ی شورای بازنگری قانون اساسی، این مشکل برطرف شده است. البته نظرها مختلف است. ممکن است بعضیها این روش را بهترین شکل ندانند؛ اما همه‌ی نظرها در این متفقند که تمرکز و ایجاد یک دست قوی و واحد در مدیریت کشور، مشکلات به وجود آمده را آسانتر حل میکند.

من بشدت امیدوار هستم که در سایه‌ی مدیریت واحد، موفق به رفع بهتر نارساییها شویم. ان‌شاءاللَّه با تصمیم قاطع برادر عزیز و عالیقدرمان جناب آقای هاشمی، برای پذیرش پست مدیریت قوّه‌ی مجریه - که واقعاً مژده و شفایی برای دلهای مردم است - این آرزو محقق شود.

ما منورتر و روشنتر و سابقه‌دارتر و شناخته‌شده‌تر و دردآشناتر و رمزآشناتر از ایشان با مسایل انقلاب، کس دیگری را سراغ نداشتیم. نمیشود گفت شما بهتر از من ایشان را میشناسید؛ چون سوابق انس و ارادت و آشنایی من با آقای هاشمی، خیلی طولانی است؛ اما شما درمدت کارتان با ایشان در مجلس شورای اسلامی، از نزدیک همه‌ی این موارد را خوب احساس کرده‌اید. ملت ما بحمداللَّه ایشان را میشناسند و این، آینده خوبی را نوید میدهد.

ما باید به آینده امیدوار باشیم و این امید را در مردم ایجاد کنیم. دشمن میخواهد ما با یکدیگر اختلاف داشته باشیم؛ ولی ما باید به صورت قاطع به دشمن تفهیم کنیم که ترفندهای او مؤثر نیست و در جمهوری اسلامی، همدستی و همدلی، برای مسؤولان یک اصل است. این وحدت و یکپارچگی را واقعاً یک اصل بدانیم و برای آن سرمایه‌گذاری کنیم و از اختلافات بگذریم.

من گمان نمیکنم در طول ده سال گذشته که امام عزیزمان(ره) این‌همه بیانات حکمت‌آمیز ایراد کردند، چیزی را به اندازه‌ی (وحدت) مورد تأکید قرار داده باشند. یکی از دو یا سه موضوعی که ایشان بیشترین تأکید را میکردند، همین مسأله‌ی وحدت دلها و وحدت زبانها و وحدت راهها و همدستی و همگامی و همدلی بوده است. ما این مقوله را به منظور حفظ حرمت امام(ره) و تعظیم به روح او پاس بداریم و به عنوان یک هدف قطعی تلقی کنیم و با هر قیمتی درصدد تأمین آن باشیم. مجلس شورای اسلامی میتواند مظهر بسیار خوبی برای این تکریم باشد.

دشمنان انقلاب سعی میکنند آینده را تاریک و نومیدکننده جلوه دهند. آن برادر مسلمانی که با احساسات پُرشور خود بر سر مزار منور حضرت امام رفته و روز و شبی را گذرانده و یا در تشییع جنازه‌ی آن عزیز شرکت نموده و در راهپیماییها پشتیبانی خود را از نظام اعلام کرده است، وقتی به شهر خود برگردد و خبری به گوشش بخورد که چیزی را به ذهن او القا کند و تصور کند که فردا، فردای تاریک و دشواری است و هیچ امیدی به آینده نیست، شماببینید چه حالی به او دست میدهد و چه‌قدر برای او نشاط باقی میماند؟ ما باید دقیقاً در نقطه‌ی مقابل این مسیر، حرکت کنیم و از تمام امکانات و نیروهایمان برای امید دادن و روشن کردن افق آینده در چشم مردم استفاده کنیم.

واللَّه من اعتقاد ندارم که این کار، مردم‌فریبی و دروغگویی است؛ برعکس، در شرایط حاضر، امیدوار کردن مردم، مبتنی بر واقعیت است. جمهوری اسلامی میتواند بزرگتر از این کارها را انجام دهد. ما نظام طاغوتی را از بین بردیم و ده سال با امریکا و شوروی و قدرتهای شرقی و غربی جنگیدیم. ما میتوانیم آینده را بسازیم و با همت وتدبیر مدیران قوی این کشور، برای مردم زندگی مناسبی به وجود آوریم.

ما میتوانیم فرهنگ ناب و خالص اسلامی را برجامعه‌ی خود حاکم کنیم. ما میتوانیم همان خطی را که امام ترسیم کرده‌اند، کاملاً و دقیقاً طی کنیم. البته اگر آن دست نیرومند با ما بود، کارها آسانتر میشد؛ اما چاره چیست که (افان متّ فهم الخالدون)(1). وقتی پیامبراکرم(ص)، امیرالمؤمنین(ع)، انبیا و اولیا(ع) از دار دنیا میروند، باید انتظار این‌گونه حوادث ناگوار را داشت. این، واقعیت تلخی است که باید آن را بپذیریم و با توجه به این واقعیت، برنامه‌ریزی کنیم. آیا میشود گفت که ما ملت انقلابی و خوب و قوی هستیم؛ به شرطی که امام(ره) با همان قدرت جلوی ما حرکت کند، و اگر امام نباشد، ما هم نیستیم؟! این کار که شدنی نیست.

ما باید بگوییم ملتی انقلابی و قوی و قاطع هستیم و از برکات وجود امام حداکثر استفاده را میکنیم، و آن روزی هم که خداوند با اراده و تقدیر خودش، این نعمت بزرگ را از میان ما برداشت و این وزنه را از ما گرفت، سعی میکنیم با همه‌ی امکاناتمان و با اشک چشممان و با نفس گرممان و با ذره‌ذره‌ی وجودمان، این راه را ادامه دهیم و خلأ وجودش را پُر کنیم؛ ان‌شاءاللَّه خدای متعال هم کمک خواهد کرد؛ (ومن یتوکل‌علی اللَّه فهو حسبه)(2)، (من کان للَّه کان اللَّه له)(3).

امام به خاطر رابطه‌اش با خدا بود که مورد تفضلات الهی قرار میگرفت. بیایید ما هم با همان توکل و اخلاص و تلاش و تصمیم، راه او را ادامه دهیم. من قاطعانه معتقدم که شما برادران و همه‌ی نیروهای کارآمد و زبده‌ی این نظام، توانایی لازم را دارید و ان‌شاءاللَّه آینده‌ی روشنی در انتظار شماست.

خداوند به شما برادران عزیز، خیر و توفیق و پاداش نیک بدهد؛ برکات خودش را همواره بر شما مستدام بدارد؛ دلهای شما را محکم کند؛ با تفضلات الهی، دلهای ما و شما را بیش از پیش به خودش متوجه کند و دعاهای ما را مستجاب فرماید و همیشه روح امام عزیز را از ما راضی و خشنود بدارد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

--------------------------------------------------------------------------------

1) انبیاء: 34

2) طلاق: 3

3) بحارالانوار، ج 85 ، ص 319

بیانات در مراسم بیعت اعضای جامعه‌ی مدرّسین

تاریخ: 1368/03/24

بیانات در مراسم بیعت اعضای جامعه‌ی مدرّسین

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

از اظهار لطف آقایان و اساتید و بزرگان، که حقیقتاً ارکان‌البلاد و مایه‌ی امید مردم هستند، صمیمانه متشکرم. من جامعه‌ی مدرّسین را - همان‌طور که فرمودند - هم بخوبی میشناسم، و هم به اعضا و مجموعه‌ی آن ارادت دارم، و این موضوع مربوط به امروز نیست؛ بلکه همیشگی است.

من جامعه‌ی مدرّسین را مغز متفکر و چشم بینا و وجدان سالم و حساسی برای دستگاه اداره کننده‌ی کشور میدانم و معتقدم اگر ما برای حوزه‌ی علمیه به عنوان قاعده‌ی اصلی و اساسی در انقلاب و جمهوری اسلامی، نقش و ارزش قایل هستیم - که البته قایلیم - ناگزیریم برای جامعه‌ی مدرّسین با آن سوابق و تاریخ درخشان و علم و تقوا و استعداد بالا و مایه‌های قوی فقاهتی، نقش اول را قایل شویم.

من یک وقتی مطرح کردم که اگر ما جامعه‌ی مدرّسین را نمیداشتیم و میخواستیم برای حوزه‌ی قم یک دستگاهی نمادین و سمبلیک به وجود آوریم، میبایستی نهادی مثل جامعه‌ی مدرّسین را به وجود می‌آوردیم؛ منتها درآن صورت، جامعه‌ی مدرّسین جدید، دیگر آن تاریخ، آن سابقه و آن پرونده‌ی درخشان را نمیداشت.

امروز همان جامعه‌ی مدرّسینِ مورد نظر که بحمداللَّه سرشار از علم و فقاهت و تقوا و آگاهیهای گوناگون است، وجود دارد؛ مضاف بر آن، مجموعه‌ی شما با سوابق تاریخی انقلاب هم آشناست. اصولاً همه‌ی کسانی که تاریخچه‌ی انقلاب را میدانند، باید با سوابق آن آشنا باشند. اگر این سوابق را ندانند، یقیناً قصوری در معرفت آنها پدیدار شده است. یقیناً از کمک فکری شما استفاده خواهم کرد و باید همه‌ی دستگاهها استفاده کنند.

