وی، بر قبیله تیم وارد شده بود و در جمع آن ها اقامت داشت و به اتفاق آنان به قصد نبرد با امام حسین علیه السلام از شهر خارج شد، زمانی که شرطهای امام علیه السلام از ناحیه دشمن پذیرفته نشد، به جمع کسانی که به امام علیه السلام علاقه مند شدند، پیوست و شبانه خدمت آن حضرت شرفیاب شد و در رکاب آن بزرگوار شربت شهادت نوشید.جوین در نخستین حمله به شهادت رسید و به اشتباه، نام او را «سیف» و نسبتش را «نمری» گفته اند.[1]
مرتبطات
جُوَین بن مالک ضَبعی
پی نوشت ها
[1] بهرامى، غلامرضا، ياران خورشيد (سلحشوران نهضت امام حسين عليه السلام)، 1جلد، انتظار سبز - قم، چاپ: اول، 13899 ش.
