هفته نامه همشهری جوان: به بهانه اجرای دو نمایش در جشنواره تئاتر فجر، از خاطره حاتمی درباره حضور پرشور چهره ها روی صحنه تئاتر پرسیدیم.

خاطره حاتمی در کنار شقایق دهقان و آزاده صمدی از چهره های تلویزیونی است که در جشنواره تئاتر فجر 95 دو کار را روی صحنه داشت. با وجود این که حاتمی کارش را از تئاتر شروع کرده ولی بیشتر به خاطر بازی در فیلم ها و سریال ها شناخته می شود.

خاطره حاتمی که در سریال های «راه طولانی خانه»، «از نفس افتاده»، «گاوصندق» و ... همچنین فیلم های «گرگ و میش»، «قرنطینه»، «دختران» و ... بازی کرده است، امسال به تئاتر روی آورده.

 

حاتمی با بازی در سه نمایش «دکلره»، «رویای نیمه شب تابستان» و «اسکورسیزی» حسابی خاک صحنه خورده و با دو کار آخر در جشنواره حاضر شده است. با خانم حاتمی شب قبل از اجرای نمایش اسکورسیزی در جشنواره تئاتر صحبت کردیم که با شور و حرارت عجیبی از لذت بازیگری روی صحنه گفت.

بعد از چند وقت دوری از صحنه، امسال سه کار روی صحنه داشتید که دوتای شان در جشنواره تئاتر فجر حضور دارند. چطور شد بازی کردن روی صحنه برای تان اینقدر جدی شد؟

- من قبل از این که به سمت سینما بروم در تئاتر مشغول بودم ولی وقتی سمت سینما و تلویزیون رفتم، به قدری آنجا درگیر شدم که فرصت نشد بتوانم تئاتر کار کنم. با این حال در این میان، جسته و گریخته به تئاتر سر می زدم. فکر می کنم سال های 84-83 بود که با کوروش خردایی تئاتری روی صحنه بردیم که در جشنواره 8تئاتر استان تهران جایزه بازیگر زن را گرفتم. باز چند سال فاصله افتاد تا سال 90-89 نمایش «متولد 63» را با پیام دهکردی اجرا کردم که برای بازی در آن نقش هم کاندیدای بهترین بازیگری شدم. باز هم تا پارسال کار نکردم تا دوباره برای آقای پیام دهکردی در نمایش «هیچ کس نبود بیدارمان کند» بازی کنم اما امسال خدا را شکر در تئاتر پر کار بودم و در نمایش های دکلره، رویای نیمه شب تابستان و اسکورسیزی بازی کردم.

امسال تلافی سال ها تئاتر کار نکردن را در آوردید.

- پیشنهادها خوب بود و همه کارهایی را که انجام دادیم دوست داشتم. هر سه نمایش جزء نمایش های محبوبم هستند. متاسفانه دکلره نتوانست در جشنواره حضور داشته باشد.

کارهای متفاوتی هم انتخاب کردید که تقریبا هیچ کدام از کاراکترها شباهتی به هم ندارند.

- دقیقا! در نمایش دکلره که سایه، یک دختر رپر بود که کاراکتر کاملا متفاوتی داشت. در نمایش اسکورسیزی هم نقش یک بازیگر را بازی می کنم و در نمایش رویای نیمه شب تابستان هم رد نقش ملکه جنیان ظاهر شده ام.

 

انتخاب این نقش های کاملا متفاوت اتفاقی بود یا این که از اول قصد داشتید فقط در نقش های متفاوت بازی کنید؟

- اصولا برایم مهم است که نقش های متفاوتی بازی کنم. حتی زمانی که کار تصویری انجام می دهم همین دغدغه را دارم که تجربه های جدید و متفاوتی داشته باشم. برای من این طوری جذاب است که هر بار به چالش جدیدی دعوت بشوم. امسال علاوه بر این که خودم این اتفاق را دوست دارم، خدا هم کمکم کرد تا کارهای متفاوت و جذابی را با کارگردان های خوب روی صحنه ببرم. خودم خیلی این کارها را دوست دارم. امیدوارم که مخاطبان و جامعه تئاتر هم من را در میان خودشان بپذیرند.

