**داستان های کوتاه و جملات پند آموز**

چه قدر دردناک است این مشکل که همیشه برای فرار از دست یک " 👤آدم" به " 👤آدم" دیگری پناه برده‌ایم...
اعتیاد به 👤آدم‌ها بدترین نوع اعتیاد است...

👤ریچارد یاتس

👤آدمى که در آینده به آن تبدیل شده‌اید هم‌اکنون از طریق خاطره‌هایش مشغول تماشایتان است...
آیا به نظرتان از شما راضی است...؟!

مردی از ديوانه ای پرسيد :
نام اعظم خدا را ميدانی ؟

ديوانه گفت نام اعظم خدا " نان " است،
اما اين را جايی نمی توان گفت !!!

مرد گفت : نادان شَرم كن ،
چگونه نام اعظم خدا نان است ؟؟؟

ديوانه گفت:
در قحطی نيشابور، چهل شبانه روز ميگشتم، نه در هيچ مكانی صدای اذانی شنيدم و نه هيچ مسجدی را گشاده يافتم!
آنجا بود كه دانستم نام اعظمِ خدا و بنيادِ دين و مايه اتحادِ مردم فقط نان  است.

👤عطار نیشابوری

واقعيت اين است که ؛
همه در زندگى عذابت خواهند داد...
فقط بايد كسانى را پيدا كنی كه ارزشِ
رنج كشيدن بخاطرشان را داشته باشند!

👤 باب مارلی

در زندگی لحظه‌هایی هست که دلت می‌خواهد مثل پنیر پیتزا کش بیایند...، طولااانی! تمام نشود. آن‌قدر می‌ترسی که هی ساعتت را نگاه می‌کنی!
مثل وقت‌هایی که بوی خاک باران خورده می‌پیچد توی هوا و دوست داری ریه‌ات اندازهٔ جنگل‌های گیلان باشد برای فرو دادن آن همه عطر...!
مثل قدم زدن دوشادوش کسی که هی دزدانه سرت را می‌چرخانی تا نیم‌رخ صورتش را ببینی!
مثل لحظهٔ تمام شدن یک مکالمه تلفنی وقتی هنوز دلت نمی‌آید گوشی را بگذاری؛ انگار که ته‌ماندهٔ صدایش هنوز توی سیم تلفن هست!
مثل چشم‌هایی که وادارت می‌کنند سرت را بیندازی پایین و زمین را نگاه کنی، گویی که مغولی شمشیرش را گذاشته روی گردنت!
مثل خداحافظی‌ها. وقتی که هی دلت نمی‌آید بروی و می‌گویی: کاری نداری؟ دیگه خداحافظ...؛ واقعاً خداحافظ...!
مثل گم شدن ماشینی در ترافیک وقتی که می‌خواهی تا آخرین لحظه بدرقه‌اش کنی.
مثل شبی دور آتش با آدم‌هایی که دوستشان داری و نمی‌خواهی صبح بیاید و بساط چای و سیب‌زمینی آتشی‌تان را به هم بزند.
مثل شبی که «الههٔ ناز»ی هست و دلت می‌خواهد با خواننده دَم بگیری و بخوانی:
«یا رب تو کلید صبح، در چاه انداز...»!

این‌ها از آن دسته حسرت‌های خوشایند زندگی هستند.
من فکر می‌کنم «فقیر» تنها کسی نیست که پول ندارد یا کفش پاره می‌پوشد. فقیر کسی است که در زندگیش از این دست لحظه‌های کش‌دار ندارد. همین لحظه‌هایی که وقتی یادشان می‌اُفتی، تهش می‌شود افسوس و کاش تمام نمی‌شد...!

