بانک اشعار ولادت امام محمد باقر (ع)

محمد آل احمد  ،  از همه خوبان سرآمد
عزیز زهرا و حیدر  ،  امام ِ باقر خوش آمد
آینه ی تجلّی حُسن خدا  ،  طلعت او،شمس ولا،نور هُدی
او ولیّ حیّ سبحان  ،  نورچشم عالمینه
پسر حضرت زهرا  ،  نوه ی امام حسینه
مددی حضرت باقر...
صد قل هوا... میگن بر  ،  جلوه ی نور کمالش
تبارک ا...و میخونن  ،  فرشته ها بر جمالش
لیلا شده مجنون و آواره ی تو  ،  روی دلش به سوی گهواره ی تو
توی آسمون عصمت  ،  تو که هاله ی دو نوری
حَسَنینی هستی آقا  ،  تو سلاله ی دو نوری
مددی حضرت باقر...
قسم به ماه و ستاره  ،  حاجت دلها همینه
یک شب اول رجب رو  ،  باشیم ایشالا مدینه
آسمون دلا گل افشونی بشه  ،  دور تا دور بقیع چراغونی بشه
ایشالا نصیبمون شه  ،  تو مدینه این سعادت
برای امام ِ باقر  ،  بگیریم جشن ولادت
مددی حضرت باقر...

از لطف و عنایت خدای حی سرمد
اومده به دنیا باقر آل محمد
آسمون سر تا به پا امشب چراغونی شده
همه جا از قدمش بهشت و نورانی شده
یا مولا یا باقر
******
در بیت ولایت بنگر شادی و غوغاست
لبخند رضایت همه دم بر لب مولاست
یادگار کربلا دل ما رو جلا میدی
برای ما عاشقا تو بوی کربلا میدی
یا مولا یا باقر
******
من خارترین خار گلستان تو هستم
من ریزه خور و دست به دامات تو هستم
دل من عمریه که به دام عشقت مبتلاست
تموم حاجت من فقط برات کربلاست
یا مولا یا باقر

شاعر : محمد مبشری

حجت حیّ احدی  ،  حضرت باقر مددی...
به حقّ حق که دلبره  ،  از همه عالمین سره  ،  آی عاشقا تولّد  ،  آقا امام ِ باقره
گلی شکفته شده و  ،  داده خدای ازلی  ،  عیدیمون و به دستای  ،  حضرت زهرا و علی
ستاره نغمه خون شده  ،  به یُمن میلاد شما  ،  بهار ِ بی خزون شده  ،  قلب تموم عاشقا
با یاد تو دل میگیره  ،  طروات و شور و صفا  ،  خاک حریمت منم و  ،  سرم بلنده همه جا
قلب من و این نوکرات  ،  بر غم عشقت اسیره  ،  علم و فضیلت به خدا  ،  آبرو از تو میگیره
از روز اوّل هممون  ،  به بند عشقت اسیریم  ،  کی میشه این ولادت و  ،  تو مدینه جشن بگیریم
آرزو عیبی نداره  ،  بر جوونا،بر عاشقا  ،  یه لیلة الرّغائبم  ،  قرارمون کرببلا

سیدی یا حضرت باقر مدد...
مُهر عشقت به جبین عاشقان  ،  ای امام پنجمین عاشقان
به لبم کوثر زمزمه تویی  ،  یوسف علی و فاطمه تویی
خاک درگه تو حلم و منزلت  ،  طفل مکتب تو علم و معرفت
آسمان ذرّه ای از عنایتت  ،  کهکشان پرتوی از کرامتت
مثل اجداد خودت،مکرّمی  ،  جلوه ی قدسی اسم اعظمی
قمر سپهر شرع و دین تویی  ،  پسر سیّد ِ ساجدین تویی
نور مهر آسمان پیش تو هیچ  ،  دانش کلّ جهان پیش تو هیچ
بده بر ما ز عطای ذولجلال  ،  علم و تقوی و شرافت و کمال
کن دعا که با صفا شویم همه  ،  عامل دین خدا شویم همه
بنده ی خدا شدن حاجت ماست  ،  زینت شما شدن حاجت ماست
حرف من ذکر دل و جان همه است  ،  هدفم جلب رضای فاطمه است

