جانبازان شهيد دفاع مقدس

عباس‌علي در سال 1347 چشم به جهان هستي گشود، روزهاي کودکي‌اش را در گردبان گذراند. پدربزرگش روحاني بود و او را با کتاب‌هاي قرآن و نهج‌البلاغه آشنا ساخت.
روزها و ماه‌ها از پي هم گذشت و او لبيک گويان در کسوت ياران امام (ره) فرياد مرگ بر شاه سر داد و با خروج شاه و تشکيل حکومت اسلامي در ايران لباس سبز سپاه پاسداران را به صورت افتخاري بر تن کرد. عباس‌علي در زمان جنگ تحميلي در خيل رزمندگان اسلام به جبهه رفت و مردانه جنگيد. استنشاق گازهاي شيميايي و ضربه مغزي چندي بعد او را به بستر بيماري انداخت و او صبورانه درد را تحمل کرد.
سال 1366 در روستاي قلعه نوي سفلي ازدواج کرد. زماني‌که خبر بيماري امام (ره) در شهر پيچيد اظهار داشت طاقت پرواز امام (ره) را ندارد و بي‌حضور او نمي‌‌تواند در اين وانفساي دنيا زندگي کند. سرانجام نيز به آرزويش رسيد و در تاريخ 3/3/1368 در سن 21 سالگي در بيمارستان تهران به شهادت رسيد.

منبع:مطالب ارسالي ازايثارگران ارتش  

سال 1326 کودکي متولّد شد که «فرج‌الله» نام گرفت تا موجب گشايش و فرج سختي‌ها شود. تفرش اولين جايي بود که او با گام‌هاي خود لمسش کرد. فرج‌الله در خانواده‌اي مذهبي و در دامان پدر و مادري مهربان و دلسوز رشد مي‌کرد و بزرگ مي‌شد. در سنّ 7 سالگي به همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کردند و در خيابان سليمانيه ساکن شدند. او مراحل تحصيلي را يکي پس از ديگري مي‌گذراند اما به علت بي‌علاقگي به تحصيل تا سال پنجم متوسطه به درس خواندن پرداخت و نزد پدر خود حاج آقا نورعلي مشغول به يادگيري درس قرآن شد و پس از آن در تعميرگاه مکانيکي نزديکي خانه‌شان مشغول به کار شد.
فرج‌الله در سنّ 22 سالگي ازدواج کرد و وارد مرحله‌ي جديدي از زندگي خود شد. او به دليل متأهل بودن از خدمت سربازي معاف شد و با اندک پس‌اندازي که داشت، ماشيني خريد تا با آن مايحتاج خانه را تأمين کند. پيرزوي انقلاب اسلامي نزديک بود و فرج‌الله به همراه ديگر دليرمردان اين مرز و بوم جزو فعالان اين عرصه بود او با ماشين خود به ميدان شهدا خاک مي‌برد تا سنگرهاي دفاعي ساخته شود و گاهي شب‌ها را نيز در خيابان‌ها به سر مي‌برد. يک سال پس از پيروزي انقلاب اسلامي وارد سپاه شد و بر روي ماشين‌هاي سنگين شروع به کار کرد.
در سال 1363 تصميم گرفت براي اولين بار به جبهه برود که خانواده‌اش به شدت مخالفت کردند ولي او به خاطر شغلش از طرف سپاه 40 روز به جبهه اعزام شد. او در سال 1364 وارد جهادسازندگي شد و در آن‌جا مشغول خدمت گرديد. در سال 1366 در اثر موج انفجار شنوايي گوش چپ خود را از دست داد و از نظر اعصاب دچار جراحت شد. او مردي دلير بود که روحش در ققس جسم آرام نمي‌گرفت و پس از بهبودي به جبهه برگشت و اين بار در سال 1367 در فاو شيميايي شد و ديگر نتوانست در جبهه بماند و زماني‌که به تهران مراجعت کرد، هر دو کليه‌ي خود را از دست داد. فرج‌الله 1 سال با استفاده از دستگاه دياليز در اين دنياي فاني نفس کشيد و سرانجام در بيست و هفتمين روز از آبان‌ماه 1368 در حالي‌که 42 سال داشت و پيکرش رنجور و نحيف گشته بود، در بيمارستان هاشمي‌نژاد به لقاءالله پيوست و در جوار حق ساکن شد.
پيکر پاک او در گلزار شهدا قطعه‌ي 40، رديف 85 به وديعه نهاده شد تا گرمابخش خاک سرد آن‌جا باشد.