گریم نمایش رویای نیمه شب تابستان آنقدر سنگین و ترسناک است که دیگر شناخته نمی شوید، معمولا بازیگرها چنین ریسکی نمی کنند. موقع انتخاب نقش، ترس نداشتید؟

- نه. من از هر چیز متفاوت و حتی سختی استقبال می کنم. دوست دارم گریم های متفاوت داشته باشم. به نظرم اصلا این طوری بهتر و جذاب تر است.

این طور کار کردن ریسک بالایی هم دارد. همان قدر که ممکن است جذاب باشد، ممکن است نتیجه نامطلوب و تاسفباری هم به دنبال داشته باشد.

- بله، دقیقا همین طور است. تمام زندگی یک ریسک است. من معمولا به اتفاقات خوش بینانه نگاه می کنم و ریسک پذیری بالایی دارم چون این شکل کار کردن را بیشتر دوست دارم.

معمولا بازیگران سینما و تلویزیون در بین تئاتری ها محبوب نیستند، خاطره حاتمی هم مورد شماتت و بی مهری اهالی تئاتر قرار گرفته؟

- چون در این سال ها جسته گریخته تئاتر کار کرده ام، خیلی نسبت به من گارد وجود ندارد و به من می گویند فکر نمی کردیم بتوانی این طور در تئاتر کار کنی. امیدوارم که خانواده تئاتر، من را دوست داشته باشد و بپذیرد و من هم بتوانم تا جایی که می توانم گوشه ای از کار را بگیرم و فرد مفیدی باشم.

بازی های روانی ارائه می دهید و بازی تان بین سایر بازیگران بیرون نمی زند.

- من خیلی تئاتر را دوست دارم و برای همین تمام تلاشم را می کنم تا بهترین کارم را روی صحنه ببرم. بعد از این که برای نمایش متولد 61 کاندیدا شدم، سعی کردم که اشتباهاتم در کارهای تصویری را در تئاتر تکرار نکنم. در کارهای تصویری مواردی بوده که انتخابم اشتباه بوده و نقش هایم را دوست نداشته ام اما دلم نمی خواهد این اتفاق در تئاتر بیفتد. برای همین در انتخاب کارهای تئاتری ام خیلی دقیق هستم. بخشی از کم کاری ام در تئاتر هم به همین دلیل است، چون در این سال ها خیلی پیشنهاد داشتم ولی صبر کردم تا کاری در همان سطح یا بالاتر از نمایش «متولد 61» باشد.

بعضی ها معتقدند که بازیگران چهره، تنها در دو صورت به سمت تئاتر می آیند؛ یا پول کلانی درخواست می کنند یا این که پیشنهاد تصویری ندارند و آمده اند در تئاتر خودی نشان بدهند.

- من که واقعا پول عجیبی نگرفته ام و چیزی بیشتر از پولی که عرف است، نگرفته ام. رد مورد کارهای تصویری هم باید بگویم که من امسال خیلی پیشنهاد سریال داشته ام و فکر می کنم 12-10 پیشنهاد بازی در سریال را رد کرده ام. البته به این دلیل نبوده که نخواهم در تلویزیون کار کنم. واقعا برایم بازی در نقش خوب و متفاوت مهم است. یک نقش خوب در یک سریال هم به من پیشنهاد شد که به دلیل تداخل با برنامه های تئاتری ام نتوانستم بروم. دقیقا همان نقشی بود که می خواستم ولی متاسفانه شرایطم مهیا نشد.

 

کارهای سینمایی چطور؟

- کار در سینما خیلی پیچیده شده است. البته بخشی از این پیچیدگی هم به خودم به عنوان بازیگر بر می گردد و نمی توانم تمام تقصیر را گردن دیگران و مافیای سینما بیندازم. به نظرم یک روز زمان این می رسد که در سینما کار خوب بازی کنم. مثل تئاتر. من یک روزی آرزو داشتم که در تئاتر کار خوب بازی کنم و زمانش رسید. فکر می کنم در سینما هم همین اتفاق می افتد. با تمام این حرف ها به نظرم برای یک بازیگر مهم نیست در چه مدیومی کار می کند، مهم این است که در جایگاهی که قرار گرفته، کارش را درست انجام بدهد. من هم الان تمام تلاشم را می کنم که کارم را به درست ترین شکل ممکن انجام دهم.

