**داستان های کوتاه و جملات پند آموز**

یکی تو ۲۳ سالگی ازدواج میکنه و اولین بچه شو ۱۰ سال بعد به دنیا میاره،
اون یکی ۲۹ سالگی ازدواج میکنه و اولین بچه شو سال بعدش به دنیا میاره.

یکی ۲۵ سالگی فارغ التحصیل میشه ولی ۵ سال بعدش کار پیدا میکنه،
اون یکی ۲۹ سالگی مدرکشو میگیره و بلافاصله کار مورد علاقه شو پیدا میکنه.

یکی ۳۰ سالگی رئیس شرکت میشه و در ۴۰ سالگی فوت میکنه،
اون یکی ۴۵ سالگی رئیس شرکت میشه و تا ۹۰ سالگی عمر میکنه.

تو نه از بقیه جلوتری نه عقب تر.
تو توی زمان خودت زندگی میکنی،
پس آرام باش،
از زندگی لذت ببر
و خودت رو با دیگری مقایسه نکن.

فردی به حکیمی گفت خبر داری که فلانی غیبت شما را کرده است؟
حکیم گفت:
او تیری به سویم پرتاب کرد که به من نرسید، تو چرا آن را برداشتی و در قلبم فروکردی؟

یکی از ملوک بی‌اﻧﺼﺎف، ﭘﺎرﺳﺎﻳﻲ را ﭘﺮﺳﻴﺪ:
از ﻋﺒﺎدﺗﻬﺎ ﻛﺪام ﻓﺎﺿﻞﺗﺮ اﺳﺖ ؟

ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ را ﺧﻮاب ﻧﻴﻢروز
ﺗﺎ در آن ﻳﻚ ﻧﻔﺲ ﺧﻠﻖ را ﻧﻴﺎزاری!

👤گلستان سعدی

پسر بیکار و تن‌پروری اما خوش‌سیما و صاحب‌جمالی در دهکده شیوانا بود که با وجود زیبائی جمال، کاری از او ساخته نبود و پول چندانی در بساط نداشت. روزی یکی از دوستان شیوانا نزد او آمد و با شرمندگی اظهار داشت که دختر جوانش به این پسر دلباخته است و از آینده دخترش بیمناک است، شیوانا از پدر خواست تا روز بعد دخترش را نزد او آورد. وقتی دختر همراه پدرش آمد شیوانا بی‌مقدمه از دختر پرسید: ”آیا در وجود خودت آمادگی ترک و جدائی از کسی را که دلبخته‌اش هستی داری!؟“
دخترک مطمئن و محکم گفت: ”هرگز جدائی رخ نخواهد داد. ما هر دو به همدیگر علاقه‌ داریم و پای این علاقه ایستاده‌ایم!“
شیوانا سری تکان داد و گفت: ”آیا طاقت آن را داری که در آینده‌ای نزدیک، این شخصی که به تو دلباخته به تو دشنام دهد و تو را به شکل‌های مختلف نفرین کند!؟“
دخترک با حیرت گفت: ”اینکه می‌گوئید امکان ندارد استاد! او دیوانه‌وار مرا دوست دارد و هرگز امکان ندارد حتی جمله‌ای ناروا علیه من بر زبان براند. به گمانم شما تحت‌تأثیر حرف‌های پدرم قرار گرفته‌اید و به اندازه من او را نمی‌شناسید!؟“
شیوانا تبسمی کرد و گفت: ”اگر آمادگی شکست در عشق و جدائی و نفرین را داری راهی که در پیش گرفته‌ای، ادامه بده!“
وقتی دخترک از حضور شیوانا مرخص شد، پدر دختر با ناراحتی نزد شیوانا آمد و گفت: ”استاد! این چه نصیحتی بود که به دختر من کردید. چرا او را از عاقبت دلباختن به این جوان بی‌کار و بی‌مسئولیت نترساندید!
شیوانا پاسخ داد: ”نگران مباش و مرا بی‌خبر مگذار!“
هفته بعد دخترک، غمگین و گریان نزد شیوانا آمد و در حالی‌که گریه امانش را بریده بود گفت: ”استاد! حق با شما بود! وقتی از این پسر خواستم تا به‌طور جدی برای تشکیل خانواده قدم پیش بگذارد و درخواست خود را با خانواده مطرح کند، او بلافاصله مرا تهدید به جدائی کرد و وقتی اصرار مرا دید، هر چه نفرین و دشنام بلد بود نثارم کرد و مرا ترک کرد و رفت! شما از کجا این را می‌دانستید!؟“
شیوانا با لبخند گفت: ”کسی که نتواند زندگی خود را مدیریت کند، چگونه می‌تواند یک زندگی مشترک را اداره کند. این پسر جوان به خاطر رشد جسمانی به بلوغ جسمی رسیده بود اما برای تشکیل زندگی فقط بلوغ جسمی کفایت نمی‌کند و بلوغ ذهنی و اخلاقی هم لازم است. این پسر هنوز هم از رابطه رفاقتی و بدون مسئولیت با تو گریزان نیست. اما وقتی اصرار تو به قبول مسئولیت و ارتباط رسمی و متعهدانه را دید، فهمید که دیگر نمی‌تواند به بازی ادامه دهد و به همین خاطر برای حفظ تعادل روانی خودش را شروع به تخریب تو و خانواده‌ات نمود. از اینکه زود متوجه این نکته شدی خالق هستی را شکرگزار باش و بی‌اعتنا به کلام و رفتار او از داشتن پدری بزرگوار که این‌چنین دورادور نگران تو است به خود افتخار کن! بگذار این جوان نفرین خنده‌دارش را با صدای بلند به هر آسمانی که می‌خواهد بفرستد! مهم این است که تو بیش از این آسیبی ندیدی!“