امیدوارم خدای متعال توفیق دهد، تا بتوانیم در همین خط صحیح و درستی که به اعتقاد ما همه‌ی آرمانهای انقلاب: رفع محرومیت و فقر، کمک به مستضعفان، زنده کردن و احیای ارزشهای اصیل اسلام ناب و ... با تداوم این خط تأمین میشود، حرکت کنیم و ان‌شاءاللَّه با تقویت و ترویج و توسعه‌ی آن، به طرف اهداف مقدسمان پیش برویم.

بار دیگر از این‌که لطف فرمودید و این‌جا تشریف آوردید و این فرصت را دادید که در خدمتتان باشم، تشکر میکنم.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

بیانات در مراسم بیعت دانشجویان

تاریخ: 1368/03/23

بیانات در مراسم بیعت دانشجویان

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

در این روزهای بسیار مهم و حساس حیات سیاسی کشور که دلهای همه‌ی ملت ما، مخصوصاً شما جوانان و دانشجویان و اندیشمندان را غم سنگینی از فقدان امام عزیزمان فرا گرفته و فضای ایران در سایه‌ی همدلی مردم و مصیبت بزرگ مشترکی که همه‌ی قلبها را فشرده و تمام چشمها را اشکبار کرده، بحمداللَّه به صفا و صمیمیت آغشته است، چه بهتر که در این فضای معنوی و محیط صمیمی، از اصلیترین و ضروریترین مسایل کشور سخن به میان آید و مؤثرترین قشرهای کشور، آینده‌ی انقلاب و کشور و خط صحیح و مستقیم نظام و آرمانهای روشن و منور را با خود مرور کنند و نسبت به آنها تصمیم قاطع بگیرند و حرکت جدیدی که مرهون برکات امام عزیزمان است، آغاز شود.

حقیقت آن است که این مرد بزرگ و شخصیت عظیم تاریخی، نشان داد که با حیات و وجود و تحرک و ابتکار و راهنماییهای خود که از روح بزرگ و دل روشنش برمیآمد، و همچنین با مرگ پُرحادثه و عروج ملکوتی خویش، به انقلاب و اسلام و مسلمین خدمت کرد. شخصیت این بزرگوار، حامل هدایتهایی است که برای سالهای متمادیِ امت اسلامی، درس و رهنمود و راهگشا خواهد بود. یکی از همین مسایل اساسی که جا دارد در فضای عمومی جامعه برای آن به‌طور جد فکر شود و تصمیم قاطعی اتخاذ گردد، مسأله‌ی دانشگاه و دانشجویان و علم و تحقیق است.

ما میتوانیم به صورت قاطع ادعا کنیم که در نظر رهبر کبیر فقید ما، مسأله‌ی دانشگاهها، جزو مسایل طراز اول برای انقلاب و کشور بوده است. یک وقتی در دیدار جمعی از مسؤولان فرهنگی کشور ایشان فرمودند: مسأله‌ی جنگ، یک امر موقت است؛ در صورتی که مسأله‌ی مهم و ماندگار و اساسی ما، دانشگاههاست. این، یک واقعیت است. دانشگاه که قوام اصلی آن به استاد و دانشجوست، حقیقتاً پایه‌یی برای آینده‌ی کشور محسوب میشود.

در نظام جمهوری اسلامی که یک نظام صددرصد مردمی است، دانشجو باید بارزتر از دیگر دانشجویان در هر جای دیگر دنیا، نقش داشته باشد. درست است که همه‌ی ملتها و جوانها به کشور و سرنوشت و ملتشان علاقه‌مندند، اما فرق است بین نظامی که براساس انقلاب مردمی و متکی به اراده و احساس عامه‌ی مردم بنا شده و حرکت کرده و با دشمن درافتاده و موانع را برداشته باشد و یکایک آحاد مردم با آن احساس پیوند عمیقی کنند، و نظامی که این‌چنین نباشد.

در این روزها، مظهر دیگری از این حقیقت آشکار شد. اگرچه در قضایای گوناگون انقلاب و در حضورهای سیاسیِ متنوع و متوالی و راهپیماییها و بسیج عمومی و در حرکت عظیم مردم به سمت جبهه‌های جنگ - قبل و بعد از آتش بس - این معنا ثابت شده بود، اما تبلیغات جهانی که سعی میکرد حقیقت را واژگونه جلوه دهد و نظام را جدا از مردم معرفی کند و آنها را نسبت به سرنوشت انقلاب، بیتفاوت وانمود کند، در این قضایا دچار بهت و حیرت و انفعال شد. امروز دنیا در مقابل حضور و هیجان عظیم مردم و پیوندی که با هزاران زبان به صورت فراموش‌نشدنی در فضای تاریخ و عالم منعکس شد، دچار انفعال است.

بارها در مجامع دانشجویی گفته‌ام که در این نظام مردمی، دانشجویان که طبقه‌ی پیشرو و پیشاهنگ و زبده و بانشاط پیکره‌ی اجتماع هستند، باید در سازندگی آینده و ترسیم حرکت عمومی جامعه، بیش از جاهای دیگر نقش و اثر داشته باشند. این تأثیر، با دو عاملی که باید در کنار هم باشند، تحقق پیدا میکند:

عامل اول، درس و علم و تحصیل است، تا نام دانشگاه و دانشجو و استاد و معلم معنا پیدا کند و امیدهایی که برای آینده‌ی کشور ترسیم میشود، پوچ و واهی و باطل نباشد. جوانها باید خوب درس بخوانند و اساتید هم باید آنها را تربیت کنند و آینده‌ی علمی و عملی کشور را تأمین و تضمین کنند. در کنار تحصیل، نقش تحقیقات، نقش فوق‌العاده مهمی است که باید مسؤولان به آن بپردازند.

بنابراین، عنصر اول، عنصر درس و علم است که نمیشود آن را دست کم گرفت و نقشش را کوچک انگاشت و به آن بیاعتنایی کرد. برادران و خواهران عزیز دانشجوی من، به این نکته توجه کنند. هیچ چیز نباید موجب شود که در حرکت علمی آنها، اندک توقف و تعللی به وجود آید. دشمن این را میخواهد. نباید بگذارید او به اهدافش برسد. علی‌رغم خواست دشمن، باید حرکت علمی در کشور شکوفا و امیدبخش و آینده‌نگر باشد.

عامل دوم، جهت فکری و سیاسی و انقلابی دانشگاه است؛ آن چیزی که به علم هم جان و روح و جهت خواهد داد. در بیانات حضرت امام(ره) و وصیت‌نامه‌ی ایشان، به این نکته‌ی اساسی بسیار توجه شده است. دانشگاه لاابالی و بیگانه از ارزشهای دینی و بیتفاوت و خونسرد نسبت به مفاهیم و جهتگیریهای انقلابی، دانشگاهی که در او نبض انقلاب نزند، دانشگاهی که اعضایش - چه دانشجو و چه استاد - نسبت به حرکت انقلابی ملت ایران و برای پیشاهنگی و پیشقراولی، احساس تکلیف نکند و نقش درجه‌ی یک را در کار انقلاب نداشته باشد، دانشگاهی نیست که امیدبخش و تضمین‌کننده‌ی آینده و مورد نظر امام(ره) باشد.

دانشگاه جهتدار و دیندار، بشدت متمایل به ارزشهای انقلابی و اسلامی است. البته ارزشهای انقلابی از ارزشهای اسلامی به هیچ‌وجه تفکیکپذیر نیست؛ اینها با هم یکی است. کسی نمیتواند بگوید من مسلمانم؛ اما انقلاب را قبول ندارم، و یا بگوید من انقلابی هستم؛ اما اسلام را قبول ندارم! امروز زنده‌ترین تپشهای انقلابی در این‌جاست؛ بسیج‌کننده‌ترین نیروهای مردمی، این انقلاب است؛ در حالی که سرتاسر دنیا، انباشته از انقلابهای گوناگون است. پس انقلابی غیراسلامی و اسلامی غیرانقلابی نداریم. ارزشهای انقلابی، همان ارزشهای اسلامی است.

شما دانشجویان عزیز باید بدانید نقش دانشجو برای حرکت انقلابی و پیشبرد آن، همچنان یک نقش زنده است. خیال نکنید که انقلاب تمام شد؛ انقلاب ادامه دارد. اگر انقلاب به معنای ایجاد تحول بنیادین است و نوید نجات و سعادت و صلاح برای قشرهای عظیم محروم و مظلوم را میدهد و دشمنهایی در برابر جهتگیریهای آن به صف‌آرایی برمیخیزند، طبیعی است که این کار هنوز جریان دارد و تمام نشده است. دلیلش، دشمنیها و خصومتهایی است که در دنیا نسبت به ما میشود و نیز حمایتها و محبتها و صمیمیتهایی است که از طرف ملتهای مظلوم دنیا نسبت به این انقلاب و رهبر آن - که شما این روزها مظهرش را میبینید - ابراز میشود.

مردم یک کشور بیگانه که نه زبان ما را میدانند و نه حتّی با الفبای فرهنگ ما آشنا هستند، در فقدان امام عزیز ما به سرشان میزنند و اشک میریزند و پرچم جمهوری اسلامی را جلوی راهپیماییشان حرکت میدهند و به آن افتخار میکنند. آنها در این مصیبت بزرگ، احساس میکنند پدر مهربانی را از دست داده‌اند.