👤على قاضى نظام

روزی مولانا، شمس تبریزی را به خانه اش دعوت کرد. شمس به خانه ی جلال الدین رومی رفت و پس از این که وسائل پذیرایی میزبانش را مشاهده کرد از او پرسید: آیا برای من شراب فراهم نموده ای؟
مولانا حیرت زده پرسید: مگر تو شراب خوارهستی؟!
شمس پاسخ داد: بلی.
مولانا: ولی من از این موضوع اطلاع نداشتم!!
ـ حال که فهمیدی برای من شراب مهیا کن.
ـ در این موقع شب، شراب از کجا گیر بیاورم؟!
ـ به یکی از خدمتکارانت بگو برود و تهیه کند.
- با این کار آبرو و حیثیتم بین خدام از بین خواهد رفت.
- پس خودت برو و شراب خریداری کن.
- در این شهر همه مرا میشناسند، چگونه به محله نصاری نشین بروم و شراب بخرم؟!
ـ اگر به من ارادت داری باید وسیله راحتی مرا هم فراهم کنی چون من شب ها بدون شراب نه میتوانم غذا بخورم، نه صحبت کنم و نه بخوابم.
مولانا به دلیل ارادتی که به شمس دارد خرقه ای به دوش می اندازد، شیشه ای بزرگ زیر آن پنهان میکند و به سمت محله نصاری نشین راه می افتد.
تا قبل از ورود او به محله مذکور کسی نسبت به مولانا کنجکاوی نمیکرد اما همین که وارد آنجا شد مردم حیرت کردند و به تعقیب وی پرداختند. آنها دیدند که مولانا داخل میکده ای شد و شیشه ای شراب خریداری کرد و پس از پنهان نمودن آن از میکده خارج شد.
هنوز از محله مسیحیان خارج نشده بود که گروهی از مسلمانان ساکن آنجا، در قفایش به راه افتادند و لحظه به لحظه بر تعدادشان افزوده شد تا این که مولانا به جلوی مسجدی که خود امام جماعت آن بود و مردم همه روزه در آن به او اقتدا می کردند رسید. در این حال یکی از رقیبان مولانا که در جمعیت حضور داشت فریاد زد: ”ای مردم! شیخ جلاالدین که هر روز هنگام نماز به او اقتدا میکنید به محله نصاری نشین رفته و شراب خریداری نموده است.”  آن مرد این را گفت و خرقه را از دوش مولانا کشید. چشم مردم به شیشه افتاد. مرد ادامه داد: ”این منافق که ادعای زهد میکند و به او اقتدا میکنید، اکنون شراب خریداری نموده و با خود به خانه میبرد!” سپس بر صورت جلاالدین رومی آب دهان انداخت و طوری بر سرش زد که دستار از سرش باز شد و بر گردنش افتاد. زمانی که مردم این صحنه را دیدند و به ویژه زمانی که مولانا را در حال انفعال و سکوت مشاهده نمودند یقین پیدا کردند که مولانا یک عمر آنها را با لباس زهد و تقوای دروغین فریب داده و درنتیجه خود را آماده کردند که به او حمله کنند و چه بسا به قتلش رسانند. در این هنگام شمس از راه رسید و فریاد زد: ”ای مردم بی حیا! شرم نمیکنید که به مردی متدین و فقیه تهمت شرابخواری میزنید، این شیشه که میبینید حاوی سرکه است زیرا که هرروز با غذای خود تناول میکند.”
رقیب مولانا فریاد زد: ”این سرکه نیست بلکه شراب است.”
شمس در شیشه را باز کرد و در کف دست همه ی مردم از جمله آن رقیب قدری از محتویات شیشه ریخت و بر همگان ثابت شد که درون شیشه چیزی جز سرکه نیست.
رقیب مولانا بر سر خود کوبید و خود را به پای مولانا انداخت، دیگران هم دست های او را بوسیدند و متفرق شدند. آنگاه مولانا از شمس پرسید: برای چه امشب مرا دچار این فاجعه نمودی و مجبورم کردی تا به آبرو و حیثیتم چوب حراج بزنم؟
شمس گفت: برای این که بدانی آنچه که به آن مینازی جز یک سراب نیست، تو فکر میکردی که احترام یک مشت عوام برای تو سرمایه ایست ابدی، در حالی که خود دیدی، با تصور یک شیشه شراب همه ی آن از بین رفت و آب دهان به صورتت انداختند و بر فرقت کوبیدند و چه بسا تو را به قتل میرساندند. این سرمایه ی تو همین بود که امشب دیدی و در یک لحظه بر باد رفت.پس به چیزی متکی باش که با مرور زمان و تغییر اوضاع از بین نرود.
 
📚ملاصدرا
👤هانری کوربن
ترجمه و اقتباس ذبیح الله منصوری

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

دانی که پس از مرگ چه ماند باقی
عشق است و محبت است و باقی همه هیچ

👤مولانا

تغییر نگاه به زندگی باید از ذهن شروع شود؛

یادمان باشد ،
سنگ ها نه خرده حسابی با پاهای لنگ دارند
نه قرار و مداری با پاهای سالم!
پس باورهای اشتباه را کنار بگذاریم …
هر سقوطی
پایان کار نیست …

باران را ببین،
سقوط باران
قشنگ ترین "آغاز" است ...

👤آندره نيكلسون

بعضی 👤آدمها ،
انگار چوب اند…
تا عصبانی می شوند، آتش میگیرند،
و همه جا را دودآلود میکنند،
همه جا را تیره و تار میکنند،
اشک 👤آدم را جاری می کنند.
ولی بعضیها این طور نیستند؛
مثل عودند.
وقتی یک حرف میزنی که ناراحت میشوند، و آتش میگیرند،
بوی جوانمردی و انصاف میدهند ،
و هرگز نامردی نمیکنند.
این است که
.
«هر کس را میخواهی بشناسی، در وقت عصبانیت، در وقت خشم بشناس.»

👤آدمى که در آینده به آن تبدیل شده‌اید هم‌اکنون از طریق خاطره‌هایش مشغول تماشایتان است...
آیا به نظرتان از شما راضی است...؟!

به پایان فکر نکن
اندیشیدن به پایانِ هر چیز
شیرینی حضورش  را تلخ می کند.
بگذار پایان تو را غافلگیر کند،
درست مثل آغاز...

زن فرعون تصميم گرفت که عوض شود،
و پسر نوح تصميمي براي عوض شدن نداشت...!

اولي همسر يک طغيانگر بود
و دومي پسر يک پيامبر...!!!

براي عوض شدن هيچ بهانه اى قابل قبول نيست
اين خودت هستي که تصميم مي گيرى

بعضي از چيزها دير که شد، بى‌فايده است
مانند بوسيدن پيشانى يک مرده....

زندگى يك مبارزه بى پايان...
اگه مبارزه رو متوقف كنى تمام خواهى شد.

قبل ازدواج هرمردی میگوید
حاضرست زندگی اش را بخاطرتو کناربگذارد
اما بعد ازدواج حتی روزنامه اش را
کنارنمیگذارد تا باتو صحبت کند

👤هلن رولند

تغییر نگاه به زندگی باید از ذهن شروع شود؛

یادمان باشد ،
سنگ ها نه خرده حسابی با پاهای لنگ دارند
نه قرار و مداری با پاهای سالم!
پس باورهای اشتباه را کنار بگذاریم …
هر سقوطی
پایان کار نیست …

باران را ببین،
سقوط باران
قشنگ ترین "آغاز" است ...

👤آندره نيكلسون

نقص یا کمبود زیبایی در چهره یک فرد را اخلاق خوب تکمیل میکند؛

 اما کمبود یا نبود اخلاق را هیچ چهره ی زیبایی نمیتواند تکمیل کند.

👤نلسون ماندلا