منبع:كتاب سيماي مسجدآل محمد(ص)   -  صفحه: 270

امير سرتيپ علي‌ياري از فرماندهان دلير و حماسه‌آفرين جنگ تحميلي بود که بر اثر جراحات شيميايي حاصل از بمباران شيميايي دشمن بعثي به بستر بيماري افتاد.
علي‌ياري مدت زمان زيادي را در رنج و سختي ناشي از آسيب‌هاي شيميايي دشمن زبون در کنار خانواده زندگي کرد و پنج بار مورد عمل جراحي قرار گرفت.
يعقوب با تشکيل تيپ 58 تکاور ذوالفقار سال‌ها فرماندهي و هدايت اين تيپ را به عهده داشت و در طول مدت دوران خدمت مقدس سربازي‌اش افتخارات بي‌شماري با حضور در مناطق عملياتي گيلان‌غرب و محورهاي عملياتي سومار و ارتفاعات بازي‌دراز و شياکون بدست آورد.
وي که دوره‌هاي چتربازي، پارتيزاني، چريکي (رنجر) و دوره‌ي نيروهاي مخصوص و نيروي ويژه را در خارج از کشور گذرانده بود، بارها با دريافت نشان‌ها و جوايزي چون نشان فتح و لياقت از سوي مقامات لشگري مورد تشويق و تقدير قرار گرفت. سرانجام اين دلاور عرصه‌هاي پيکار در تاريخ 13/9/1385 بعد از مدت‌ها درمان در بيمارستان 505 ارتش جان به جان آفرين تسليم کرد.

منبع:روزنامه كثيرالانتشار  

سهراب در پانزدهم مهرماه سال يک هزار و سيصد و چهل و يک شمسي به دنيا آمد. استاد هنرهاي رزمي، صاحب سبک، قهرمان جهان، از شاگردان استاد ابراهيم ميرزايي و داراي شال‌بند سرخ کونگ فوتو‌آ بوده است.
پس از پيروزي انقلاب و در زمان دفاع مقدس، سال‌ها به اسلام و ميهن خدمت نمود و مفتخر به 70% جانبازي گرديد که بارها مورد معالجه و جراحي قرار گرفت.
سردار عيسي‌پور پس از سال‌ها درد و رنج ناشي از جراحات متعدد و يادگار دفاع مقدس سرانجام بر اثر خون‌ريزي مغزي و نارسايي کبد در ليله‌قدر برابر با 20 دي‌ماه 1377 در سنّ 36 سالگي به شهادت نايل آمد و در قطعه‌ي سرداران بهشت‌زهرا (س) به خاک سپرده شد.

منبع:وبلاگ شهيدعيسي پور  

احمد فرزند غلام‌عباس در روز سوم شهريور ماه سال 1346 در شهر اشکنان از توابع شهرستان لامرد در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. در کودکي به مسائل ديني علاقه‌مند گرديد. ظاهري آراسته داشت و در اخلاق و رفتار بسيار صميمي و مهربان بود. با شروع جنگ تحميلي همراه دوستان راهي جبهه شد و در گردان امام حسن(ع) جمعي لشکر 19 فجر به پيکار با دشمن پرداخت.
پس از حماسه آفريني در عمليات کربلاي 4 هنگامي که سخت مجروح گرديده بود توسط دشمن به اسارت درآمد و مدت 5 سال هيچ نشاني از او نبود. در اردوگاه صلاح‌الدين عراق سخت ترين شکنجه هاي روحي و جسمي دشمن را تحمل کرد. پس از مراجعت به وطن از ناراحتي‌هاي عصبي و تشنج رنج مي‌برد. سرانجام چند صباحي پس از آزادي بر اثر فشار‌هاي روحي ناشي از انفجار و شکنجه‌هاي دوران اسارت در آب انبار سقوط کرد و با اندامي خسته و مجروح در سن 23 سالگي به ديدار خداي شتافت.