اگرچه امروز دشمنهای جهانی جمهوری اسلامی تودهنی سختی به وسیله‌ی شما مردم خوردند و انتظارشان از روز و لحظه‌ی در گذشت رهبرکبیر انقلاب برآورده نشد، اما مطمئناً هنوز دست از خصومت و خباثت و توطئه و کید و مکر علیه انقلاب و نظام مظلوم جمهوری اسلامی برنداشته‌اند. ما باید در صحنه باشیم. مردم باید هوشیار و بیدار باشند. دشمنی که در مقابل ماست، دشمنی است که از ارزشهای انسانی بویی نبرده است. اگر ملتی را ضعیف و تسلیم‌پذیر و توسریخور یافت، لحظه‌یی برای ضربه زدن و لگدمال کردن درنگ نمیکند.

دشمنان ما - این قلدرهای معروف جهانی و در رأسشان امریکا - جز زبان زور و قلدری هیچ چیز دیگر را نمیدانند و درک نمیکنند. این‌طور نیست که ملایمت کردن در مقابل آنها و روی خوش نشان‌دادن، موجب جلب همکاری یا محبت و یا انصراف آنها از خصومتها و خباثتها شود.

روح فرعونی خبیثی که در طول تاریخ، ملتها و انسانها را همواره لگدمال کرده و مورد ظلم قرارداده، امروز در کالبد همین قدرتها حلول کرده است. آنها هرگونه نرمشی را، دلیلی بر اقتدار خودشان میگیرند. چرا ما در مقابل قدرتهای زورگو و مستبد و ظالم که از بن دندان با اسلام و ارزشهای اسلامی و حقوق و قیام ملتها مخالفند، نرمش بخرج دهیم و احساس ضعف کنیم؟ ما هیچ احساس ضعفی نمیکنیم و به فضل پروردگار همواره احساس قدرت کرده‌ایم. خداوند آگاه است که امروز از صمیم قلب، در مقابل همه‌ی خصوم جمهوری اسلامی، احساس قدرت و توان میکنیم.

ما برای ایستادگی روی اصولمان و حرکت در خط همان اصول و به سمت آرمانهای اعلام‌شده‌ی همیشگی، هیچ چیز کم نداریم. دشمنان خیال نکنند که چون ملت ایران امام و رهبرکبیرشان را از دست دادند، قدرت مقاومتشان را هم از دست داده‌اند؛ اصلاً این‌طور نیست. مردم، امروز مقاومتر از گذشته هستند. همه‌ی ما احساس میکنیم که چون عنصر عظیمِ نیرومندِ مقتدرِ عزیزی را از دست داده‌ایم، باید جای خالی او را با احساسات و فکر و تلاش و همبستگی و کارمان پُر کنیم. ملت ایران نشان داد که باید تحلیل‌گرهای سیاسی دستگاههای استکبار، در تحلیلهای خود تجدیدنظر کنند. آنهایی که نسبت به مسایل ایران و آینده‌ی آن و دوران بعد از امام(ره) اظهارنظر کردند، باید بافته‌های خودشان را برگردانند و حرفهای خود را پس بگیرند.

ما قوی هستیم و به عزت پروردگار عزیزیم؛ منتها شما دانشجویان نقش خودتان را فراموش نکنید. آگاهی سیاسی کسب کنید و نسبت به آنچه که میگذرد، هوشیار باشید و انگیزه و تپش جوانانه‌ی انقلابیِ متناسب با قشر شما، در خدمت هدفهای نظام قرار گیرد.

عده‌یی از افراد ساده‌اندیش خیال میکنند که اگر دانشجو بخواهد حضور انقلابی داشته باشد، راهش این است که بر سر مسؤولان خود داد بکشد؛ خیر، این‌که انقلابیگری نیست. آن‌جایی که میبینید دانشجو بر سر مسؤولان امر داد میکشد، مسؤولان با دانشجویان هم‌جهت نیستند؛ آنها مزدور امریکا هستند و این جوانان نمیتوانند طاقت بیاورند و بالاخره فریاد اعتراض میکشند؛ کمااین‌که در رژیم گذشته همین‌گونه بود و دانشجو و طلبه و مردم و وجدانهای بیدار و انسانهای شجاع و روحهای سالم، بر سر مسؤولان امر داد میکشیدند.

مبادا عده‌یی به صورت فریب‌انگیز و با ترفندهای گوناگون بیایند و به چند جوان ساده تفهیم کنند که دانشجو بایستی فریاد بکشد! بله، فریاد باید کشیده شود؛ ولی بر سر امریکا و قدرتهایی که مزاحم مسؤولان و اداره‌کنندگان نظام هستند. در هر دانشگاهی که تحصیل میکنید، حضور دانشجویی خود را به صورت قوی و با خط درست حفظ کنید.

عزیزان دانشجو و جوانهای خوب و باصفا و سالم! تا آن‌جا که در توان و قدرت شماست، در محیط دانشگاه یکپارچگی خود را حفظ بکنید و نگذارید نامهای گوناگون، به معنای جهتگیریهای گوناگون تلقی شود و نیروهایی که باید به سمت دشمن بایستند و موضع بگیرند، روبه‌روی هم قرار گیرند؛ مواظب این خطر باشید. مطلقاً نباید اسمها و عنوانها، دیوار به وجود آورند و مرز ایجاد کنند. طرح عناوینی مثل دانشجوی این وزارت و دانشجوی آن وزارت، دانشجوی این دانشگاه و دانشجوی آن دانشگاه، دانشجوی دانشگاه دولتی و دانشجوی دانشگاه غیردولتی، انجمن‌اسلامی این‌جا و انجمن اسلامی آن‌جا، خطرآفرین است.

هنر بزرگ امام ما این بود که این دیوارها را از میانه‌ی اجتماعات مردم برداشت؛ دیوارهایی که فضای عظیم و وسیع و باز را به حفره‌ها و خانه‌ها و کلبه‌های کوچک تبدیل کرده بودند. او یک فضای وسیع ساخت و دلها را با هم آشنا کرد و این نیروی عظیم را به وجود آورد. روح (واعتصموا بحبل‌اللَّه جمیعا)(1) در سخن و عمل او تجلی یافته بود؛ لذا اگر علی‌رغم اختلاف بعضی از سلیقه‌ها و دیدگاهها، بیاییم و همین خط یکپارچگی و وحدت را ادامه دهیم، در حقیقت روح امام عزیز را احترام کرده‌ایم.

خداوند ان‌شاءاللَّه همه‌ی شما را حفظ کند. دانشجویان و استادان و مدیران و نمایندگان روحانی و معلمان و همه‌ی کسانی را که به نحوی در امور دانشگاهها دخالت دارند، مشمول رحمت و هدایت و لطف و فضل خودش قرار دهد. ان‌شاءاللَّه خداوند به ما توفیق عنایت فرماید، تا در خطی که امام عزیزمان میخواست و آرزو میکرد، حرکت کنیم.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

--------------------------------------------------------------------------------

1) آل‌عمران: 103

بیانات در مراسم بیعت طلاب و روحانیون

تاریخ: 1368/03/22

بیانات در مراسم بیعت طلاب و روحانیون

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

حقیقتاً تسلیت این حادثه‌ی بزرگ را بیش از همه باید به شما فضلا و طلاب جوان و فرزندان محبوب حضرت امام(ره) گفت. من این مصیبت جانسوز را به همه‌ی حوزه‌های علمیه و فضلا و علما و طلاب جوان و مدرّسان و بزرگان علم تسلیت عرض میکنم.

بین شما و امام(ره) محبت متقابل وجود داشت. شما محبت خود را به امام ابراز کردید؛ امام هم به شما خیلی محبت داشت. هرگز نشد که ایشان راجع به حوزه‌ها و طلاب و فضلا و مدرّسان صحبتی بکنند و یا در حضورشان صحبتی بشود، مگر آن‌که نشانه‌های توجه و اهتمام و محبت پدرانه و دلسوزانه و آگاهانه در ایشان مشاهده میشد.

حقیقتاً حوزه‌های علمیه، قوام اصلی و ستون مهم انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند. سالهاست که من با قشر و نسل شما قلباً و روحاً پیوند و انس دارم. شما مایه‌ی امید هستید. آینده متعلق به شما و در دستهای شماست. دل و دست و مغز و روح و زبان گویای شماست که آینده‌ی کشور و انقلاب و حتّی آینده‌ی اسلام و مسلمین را طراحی میکند و میسازد.

در اول انقلاب، نسل جوانِ همسنِ امروزِ شما خیلی نقش داشت. در آن سالهای پُرماجرا، طلاب جوان و سبکبال و کمربسته و عاشق صادق، مانند زنبورهای عسل بودند که قرآن به آن اشاره میکند: (و اوحی ربّک الی النّحل ان اتّخذی من الجبال بیوتا و من‌الشّجر و ممّا یعرشون)(1). آنها در گلزار مصفای حوزه‌های علمیه، برفراز معطرترین گلها و باطراوت‌ترین شاخه‌ها و جاندارترین ساقه‌ها و ریشه‌ها مینشستند و عسل شیرین (فیه شفاء للنّاس)(2) علوم اسلامی را میمکیدند و آن را به انسانهای مستعد و مشتاق در اطراف و اکناف این کشور و در میان روستاها و شهرها و راههای دور و جنوب و شمال و حتّی به خارج از کشور میرساندند. و چنین شد که گردونه‌ی انقلاب به حرکت درآمد و این برکات بر آن بار شد. این نبود، مگر به خاطر آن محور و قلب و مرکز و مغز فعال حوزه‌ها؛ یعنی همان روح مقدسی که امروز ما برای او عزاداریم.