دست من و عنایت و عطای باقر العلوم
میریزه عالم هستیش و به پای باقر العلوم
ای کوکب و مهتاب ما ، گوهر نایاب ما ، نوه ی ارباب ما
ای عزیز زهرا مدد
******

 ای گل زین العابدین      دلم شده بی تاب آقا
عادتُک الاحسان و جود ، نوکرت و دریاب آقا
ما به لطف تو مدیونیم ، به حریمت مهمونیم ، به عشق تو میخونیم
ای عزیز زهرا مدد
******
آینه نور خدا    ببین اسیر غفلتیم
اگه بشیم دور از شما     همگی اهل ذلّتیم
این ذکرم شد یاد دلبر ، خورشید بدر و خیبر ، علی مدد یا حیدر
یا علی مدد یا حیدر
********
شاعر:امیر عباسی

دلا به شور و تلاطمه
غم توی لبخندمون گمه
این گلی که خیلی با صفاس     گل امام چهارمه
ماه رجب و نوای ما        یا باطن و یا ظاهر
روشن شده دیده هامون از     نور امام باقر
خوش آمدی یا مولا

******
جشن سُرورِ دل همه است
رو لب ما ذکر و زمزمه است
ولادت باقر العلوم    عیدی ما دست فاطمه است
اومد نوه ی آقام حسین      باقر آل احمد
دیده میشه از نگاه اون    حُسن و خصالِ احمد
خوش آمدی یا مولا
******
ببین دو تا دست خالیمو
منم گدای قدیم تو
توی فضای خیالمون     پر میزنیم تا حریم تو
آقا ما به دوستیِ شما      تا به ابد می نازیم
آخر برای شما توی       بقیع حرم می سازیم
خوش آمدی یا مولا
********
شاعر:امیر عباسی

نور الله و الصمد شد جلوه گر از عرش اعلا
از وجود او خدای لَم یَزل مَنَ عَلَینا
ز یمن مقدمش     جهانی شد رفیع
دلم پر می زند       سوی خاک بقیع
امام باقر مدد
ربِ صلِ علی محمد ، محمدٍ و آلِ محمد

******
زاده ی مدینه ی علم و شکافنده ی علم است
بنده ی رب علیم و آفریننده ی علم است
مدینه گل فشان       ز عِطر و بوی او
علی ابن الحسین     ببوسد روی او
امام باقر مدد
ربِ صلِ علی محمد ، محمدٍ و آلِ محمد
******
از رسول خاتم آورده تهیت بر تو جابر
ربنا صلِ علی سَیدنا حضرت باقر
محبت بر تو دین    محمد بر تو نام
ز ما بر تو درود       ز ما بر تو سلام
امام باقر مدد
ربِ صلِ علی محمد ، محمدٍ و آلِ محمد
شاعر: میثم مومن نژاد

دل خندد با یاد امام باقر
این امام ابن امام است این صلات و این صیام است
در هلال مـاه احمـد چهره‌اش مـاه تمام است
باقر آل محمّد خوش‌آمد
********
این سـرو بـاغ سبـز حسنین است
سر تا پا، پا تا سر مثل حسین است
یـا حسن بنمـا نظاره ای سلامت بی‌شماره
زاده در بــرج ولایت دخترت یـک ماهپاره
باقر آل محمّد خوش‌آمد
********
 یا جابر یا جابر ببین مقامش
از قـول پیغمبر بگو سلامش
این همه قرآن و دین است نجل خم المرسلین است
در شمایـل، در فضــایل مثل زین‌العابدین است
باقر آل محمّد خوش‌آمد
********
خورشید و دامان سحر که دیده؟
از نسل دو حجّت پسر که دیده؟
ملک هسی را صفا داد بر همه درس وفا داد
دست‌هـای کوچک او چشم جابر را شفا داد
باقر آل محمّد خوش‌آمد
********
ای جان‌ها ای دل‌ها شمع مزارت
ای چشـم پیغمبـر محـو عذارت
انس و جان را رهبری تو مصطفی را دلبری تو
علم نامحدود حق را باقری تو باقری تو
باقر آل محمّد خوش‌آمد خوش‌آمد
********
شاعر : حاج غلامرضا سازگار

عالـم آبـاد ،باقـرالعلـوم است
 عیـد میـلاد ،باقرالعلـوم است
 سیدالساجدین!روی حق را ببین
 بار دگر محمّد آمد                         باقر علم احمد آمد
  ********
 حق به بنت‌الحسن زیبا پسر داد
 بـه امـام سجاد قرص قمر داد
 باشد از باب و مام، زادۀ دو امام
 بار دگر محمّد آمد                         باقر علم احمد آمد