منبع:كتاب حديث عاشقان   -  صفحه: 360

«محمد فرپور خمامي» در سال 1321 در شهر رشت متولد شد و دوران كودكي را زير ساية محبت پدر كه از طلاب حوزه علميه قم بود و مادري تحصيل كرده و متقي سپري كرد. در سن 2 سالگي به همراه خانواده به تهران عزيمت نمود و در 14 سالگي غم از دست دادن پدر اولين تجربه تلخ زندگي‌اش شد.(br) روزگار, محمد جوان را در ميدان تحصيل و كار هم زمان آب ديده ساخت چنان كه صبح‌ها در بازار پارچه‌فروش‌ها كار كرده، شب‌ها به تحصيل مي‌پرداخت تا اين‌كه سرانجام ديپلم رياضي و طبيعي را با هم گرفت و بلافاصله در آموزشگاه ستواني و هم‌چنين دانشكده افسري پذيرفته شد و براي ادامه تحصيل دانشكده افسري را انتخاب نمود. در همان ايام با دختري مؤمن و تحصيل كرده از خانواده‌اي مذهبي- كه بعد از انقلاب در زمره خانواده معظم شهدا قرار گرفتند- ازدواج كرد و هم‌زمان با تولد اولين فرزندش، تحصيلات در دانشكده را به پايان رساند. با تولد دومين عطيه خداوندي، مقارن با ايام انقلاب به لشگر شاهرود منتقل شد. خمامي در عين احساس مسئوليت نظامي در تكاپوي عشق به انقلاب و رهبر خويش همواره فعال و استوار بود تا آن‌جا كه در جريان مبارزات انقلابي نامش در ليست سياه ساواك قرار گرفت. ولي پس از پيروزي انقلاب اجر استقامتش را به شهد شيرين صبر چشيد. با شروع جنگ تحميلي، در اوايل سال 1360 براي دفاع از اسلام و ميهن اسلامي رهسپار جبهه شد و در عمليات‌هاي مختلفي شركت كرد و بارها در منطقه‌هاي عملياتي در جبهه شلمچه و فكه با اصابت گلوله مستقيم و تركش به اعضاي بدنش مجروح شد. او حتي پس از شيميايي شدن نيز شوق پرواز را در سر مي‌پروراند. خمامي پنج سال را با مسئوليت فرماندهي گردان در جبهه‌ها سپري كرد و در تاريخ 10/2/1365 در شمال فكه به اسارت دشمن درآمد. روزگار اسارت او طبق وعده قبلي (آن‌چنان كه ندايي به او رسيده بود) تا روز ميلاد با سعادت حضرت موسي بن جعفر (ع) ادامه يافت و در سال 1369 به آغوش گرم ملت و خانواده بازگشت و پس از مدتي، مسئوليت معاونت مديريت طرح و برنامه «نزاجا» (1) را بر عهده گرفت و خود نيز به تدريس قرآن كريم براي افسران ارتش پرداخت. تيمسار خمامي تا سال 77 با مداومت بر قرائت زيارت عاشورا كه ميراث گرانب‌هاي دوران زندگي پربارش بود خود را به مرحله وصال كشاند. جراحات شيميايي و لطمات دوران اسارت او را راهي بيمارستان كرد و مورد عمل جراحي قرار گرفت. تلاش پزشكان ثمري نبخشيد و سرانجام در هفتمين روز ماه مبارك رمضان بعد از اذان صبح، عاشقي بي‌قرار از دروازه فناي في سبيل الله به ميخانه بقا شرفياب شد.
1- نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران

منبع:يادنامه معراج عشق(كارهيئت انصارالشهدا)  