خدا میداند که چه‌قدر برکات بر وجود او مترتب بود. قبل از قیام رهبرمان، حوزه‌های علمیه جان و روح و طراوت نداشتند. در این مراکز، درس و بحث و علم و تحقیقات اصولی و مطالعات و تأملات به چشم میخورد - که البته سعی اسلاف بزرگوار ما مشکور است؛ چون همه‌ی این علوم و معارف، از دست آنها به ما رسیده است - اما آن چیزی که محور بود، یعنی حرکت جهتدار به سمت حاکمیت و اقامه‌ی دین، وجود نداشت؛ همان دینی که ما برای او درس میخوانیم، به خاطر او تلاش میکنیم و برای او عمامه بر سرمان میگذاریم و مردم هم به خاطر پایبندی به آن، از ما حمایت میکنند. امام عزیز ما، حقیقتاً به کالبد حوزه‌های علمیه‌ی مقدسه، روح و جان داد و حیاتی دوباره بخشید.

عزیزان! طلاب جوان! فضلا! توجه کنید که حوزه‌ی علمیه - همان‌طور که امام(ره) مکرر فرمودند - قاعده‌ی نظام جمهوری اسلامی است و همه چیز روی این قاعده بنا شده و دوام خواهد یافت. این قاعده باید محکم باشد. استحکام این قاعده، با تضمین سه عنصر اصلی امکانپذیر است، و هر کدام از آنها نباشد و یا کم باشد، این قاعده متزلزل خواهد شد، و اگر قاعده متزلزل شد، طبیعتاً همه‌ی آنچه که بر او سوار است، تکان خواهد خورد.

ما بحث آینده‌ی بلندمدت نظام اسلامی را میکنیم. شما در ذهنتان چهل سال بعد را تصویر کنید و ببینید که جمهوری اسلامی در آن سالها چگونه بر تمام دنیای ظلمانی مادّی آن روز پرتو خواهد افکند؛ (الم تر کیف ضرب‌اللَّه مثلا کلمة طیّبة کشجرة طیّبة اصلها ثابت و فرعها فیالسّماء تؤتی اکلها کلّ حین باذن ربّها)(3). دل مؤمن، به کمتر از این پیشرفت قانع نیست؛ (من ساوی یوماه فهو مغبون)(4). امسالمان با سال گذشته نمیتواند مثل هم باشد؛ باید جلوتر رفته باشیم. پس شما چهل سال دیگر را در نظر بگیرید و ببینید جمهوری اسلامی چه هویت درخشانی ایجاد کرده و چه خیمه‌ی عظیمی بر فراز فکر و ذهن بنیآدم در سرتاسر جهان زده است. قاعده‌یی که ما از آن صحبت میکنیم، قاعده‌ی بنای محکم و استواری است و سه عنصر قطعی در وجود و ذات خودش لازم دارد، که البته هریک از آن سه عنصر بر اموری متوقف است و بر او نیز اموری مترتب میباشد:

اولین عنصر، فقه است. فقاهت را به همان معنای پیچیده و ممتازی که امام(ره) برای ما معنا میکردند و بخصوص در بیانات دو، سه سال اخیرشان بر آن تأکید داشتند، معنا میکنیم؛ یعنی ترکیبی از متد علمی و دقیق فقاهتی و به تعبیر امام(ره): فقه جواهری. فقه صاحب جواهر، به معنای دقت و اتقان کامل در قواعد فقهی و استنتاج منظم فروع از همان قواعدی است که در فقه و اصول مشخص شده است. این فقاهت، دو رکن دارد، که رکن اول آن، اصول معتدل و قوی و آگاه به همه‌ی جوانب استنباط است، و رکن دوم، تطور فقه میباشد و همان چیزی است که امام در معنای اجتهاد و مجتهد و فقیه میفرمودند و تأکید داشتند که مجتهد و فقیه باید با دید باز بتواند استفهامها و سؤالهای زمانه را بشناسد. سؤال، نصف جواب است. تا شما سؤال زمان را ندانید، ممکن نیست بتوانید در فقه برای آن جوابی پیدا کنید. بنابراین، فهم سؤال و ترتیب جواب مناسب برای آن، مهم است.

عنصر دوم، تهذیب و اخلاق است. روزی به اتفاق جمعی از فضلای بزرگ در خدمت امام(ره) بودیم. در آن محفل، از حوزه‌ی قم صحبت شد. یکی از بزرگان اساتید و علمای اعلام قم که مورد احترام و قبول همه‌ی ما هستند، در آن جلسه به امام عرض کردند که شما نسبت به قم، توجه و عنایت داشته باشید. آن روز امام(ره) فرمودند که این چیزها لازم نیست؛ شما اگر فقط به ابقای دو عنصر در حوزه‌ی قم توجه کنید، همه چیز حل خواهد شد: اول، فقاهت است - که گمان میکنم تعبیر ایشان این بود که مواظب باشید شعله‌ی فقاهت فروننشیند - و دوم، اخلاق و تهذیب است. ما اگر مهذب باشیم، خواهیم توانست هستی خود را در خدمت اسلام و نظام اسلامی قرار دهیم؛ ولی اگر مهذب نباشیم، آنچه که داریم، در خدمت قرار نخواهد گرفت و چه بسا که در جهت عکس هم قرار گیرد.

تاریخچه‌ی حوزه‌های علمیه و سرگذشت شگفت‌انگیز علمای بزرگ و اسلاف درخشان ما، حامل تجربه‌های بسیار زیادی در این زمینه است که تهذیب چه‌قدر اثر میگذارد. نزدیکترین تجربه‌یی که ما در اختیار داریم، وجود همین شخصیت عظیمی است که امروز دنیا را به خود متوجه کرده است.

امام(ره) مدرّسی منزوی در قم بودند. درسشان در مسجد سلماسی که داخل یک کوچه - نه در مرکز حوزه - قرار گرفته بود، ارایه میشد. خانه‌ی ایشان هم در انتهای همان کوچه واقع شده بود؛ یعنی برای رفت‌وآمد به مسجد محل درس که روزی دوبار انجام میگرفت، حتّی احتیاج به دیدن خیابان نداشتند و طبیعتاً همیشه مسیر خانه به مسجد و مسجد به خانه را طی میکردند. ایشان علیالظاهر منزوی بودند؛ ولی در حقیقت مدرّسی بزرگ و قطبی جذاب برای طلاب و فضلای جوان و سرشار از خصلتها و صفات خوب به شمار میآمدند.

اعتقاد من این است که اخلاص و صفای باطن و رابطه‌ی معنوی و پیوند مستحکم بین قلب او و خدای مقلب‌القلوب، موجب شد که این مرد بتواند از انزوای ظاهری خود خارج شود و دست نیرومندی برای دگرگون کردن بنیاد ارزشهای مادّی در سطح جهان شود.

براستی بنیان ارزشهای مادّی در دنیا لرزیده است. رهبر کمونیست کشوری دوردست با قدرت مادّی بالا و دارای پیشرفتهای زیاد میگوید: خواهش میکنم کتابی درباره‌ی اسلام بدهید تا مطالعه کنم(!) قبل از پیروزی انقلاب، شما نمیتوانستید بِزور دست جوانی که باد مارکسیسم به دماغش خورده بود، یک جلد کتاب اسلامی بدهید و بگویید این کتاب را مطالعه کن! ما با زحمت زیاد و هزار کلام شیرین، تعدادی جوان را گرد هم جمع میکردیم، تا چند کلمه از مبانی اسلام را به صورت شفاهی و یا کتبی به گوش و دل آنها برسانیم؛ ولی باز هم نمیرسید. در آن روزها همه‌ی ما - حوزه‌های علمیه، علما و مدرّسان و فضلا - بودیم، ولی عملاً به نتیجه‌ی دلخواه نمیرسیدیم. سرانجام به برکت قیام امام(ره)، ملت ایران و دنیا تکان خوردند و دگرگونی عظیمی در افکار و اندیشه‌های مردم و جوانها به وجود آمد.

امروز نماینده‌ی مجلس یک کشور مادّی که هفتاد سال برمبنای ماتریالیسم دیالکتیک اداره شده است، به من میگوید: به برکت امامِ شما، در پارلمان کشورم سخنرانیها با (بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم) شروع میشود. شخصیتهای معروف فکری دنیا نیز نسبت به آنچه که در مشت این مرد بزرگ بود و بر دنیا عرضه میکرد، احساس عطش میکنند. بنابراین، با حرکت آن رهبر عزیز، بنیاد ارزشها و قراردادها و مسلّمات مادّی تکان خورد و دگرگون شد.

مسأله این نیست که ما چند شرابخانه را در مملکتمان بستیم و نگذاشتیم فلان منکر انجام بگیرد؛ اینها ظواهر کار و پدیدارهای قضیه است؛ عمق کار خیلی از اینها بیشتر است. به برکت قیام این مرد، دنیا و ایران تکان خورد. هرچند ما نقش ملت ایران را در انقلاب، نقش اول و درجه‌ی یک میدانیم، اما چه کسی این ملت را این‌گونه هدایت کرد؟ چه کسی این‌همه سرچشمه را در آنها به جوشش در آورد و این‌همه استعداد را زنده کرد؟ آیا غیر از آن روح بزرگ و آن انسان عظیم، کس دیگری بود؟

عظمت کار او، به ارتباطش با خدا و تهذیب نفس او برمی گردد. امام(ره) یک انسان مهذب بود. دشمنان داخلی و خارجی او نیز این ویژگی را قبول داشتند و اعتراف میکردند که او آدم مؤمنی است. آن گروگان امریکایی که چهارصد و چهل و چهار روز در ایران اسیر بوده و طبیعتاً همه‌ی آن ماجراها را از چشم امام میدیده است، مصاحبه میکند و میگوید: من از کسانی نیستم که از فوت امام خوشحال شوم. او ارزشهای اخلاقی مخصوص خودش را داشت و هیچ‌کس در حد او نبود.