♦️می دانید داستان " گربه را دم حجله کشتن" چیست؟ می گویند در ایام قدیم دختری تندخو و بد اخلاق وجود داشته که هیج کس حاضر به ازدواج با او نبوده است. پس از چندی پسری از اهالی شهامت به خرج می دهد و تصمیم می گیرد که با وی ازدواج کند. بر خلاف نظر همه، او می گوید که میتواند دخترک را رام کند.
خلاصه پس از مراسم عروسی، عروس و داماد وارد حجله می شوند و ....چند دقیقه از زفاف که می گذرد پسرک احساس تشنگی می کند .
گربه ای در اتاق وجود داشته از او می خواهد که آب بیاورد! چند بار تکرار می کند که ای گربه برو و برای من آب بیاور!
گربه بیچاره که از همه جا بی خبر بوده از جایش تکان نمی خورد تا اینکه مرد جوان چاقویش را از غلاف بیرون می کشد و سر از تن گربه جدا می کند.
سپس رو یه دختر میکند و میگوید برو آب بیار. خب معلومه دختر از ترس سریع میره آب میاره و این ضرب المثل از آن زمان رایج شد

من انقلاب را با 82 مرد آغاز كردم
اگر مجبور باشم دوباره آن را با 10 نفر انجام ميدهم
مهم نيست چقدر كوچك هستيد
مهم اين است كه ايمان و نقشه اى عملى داشته باشيد

👤فيدل كاسترو

فقیری از کنار دکان کباب فروشی می گذشت.  مرد کباب فروش گوشت ها را در سیخ ها کرده و به روی آتش نهاده باد می زد و بوی خوش گوشت سرخ شده در فضا پراکنده شده بود. بیچاره مرد فقیر چون گرسنه بود و پولی هم نداشت تا از کباب بخورد تکه نان خشکی را که در توبره داشت خارج کرده و بر روی دود کباب گرفته به دهان گذاشت.