جواد فرجي در اول بهار سال 1347 در شهر مقدس مشهد و در خانواده‌اي مذهبي و متوسط ديده به جهان هستي گشود. در شش سالگي به مکتب‌خانه رفت و حفظ و قرائت قرآن مجيد را فراگرفت. تحصيلات مدرسه را تا سوم راهنمايي ادامه داد اما به دليل حضور در جبهه‌هاي نبرد از ادامه تحصيل محروم ماند.
با اوج‌گيري انقلاب شکوهمند اسلامي نوجواني ده ساله بود اما در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت مي‌کرد. پس از پيروزي انقلاب عضو بسيج محل شد و به کار نگهباني و خدمت به انقلاب پرداخت.
پس از شروع جنگ تحميلي به خاطر عشق به کربلا و دفاع از نظام اسلامي راهي جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد اما در منطقه فاو بر اثر بمباران شيميايي دشمن دچار مجروحيت شيميايي شد و با گرفتن مرخصي به مشهد بازگشت. سپس جهت معالجه عازم آلمان شد و حدود دو ماه در آن‌جا بستري گرديد و در تاريخ 20/4/1366 بر اثر خونريزي زياد در بيمارستان اليزابت در کشور آلمان در سن 19 سالگي به درجه رفيع شهادت نائل آمد.
مزار پاکش در گلزار شهداي مشهد قرار دارد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 447

سال 1330 سال تولد زيباي منصور بود، مادر سر از پا نمي‌شناخت او را در آغوش گرفت و صادقانه از خدا خواست فرزندش جزء برگزيدگان امت رسول اکرم (ص)‌ گردد. کودکي منصور در شهر تهران سپري شد و او آموختن علم را از سن 7 سالگي آغاز نمود. تحصيلاتش را تا اخذ مدرک ديپلم رياضي ادامه داد و در سال 1351 به استخدام هوانيروز ارتش درآمد. در همين زمان فعاليت سياسي و مبارزاتي خود را عليه حکومت پهلوي آغاز کرد. بعد از پيروزي انقلاب در کردستان و جنوب در مقابل اشرار و متجاوزين بعث ايستاد و نامش را در زمره‌ي لبيک‌گويان امام خميني (ره) ثبت نمود. روز بيست و دوم شهريور ماه سال 1364 آخرين مأموريت منصور در عمليات قادر رقم خورد. فروتني در منطقه‌ي لولان به سختي مجروح گشت و بعد از يک‌سال در سال 1365 در سن 35 سالگي در بيمارستان به ديدار حق شتافت. پيکر پاکش را در قطعه‌ي 53 بهشت زهرا (س) به خاک سپردند.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1380/8/21

محله‌ي نازي آباد تهران در سال‌هاي حکومت پهلوي ميزبان کودکي به نام رضا بود، او روزهاي کودکي خود را در جمع خانواده‌اي مهربان و متدين سپري کرد و در سال آغازين انقلاب در قيام 15 خرداد ياري‌رسان مولايش شد و در تظاهرات بازار تهران نقش بسزايي ايفا نمود. انتشار و پخش اعلاميه‌هاي امام و رساله ايشان و کتاب ولايت فقيه زين پس مهمترين دغدغه‌ي رضا بود. او حتي يک‌بار12 جلد از کتاب جهاداکبر را چاپ و منتشر کرد و در اين راه دوبار دستگير و مدت زيادي در زندان به سر برد. درزمان ورود امام به کشور مسئوليت حفاظت فرودگاه تهران را پذيرفت و در بهمن سال 1357 همراه سردار سيد محمد ضيع‌خاني کميته‌ي انقلاب اسلامي جنوب تهران را بنيان نهاد. سال 1358 به عنوان قائم مقام سپاه پاسداران معرفي شد و در سال 1359 به فرمان حضرت امام خميني(ره) به غرب کشور رفت و مسئوليت سپاه شهر قروه را پذيرفت. در اين زمان عمليات پاکسازي بين سنندج، کامياران، و قروه را آغاز کرد و توانست منطقه موچش در شرق استان کردستان را از لوث وجود ضدانقلاب پاک کند. قائمي پس از اجراي اين مأموريت با ابلاغ مرکزيت سپاه، عازم منطقه چهارمحال وبختياري شد. براي مدتي نيز در استان مرکزي و استان‌هاي ساحلي خدمت نمود و به عنوان فرمانده‌ي سپاه معرفي شد. در سال 1364 به تهران مهاجرت نمود. در اين شهر حراست و حفاظت از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي را بر عهده گرفت و مجموعه‌ي شهيد مطهري را بنيان نهاد. در سال 1362 در عمليات خيبر مسئوليت محل تجهيزات دريايي و منظم عمليات هوانيروز و اعزام نيرو به او واگذار گرديد. در جزيره‌ي مجنون به علت بمباران شيميائي دشمن مصدوم شد. پس از بهبودي، خدمات خويش را با سمت معاونت جنگ در وزارتخانه تداوم بخشيد. در عمليات والفجر8 تأمين امکانات ستادي رزمندگان اسلام را بر عهده گرفت و بار ديگر به علت استنشاق گازهاي شيميايي مجروح شد. بعد از اتمام جنگ فرماندهي ناحيه مقاومت بسيج شرق تهران را بر پذيرفت. اما سه سال بيشتر دوام نياورد و به علت شدت جراحات وارده در شب بيست و سوم ماه مبارک رمضان 1417 (1373) مهاجر غريب درياي ايثار حاميان انقلاب شد و به آسمان کوچ کرد.