عنصر سوم، آگاهی سیاسی است. آگاهی سیاسی به مثابه‌ی چشمی است که اگر نداشته باشیم، آن دو عنصر دیگر در حرکت به ما کمک نخواهند کرد. باید سه عنصر اصلی قاعده را حفظ کرد. البته حوزه‌ی علمیه باید یکپارچه باشد و از برخی تشنجات که در گوشه و کنار وجود دارد، بری و برکنار بماند. حوزه‌ی علمیه، جایگاه قداست و پاکی است.

در درجه‌ی اول، به حوزه‌ی علمیه‌ی قم، و در درجه‌ی بعد، به دیگر حوزه‌های علمیه امید زیادی است. شما که حرکت میکنید، دنیا متوجه میشود عده‌یی از طلاب و فضلا از قم به تهران میآیند. این، نقش تعیین‌کننده و بسیار بزرگ حوزه را نشان میدهد. من همان ایمان گذشته را نسبت به حوزه دارم و معتقدم باید کیفیت حوزه از آنچه که هست، بهتر شود و هرچه کیفیت آن بالاتر رود، باز هم جا دارد و زیاد نیست. باید ان‌شاءاللَّه در آینده بزرگان و فضلای حوزه برای ایجاد نظم و ترتیب شایسته‌ی این مکان مقدس کمک کنند، تا درسی که طلاب میآموزند، هدر نرود و هر صفحه کتابی که میخوانند، بیجا نباشد.

خداوند ان‌شاءاللَّه شما را موفق بدارد و قلب مقدس ولیّ‌عصر(ارواحنافداه) و امام عزیزمان را از شما راضی کند و ان‌شاءاللَّه دعای آن حضرت را شامل حال همه‌ی ما قرار بدهد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

--------------------------------------------------------------------------------

1) نحل: 68

2) نحل: 69

3) ابراهیم: 24 و 25

4) بحارالانوار، ج 71 ، ص 173

بیانات در مراسم بیعت اعضای شورای نگهبان

تاریخ: 1368/03/21

بیانات در مراسم بیعت اعضای شورای نگهبان

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

از نصایح بلیغه‌یی که فرمودید، خیلی متشکرم. از خدای متعال صمیمانه درخواست میکنم که به من توفیق دهد، تا بتوانم ان‌شاءاللَّه این نصایح و امثال آنها را به‌کار بندم؛ زیرا جز عمل کردن به نصایحی که متخذ از سرچشمه‌ی وحی و الهام الهی است، راه نجاتی وجود ندارد. همچنین از اظهار محبت و ابراز حمایتی که شما برادران عزیز اعضای محترم شورای نگهبان میکنید و قبلاً هم اعلام فرمودید، تشکر میکنم.

شورای نگهبان، عماد ملت و دین و مایه‌ی اطمینان و سکینه‌ی قلب مؤمنین است و در حقیقت نبض نظام اسلامی به شمار میرود. وقتی شورای نگهبان مثل همه‌ی دوره‌های گذشته‌ی آن قوی و قاطع و دقیق باشد، موجب آرامش کسانی میشود که دلشان برای اسلام میتپد و آرزویشان تحقق اهداف اسلامی و شریعت حقه‌ی نبویه است. و اگر خدای نکرده روزی شورای نگهبان تضعیف بشود - چه تضعیف حیثیتی، و چه تضعیف هویتی و درونی - مطمئناً ضربه‌ی جبران‌ناپذیری به انقلاب خواهد خورد. این نقطه که نمایشگر صحت و اتقان تصمیم‌گیری در نظام اسلامی است، تأثیر فوق‌العاده و تعیین‌کننده‌یی در حرکت نظام دارد و جز با اخلاص و استمداد از پروردگار و طلب هدایت از او، هیچ کار نمیشود کرد.

این راه، یک راه دنیوی نیست؛ بلکه راه آرمانهای الهی و تداوم خط انبیاست. شرط اول در این راه آن است که انسان هوای نفس خود و دیگران را ملاک عمل قرار ندهد و در مقابل حق و دستورات الهی و راهی که خدای متعال معین کرده است، تسلیم باشد. بخشی از مفهوم توحید و شرک، همین‌جا معنی میدهد.

خدای متعال تفضل کرده و ما را از شرک ممنوع کرده است. این تکریم انسان است که پروردگار متعال او را از عبادت غیر خود منع کرده است؛ همان‌طور که حضرت یوسف(سلام‌اللَّه‌علیه) به همراهان زندانیش فرمود: (ذلک من فضل‌اللَّه علینا و علی النّاس) (۱)؛ یعنی این فضل خدا بر انسانهاست که شرک را ممنوع کرده و فقط عبودیت خودش را خواسته است. ما باید این تکریم الهی را درک کنیم و از آن بهره‌مند شویم و نگذاریم که نیت و عمل ما به اندکی شرک آلوده شود؛ شرکی که ممکن است با اتباع از هوای خود و دیگران، در مراتب بالای اداره‌ی نظام جمهوری اسلامی و زعامت امت اسلامی تجلی پیدا کند. ‌

رهبر کبیر عزیز و امام فقید بزرگوار ما، چهره‌ی درخشانی در عالم بود و حقیقتاً مثل او را نه در این زمان و نه در زمانهای گذشته نداشتیم و در میان چهره‌های معروف عالم - بعد از انبیا و اولیا(علیهم‌السّلام) - شخصیتی با این عظمت و خصوصیات مثبت و جامع‌الابعاد و جامع‌الاطراف سراغ نداریم. من عقیده‌ی قاطع دارم که اگر این بزرگوار همه‌ی آن خصوصیات مثبت چون: علم و قاطعیت و هوش و شجاعت و اراده را دارا بود، ولی اخلاص و ارتباط با خدا و تنزه از شرک - به معنای تجنب از اهوای خود و دیگران - را نمیداشت، به این توفیقات دست نمییافت. این توفیقات بزرگ در زمانی به وجود آمد که تمام نشانه‌ها حکایت از انزوای دین و کهنه شدن و فرسوده شدن آن و روآمدن تفکرات و اخلاق و شیوه‌های مادّی و حاکمیت هوسهای شیطانی و بشری در دنیا داشت.

کار عظیمی که او انجام داد، این بود که در چنین دنیایی که اقیانوسی از لجن را در خود جای داده بود و افراد خجالت میکشیدند نام دین و ارزشهای الهی را بر زبان آورند او توانست ارزشهای الهی را مطرح و بزرگ کند و پرچمش را در جهان به اهتزاز درآورد. کاری که او انجام داد، جز با کار انبیا قابل مقایسه نیست؛ حتّی با هیچیک از حرکاتی که مصلحان بزرگ کرده‌اند، قابل مقایسه نیست.

قرن حاضر، قرن ظهور مصلحان بزرگ است. از نیمه‌های قرن گذشته تاکنون، چه‌قدر مصلحان بزرگ و انقلابیون و سیاستمداران پیدا شدند و حرکات عظیمی در دنیا و یا در بخشی از آن به راه انداختند؛ در عین حال حرکت هیچکدام از آنها قابل مقایسه با این تحرک عظیم و رنسانس معنوی جهانی که به وجود آمد، نیست.

در پارلمانهای کشورهایی که دهها سال است رسماً در آن‌جا دین جرم محسوب میشود و ترویج آن ممنوع است و به عنوان یک پدیده‌ی قدیمی و زیادی و منسوخ و از مد افتاده و مضر تلقی میشود، اسم خدا بر زبانها آمد و نطقها با (بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم) شروع شد. در دنیای مادّی، پرچم معنویت و اسلام بلند شده است و این موفقیت، چیز کوچکی نیست. همه‌ی این توفیقها، به دست قوی آن رهبر عظیم ایجاد شد. البته حرکت را ملت ایران کرد؛ اما ملت ایران را جز آن دست قوی و آن شخصیت عظیم - با همه‌ی خصال و صفات ویژه و استثنایی - کسی نمیتوانست به حرکت درآورد.

به اعتقاد من، مهمترین و تعیین‌کننده‌ترین راز موفقیت او، همان اخلاص و توجه و اتصال به خدا بود. ایشان توانست معنای (ایّاک نستعین) را در عمل خود مجسم کند و به منبع لایزال قدرت الهی متصل شود. وقتی یک انسان کوچک و ضعیف و ظرف محدودی، خودش را به اقیانوس بیپایانی وصل میکند، دیگر هیچ عاملی وجود ندارد که بتواند بر او فایق آید. اگر هر انسانی همین کار را بکند، همان‌گونه خواهد شد. البته انسانها به آسانی نمیتوانند این کار را بکنند؛ ولی ایشان توانست و کرد. ما باید به قدر وسع خودمان تلاش کنیم. بزرگان در قله‌ها ایستادند، ما نیز از دامنه‌ها حرکت کنیم و به آن سمت پیش برویم؛ هرچند به آن قله‌ها هم دست پیدا نکنیم؛ ولی به‌هرحال حرکت و رفتن، فریضه و وظیفه‌ی همه‌ی ماست.