انتظار گرفتن جایزه از جشنواره امسال را دارید؟

- ما فردا برای داوران جشنواره اجرا می کنیم و من نمی دانم چطور استرسم را کنترل کنم. الان این قدر استرس دارم که می خواهم فکر کنم باید چه کاری انجام دهم. فکرم به شدت مشغول است. برای من اتفاق مهمی است. دلم می خواهد نتیجه تلاش های خودم و گروه را ببینم.

به لحظه گرفتن جایزه هم فکر می کنید؟

- نه. الان آن قدر استرس دارم، فقط به گفتن مونولوگ و اجرای درست کار فکر می کنم چون با تغییر سالن، تغییرات میزانسن هم داریم و متاسفانه نتوانستیم خیلی تمرین کنیم.

بعد از جشنواره هم روی صحنه هستید؟

- فکر می کنم که رویای نیمه شب تا پایان سال اجرا می رود و من هم به احتمال زیاد هستم. برای دو کار دیگر هم صحبت کرده ام. باید ببینم کی شروع می شوند.

 

خارج از صحنه هم دیالوگ هایم را می گویم

بازی روی صحنه در مقابل ده ها تماشاچی با بازیگری مقابل دوربین تفاوت فاحشی دارد. بازیگری تئاتر فارغ از این که کوچک ترین اشتباه به چشم مخاطب می آید و استرس بالایی دارد، جذابیت های خاص خودش را هم دارد. خاطره خاتمی از این جذابیت ها و لذت های بی حد و حصر تئاتر می گوید.

گفتید که انتخاب بازی در تئاتر از سر اجبار و نبودن کار تصویری نیست؟

- نه، واقعا تئاتر خیلی لذت بخش است.

 

سختی اش هم به همان میزان بیشتر است؟

- سختی اش خیلی بیشتر است ولی خیلی خوب و شیرین است. مثلا ما یک ماه برای روی صحنه بردن تمرین می کنیم و هر شب بحث و تلاش می کنیم که بهترین کارمان را ارائه کنیم. این پروسه رسیدن به نقش خیلی لذت بخش است. این کار را به قدری دوست دارم که تا شب پایانی اجرا ادامه اش می دهم. هر شب بعد از اجرا که به خانه می روم با خودم می گویم اینجاها را تغییر بدهم بهتر می شود. شبیه مجسمه سازی هستم که با دقت و ظرافت روی جزییات کارش تمرکز می کند و برای تکمیل شدن کارش، زمان زیادی می گذارد. من این شکل برخورد با نقش را در تئاتر بسیار می پسندم ولی در تلویزیون و سینما این زمان خیلی کمتر است.

معمولا کسانی که از تصویر به سمت تئاتر می آیند، از بازی کردن یک نقش در 20 شب پی در پی خسته می شوند و کار جذابیتش را برای شان از دست می دهد. با این صحبت هایی که کردید فکر نمی کنم که هر شب یک نقش تکراری را بازی کردن، برای تان کسالت آور باشد.

- اصلا این طور نیست که تئاتر برایم خسته کننده شود. حتی وقتی وقفه ای در بین اجراهای رویای نیمه شب تابستان افتاد، برای کار دلتنگ شده بودم. مثل دیوانه ها سر همان ساعت اجرا ناخودآگاه دیالوگ ها را می گفتم. این قدر تحت تاثیر بودم که تا یک هفته همین اتفاق برایم می افتاد.

هم در نمایش دکلره و هم در نمایش «رویاهای نیمه شب...» در دورهای بازیگرهای دیگری نقش تان را بازی کردند، تداخل کاری پیش آمده بود یا مشکل دیگری بود؟

- نه مشکل خاصی نبود. به خاطر این بود که زمان اجراهایم با هم تداخل پیدا کردند. 15 روز در نمایش رویای نیمه شب نبودم. در مورد دکلره هم این طور بود که خانم ستاره پسیانی بازیگر اول این نقش بودند که به خاطر تداخل زمان کاری شان با یک تئاتر دیگر، من را به آقای کوشکی، کارگردان کار معرفی کردند.