او به همین ترتیب چند تکه نان خشک خورد و سپس براه افتاد تا از آنجا برود ولی مرد کباب فروش به سرعت از دکان خارج شده دست وی را گرفت و گفت:کجا می روی پول دود کباب را که خورده ای بده.
از قضا ملانصرالدین از آنجا می گذشت جریان را دید و متوجه شد که مرد فقیر التماس و زاری می کند و تقاضا می نماید او را رها کنند. ولی مرد کباب فروش می خواست پول دودی را که وی خورده است بگیرد.

ملا دلش برای مرد فقیر سوخت و جلو رفته به کباب فروش گفت: این مرد را آزاد کن تا برود من پول دود کبابی را که او خورده است می دهم.
کباب فروش قبول کرد و مرد فقیر را رها کرد. ملا پس از رقتن فقیر چند سکه از جیبش خارج کرده و در حال که آنها را یکی پس از دیگری به روی زمین می انداخت به مرد کباب فروش گفت: بیا این هم صدای پول دودی که آن مرد خورده، بشمار و تحویل بگیر.
مرد کباب فروش با حیرت به ملا نگریست و گفت: این چه طرز پول دادن است مرد خدا؟
ملا همان طور که پول ها را بر زمین می انداخت تا صدایی از آنها بلند شود گفت: خوب جان من کسی که دود کباب و بوی آنرا بفروشد و بخواهد برای  آن پول بگیرد باید به جای پول صدای آنرا تحویل بگیرد.

دانه های برف آرام و با حوصله به پنجره می زد، تا تورا بی خواب کند که بدانی اندیشه سرد می شود، اگر بداند تو این همه بی فکری. باد وزیدن گرفت تا هوشیاری تو را محک بزند که باز بفهمی کسی هست که تو را می بیند. درختان زیرکانه برگ های خود را به زمین می ریختند تا تو ادراک کنی که تمام طبیعت در انتظار ستایش توست و همه چیز نظم درخشانی دارد تا تو به سیب لذت زندگی دندان بزنی.
اما افسوس که تو هنوز به دنبال گلی نگران می چرخی!!!

نویسنده : سحر ناصربخت

پیرمرد مثل هر روز، گوشی تلفن را برداشت و شماره گرفت. می دانست که باز مثل هر روز و هر دفعه، با نگاه به شماره آسایشگاه، کسی گوشی را برنمی دارد. پیرمرد، باز مثل هر روز، صدای پسرش را روی پیامگیر شنید... و آرام گرفت.

#پژمان_کریمی

روزی ملا با دوستش خورش بادمجان می خورد ملا از او پرسید خورش بادمجان چه جور غذایی است؟
دوست ملا گفت : غذای خیلی خوبی است و راجع به منافع ان سخن گفت.
بعد از اینکه غذایشان را خوردند و سیر شدند بادمجان دلشان را زد به همین جهت ملا شروع کرد به بدگویی از بادمجان و از دوستش پرسید: خورش بادمجان چگونه غذایی است!؟
دوست ملا گفت: من دوست توام نه دوست بادمجان به همین جهت هر آنچه را که تو دوست داری برایت می گویم!

پیرمرد با دست‌های لرزان چای را از سینی برداشت و به عروسش لبخند زد. عروس هم لبخند کوچکی زد و روی مبل نشست. پیرمرد چند تا قلپ چای خورد و ریخت روی بلوز چهارخانه سفیدش.
- آقا جون، چه عجب! به ما سر زدید؟
پیرمرد دستی روی موهای سفیدش کشید و گفت: «دیگر نای راه رفتن ندارم. شما هم که یادی از ما نمی‌کنید...» نوه کوچکش با خوشحالی جیغ زد:
«آخ جون! بردم.»
مادرش چشم‌غره‌ای رفت و گفت: «امان از این پلی‌استیشن! آن لعنتی را بگذار کنار و بیا پیش بابابزرگت.»
پسر بچه اصلاً نشنید که مادرش چه گفت و همچنان لب‌هایش را می‌گزید و با دسته بازی ور می‌رفت. پیرمرد به صفحه تلویزیون نگاه کرد و از صدای تفنگ سرش درد گرفت.
به ساعت نگاه کرد و عصایش را برداشت. عروس خواست نگذارد پیرمرد برود، ولی صدای تلویزیون آن‌قدر بلند بود که گوش‌های پیرمرد نشنید.