من از زحمات برادران عزیز شورای نگهبان - چه حضرات آقایان فقهای محترم، که همه از اساتید و بزرگان و مجتهدان و شخصیتهای بارز فقهی هستند، و چه آقایان حقوقدانان - تشکر میکنم. ما جز خوبی و تلاش مخلصانه و آگاهانه، از شما چیزی مشاهده نکرده‌ایم. امیدواریم که خداوند ان‌شاءاللَّه به شما توفیق دهد و با همان استقامت و استحکامی که تاکنون برای حفظ خط درست نظام اسلامی و هدایت قوانین به سمت شرع مقدس داشته‌اید، باز هم همان راه را با قوّت و قاطعیت ادامه دهید؛ من هم همواره وظیفه‌ی خود میدانم که از شما حمایت کنم؛ همچنان که امام عزیزمان همیشه از شورای نگهبان حمایت میکرد.

ایشان شورای نگهبان را بسیار بزرگ میدانستند و بارها در وصایا و بیاناتشان، بر اهمیت آن تأکید میکردند. من هم ان‌شاءاللَّه همان خط و راه را خواهم رفت. ان‌شاءاللَّه باز هم در آینده ما را از نصایح و بیاناتتان مستفیض خواهید کرد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

--------------------------------------------------------------------------------

۱) یوسف: ۳۸

بیانات در مراسم بیعت اعضای شورای نگهبان

تاریخ: 1368/03/21

بیانات در مراسم بیعت اعضای شورای نگهبان

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

از نصایح بلیغه‌یی که فرمودید، خیلی متشکرم. از خدای متعال صمیمانه درخواست میکنم که به من توفیق دهد، تا بتوانم ان‌شاءاللَّه این نصایح و امثال آنها را به‌کار بندم؛ زیرا جز عمل کردن به نصایحی که متخذ از سرچشمه‌ی وحی و الهام الهی است، راه نجاتی وجود ندارد. همچنین از اظهار محبت و ابراز حمایتی که شما برادران عزیز اعضای محترم شورای نگهبان میکنید و قبلاً هم اعلام فرمودید، تشکر میکنم.

شورای نگهبان، عماد ملت و دین و مایه‌ی اطمینان و سکینه‌ی قلب مؤمنین است و در حقیقت نبض نظام اسلامی به شمار میرود. وقتی شورای نگهبان مثل همه‌ی دوره‌های گذشته‌ی آن قوی و قاطع و دقیق باشد، موجب آرامش کسانی میشود که دلشان برای اسلام میتپد و آرزویشان تحقق اهداف اسلامی و شریعت حقه‌ی نبویه است. و اگر خدای نکرده روزی شورای نگهبان تضعیف بشود - چه تضعیف حیثیتی، و چه تضعیف هویتی و درونی - مطمئناً ضربه‌ی جبران‌ناپذیری به انقلاب خواهد خورد. این نقطه که نمایشگر صحت و اتقان تصمیم‌گیری در نظام اسلامی است، تأثیر فوق‌العاده و تعیین‌کننده‌یی در حرکت نظام دارد و جز با اخلاص و استمداد از پروردگار و طلب هدایت از او، هیچ کار نمیشود کرد.

این راه، یک راه دنیوی نیست؛ بلکه راه آرمانهای الهی و تداوم خط انبیاست. شرط اول در این راه آن است که انسان هوای نفس خود و دیگران را ملاک عمل قرار ندهد و در مقابل حق و دستورات الهی و راهی که خدای متعال معین کرده است، تسلیم باشد. بخشی از مفهوم توحید و شرک، همین‌جا معنی میدهد.

خدای متعال تفضل کرده و ما را از شرک ممنوع کرده است. این تکریم انسان است که پروردگار متعال او را از عبادت غیر خود منع کرده است؛ همان‌طور که حضرت یوسف(سلام‌اللَّه‌علیه) به همراهان زندانیش فرمود: (ذلک من فضل‌اللَّه علینا و علی النّاس) (۱)؛ یعنی این فضل خدا بر انسانهاست که شرک را ممنوع کرده و فقط عبودیت خودش را خواسته است. ما باید این تکریم الهی را درک کنیم و از آن بهره‌مند شویم و نگذاریم که نیت و عمل ما به اندکی شرک آلوده شود؛ شرکی که ممکن است با اتباع از هوای خود و دیگران، در مراتب بالای اداره‌ی نظام جمهوری اسلامی و زعامت امت اسلامی تجلی پیدا کند. ‌

رهبر کبیر عزیز و امام فقید بزرگوار ما، چهره‌ی درخشانی در عالم بود و حقیقتاً مثل او را نه در این زمان و نه در زمانهای گذشته نداشتیم و در میان چهره‌های معروف عالم - بعد از انبیا و اولیا(علیهم‌السّلام) - شخصیتی با این عظمت و خصوصیات مثبت و جامع‌الابعاد و جامع‌الاطراف سراغ نداریم. من عقیده‌ی قاطع دارم که اگر این بزرگوار همه‌ی آن خصوصیات مثبت چون: علم و قاطعیت و هوش و شجاعت و اراده را دارا بود، ولی اخلاص و ارتباط با خدا و تنزه از شرک - به معنای تجنب از اهوای خود و دیگران - را نمیداشت، به این توفیقات دست نمییافت. این توفیقات بزرگ در زمانی به وجود آمد که تمام نشانه‌ها حکایت از انزوای دین و کهنه شدن و فرسوده شدن آن و روآمدن تفکرات و اخلاق و شیوه‌های مادّی و حاکمیت هوسهای شیطانی و بشری در دنیا داشت.

کار عظیمی که او انجام داد، این بود که در چنین دنیایی که اقیانوسی از لجن را در خود جای داده بود و افراد خجالت میکشیدند نام دین و ارزشهای الهی را بر زبان آورند او توانست ارزشهای الهی را مطرح و بزرگ کند و پرچمش را در جهان به اهتزاز درآورد. کاری که او انجام داد، جز با کار انبیا قابل مقایسه نیست؛ حتّی با هیچیک از حرکاتی که مصلحان بزرگ کرده‌اند، قابل مقایسه نیست.

قرن حاضر، قرن ظهور مصلحان بزرگ است. از نیمه‌های قرن گذشته تاکنون، چه‌قدر مصلحان بزرگ و انقلابیون و سیاستمداران پیدا شدند و حرکات عظیمی در دنیا و یا در بخشی از آن به راه انداختند؛ در عین حال حرکت هیچکدام از آنها قابل مقایسه با این تحرک عظیم و رنسانس معنوی جهانی که به وجود آمد، نیست.

در پارلمانهای کشورهایی که دهها سال است رسماً در آن‌جا دین جرم محسوب میشود و ترویج آن ممنوع است و به عنوان یک پدیده‌ی قدیمی و زیادی و منسوخ و از مد افتاده و مضر تلقی میشود، اسم خدا بر زبانها آمد و نطقها با (بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم) شروع شد. در دنیای مادّی، پرچم معنویت و اسلام بلند شده است و این موفقیت، چیز کوچکی نیست. همه‌ی این توفیقها، به دست قوی آن رهبر عظیم ایجاد شد. البته حرکت را ملت ایران کرد؛ اما ملت ایران را جز آن دست قوی و آن شخصیت عظیم - با همه‌ی خصال و صفات ویژه و استثنایی - کسی نمیتوانست به حرکت درآورد.

به اعتقاد من، مهمترین و تعیین‌کننده‌ترین راز موفقیت او، همان اخلاص و توجه و اتصال به خدا بود. ایشان توانست معنای (ایّاک نستعین) را در عمل خود مجسم کند و به منبع لایزال قدرت الهی متصل شود. وقتی یک انسان کوچک و ضعیف و ظرف محدودی، خودش را به اقیانوس بیپایانی وصل میکند، دیگر هیچ عاملی وجود ندارد که بتواند بر او فایق آید. اگر هر انسانی همین کار را بکند، همان‌گونه خواهد شد. البته انسانها به آسانی نمیتوانند این کار را بکنند؛ ولی ایشان توانست و کرد. ما باید به قدر وسع خودمان تلاش کنیم. بزرگان در قله‌ها ایستادند، ما نیز از دامنه‌ها حرکت کنیم و به آن سمت پیش برویم؛ هرچند به آن قله‌ها هم دست پیدا نکنیم؛ ولی به‌هرحال حرکت و رفتن، فریضه و وظیفه‌ی همه‌ی ماست.

من از زحمات برادران عزیز شورای نگهبان - چه حضرات آقایان فقهای محترم، که همه از اساتید و بزرگان و مجتهدان و شخصیتهای بارز فقهی هستند، و چه آقایان حقوقدانان - تشکر میکنم. ما جز خوبی و تلاش مخلصانه و آگاهانه، از شما چیزی مشاهده نکرده‌ایم. امیدواریم که خداوند ان‌شاءاللَّه به شما توفیق دهد و با همان استقامت و استحکامی که تاکنون برای حفظ خط درست نظام اسلامی و هدایت قوانین به سمت شرع مقدس داشته‌اید، باز هم همان راه را با قوّت و قاطعیت ادامه دهید؛ من هم همواره وظیفه‌ی خود میدانم که از شما حمایت کنم؛ همچنان که امام عزیزمان همیشه از شورای نگهبان حمایت میکرد.