منبع:كتاب بيكرانه ها   -  صفحه: 498

قائمي راد در تاريخ 21/1/1318 در خانواده‌اي مذهبي متولد شد، از همان دوران کودکي علاقه‌ي خاصي به ائمه معصومين (ع) و محافل مذهبي و قرآن کريم داشت. بعد از اخذ مدرک ديپلم و خدمت سربازي وارد آموزش و پرورش شد. و در روستاها به تدريس پرداخت. قاسم با شروع جنگ تحميلي به جبهه‌هاي حق عليه باطل رفت و چندين مرتبه مجروح شد، قائمي راد سرانجام در تاريخ 7/10/1371 بر اثر جراحات دوران جنگ به شهادت رسيد.

منبع:كتاب ياد ياران   -  صفحه: 115

روز اول خرداد ماه سال 1341 سيد علي در شهرستان فريمان ديده به جهان گشود. مادر دوست داشت نامش را محسن صدا بزند و از آن روز به بعد همه اور را به نام سيد محسن خواندند.آموختن علم را در سن 7 سالگي آغاز کرد و تا پايان سال چهارم دبيرستان تحصيل نمود. سپس به خدمت نظام وظيفه فرا‌خوانده شد. با پيروزي انقلاب و تأسيس سپاه پاسداران به عضويت اين نهاد درآمد و چندي بعد همراه جهادگران (جهاد سازندگي) به ياري اقشار محروم پرداخت .سه سال بعد در سال 1362 هاشمي همکاري‌اش را به مدت 2 سال و شش ماه با بنياد شهيد مشهد آغاز کرد و خدمات شايان توجهي به خانواده ايثارگران انجام داد.
قاضي‌زاده 489 روز در ميدان نبرد در مقابل تجاوزگران بعثي حماسه‌آفريد و در عمليات والفجر هشت در منطقه فاو بر اثر بمباران شيمياي مجروح شد. در سال 1365 به دانشگاه راه يافت و در رشته‌ي پزشکي در دانشگاه مشهد به تحصيل ادامه داد. محسن هم‌زمان با تحصيل در صحنه‌هاي اجتمايي و سياسي حضور داشت .در سال 1368 ازدواج کرد و صاحب يک فرزند شد. سيد پس ‌از اخذ مدرک دکتري پزشکي به استخدام دانشگاه شاهد تهران در‌آمد و در دانشکده‌ي پزشکي آن دانشگاه و بيمارستان مصطفي خميني و هم‌چنين بنياد شهيد انقلاب اسلامي تهران بزرگ به عنوان مسئول بهداشت و درمان فرزندان عزيز شاهد خدمت کرد.
اواسط سال 1372 دکتر قاضي‌زاده به علت جراحات شيميايي چندين مرتبه در بيمارستان‌هاي تهران بستري شد و سرانجام در روز جمعه مورخ 24/4/1373 برات شهادت از حضرت دوست دريافت کرد و در سن 32 سالگي جان به جان آفرين تسليم نمود اما خاطره‌ي خدمت صادقانه او براي فرزندان شهدا همواره در اذهان ملت ايران باقي خواهد ماند.