#آناهیتا_مظاهری

دخترک به عقب برگشت و نگاهی به مادر انداخت. مادر به سختی کیسه های میوه و چیزهایی را که خرید کرده بود، با خود حمل می کرد. قطره های باران یکی یکی فرو می آمدند، دخترک قدم تند کرد. مادر نیز سعی می کرد گام هایش را پرشتاب تر بردارد اما از دخترک عقب می ماند. هر لحظه بر شدت باران افزوده می شد، مادر از کیف اش چتری را بیرون آورد و به دخترک داد. دخترک هرچه اصرار کرد که با مادر زیر چتر قرار گیرد، مادر نپذیرفت. زن تا رسیدن به خانه کاملاً خیس شده بود، دخترک چتر را گوشه اتاق گذاشت و به فکر فرو رفت. نیمه های شب وقتی دخترک با صدای ناله های مادر از خواب بیدار شد، به سوی او رفت. دست های تبدار مادر را در دست گرفت و گفت: اگر زیر چتر بودی، سرما نمی خوردی. مادر چشمان تبدارش را به چشمان دخترک دوخت و دخترک معنای گذشت، فداکاری و عشق مادری را یکجا متوجه شد.

#سیما_موسوی

داستانی ،زیبا و عاشقانه❤️

💎اورنگ زیب پادشاه مسلمان هندوستان در قرن ۱۷ میلادی بود و دختر بسیار زیبا و شاعره یی داشت که مخفی تخلص می کرد و این شعر او نسبتآ معروف است -
در سخن مخفی شدم ، مانند بو در برگ گل
هر که دارد میل دیدن ، در سخن بیند مرا
مخفی علیرغم خواستگاران فراوان ازدواج نمی کرد ، چون عاشق یکی از کاتبین دربار به نام عاقل خان شده بود . هر چه پدرش اصرار می کرد ، مخفی قبول نمی کرد و می گفت دوست دارم پیش شما بمانم .
جاسوسان به اورنگ زیب گزارش دادند که مخفی عاشق عاقل خان شده .واضح است که یک کاتب معمولی دربار جرات حرف زدن با دختر پادشاه را هم به زور داشته چه رسد به عاشق شدن و خواستگاری کردن . اورنگ زیب باور نکرد ولی برای مطمئن شدن تدبیری اندیشید و گفت روزها رفت و آمد در کاخ زیاد است . کاتبین شب ها به کاخ بیایند و گزارشات و تواریخ را بنویسند تا خودش ملاقات مخفی و عاقل را در تاریکی ببیند .
یکی از دوستان عاقل به وی هشدار داد که احتمالا برنامه برای به تله انداختن اوست . از روز شروع نوشتن که یک هفته بود عاقل خان خودش را به بیماری زد و از رفتن به کاخ در شب اجتناب کرد . مخفی چند شب منتظر ماند ولی از آمدن عاقل خبری نشد .
 تا اینکه این نیم بیت را برای او فرستاد

– #شنیدم_ترک_منزل_کرد_عاقل_خان_به_نادانی
 - و عاقل در جواب او نوشت - .......