ایشان شورای نگهبان را بسیار بزرگ میدانستند و بارها در وصایا و بیاناتشان، بر اهمیت آن تأکید میکردند. من هم ان‌شاءاللَّه همان خط و راه را خواهم رفت. ان‌شاءاللَّه باز هم در آینده ما را از نصایح و بیاناتتان مستفیض خواهید کرد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

--------------------------------------------------------------------------------

۱) یوسف: ۳۸

بیانات در مراسم بیعت جهادگران جهاد سازندگی

تاریخ: 1368/03/20

بیانات در مراسم بیعت جهادگران جهاد سازندگی

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

جهاد سازندگی از جمله دستگاههایی است که بیش از همه، ما را به یاد امام عزیزمان می‌اندازد. چه‌قدر ایشان به این مجموعه‌ی جوان و انقلابی و بااخلاص و کارآمد اهمیت میدادند، و چه‌قدر لذت می‌بردند وقتی میشنیدند جهاد سازندگی موفقیتهایی را در جبهه‌ی جنگ و مناطق دورافتاده‌ی روستایی به دست آورده است. آن دل بزرگ، از دیدن این‌همه تلاش، پُر از امید و شادی میشد. تیزبینی و روشن‌نگری و تشخیص آن عزیز، درست و بجا بود و میدانست این مجموعه که از عناصر مؤمن و انقلابی و جوان و فعال و کارآمد و باسواد تشکیل یافته است، تا چه اندازه میتواند برای کشور مفید باشد.

شما که عاشق امام بودید و هستید، شما که رگ جانتان به امام وصل بود، شما که ارتباط با او را هویت اصلی جهاد به حساب میآوردید، باید برای تعظیم روح و شادی آن پروازکرده به ملکوت اعلی، که بیشک ناظر و نگران کارهای ماست، از امروز تلاشتان را مضاعف کنید.

مصیبت، خیلی عظیم، و فقدان و ثلمه، غیرقابل تحمل است. امواج حیاتی و دایمی که از شخصیت او متصاعد میشد، مثل خورشید به ذرات جان میداد. حیات او برای ما بسیار تعیین‌کننده و سرنوشت‌ساز بود. این‌گونه نیست که با انتخاب یک فرد دیگر به جای این عزیز که جایگاهی در نظام ما داشت، کار تمام شود. امام(ره) آسمانی بود، و بنده و امثال بنده، خاکی هستیم. فاصله‌ی میان این دو، ناپیمودنی است.

ما در این ده سال، بخصوص سه، چهار سال اخیر که بیماری قلبی ایشان نگران کننده بود، خیلی دلهره داشتیم. دنیای خالی از وجود امام، تاریک است. بدون او، در خلأ زندگی میکنیم و جسم ما بیروح است. از تحقق چنین روزی، همیشه به خدا پناه می‌بردم. وقتی مردم دعا میکردند که تا انقلاب مهدی(عج) او را نگهدارد، با خودم میگفتم: پروردگارا ! آیا میشود این دعا مستجاب شود، تا هیچ احساس خلأیی نکنیم؟

من امروز احساس میکنم که چون ضایعه بزرگ، و حادثه سنگین، و خسارت بالاتر از حد تصور است، باید تلاش خود را مضاعف کنیم. وقتی خدا چشم را از انسانی گرفت، حواس سامعه و شامه و ذایقه و لامسه و تمام استعدادهای او به کمکش میآیند. البته گوش و دیگر حواس انسان، کار چشم را نمیکنند؛ اما مقداری از ضایعه را میکاهند. در این مواقع، دیگر حواس هنری را نشان میدهند که در بودن چشم، آن هنر و حساسیت را نداشتند و یا امکان بروز آن را پیدا نمیکردند.

ما امروز در فقدان امام و چشم بینای انقلاب، باید این‌گونه عمل کنیم. اگر این نعمت را با خود نداریم، بیایید سامعه و شامه و ذایقه و لامسه و همه‌ی احساسهای مکمون و مکنون خود را بیش از گذشته به کار اندازیم. امروز باید بیشتر کار کنیم، بیشتر فکر کنیم و همبستگی بهتری داشته باشیم، تا بتوانیم وظایفمان را انجام دهیم.

انقلاب به سرچشمه‌های فیاض و جوشان استعدادهای بشری نیاز دارد؛ باید برای تأمین این نیاز بکوشیم و این، عمل به وصیت بزرگمردی است که جای خالی او را با همه‌ی وجودمان لمس میکنیم. اگر بخواهیم انقلاب با همان سرعت و شتاب و با همان اتقان و استقامت و درست در همان خط صحیح اسلام و بدون گرایش به چپ و راست حرکت کند، باید هدفهایی که بر قله‌ی بلند آرزوهای ملت ما - بلکه ملتهای اسلامی - میدرخشند، همواره مقابل دیدگان ما باشد. باید تلاش خود را برای تحقق این هدفها مضاعف کنیم و از مشکلات نهراسیم.

بزرگترین خطر این نیست که ما از رفتن باز بمانیم، یا خسته شویم؛ بزرگترین خطر این است که چشم‌انداز ترسیم‌شده و هدفهای تعریف‌شده را گم کنیم و نبینیم. نگذارید غبارها و ابرها جلوی این هدفها و آرمانها را بگیرد.

من با معرفتی که بیش از همه‌ی مردم دنیا به ضعفها و کاستیهای خودم دارم، تصمیم گرفتم که بیشتر کار و تلاش کنم و از سرچشمه‌های حیاتی که در این راه ممکن است به کار آید، بیشتر استفاده کنم؛ این تنها راه ماست. البته یک نکته وجود دارد که در زندگی امام هم اصلیترین نکته بود و آن، توجه به خدا و کمک خواستن از اوست. خصوصیاتی که امام(ره) داشتند، هر کدامش کافی بود یک انسان معمولی را، انسانی بزرگ معرفی کند. اراده و قاطعیت و علم و شجاعت و صدق و صراحت و تقوا و ورع، ویژگیهای بارز امام بودند. اگر هرکدام از اینها به تنهایی در یک انسان معمولی دمیده شود، او را تبدیل به یک آدم بزرگ میکند.

نکته‌ی اصلی این است که اگر در مجموعه‌ی ذیقیمتی که شخصیت معنوی امام(ره) را تشکیل داده بود، عنصر عبودیت و اخلاص وجود نمیداشت، او به این موفقیتها نمیرسید. بنابراین، کارهای انجام شده، خیلی عظیمتر از آن است که شخصیتی با همه‌ی آن خصوصیات - منهای ارتباط با خدا - بتواند آن کارها را انجام دهد.

امام که توانست این حرکت عظیم را در دنیا به وجود آورد، به خاطر آن بود که با خدا ارتباط داشت و در این راه ملاحظه‌ی هیچ چیزی را نمیکرد. امروز که او در میان ما نیست، سیل اعترافها و تعریفها سرازیر شده است و همه‌ی دنیا به اقدام عظیم او که اقیانوس انسانها را به حرکت درآورد، معترفند. این کار بزرگ، تنها در سایه‌ی قاطعیت و اراده و هوش و شجاعت و تیزبینی و آینده‌نگری به وجود نیامد؛ این خصلتها قادر نبودند این طوفان عظیم را پیش آورند؛ عنصر اصلی، ارتباط با خدا و کمک خواستن از او بود که نام امام(ره) و کار او را در تاریخ جاودانه کرد.

اگر ما خصلتهای دیگرِ امام را نداریم، ولی میتوانیم خصلت اخیر را داشته باشیم. شما بیشتر از من میتوانید با خدا مرتبط باشید؛ چون جوانید و دلهاتان صاف و پاک است و آینه‌ی وجودتان، شفافتر و متعالیتر از آینه‌ی ماست. شما جوانها، نسل انقلاب هستید و از آن روییده‌اید. شما کسانی هستید که ده سال از تعیین‌کننده‌ترین فصول زندگی و بهترین اوقات عمر خود را در دوران حاکمیت دین و ارزشهای اخلاقی گذرانده‌اید. من و امثال من، همان ده سال را در حاکمیت طاغوت گذراندیم. شما بهتر از ما هستید و برای جذب انوار الهی قابلترید.

حال که این زمینه‌ی خوب در اختیارتان است، سعی کنید همان عنصری را که در وجود امام(ره) قرار داشت و ضامن آن همه توفیقات برای او بود، در خودتان تقویت کنید؛ یعنی با خدا ارتباط داشته باشید، در مقابل او تعبد کنید و روح پرهیز از گناه و بدیها و لجنها و آلودگیها را در خودتان زنده‌تر کنید. اگر این‌گونه بودید، همه‌ی کارها آسان خواهد شد و به هدفها خواهید رسید.

حیات و ممات این مرد بزرگ برای خدا بود؛ (سلام علیه یوم ولد ویوم یموت و یوم یبعث حیّا)(1). قیامش، تبعیدش، آمدنش، زندگی پُربرکتش و از دنیا رفتنش، برای خدا بود. شما نیز توسل و دعا و توجه به پروردگار را فراموش نکنید؛ رابطه‌ی خودتان را با او محکم کنید و با ابتکارهای بیشتر و تلاش مضاعف، کشور را بسازید. دعای حضرت ولیّ‌عصر(ارواحنافداه) را طلب کنید و از روح بزرگ امام عزیز کمک بگیرید.

