مبحث 128 طرح صالحین: «شوخی و مزاح؛ بایدها و نبایدها»

در جمع شوخی کن به شرط اینکه...

از آن جایی که سُرور امری مطلوب و پسندیده و از صفات بهشتیان است و هم چنین سُرور بیانگر آرامش روحی و روانی است، از نظر اسلام عواملی که در ایجاد آن نقش داشته باشد نیز مطلوب دانسته شده است.

در روایات شوخی در جمع به دور از هر گونه افراط و دشنام و ناسزا و تمسخری به عنوان امری محبوب الهی دانسته و شوخی کننده به عنوان محبوب خداوند معرفی می شود.

خب البته سخته تشخیص حد شوخی و مسخره کردن

چون ممکنه حرفی که میزنیم در جمع از نظر ما شوخی باشه ولی از نظر شونده مسخره کردن برداشت بشه و کار بجای باریک کشیده بشه!

میشه بیشتر در مورد هر کدوم از سوالات توضیح بدین؟! ظاهراً تستی جوابیدین.

 مگه تستی جواب دادن عیبی داره؟!

امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند عزوجل دوست دارد کسى را که در میان جمع شوخى کند به شرط آن که ناسزا نگوید. (کافى، ج2، ص663، ح4)

رسول اکرم صلى الله علیه و آله می فرماید: من شوخى مى کنم، اما جز حق نمى گویم. (شرح نهج البلاغه، ج6، ص330)

خیلی هم سخته. بعضی مواقع اصن قابل تشخیص هم نیست. باعث درگیری هم میشه برخی اوقات.

نمیدونم راه تشخیصش چیه. چیکار باید کرد که اتفاق خوبی بیفته و افتضاح به بار نیاد؟ بی محلی خوبه؟؟!!! فک نکنم!! شاید هم بستگی به اون مکان و وقتش و حتی خود طرف داره.  حتی تشخیصِ حرف جدی و شوخی هم مثل همین قضیَست! سخته!

مهندسیِ این طور جریانات هم هنر بزرگیه!

حدّ اعتدال فراموش نشه توی شوخیه.

خودم هم با دوستام شوخی خیلی میکنم. چون از اخلاقشون آگاهم، میدونم چطوری و به چه میزانی عمل کنم.

ولی از شوخیای خُنُک (مثل همون شوخیای عملی!!) اگه کسی روم پیاده کنه، دیگه فک نکنم زنده بمونه!!!

شوخی خوبه، اما عین آدمیزاد باید باشه!!!

شوخی که توش تمسخر باشه و یا به شکستن قلب افراد منجر بشه، همین که "نباشه" خودش یه نعمته!

نه دیگه شوخی کردم.خخخخ

گاهی مثه الان مجبوریم دروغ بگیم یا عملی روانجام می دهیم و گردن شوخی می اندازیم تا طرف ناراحت نشه.خخخخ

شوخی باتمسخرفرق فوکوله 

باهم بخندیم به هم نخندیم

خودم در مورد برخی ازکاربران راسخونی به این نتیجه رسیدم که بایستی به طرفه مقابلم نگاه کنم که، که بود و چه کرد؟

نه ببخشید یاد تاریخ اوفتادم!!! بله می گفتم، با افراد تازه وارد زیاد شوخی نمی کنم چون هنوز لِمِشون دستم نیومده. معمولاً خواهرای سایت و حتی تازه واردا بهشون برمی خوره وقتی من شوخی میکنم بنابراین بایستی جوانب امر رو در نظر داشت. آقا با خانم و مسئول و رییس همه و همه باهم فرق می میکنند.

یکی دیگه ازخاطرات شوخیهام اینه که:

راسخون یه غرفه زده بود سالها پیش در نمایشگاه بین الکلکی نه ببخشید بین المللی! منم رفتم فقط غرفه راسخونو ببینم. مسئول روابط عمومی اون موقع آقای رضا کیانی بودند .قبلاً بهشون گفته بودم که میام نمایشگاه چکاردارم باهاشون. وقتی رفتم بهشونم گفتم من از این همه غرفه در نمایشگاه مشهد. فقط یه راست اومدم غرفه راسخون و هیچ جا نرفتم. من که آقای کیانی رو نمی شناختم. در همایشی که راسخون سال قبلش درمشهد داشت و اون موقع آقای کیانی مسئول وبلاگهای راسخون بودند ایشون منو توی همایش شناختند و همش می گفتند: فرشون،فرشون!

خلاصه چه دردسرتون بدم! تو نمایشگاه هم رفتم فقط ایشونو مختص ببینم. قبلاً بهشون گفته بودم که من قلقلک می دهم، خواه مسئول باشه، خواه کاربر! خلاصه من رفتم غرفه و با ایشون ملاقات کردم. یادمه یه عکسم باهم انداختیم و کلی هم ایشونو قلقلک دادم. یادش بخییییییییییییییییییییر

نقل قول farshon

شوخی باتمسخرفرق فوکوله 

باهم بخندیم به هم نخندیم

گاهی حرفی که شما میزنی قصدت شوخیه ولی طرف فکر مکنه قصدت تمسخر و دست انداختنه!

بنظرم شناخت کافی و دونستن ظرفیت افراد قبل شوخی کردن امریست حیاتی!

فرمایشتون متین 

امادرفضای مجازی چطوری تشخیص بدهیم ظرفیت افرادرو؟

از صفات مؤمن بلکه از مهم ترین و اصلی ترین صفات اهل ایمان، خوشرفتاری و حسن خلق است که جلوه های بسیاری دارد که از آن جمله شوخی با دوستان است.

در یک خط سخن فوق رو تحلیل نمایید.   2نمره. خخخخ

در فضای مجازی سخت تر و دیرتر حاصل میشه!