منبع:ماهنامه يادياران سال 1374  

مهدي در دوازدهم مهرماه سال 1349 در بخش «فشافويه» پا به عرصه هستي نهاد. روح ايمان و قرآن از کوچکي در جانش ريشه دواند و او فردي متعهد به اسلام و قرآن پرورش يافت.قره‌چلي علاقه خاصي به ائمه اطهار (ع) به خصوص امام حسن مجتبي (ع) داشت و هر بار به پدرش سفارش مي‌کرد زيارت بقيع را فراموش نکند. با پيروزي انقلاب به عضويت بسيج مسجد امام زمان (عج) درآمد و بعد از تحصيل در مدرسه شب‌ها ساعتي را به فعاليت فرهنگي و نظامي مي‌پرداخت.مهدي در طول سال‌هاي دفاع مقدس چندمرتبه به جبهه اعزام گرديد و در سال 1367 دچار مجروحيت شيميايي شد و براي مدتي در بيمارستان بستري گشت اما از رحمت خداوند مأيوس نگشت و به تحصيل پرداخت .او تا پايان سال سوم رشته تاريخ در دانشگاه به تحصيلاتش ادامه داد.سرانجام اين جانباز رشيد اسلام در سن 23 سالگي در تاريخ 19/2/1372 سراي باقي را به جهان فاني ترجيح داد.(br) پيکر پاکش را در امامزاده سيد اسماعيل (زيوان)‌ به خاک سپردند.

منبع:پرونده شهيد در حوزه376 مرصادناحيه سيدالشهدا اسلامشهر  

محمدرضا قلي‌زاده در در زمستان سال 1348 در خانواده پر جمعيتي در شهرستان بهبهان ديده به جهان گشود. ايشان از همان کودکي فرزند دلسوز، مهربان و باادبي براي والدينش بوده است.
همکاري و همياري او در کارهاي منزل بسيار بود. از نظر تعصبات و اعتقادات و نگرش‌ها با ديگر فرزندان خانواده متفاوت بود. نسبت به دين و مذهب و نظام مملکت خيلي حساس و دلسوز بود به طوري که با شروع جنگ تحميلي در سن 13 سالگي پا به عرصه جبهه‌هاي حق عليه باطل گذاشت تا اين‌که در سال 62 براي اولين بار مجروح گشته و از پس آن چندين بار هم از ناحيه سر، دست و پا مجروح شده تا جايي که ميزان جراحت و مجروحيت ايشان به هفتاد درصد رسيده بود. ايشان بيش از 27 بار تحت عمل جراحي‌هاي مختلف قرار گرفت.
در سال 1368 با توکل به خداوند متعال و مهربان و انتخاب همسري مؤمنه تشکيل خانواده داد و ثمره‌ي زندگي مشترک آن شهيد يک دختر و يک پسر مي‌باشد.
در طول زندگي مشترک ايشان فردي با مسئوليت و دلسوز خانواده بود. نسبت به فرزندان و خانواده بسيار مهربان بوده به طوري‌که تمام شادي‌ها و خوشي‌هاي ايشان در کنار خانواده معنا داشت.
نسبت به زينب خانم فوق‌العاده مهربان و حساس بود که در کمال راحتي و آسايش زندگي کند. امکانات زندگي را با هر سختي بود فراهم مي‌کرد تا خانواده در راحتي و آرامش و آسايش باشد.
تا اين‌که آفتاب عمر محمدرضا در روز 19/12/76 غروب کرد و جان به جان آفرين در اثر جانبازي جان سپرد و غم و اندوه فراوان در فراق آن عزيز بر دل‌ها نشست. به اميد روزي که زينب و اميرحسين عزيز حامي نظام جمهوري اسلامي و پايبند صفات نيک اخلاقي و با تقواي او باشند.

منبع:كتاب پنجمين يادواره لاله هاي جاويدان   -  صفحه: 31

رحمت‌ا.. در سال 1338 در شهرستان نجف‌آباد اصفهان ديده به جهان گشود. همانند ديگر کودکان هم‌سال خود به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا اخذ مدرک کارشناسي پرستاري به پايان رساند. او بعد از پيروزي انقلاب همراه لشکر رزمي 8 نجف اشرف به نبرد با دشمن بعثي پرداخت و بعد از آن در بخش امور پزشکي و خدمات درماني سپاه پاسداران به خدمت ادامه داد.
کاشاني در عمليات والفجر 8 به علت بمباران شيميايي عراق مجروح شد و مفتخر به 70% جانبازي گرديد و سرانجام روز دوشنبه نهم بهمن ماه سال 1379 در سن 31 سالگي به ملکوت اعلي پر کشيد و جان به جان آفرين تسليم کرد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1379/11/11