من همیشه پشتیبان جهاد سازندگی بوده‌ام و بعد از این هم بدون هیچ‌گونه تردید و تأملی خواهم بود. باید حرکت خود را با ابتکار همراه کنید و به دنبال راههای جدید و میان‌بُر باشید، تا بتوانیم به پیشرفتهای جدید مادّی دست یابیم. اگر ما خودمان را به قافله‌ی توسعه‌ی جهانی رساندیم و از لحاظ توسعه و عمران و آبادی توانستیم جلو برویم، از همه‌ی دنیا بهتر خواهیم بود؛ چون ما چیزی داریم که آنها ندارند و آن، توکل و ایمان و معرفت ماست.

خداوند ان‌شاءاللَّه به شما توفیق دهد، تا مایه و پایه و پیشقراول توسعه و حرکت اساسی در کشور باشید و در این راه همواره مشمول تأییدات و تفضلات خودش قرار گیرید.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

--------------------------------------------------------------------------------

1) مریم: 15

بیانات در مراسم بیعت عشایر خوزستان و مردم نجف آباد

تاریخ: 1368/03/19

بیانات در مراسم بیعت عشایر خوزستان و مردم نجف آباد

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

(انّا للَّه و انّا الیه راجعون)(1). در هنگام رحلت رسول اکرم(ص) تمام شهر مدینه یکپارچه ضجه و عزاداری شد و احساسات پُرشور مردم مسلمان به حدی بود که در تاریخ به عنوان یک روز نمونه باقی ماند؛ اما وقتی احساسات و هیجان ملت بزرگ ایران را در هنگام دریافت خبر رحلت امام عزیز و بزرگوارمان مشاهده میکنیم، بار دیگر به این حقیقت ایمان میآوریم که مردم بااخلاص ما و مسلمانان امروز جهان، از لحاظ عمق ایمان و شور و احساسات، حتّی از دوره‌ی رسول گرامی اسلام(ص) و مردم آن زمان جلوترند.

این واقعیت را در جلوه‌های متعدد فداکاری مردم، از اول پیروزی انقلاب تا امروز مشاهده میکنیم. امام عزیزمان نیز این مطلب را تصدیق میکردند و میگفتند: عمق اعتقاد و شور ایمان مردم در سطح عموم، حتّی از دوران صدر اسلام هم بالاتر است. در آن وقت، مردم به چشم خودشان پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) را میدیدند؛ ولی امروز مردم ما، پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و ائمه‌ی هدی (علیهم‌السّلام) را فقط در تاریخ دیده‌اند؛ در عین حال، ایمان و شور و احساسات و فداکاری و صدق نیت و آمادگی آنها برای مواجهه با حوادث بزرگ، از مردم آن روزگار کمتر نیست و در مواردی حتّی بیشتر است. اگر از برجستگان و بزرگانی که در صدر اسلام بوده‌اند و تا همیشه‌ی تاریخ مثل خورشید خواهند درخشید، بگذریم، در مقایسه با سطح عامه‌ی مردم، ملت ما حقاً و انصافاً از مردم آن زمان جلوترند.

در ایام رحلت امام عزیزمان، یکبار دیگر این معنا نشان داده شد. احساسات پُرشور مردم و ابراز عشق و وفاداری آنها به امام و انقلاب، حقیقتاً نظام اسلامی را در دنیا روسفید کرد و مایه‌ی مباهات امام عزیزمان شد. این بیداری و خیزش نیز از برکات همان بزرگمرد و درس آن معلم چیره‌دست است.

ما ملتی بودیم که در طول سالیان متمادی، استعمار و استکبار با تلاش سیاسی و فرهنگی خود، هویت اسلامی و ملیمان را گرفته بود و هرگاه میخواستیم قیام و تحرکی بکنیم، غالباً با خطر و مشکل مواجه میشدیم و در بلندمدت نمیتوانستیم ایستادگی کنیم. یعنی استکبار و ایادی داخلی آنها و بخصوص حکومتهای ستمگر، آن‌چنان فشاری بر مردم ما وارد آورده بودند که شیره‌ی حیات و جوهر انسانیت را از درون جامعه‌ی ما زدوده بودند و توان ملت بزرگ و بافرهنگ ما را - چه در ماجراهای مشروطیت، و چه در قضایای بعد از آن - گرفته بودند.

ملت ایران در نهضت و انقلاب اسلامی بزرگ ما، که از سال 41 و42 شروع شد و در سال 57 به پیروزی رسید و پس از آن هم که زندگی پُرفراز و نشیب و پُرماجرای خودش را گذراند، جلوه‌ی استثنایی کرد. حقیقتاً امروز ملت ایران در چشم مردم عالم، به عنوان یک ملت قدرتمند و بزرگ و باشخصیت و تصرف‌نشدنی جلوه کرده است. حوادث انقلاب و دوره‌ی جنگ هشت‌ساله و مقاومت در مقابل توطئه‌ها و فشارهای دشمن، این موضوع را تأیید میکند.

نقش دو عامل امام و امت، در انقلاب ما بسیار مهم بوده است. شما مردم تأثیر فوق‌العاده‌یی در شکست توطئه‌های دشمن و روسفیدی انقلاب داشتید، و در حال حاضر که در فقدان آن عزیز تازه سفر کرده میسوزیم، باید راه او را با همان اقتدار و قوّت اراده ادامه دهیم، و عزاداری و ابراز احساسات مردم ما در این چند روز نشان داد که راه آن بزرگوار ادامه مییابد.

هر ملت و انقلابی، دوران سختی دارد که باید از آن عبور کند. بعد از عبور از این مرحله، دوره‌ی پابرجایی و آسایش و خوشیهای حقیقی - که ناشی از استقلال و آزادی و اتکای به خود و خداست - فرا میرسد. ملت ایران در حال گذراندن این دوران است، و تا یأس کامل دشمن میباید در مقابل هرگونه توطئه‌یی، آگاهانه و هوشیارانه، مقاومت و ایستادگی کند. شما نشان دادید که میتوانید دوره‌های دشوار را طی کنید. خدا را شکر میکنیم که توفیق داد تا بیشترین مدت سختی و دشواری جنگ هشت‌ساله‌ی تحمیلی را بگذرانید و آبدیده شوید.

جلوه‌های برکات الهی، در اراده و روشن‌بینی مردم ما پدیدار شده است و امام(رضوان‌اللَّه‌تعالیعلیه) با رضایت از ملت ایران به لقاءاللَّه شتافت. او بدون شک از شما مردم راضی و خشنود است و مطمئنم که در پیشگاه پروردگار عالم، از امت خود و مردمی که به ندای او پاسخ دادند، اظهار رضایت خواهد کرد و برای آنها دعا میکند. حقیقتاً امام، شما مردم را خوب میشناخت و در مقابل مسایلتان فوق‌العاده حساس بود و نسبت به حل آنها اهتمام داشت.

برادران عزیز! ما امروز بیش از همه چیز، به هوشیاری و وحدت کلمه احتیاج داریم. دشمن پیچیده است و در مواجهه با انقلاب و ملت ایران، مرموزانه عمل میکند. غالباً لباس دشمنی نمیپوشد؛ بلکه با چهره‌ی نفاق، دورویی، فریب، تبلیغات، شایعه‌پراکنی، ایجاد دلسردی و زنده کردن انگیزه‌های گوناگون قومی و تاریخی و فرقه‌یی، جلو می‌آید. به همین خاطر، با دشمن باید هوشیارانه برخورد کرد.

اگر مردم هوشیار نباشند، همان بلایی بر سرشان خواهد آمد که بر سر مردم مسلمان در دوره‌ی امام حسن(ع) و بعضی از دوره‌های دیگر آمد. در آن زمان، چون مردم هوشیار و آگاه نبودند، جریان حق شکست خورد. اگر آگاهی و هوشیاری باشد، وحدت کلمه هم هست. مراقب باشید که وحدت کلمه را حفظ کنید؛ موقعیتها را بدرستی درک کنید و بدانید که امروز اساسی‌ترین کار ما، توجه به این امور است.

باید در سایه‌ی وحدت کلمه، دست به دست هم دهیم و کشورمان را بسازیم و آباد کنیم. باید با امکانات فراوانی که این کشور به فضل پروردگار دارد، زمینه‌ی ایجاد زندگی مرفه را برای عامه‌ی مردم، مخصوصاً قشرهای فقیر و محروم فراهم کنیم. باید رهنمودهای امام(ره) را که در همه‌ی زمینه‌ها بیان شده است و هم‌اکنون در اختیار ماست، مورد بهره‌برداری قرار دهیم و یقیناً کمک الهی هم با ما خواهد بود.

بار دیگر از همه‌ی شما عزیزان که زحمت کشیدید و از راههای دور به این‌جا تشریف آوردید، تا دشمنان را بکلی مأیوس کنید و رشد و آگاهی ملت ایران را به اثبات رسانید، صمیمانه تشکر میکنم. سلام من را به بقیه‌ی برادران و خواهران نجف‌آباد و خوزستان و عشایر عزیزمان برسانید. امیدواریم بتوانیم راه و خط و جهتگیری امام(ره) را، با همان قدرت و با اتکال به نیرو و مدد الهی و با تکیه بر حمایتهای مردمی ادامه دهیم و ان‌شاءاللَّه به همان هدفها نایل شویم.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

--------------------------------------------------------------------------------

1) بقره: 156