بعد از پیروزی جنگ سال ۲۰۰۶۶ او حکمی از فرماندهی محور مقاومت گرفت تا اینکه همۀتجربه ها و آموزه ها و درس های جنگ به مقاومت فلسطین داده شود و پل ارتباطی مردمی و پشتیبانی تأمین شود، مخصوصاً برای غزه که شهید عماد نقشی اساسی در ایجاد این ارتباط داشت. رابطه شهید عماد مغنیه را با حرکت های مقاومت فلسطینی چگونه ارزیابی می کنید؟
بعد از جنگ ۳۳روزه، او فقط اجرای این حکم را در پیش نگرفت، بلکه علاوه بر انتقال سلاح و تجربه به داخل فلسطین و مخصوصاً غزه برای بالا بردن آمادگی و قدرت مقابله با هر حمله در آینده، پیمانی مشترک با فرماندهی سوری برای نقل تجربه به ارتش سوری بست. او همچنین به آماده سازی استراتژیک که شامل مسلح شدن، تشکیل گروه های ویژه، آموزش آن ها براساس قواعد جنگ و استفاده از تجربۀلبنان و مقاومت می شد، اهمیت می داد.
این موضوع دلیل اصلی نقل مکان کردن شهید به سوریه بود. او می خواست به فرماندهان فلسطینی و سوری نزدیک باشد. به طور خاص به این دلیل که بیشتر تجهیزاتی که به غزه منتقل می شد، از طریق سوریه بود. علاوه بر این، قسمتی از آماده سازی نیرو و آموزش آن ها در سوریه و ایران انجام می گرفت. می توان گفت بیشتر انتقال اسلحه و بیشتر دوره ها زیر نظر و با حضور شهید عماد انجام می شد. روزی برادر رمضان عبدالله، دبیرکل جنبش جهاد اسلامی، اعلام کرد تقریباً یقین دارم که موشکی در غزه نیست، مگر اینکه اثر انگشت شهید عماد بر آن باشد. همچنین می توان گفت همۀپشتیبانی و همکاری در زمینۀاطلاعات و آماده سازی و راهنمایی انتفاضۀدوم، از طریق حزب الله و مخصوصاً حاج عماد صورت گرفت.