  ********
 یوسـفِ یوسـفِ فاطمــه آمـد
 کنیه‌اش باقـر و نـامش محمّد
 این اباجعفراست،نجل پیغمبراست
 بار دگر محمّد آمد                         باقر علم احمد آمد
  ********
این شکافندۀ تمام علم است
 در تمام علوم امام علم است
 داده خیرالانام به وجودش سلام
 بار دگر محمّد آمد                         باقر علم احمد آمد
 ********
این زبـان کتـاب آسمـانی اسـت
 این محمّد همان احمد ثانی است
 این مه انجم است ، حجت پنجم است
بار دگر محمّد آمد                         باقر علم احمد است
  ********
 این نگارنـدۀ کتاب دیـن است
 میـوۀ قـلب زین‌العـابدین است
 می‌رسداین سرود به جمالش درود
 بار دگر محمّد آمد             باقر علم احمد آمد
 ********
شاعر: غلامرضا سازگار

اومده دنیا گلِ      حضرت زهرا دلِ
شیعه ها شاده که خدا
داده به دل شور و صفا
اومده مصباح الدجی
اومده شیرینیِ زندگی علی پسر حسین
اومده همه  هستیِ دلِ عاشقا ماه عالمین
زندگیم پدر و مادرم به فدای تو ای نور عین
نور عینی یا محمد(3) ، یا باقر
******

جشن و سرورِ به پا       دل شده بیت الولا
ماه رجب شد پر نور
شیعه شده غرق سرور
رسیده نور علی نور
تا که دل می تپه توی سینه می زنم آقا از تو دم
با وجود مقدست باقرالعلوم هدایت شدم
دین و مذهب باقریمو سیدی مدیون توام
نور عینی یا محمد(3) ، یا باقر
********
شاعر: محمد حسن قدیمی

اى باقر العلوم که هنگام مکرمت
باشد هزار حاتم طایى گداى تو
پنجم ولى و حجت خلاق عالمى
لوح دل است مهر به مهر و ولاى تو
در عرصه وجود نهى قبل از آنکه پاى
داده سلام احمد مرسل براى تو
هر کس تو را شناخت دل از دیگرى برید
بیگانه گشت با همه کس آشناى تو

شب اول رجب دل من بی تابه
که شب تولده نوه ی اربابه
آسمونا ستاره بارونه     کل زمین آیینه بندونه
کاش ببینم چنین شبی آقا
دور تا دور بقیع چراغونه
یابن الزهرا یابن الزهرا آقام آقام
******

لیله الرغایب شب جمعه که میاد
دل من از تو فقط آقا کربلا میخواد
فدای شادی و غمت مولا      فدای لطف و کرمت مولا
وقتی بسازن بقیع و میشم
کارگر ساخت حرمت مولا
یابن الزهرا یابن الزهرا آقام آقام
******
توی دانشگاه تو اون کسی قبول میشه
که فقط ذکر لبش یاحسین همیشه
گل پسر روح دعایی تو         آیینه ی علم خدایی تو
همبازی رقیه ی ارباب
یادگار کرببلایی تو
یابن الزهرا یابن الزهرا آقام آقام
********
شاعر:سعید پاشازاده

شـروع اول مـاه و طلـوع مـاه تمـام
 به این شروع، درود و به این طلوع، سلام
 خدا بـه حضـرت سجـاد داد فرزندی
 کز او بنـای فضیلت گرفت استحکام
 محمّدبن‌علـی، باقرالعلـوم کـه هست
 ز مــادر پــدر خـود سلالـۀ دو امـام

