نسخه شفا
نویسنده : دکتر صفدر صانعی
پیش گفتار
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
سپاس و ستایش خدائی را که همه ی موجودات هستی (انسان، نبات، جماد) را از چهار ارکان اصلی آب،
هوا، خاک و آتش آفریده است.
سپاس و ستایش حضرت علیمی را که نسخه ی بی زبان الذی أنزل الدواء از کلمات حکمت بالغه او به مزاج
تمام بیماران سازش داشته و از داوری شفابخش ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین و رهبری او به سوی گسترش
بهتر الذی خلقتنی و هو یهدین(1) و تغذیه صحیح تر و غذای نیروبخش هو یطعمنی و یسقین(2) و شفای
حکیمانه و اذا مرضت و هو یشفین و نیروی حیات بخش و الذی یمیتنی ثم یحیین(3) و نیز سپاس به پیشگاه
یکتائی که همه ی عاصیان چشم طمع به لطف و کرمش دوخته و و الذی اطمع ان یغفرلی خطیئتی یوم الدین(4)
که ای پروردگار یکتا هب لی حکما و الحقنی بالصالحین(5).
و الحمد اللَّه کما هو اهله ایزد یکتائی را که به حضرت موسی (علیه السلام) چنین فرمود
6)
اتریدان یبطل حکمتی بتوکلک علما من اودع منافع فی هذه العقافیر فبعزتی و جلالی ما اشفیک حتی تستمل
مما عینوا و درود بر آخرین پیامبرانش محمد (صلی الله علیه و آله) که فرمود لکل داء دواء هر دردی را درمانی است
اما افسوس که آدمی نه سپاس تندرستی و سلامتی را به جای می آورد و نه درود زندگی و حیات را. پس از مرگ
ناله می کند که ای کاش دوباره به زندگی دنیا برمی گشتم که می دانستم چه باید کرد، غافل از اینکه هر روز که
از خواب بیدار می شود، آنچنان است که به این جهان برگشته است این رفت و برگشت هزاران مرتبه تکرار
می شود، اما آدمی هنوز در خواب غفلت است که نه در کردار و نه در گفتار و نه در خوراک و پوشاکش تغییری
می دهد هر روز مریض تر از روز پیش و عاصی تر از روز نخست.