#چرا_عاقل_کند_کاری_که_باز_آرد_پشیمانی

مردی با اسب و سگش در جاده‌ای راه می‌رفتند. هنگام عبور از کنار درخت عظیمی، صاعقه‌ای فرود آمد و آنها را کشت. اما مرد نفهمید که دیگر این دنیا را ترک کرده است و همچنان با دو جانورش پیش رفت. گاهی مدت‌ها طول می‌کشد تا مرده‌ها به شرایط جدید خودشان پی ببرند.
پیاده‌روی درازی بود، تپه بلندی بود، آفتاب تندی بود، عرق می‌ریختند و به شدت تشنه بودند. در یک پیچ جاده دروازه تمام مرمری عظیمی دیدند که به میدانی با سنگفرش طلا باز می‌شد و در وسط آن چشمه‌ای بود که آب زلالی از آن جاری بود. رهگذر رو به مرد دروازه‌بان کرد: «روز به خیر، اینجا کجاست که اینقدر قشنگ است؟»
دروازه‌بان: «روز به خیر، اینجا بهشت است.»
- «چه خوب که به بهشت رسیدیم، خیلی تشنه‌ایم.»
دروازه‌بان به چشمه اشاره کرد و گفت: «می‌توانید وارد شوید و هر چه قدر دلتان می‌خواهد بوشید.»
- اسب و سگم هم تشنه‌اند.
نگهبان: واقعأ متأسفم. ورود حیوانات به بهشت ممنوع است.
مرد خیلی ناامید شد، چون خیلی تشنه بود، اما حاضر نبود تنهایی آب بنوشد. از نگهبان تشکر کرد و به راهش ادامه داد. پس از اینکه مدت درازی از تپه بالا رفتند، به مزرعه‌ای رسیدند. راه ورود به این مزرعه، دروازه‌ای قدیمی بود که به یک جاده خاکی با درختانی در دو طرفش باز می‌شد. مردی در زیر سایه درخت‌ها دراز کشیده بود و صورتش را با کلاهی پوشانده بود، احتمالأ خوابیده بود.
مسافر گفت: روز به خیر
مرد با سرش جواب داد.
- ما خیلی تشنه‌ایم، من، اسبم و سگم.
مرد به جایی اشاره کرد و گفت: میان آن سنگ‌ها چشمه‌ای است. هرقدر که می‌خواهید بنوشید.
مرد، اسب و سگ، به کنار چشمه رفتند و تشنگی‌شان را فرو نشاندند.
مسافر از مرد تشکر کرد. مرد گفت: هر وقت که دوست داشتید، می‌توانید برگردید.
مسافر پرسید: فقط می‌خواهم بدانم نام اینجا چیست؟
- بهشت
- بهشت؟ اما نگهبان دروازه مرمری هم گفت آنجا بهشت است!
- آنجا بهشت نیست، دوزخ است.
مسافر حیران ماند: باید جلوی دیگران را بگیرید تا از نام شما استفاده نکنند! این اطلاعات غلط باعث سردرگمی زیادی می‌شود!
- کاملأ برعکس؛ در حقیقت لطف بزرگی به ما می‌کنند. چون تمام آنهایی که حاضرند بهترین دوستانشان را ترک کنند، همانجا می‌مانند...

این یک داستان واقعی است که در ژاپن اتفاق افتاده است .

شخصی دیوار خانه اش را برای نوسازی خراب می کرد.خانه های ژاپنی دارای فضایی خالی بین دیوارهای چوبی هستند. این شخص در حین خراب کردن دیوار در بین ان مارمولکی را دید که میخی از بیرون به پایش کوفته شده است .
دلش سوخت و یک لحظه کنجکاو شد .وقتی میخ را بررسی کرد تعجب کرد این میخ ده سال پیش هنگام ساختن خانه کوبیده شده بود !!!
چه اتفاقی افتاده؟
مارمولک ده سال در چنین موقعیتی زنده مونده !!!در یک قسمت تاریک بدون حرکت .
چنین چیزی امکان ندارد و غیر قابل تصور است .
متحیر از این مساله کارش را تعطیل و مارمولک را مشاهده کرد .
تو این مدت چکار می کرده؟چگونه و چی می خورده؟
همانطور که به مارمولک نگاه می کرد یکدفعه مارمولکی دیگر با غذایی در دهانش ظاهر شد .!!!
مرد شدیدا منقلب شد .
ده سال مراقبت. چه عشقی ! چه عشق قشنگی !!!
اگر موجود به این کوچکی بتواند عشق به این بزرگی داشته باشد پس تصور کنید ما تا چه حدی می توانیم عاشق شویم اگر سعی کنی