 که هست چارامامش پدر،دو فاطمه مام
 عمـو امـام حسن، جـد او امام حسین
 دو جد دیگـر او حیدر و رسـول انـام
 محمّدی که محمّـد سـلام داده بر او
 به روی دست پدرچون علی گرفت مقام
 ولـی حـق و شکافنـدۀ تمـام علــوم
 که هفت شهر فضیلت از او گرفت نظام
 گرفـت دیـدۀ خـود را ز دست او جابر
 سلام باد بـر آن دست و این چنین اکرام
 روی چـو جـانب بیت‌الحـرام تـربت او
 بـه تـن بپـوش ز بـال فرشتگان احرام
 دُر چهـار یـم و بحر هفت گوهر پـاک
 بر آن چهار یم و هفـت دُر سلام مـدام
 امـام پنجـم و پنجـم وصـی ختم رسل
 که می‌شونـد رسـل بـر زیارتش اعظام
 شـروع علم بـه او، ختـم علـم نیز به او
 زهی به حسن شروع و زهی به حسن ختام
 گــرفت روز ازل باقـــرالعلــوم لقـب
 چنان‌کـه یافتـه دانش بـه نـام او اتمام
 اگرچـه بیل کشاورزی‌اش بـود به زمین
 بـه یک اشـارۀ او نُـه‌سپهـر گـردد رام
 بـه پـای کرسـی درسش هزارهـا جابر
 ذلیـل مجـد و جلالش بـود هزار هشام
 محمّد است ز سر تا قدم به خُلق و خصال
 از آن نهــاد ورا ذات حـق محمّـد، نـام
 تمام شخص محمّـد در او خلاصـه شده
 زمجد و عزت و خُلق و خصال وخوی و مرام
 اگر بـه چشم بصیـرت به تربتش نگری
 دم از بهشت زدن در حـریم اوست حرام
 دگر بـه عـرش بریـن هیچ اعتنـا نکنند
 اگر شوند بـه کویش مـلایک استخدام
 امـام پنجـم کـل وجـود، تنهـا اوسـت
 چه در مدینـه بود یـا رود اسیر بـه شام
 قسم به ذات الهی کـه علم، بی‌نفسش
 چو آفتاب دم مغـرب است بـر لب بـام
 فقیـر درگـه احســان او فقیـر و غنـی
 مطیع حکم خداوندی‌اش خواص و عوام
 مسیـح بـا نـفس روح‌بخش او زده دم
 کلیـم یافتـه از منطق وی علـم کلام
 کمال یافته بـا مهـر او رکوع و سجود
 قبول حق شده با حب او صلات و صیام
 هماره تا که زمین است و آسمان برپـا
 همیشه تا که زمان است و گردش ایام
 به روح پـاکش از ذات حـق درود درود
 به جسم وجانش ازان سو جان سلام سلام
 مـوالیان وی از بیـم دشمنـان «میثم!»
 ز دور بر حرمش بوسـه می‌زننـد مدام
********
  شاعر: حاج غلامرضا سازگار

آفتاب علم و دانش فیض بخش خاصّ و عام            باقر علم نبییّن زاده ی خیرالانام
آنکه پایه ریز فقه جعفری است                           در میان خلق عالم شیوه اش پیغمبری است
سیرتی کامل زعرفان ، صورتش احمد نما           حافظ اسلام ناب و حاکم شرع نبی است
رهنمای پارسایان راهگشای انس و جان            آنکه در عین حقیقت شیعیان را رهبری است
     (عدنانی)

از روشنی طلعت رخشنده باقر                                شد نور علوم نبوی برهمه ظاهر
در اول ماه رجب از مشرق اعجاز                              گردید عیان ماه تمام از رخ باقر
مشرق شده از نور علی بن حسین است                 این نور که نورانی از و گشته ضمائر
بر فاطمه بنت حسن بس بود این فخر                      کاورده پدید این مه تابنده باقر
باقر لقب و کنیه ابا جعفر و اورا                                 بوده است لقبهای دگر : هادی و شاکر
از هر بدی و عیب و زلل اوست مبّرا                          جان وتنش از یذهب عنکم شده طاهر
دریای علوم است و زداینده اوهام                            گفتار حکیمانه ی او زیب منابر
از یک نفسش زنده کند صدچو مسیحا                     از یک نظرش دیده اعمی شده باصر
یاد آمدش از چهره تابان محمد                                با چشم بصیرت نگهش کرد چو جابر
ابلاغ اسلام از طرف ختم رسل کرد                           چون گفته پیغمبرش افتاده به خاطر
عالم همه شد روشن ازآن نور خدایی                     شد بارور از او شجر دین و شعائر
خوش باد ، زمینی که هم آغوش شد اورا                 خوش آنکه به سوی حرمش گشته مسافر
   وصفش نتوان گفت حسان با سخنی چند
  چون قصه بلند است وزبان الکن وقاصر
    (حسان)